In de bijna tien jaar - ja de tijd vliegt ongelooflijk snel!!!! - dat ik mijn winkeltje heb kan ik me werkelijk geen enkele engelsman herinneren die bij mij iets kocht..  Alhoewel ja, één keer, een eigenaardige overjaarse dame die dacht dat ze ongelooflijk zeldzame gravures zag liggen, unieke stukken dus...  Het waren echter zichtjes van Brugge zoals je ze bij wijze van spreken nog bij hopen kan vinden, als ik het voorheb van ene 'Lanckneus'...   De dame vroeg eerst heel luizig of de prijs op het pakketje de échte vraagprijs was.  Ik vroeg haar om ze misschien méér wilde betalen dan wat ik vroeg.  Ze lachte fijntjes en riep toen al haar vriendinnen binnen, allemaal van die typische betweters en koopjesjagers die zichzelf al op tv zagen paraderen met een ongelooflijke vondst die ze in Brugge bij een simpele mens op de kop hadden kunnen tikken voor een prikje...  Ok laat ze maar denken...

De schamele 40 euro dat het stuk kostte kon de eerstgenoemde dame niet zelf ophoesten en allen haalden ze kleingeld uit hun plastieken saccochen...  triestig hoe die engelsen naar hier komen.  Ze kopen eerst een 'zak' pralienen, de goedkoopste liefst - en dus ook échte rommel uit een of andere misschien engelse fabriek - en drinken dan nog met zijn drietjes een koffie en het geld is er bijna 'door'...   Wanneer ik zelf zonder geld zit - en dat gebeurt wel meer dan velen hier zullen denken - ewel dan blijf ik thuis he, en dan ga ik niet op 'schok' om anderen te gaan 'ambeteren'...   

Jaren geleden had ik hetzelfde voor met een Japanese dame die eveneens wat gravuurtjes kocht, enkele uren later wilde ze die terugbrengen maar ik zei haar dat dit echt niet kon en dat ze zeker niet te veel betaald had.  Daarop zei ze me dat ze een heel belangrijke journaliste was en de macht had om mensen te 'maken of te kraken'...  dat ze toeristische gidsen maakte voor haar landgenoten...  En ze dreigde er mee mij in haar boekjes af te schilderen als bedrieger, afzetter, kortom als een gangster eerste klasse!    Ik toonde haar het 'gat' van de deur en smeekte haar dat inderdaad te doen, zodat er geen enkele Japanner het nog in zijn hoofd zou halen om mij te komen ambeteren...   Het is namelijk zo dat ze toch niet echt interesse hebben in westerse kunst of boeken, en als ze met een paar tientallen binnenstromen heb ik ogen te kort om hen in de gaten te houden, ik kan trouwens nooit echt zien waar ze naar kijken, die spleetoogjes gaan zowat alle kanten op...

Een weekje geleden werd de kerstmarkt geopend.  Leuk voor de toeristen maar ongetwijfeld héél nadelig voor de omringende horecazaken.  Als het niet regent is het 's avonds vaak echt op de koppen lopen.  En de kwaliteit van de aangeboden drankjes en snacks is vaak niet om over naar huis te schrijven...  Vorige zaterdag bestelde ik enkele gluhweins op twee standen en die rotzooi was echt niet te drinken : héél kleine bekertjes met weinig zoete brollewijn...  pure oplichting.  Uit beleefdheid en om de verkopers niet te schofferen en temeer omdat ik in gezelschap van vrienden was, heb ik de (bittere) beker (bekertje dus) telkens tot op de bodem geledigd...  Ik voelde me net Socrates die de gifbeker kreeg...   maar ik heb het dus overleefd!