Ik vreesde wat voor regenweer maar het bleef gelukkig bij een grijze lucht.  Even zelfrondneuzen voor het uitpakken van mijn eigen materiaal leverde niets op, door het verwachte regenweer had niemand echt mooie boeken mee, en na twee vorige edities van deze markt zag het er naar uit dat velen enkel nog wat overschotten en afdragertjes meehadden.  Leuk dus voor mijn financiën want geen centen moeten uitgeven he!

Opvallend was dat er minder volk was dan anders.  Pas rond tien uur begon er wat leven in de brouwerij te komen, en wat later weerklonk als altijd het feestelijke klokkengelui van de kathedraal.  Ik ken die klokken wel want heb ze nog met eigen handen beroerd toen ik seminarist was.  Door de herstellingswerken aan de toren was het mogelijk om via de stellingen tot in de toren te 'kruipen' en dan via stenen trappen naar boven te hollen.  Boven gekomen was het uitzicht werkelijk adembenemend : een schitterend uitzicht op de mooie binnenstad.  Uiteraard kon ik toen niet aan de verleiding weerstaan om met enkele broeders-in-crime (enkele medeseminaristen waarvan ik hier de naam niet zal verklappen he) de klokken in beweging bracht.  Iedereen dacht dat de klokken naar Rome waren (Goede Vrijdag he) maar niets was minder waar!!!   Langzaam maar zeker brachten we een drietal klokken in beweging.  Enkele ogenblikken later zagen we Mgr Laridon, de toenmalige en betreurde hulpbisschop, molenwiekend in zijn tuin staan...  Hij snapte niet hoe op zo'n dag die klokken aan het luiden waren.  Als duiveltjes in een wijwatervat amuseerden we ons ten zeerste en bleven een vijftal minuten de vrolijke tonen over de stad galmen...  Dan werd het immers stilaan tijd om af te zakken (!!!) naar het doksaal in de kathedraal om er de Goede Vrijdagdienst op te luisteren met ons engelengezang.  Beneden gekomen waren we overdekt met kobbenetten (spinrag voor de vrienden in Nederland) en moesten we elkaar wat helpen om die dingen te verwijderen zodat niet iedereen onmiddellijk zou zien waar we net vandaan kwamen he...

Heel wat oude en minder oude bekenden kwamen goeiedag zeggen en ik leerde een aantal mensen kennen waarmee ik zeker nog veel zaken zal kunnen doen enz.

Meer en meer boekenliefhebbers begonnen zich stilaan te verdringen rond mijn stand en die van mijn teergeliefde buren.  Veel kooplust was er echter niet,  en zeker niet voor de antiek...  De omzet was dan ook maar de helft van die van de vorige edities maar ...  we zijn niet veel gewend en rappe content!