Een lijk in de kast?  Voor alle duidelijkheid betekent dit : er kan altijd een plots probleem opduiken.







En nog is mijn lijdensweg niet ten einde... 

Een paar dagen terug bezocht ik in de binnenstad een appartement dat te huur staat.  Op de website is alles heel mooi voorgesteld : mooie foto's, een mooi uitzicht en uiteraard een 'mooie' prijs...

De jongedame van het immokantoor spreekt met me af voor een bezoekje.  Het appartement is inderdaad heel mooi.  Maar!  Om de lift te bereiken moet je eerst enkele trapjes op, dus ouden van dagen vallen al meteen uit de boot wegens deze 'drempel'.  De garage is nogal klein want ze moet gedeeld worden met anderen.  In de hele woning hangt een eigenaardige geur : zo'n geur die ik al eerder waarnam in gebouwen die al jaren leeg staan.  Vaak oudere mensen die het ontzien om hun tapijten te laten reinigen om de zoveel tijd.  
 
Ik wil de beeldschone en lieve dame die me het appartement toont niet in verlegenheid brengen.  Zij zegt niets over de geur tot ik er zelf heel eventjes over begin...  Dan zegt ze dat dat normaal is als een woning zes maand niet 'verlucht' is geweest.  Ik denk er het mijne over, en dat mag toch wel zeker?  Iedereen - oa mensen die in een ander immokantoor werken - laten me duidelijk verstaan dat ik zo'n woonst niet moet geuren, dat zo'n een geur wijst op jarenlang niet onderhouden van de vloerbekleding.

- censuur -   Ik liet hier enkele zinnetjes verdwijnen na een latere opmerking van de eigenares, ook al waren die zeker niet kwaad of letterlijk bedoeld.  Spijtig dat de dame in kwestie niet veel gevoel voor humor heeft.  'Ik heb een heel ander gevoel voor humor!', zo klonk het.

Enkele kennissen raden me aan om het appartement toch te huren als ik het zelf geschikt vind, maar dan moeten al die tapijten (en eventueel ook - censuur!) plaats maken voor linoleum of vinyl.  Tapijten reinigen is immers een giftig zaakje en het uitzicht van die tapijten worden er niet mooier op na een grondige reining. 

Moraal van dit verhaal? 
Eigenlijk getuigt het aanbieden van een appartement waarin zo'n vieze geur hangt van een zekere minachting voor toekomstige huurders.  De nieuwe eigenares kwam me (een maand later) vertellen dat er een huurder gevonden is, een godsdienstleeraar, een brave goedgelovige man dus (ben ik zelf ook ooit geweest...).  Ewel hij mag het hebben!  Achteraf ben ik heel blij dat ik het niet heb gehuurd.

En dan nog te bedenken dat bovenvermelde dame het waagde om bij mij thuis te komen kijken, dus op het appartement waar ik nu nog even woon, of alles netjes was...  Dat zegt genoeg, ja toch?


Dus : uitkijken naar iets anders!



PS : Nog eens voor de duidelijkheid : betekenis van 'een lijk dat uit de kast valt' : een probleem die plots opduikt (in dit geval : blijvende storende geur afkomstig van vieze tapijten).

(wordt vervolgd)