Zondagmorgen.  Ik verzaak aan het ontbijt in het hotel want ik heb de hele godganse dag lang nog de tijd om de inwendige mens te versterken.  Bovendien, dat hotelontbijt hier in Frankrijk stelt meestal niet veel voor…xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Ik zoef richting Milly la Foret, waar de beurs plaatsvindt in een mooie grote overdekte hal van 500 jaar oud.  Een groot dak in leien rustend op een reusachtig houten gebinte.  Het gebinte rust op stenen ‘voetingen’, voetstukken in natuursteen, om het hout te beschermen tegen water.  Het is zeven uur en een twintigtal standhouders stellen hun stand op.  Op hun dooie gemakjes, zoals het echte Fransen betaamt.  Ik zie vooral mooie opgepoetste houten meubeltjes : allerlei kastjes en rekjes.  Ook wat kleine opzet : oude werktuigen, porseleinen beeldjes, oude (?) poppen, kantwerk, enz.  Best gezellig maar niet echt mijn ding.  Om toch iets te kopen loop ik nog een tweede keer langs alle standen en koop een mooi beeldje met drie biggetjes.  Enkele trage mannen zijn nog steeds aan het uitpakken maar ik heb echt geen zin om hier tot vanmiddag te wachten, want eerder zullen ze het karwei niet geklaard krijgen.  Voor het acht uur is heb ik het dus echt wel gezien en kijk wat het dorpje verder nog te bieden heeft.  Er staat een kasteel : een mooie versterkte toren met toegangspoort.  De rest van het kasteel is minder fraai : de gevels zijn gecementeerd en het gebouw lijkt wel onbewoond.  Voor het kasteel loopt een rivier en aan de oever staat een mooi lang overdekt gebouw met open zijde naar de rivier : de wasplaats waar de vrouwen vroeger in groep de was kwamen doen.

 


    Kathedraal van Chartres

Nu naar Chartres.  Een zeventigtal km via kleinere wegen leiden me naar deze mooie kathedraalstad.  Van verre zie ik de twee torens opduiken, de stad ziet er nogal klein uit en ik bedenk dat ik in 1-2-3 bij de kathedraal zal zijn.  Ik negeer de bordjes ‘centrum’ en kies voor de ‘kortste’ weg.  Een riviertjes speelt me echt parten : telkens ik via een bruggetje de rivier kan oversteken moet ik wat verder er terug over zodat ik maar niet bij de kathedraal geraak.  Dus rijd ik terug en rijd richting ‘centrum’.  Een aantal straten mag je niet in en ik rijd rond de halve stad tot ik een plaatsje vind dichtbij de kathedraal, eigenlijk is dit ‘wildparkeren’ want ik vond geen andere mogelijkheid dan mijn auto gewoon midden op een stoep te plaatsen, in navolging van enkele Franse auto’s.  Voor ik kan uitstappen zie ik dat anderen mijn voorbeeld volgen en ik voel me onmiddellijk wat minder schuldig.  Geen kat op straat, hoe kan dat nu in het weekend?  Even later wordt het me ineens duidelijk.  De kathedraal zit stampvol, ik schat zeker 1500 à 2000 man, ongelooflijk.  Misschien is er op zondag in heel de stad gewoon niets anders te beleven, ik zag daarnet trouwens heel weinig winkels in de stad. 

Een zestal priesters staan achter en naast het altaar, een mooi orgel begeleidt de zang.  Zou er hier nog een bisschop zijn, ik zie geen gemijterd hoofd…  Achteraan zijn touwen gespannen zodat de toeristen de dienst niet kunnen storen.  Ik stap over het touw en ga voorzichtig verder tot aan de zijkant van het hoogkoor, men is het gebouw aan het restaureren.  Het deel dat al gerestaureerd is oogt schit-te-rend!  Mooie muren in witsteen, heel mooie beeldengroepen, versieringen net als ‘kantwerk’.  Hieronder wat meer info :

De Cathédrale Notre-Dame de Chartres (Nederlands: Onze-Lieve-Vrouwekathedraal van Chartres) is een vroeg-gotische kathedraal die tot de beroemdste van Frankrijk behoort. De kathedraal staat op een heuvel met uitzicht over de stad Chartres en werd gebouwd tussen 1194 en circa 1220. De kathedraal dankt haar faam vooral aan haar gebrandschilderde ramen, waardoor de gloed van het blauwe Chartreslicht schijnt. De beroemdste reliek van de kathedraal is een kleed of sluier, genoemd Sancta Camisa dat gedragen zou zijn door de maagd Maria toen zij wenend onder het kruis van haar stervende zoon Jezus stond. Andere verhalen zeggen dat Maria het droeg tijdens de annunciatie, terwijl ook gezegd wordt dat het gedragen werd tijdens de geboorte van Christus. Dit werd in 876 door Karel de Kale, kleinzoon van Karel de Grote, aan de kerk geschonken.

De huidige plaats Chartres heeft een lange traditie op gebied van godsverering. Reeds in voorchristelijke tijden werd op deze plaats een Moedergodin met kind vereerd. In Julius Caesars tijd was het een gewijde plek in het bos waar de druïden eens per jaar bij elkaar kwamen. Goethe zei in dit verband "Alsof het eeuwig-vrouwelijke in Chartres in steeds wisselende gedaanten vereerd werd".[bron?] De kathedraal is nu nog een Rooms-katholiek bedevaartsoord.

Wat me verwondert is de twee verschillende torens op de voorgevel.  Wellicht raakte de tweede toren niet afgewerkt zoals de eerste wegens geldgebrek...  Net zoals in Antwerpen...  Spijtig want het zou nog zoveel mooier kunnen zijn. 

Vlakbij de kathedraal zijn twee souvenirwinkeltjes.  Net zoals in bijna alle winkels in religieuze zaken zie ik hier allerlei lelijke moderne heiligenbeeldjes te koop, met lelijk bedoel ik dat de gezichten niet mooi zijn, ze ogen te modern…  In de kathedraal zelf is ook een ruime shop, achteraan links, maar deze was niet open.  Geen cd’s met orgelmuziek, hier opgenomen.  Geen mooie afbeeldingen ook van de kathedraal.

   Kathedraal van Nantes

Ik reis nu richting Atlantische kust.  Eerst naar Nantes voor een bezoek aan de kathedraal.  Kilometers en kilometers saaie straten moet ik doorkruisen voor ik het gebouw bereik.  Weeral geen parkeerplaats, alhoewel…  Ik plaats mijn auto voor een bank, op een plaats die voorbehouden is aan de voertuigen voor geldtransport.  Aangezien het zondag is parkeer ik me daar zonder enige scrupules.  Nu het plein oversteken naar de Sint-Petrus en Pauluskathedraal.  De bouw duurde van 1434 tot 1891.  Er zijn nogal wat vernielingen geweest, de laatste was de grote brand van 28-1-1972.  De restauratie duurde tot 1985 en het resultaat mag gezien zijn : het is de mooiste gerestaureerde kathedraal van het land.

Het mooiste in de kathedraal is het grafmonument van François II, in Italiaans en Belgisch marmer, van de hand van Michel Colombe (150-1507).  Daarin rusten vroeger de stoffelijke resten van François II, hertog van Bretagne (1435-1488) en zijn twee opeenvolgende echtgenoten : Marguerite de Bretagne en Marguerite de Foix.  Twee liggende figuren (de hertog en zijn tweede vrouw), 12 beeldjes (de apostelen), 16 figuurtjes van ‘wachters’ en 4 grote beelden (de Voorzienigheid, de Soberheid, de Sterkte en de Gerechtigheid) verfraaien dit internationaal beroemd grafmonument, dat volgens Chateaubriand het meesterwerk van de katholieke kunst in Frankrijk genoemd werd.  Je kan via een trap naar een verhoog klimmen van waarop je een schitterend zicht hebt op het monument.  Mooi ook de leeuw en hond aan de voeten van de hertog en echtgenote.

Boven dit grafmonument zie het grootste glas-in-loodraam van Frankrijk, van de hand van François Chapuis.

Brug bij Saint-Nazaire

Vandaar naar St-Nazaire dat aan de kust ligt.  Ter hoogte van de haven zie ik links een enorme brug, zo eentje van het kaliber van de ‘pont de Normandie’.  Nu op zoek naar overnachting.