Een paar dagen geleden was er een grote opendbare verkoping van de inboedel van een restaurant in Rumbeke.  Ik ken het 'huis' al vele jaren want ik nam er elk jaar deel aan een boekenmarkt voor genealogen.  Vorig jaar paste ik want er staat daar sinds een paar jaar een ambetant agressief pseudo-handelaar boekjes te verkopen.  En eigenlijk vind ik dat niet kunnen maar ja de 'markt' is er voor iedereen...  In elk geval mogen ze het nu verder doen zonder mijn aanwezigheid.

Voor die veiling was heel veel publiciteit gemaakt en al wie 'poten en oren' heeft in het antiekwereldje kwam kijken naar de tentoonstellling.  Na hun bezoek waren er veel bezoekers verontwaardigd want er stond voornamelijk grote rommel te koop : oude talloren, verzilverd bestek, honderden bisquit heiligenbeeldjes waarvan veel beschadigd, oude stoelen en tafels, plastieken kerstbeelden, massa's kamerplanten, enz.  Voor brocanteurs was er wel heel wat waar nog aan te verdienen viel.  Zelf waren er enkele loten die me interesseerden dus ik zou naar de veiling komen daags nadien.

De veiling vond plaats in een soort parochiecentrum dichtbij het restaurant.  Alle loten werden vooraf gefotografeerd en geprojecteerd op het moment van de verkoop.  Heel makkelijk want anders moet je alles versleuren tijdens de veiling om aan de 'liefhebbers' te tonen.  De porceleinen beelden hadden veel bijval.  Vele andere zaken werden verpatst voor een habbekrats. 

Op sommige dingen die ik wilde kopen waren er tegenbieders.  Twee daarvan zaten zowat vooraan : een oude grijsaard en een kalende lelijkaard ernaast. Twee dronkaards wellicht want ze wilde wijn kopen die al lang over datum was.  Ik hoorde de veilingmeester iets roepen in de zin van 'dat past voor in je nieuw café!'  Zure wijn verkopen... bach!

De afhaling van de goederen verliep nogal chaotisch.  Iedereen kwam op het hetzelfde moment zijn goederen afhalen, alles moest afgehaald zijn de dag na de veiling, en dit voor 15u00.  Praktisch was dit onmogelijk en die eerste dag na de veiling zag men dit in en besliste men dat er ook de dagen nadien nog materiaal worden opgehaald.  Grappig om iedereen ongeduldig te zien wachten, urenlang.  Ook die azijndrinkers waren er en omdat ze een beetje een 'lui gat' hebben hadden ze een hulpje mee voor het 'zware' werk.


                                                           

Dus voor een goed glas lekkere wijn moet je in (censuur) zijn!!!