Ja zo gaat dat kinderliedje van uit de jaren stilletjes...  Welnu, op de antiekbeurs in Doornik was het drie dagen lang carnaval!  Drie lange dagen zie ik de grootste lelijkaards met rooie koppen en weinig haar passeren.  Grote dronkaards en magere gierigaards...  niet te beschrijven. 

Hun grootste plezier bestaat er in langs de standen te flaneren met hun even lelijke vrouw en kinderen, overal commentaar op te geven en minachtend neerkijken op al die mensen die hun hele weekend opofferen om een centje bij te verdienen.  Gekke bekken trekken, misschien zelfs zonder dat ze het zelf beseffen, God beware me om met zo'n volk samen te moeten leven de ene godganse dag na de andere.  Velen zijn echt zo lelijk dat ze geen masker nodig hebben om mee te lopen in de carnavalstoet.  Gisteren dacht ik echt dat velen de échte plaats van het carnaval niet vonden, in de binnenstoet was er namelijk een carnavalstoet.  Ze vonden het leuk om hier op de beurs de clown uit te hangen...

Muletrekkers in overvloed : triestigaards en anderen met een domme grijns op het gezicht, mensen die interesse veinzen en mensen die hun neus ophalen...   Enkele mensen zijn 'vaste klant' aan huis, en daarmee wil ik zeker niet zeggen dat ze ooit al één eurootje achtergelaten hebben bij mij.  Neen, van die ambetanterikken die al 30 jaar op pensioen zijn en die zich dood-vervelen.  Oa een koppeltje uit het Poperingse, precies een kabouterkoppeltje.  Met guitige maar toch valse kraaloogjes bekijken en bepotelen ze alles.  'Chipoteurs' zoals ze hier zeggen in de Walen.  Een ander koppel, snotrijk maar o zo gierig...  Ze komen wat babbelen maar je voelt onmiddellijk dat ze enkel willen ontdekken waar je zelf je materiaal inkoopt.  Ze zouden de pieren uit je neus halen.  Onnodig te zeggen dus dat je zo'n volk liever kwijt dan rijk bent.  Maar : 'zie je ze moe, je zie ze nog nie kwiet'...  ze blijven maar leven en zullen blijven komen tot ze er bij neervallen. 

Vele bezoekers komen bij mij klagen dat het aanbod niet veel soeps is.  Valse houten beelden, 'kristal die geen kristal is', enz.  Zelf vind ik dat er toch wel enkele mooie kwaliteitsvolle standen zijn.  Maar daarnaast is er natuurlijk een groot aanbod aan quasi waardeloze rommel.

Toch beleef ik ook veel plezier aan de beurs, en ook wat leedvermaak.  De bezoekers die de kroon spannen dit weekend zijn enkele Kortrijkzanen.  Ze huldigen hetzelfde principe 'Gierig is plezierig!'  Het is een aartslelijk koppel, de man tandenloos maar toch met de mond vol tanden, telkens als hij uitgekafferd wordt door zijn halve trouwboek.  Ja, waar dat de henne boven de hane kraait, daar is er iets serieus fout in het menagie!!!  Ze spreken mij steeds aan met 'vriend', iets waar ik niet mee gediend ben want dat zijn geen vrienden...  Gisteren zei ik hen dan ook : 'Vrienden brengen altijd vreugde mee, is't niet bij 't komen, dan wel bij 't gaan.  Zouden ze de boodschap begrepen hebben?  Ik hoop van wel!