Gisteren ben ik naar de rommelmarkt in de beurshallen te Brugge geweest. Traditioneel heel veel volk maar weinig kopers. Dus ik had er niet echt een goed oog in... De vooravond de meeste zaken al uitgepakt zodat ik gisteren zondag meteen kon starten met verkopen. Bij aankomst bleek dat ik niet mijn vertrouwde plaatsje bij de ingang had gekregen, alhoewel ik echt veel moeite doe om mooie zaken mee te brengen. Veel mensen komen speciaal voor mij, mensen die niet naar de winkel komen verwachten me hier. Enkelen, waaronder een paar mensen die moeilijk te been zijn, komen zelfs enkel naar mijn stand. Eentje schakelt daarvoor zelfs een taxi in. Ik zag onmiddellijk de bui hangen, binnen om duidelijk te zijn (want buiten was er geen vuiltje aan de lucht...). Vrijwel zeker zou ik mijn beste klanten mislopen, want die zijn er steengerust in om heel de zaal af te dweilen en niets dan brol te vinden. Elk zijn goesting uiteraard, maar mijn klanten willen antiek en mooie boeken.
Er was heel veel volk maar inderdaad weinig kopers. En die goeie klanten zag ik helemaal niet, precies zoals verwacht. Een collega, die eigenlijk pal op mijn gebruikelijke standplaats stond, kwam me leukweg vertellen dat ze het spijtig vond voor mij. En dat ik elke keer moet vragen om dezelfde plaats te krijgen, wat zij zelf ook altijd doen. Zelf vind ik dat niet nodig, de organisatoren geven me sowieso altijd dezelfde plaats, uit waardering voor mijn inspanningen. Blijkbaar viel ik dit keer uit de boot... Om toch enigszins op te vallen bracht ik een twee meter hoge neogotische zuil mee waarop ik enkele grote beelden plaatste maar de goden waren mij niet gunstig gezind.
Gelukkig zag ik veel toffe mensen passeren waarmee ik een babbeltje kon slaan, ik kreeg bijna de kans niet om een tukje te doen. Maar er moet natuurlijk ook geld in het laatje komen. Ik moet leven van deze handel. Van al de standhouders doet wellicht 95 procent mee aan deze markten om wat bij te verdienen, en een heel kleine minderheid is hier beroepsmatig.
José de pr...ee was weer overduidelijk present, in haar opzichtige bontmantel en haar dure hoge hakken van 2500 euro (zo vertelde mij een kenster) paradeerde ze zaterdagavond de zaal rond. Gisteren kwam ze pas rond 15u00 aanhollen, ze moest immers werken over de middag en denkelijk ook weer later in de avond.
Muziek klonk er niet door de zaal, enkel een enorm luid gekrijs precies van een kindje die onder een trein gekneld zit... Bij nader toezien... en werkelijk iedereen zocht de geluidsbron... bleek het een madamtje van 65 jaar te zijn, mentaal gehandicapt. Haar hoogbejaarde moeder en een nog oudere ander dame duwden dat madamtje in een rolwagen rond in de zaal. De moeder heeft kanker hoorde ik en heeft niet lang meer te leven, de dochter beseft dit blijkbaar en af en toe moet ze enkele dagen in een home verblijven. Dit zodat de aanpassing minder zwaar aankomt als de moeder er niet meer zal zijn... Het madamtje heeft veel verdriet en krijst dat het horen en zien vergaat. Ik heb echt medelijden met haar. Als er een moedertje met krijsende baby passeert probeer ik de kleine altijd te doen zwijgen door wat 'gekke bekken' te trekken. Succes altijd verzekerd. Hier durf ik dat niet want het madamtje is stukken ouder dan ikzelf en de mensen zouden denken dat ik de gek houd met dat mensje. Enfin na een hele tijd is de batterij blijkbaar op en kan ze weer lachen. Arme moeder en arm (groot) kind...
Mijn buurvrouw op de markt, een heel lieve dame, had al heel veel tegenslag in haar leven. Ik denk dat ze hier echt uit noodzaak staat, om een centje bij te verdienen, om enkele familieleden financieel een steuntje te geven. Heel veel verkoopt ze niet want de bezoekers willen enkel rommel kopen aan een euro of zo. Spijtig voor haar eigenlijk. En tot overmaat van ramp heeft ze autopech. Ze moet een takelwagen laten komen en moet 250 euro betalen omdat ze geen lid is van VTB-VAB of zo... wat een pech... De dame barst meermaals in huilen uit en ik heb erg met haar te doen.
Wat verder komt er op het einde van de markt 'blauw' binnen. Een dame zou iets voor honderd euro gekocht hebben, een briefje van 500 euro gegeven hebben, en haar wisselgeld niet teruggekregen hebben. Dat geld kan ze echt niet missen want ze leeft van het OCMW beweert ze... De standhoudster en haar buur, José de pr...ee, worden gefouilleerd. Een heel kraam met vellen mantels wordt doorzocht, iets wat ik niet zou willen doen. Al die 'astrakangs', mollen- en keunenvellen fraks, daar wil ik mijn handen niet aan vuil maken. Bovendien denk ik altijd dat die lorren vol ongedierte zitten. Is goed mogelijk natuurlijk want zo'n rek met 30 vellen fraks, dat moet echt het aards paradijs zijn voor vlooien en consoorten... Iedereen heeft het beschamende toneel gezien en knikt afkeurend... foei... een arm vrouwtje beroven... Gelukkig is de politie héél doortastend... in die zin dat ze haar onderzoek heel grondig voert. Blijkt dat dat Ocmw-mens minder dan 500 euro in de maand opstrijkt, wellicht als aanvulling op andere inkomsten en dat het dus niet kan wat ze daar allemaal beweert. De verdachten zijn opgelucht, erg dat ze ten onrechte beschuldigd werden.
