2011 was voor mij een heel bewogen jaar.  Een jaar met veel mooie belevenissen en uitdagingen maar ook een jaar waarin minder aangename dingen plaats vonden.  Luisterend naar de mooie gezangen op de cd uitgegeven door de abdij van Westvletern mijmer ik terug op het voorbije jaar.

Dit jaar mocht ik voor het eerst deelnemen aan enkele belangrijke antiekbeurzen : Luxemburg(-stad) in het gelijknamige Groothertogdom, Hasselt en de prestigieuze beurs in Namen.  Ook de antiquarenbeurs te Mechelen stond op mijn lijstje.  De minder interessante markten zoals de boekenmarkt te Damme (die steeds minder bezoekers trekt naar ik hoor) en een hele resem buitenmarkten liet ik aan mij voorbij gaan.  Volgend jaar zal ik verder schiften : te veel beurzen dit jaar waren echt ondermaats...

Ik vond een grote mooie opslagplaats die ik vanaf volgend jaar (in maart of in oktober) in gebruik kan nemen.  Misschien kan ik nu wat meer orde op zaken brengen.  Het laatste jaar kreeg ik immers duizenden boeken gewoon cadeau, waaronder veel waardevolle zaken.

Ook mocht ik ervaren wat vriendschap betekent en dat is toch wel het meeste positieve dit jaar .  Ik help graag vrienden waar ik kan en dit jaar mocht ik ook heel wat steun en vriendschap in ontvangst nemen... (ik zal hier geen namen noemen maar ik kreeg o.m. zomaar een mooie Italiëreis cadeau...).
Een geluk bij een ongeluk, bij wijze van spreken dan, leerde me nieuwe mensen kennen die me heel na aan het hart liggen (ook hier hoef ik geen namen te noemen). 
Niet dat ik nood heb aan een grote massa vrienden.  Neen, enkele goeie vrienden volstaan, enkelen ken ik al meer dan twintig of zelfs vijfentwintig jaar en meer...  En heel af en toe komt er iemand bij... zoals afgelopen jaar.
Enkele naamgenoten houden regelmatig contact, hoog tijd nu dat ik eindelijk de stamboom van de Moenaertjes op papier zet!

Enkele kleine mirakels...  Enkele mensen die ik goed ken werden serieus ziek : eentje is volledig weer de 'oude' en iemand anders die terminaal ziek bleek is nu aan de beterhand door het gebruik van nieuwe geneesmiddelen.  Godzijdank!

Dit jaar gebeurden er echter ook enkele minder aangename zaken waar ik wel wat van wakker gelegen heb - figuurlijk althans want ik ben een 'vaste' slaper...  

Vooreerst enkele typen die denken dat ik Sinterklaas ben...  Komen winkelen en niet betalen.  Zwijgen dat het kraakt, van 'krommen aas' gebaren.  Wachten totdat ... ik dement wordt of zo???  Dat is echter buiten de waard gerekend.   
Eentje, een priester die ik al vele jaren ken, heeft eindelijk zijn schulden ingelost.  Al heb ik hem wel een beetje moeten 'pushen', ik stelde hem voor om zijn betaalprobleem samen te gaan voorleggen bij de nieuwe bisschop van Brugge...  Twee dagen later stond het verschuldigde bedrag netjes op mijn rekening.   Vervelende typen die denken dat op veilingen alles voor hen is, die men zeggen 'Jij zal hier niets kopen!'  Mijn reactie hierop laat zich dan ook raden...  Kopen wie kopen kan!
Dan een Engelsman die ik geld leende omdat hij 'diep in de nood zat'.  Voorheen een goeie klant en ik dacht : het ene plezier is het andere waard.  Maar ik diende vele tientallen mailtjes te versturen voor ik (het overgrote deel van) mijn geld terugkreeg.  Hopelijk volgt de rest spoedig.  Dan nog een toffe peer uit Westvlaanderen die een en ander kocht op de antiekbeurs te Tielt begin dit jaar...  ik wacht nog op mijn geld.  Hopelijk moet ik de 'zwarte piet' niet 'uithangen' en hem een (nicodemus?)bezoekje brengen om mijn centen op te halen...  Heel vervelend als je zolang moet wachten op centen.  In 2012 maak ik komaf met zo'n 'commerce', boter bij de vis en daarmee gedaan.  Het is immers al lastig genoeg om op een eerlijke manier je brood te verdienen in mijn vak!

Een dief pakte twee stukken mee die buiten aan mijn winkel stonden.  Ik hoop dat ze - sorry dat ik het zo uitdruk - er mee onder de tram lopen...  Ik heb foto's van deze zaken en ik verzeker dat het hen beste dag niet zal zijn, op de dag dat de kraaien uitbrengen waar ik mijn eigendommen terug kan vinden...

Enkele gangsters blijven buiten schot van het gerecht, ik denk hierbij aan bepaalde onmensen die decennia lang hun huisgenoten terroriseerden maar dank zij hun dikke portemonnee overal tussen de mazen van het net kunnen glippen.

Ook enkele aartsgierigaards uit het landbouwmilieu die het vertikken om iedereen te geven waar ze recht op hebben.  Ik denk hier heel speciaal aan een hele grote madam, nu 67 jaar jong, en nog steeds wachtend op de kruimeltjes die overschieten van de erfenis van haar ouders.  Die kruimeltjes heeft ze echt broodnodig (!) om de eindjes aan elkaar te kunnen knopen.  Zoals ik vroeger al zei : de vette varkens weten niet dat de magere honger hebben!

De kerk van Kaaskerke, toch eventjes de situatie aan de kaak stellen...  Heel graag had ik daar een zaak opgericht, mijn bod echter werd genegeerd en mijn mooie plannen vielen in het water.  Ik ben dan ook héél benieuwd wat er met de kerk zal gebeuren in 2012...

Heel erg zijn natuurlijk de zelfmoord en verdwijning van enkele jonge streekgenoten.  Ik kan er maar niet bij dat zoiets kan gebeuren.  Maar als men jonger is kan men soms worstelen met de meest uiteenlopende problemen ...  soms lijken deze onoplosbaar en neemt men zijn toevlucht tot wanhoopsdaden.  Met heel veel verdriet bij al wie hen kenden als gevolg.  Hopelijk wordt de Oostkampse student teruggevonden... levend en wel.   Dat zou een schitterend en het mooist denkbare nieuwjaarsgeschenk zijn voor al wie hem kent!

Dan is er nog de onredelijke en eigenlijk onmenselijke vervolging van mgr Roger Vangheluwe.  Wat de man ook misdaan heeft, niemand verdient het om zo verketterd te worden als hij.  Eigenlijk zou het gerecht alle lasteraars ook moeten vervolgen, ik denk hierbij aan de riooljournalisten die om den brode medemensen te gronde proberen te richten.

En dan nog andere mensen aanvallen die niets met deze zaken te maken hebben, en dan heb ik het hier in de eerste plaats over zuster Astère die door Humo onmenselijk hard wordt aangepakt.  De gefrustreerde journalist (Antonissen of zo) wil koste wat koste iemand aan het kruis nagelen...  midden in de Kersttijd!  Later, als hij het tijdelijke met het eeuwige zal verwisselen, krijgt hij een ferme schop onder zijn 'viool' en mag hij kolen gaan scheppen in de hel.

Ook alle andere priesters en religieuzen die onterecht worden aangevallen hebben veel geleden afgelopen jaar.  Hopelijk vinden ze steun bij elkaar.  Hopelijk krijgt de Kerk vanaf nu weer wat ademruimte om tot bezinning te komen.  Om te herbronnen, problemen aan te pakken en de draad terug op te nemen.  Mensen kunnen fouten begaan maar het leven gaat verder.  De Kerk moet zich herpakken en dat zal tijd vergen.

Ik wens dan ook iedereen een deugdoend en voorspoedig 2012 toe!





Vrienden zijn als bomen

Vrienden

zijn als bomen,

ze wachten

tot je nog eens langs komt

en ze zijn onverstoorbaar

als je wegblijft.

Ook na maanden afwezigheid,

kan je de draad

weer opnemen,

omdat ondertussen

niets werd afgebroken.

Vrienden

zijn als bomen

op een goede afstand

van elkaar geplant.

Zo moeten ze elkaar niets betwisten,

ze kennen ook geen afgunst

maar nodigen wel elkaar uit

om hoger te groeien.

Vrienden

zijn als bomen

en bomen buigen niet

maar wuiven.