Vandaag een zestal aanbiedingen van 'waardevolle' zaken gekregen.  Een hoop oude kruisbeelden met ivoren corpussen...  toen ik de foto's bekeek zag ik al vlug dat het om gewone gipsen exemplaren ging.  Ongelooflijk hoe hard mensen kunnen liegen.  Denken ze nu echt dat de standhouders zo dom zijn?  Heiligenbeelden, vooral gipsen beelden met beschadigingen.  Ik verwees hen naar het containerpark.  Wat moest ik ook anders?  Dat is immers niets meer waard.  Enkele brokkelanteurs kwamen zoeken naar koopjes...??? 

Ook de anderen werden lastiggevallen door allerlei aanbiedingen.  Velen kwamen niet om te kopen maar om te verkopen, vooral rommel dan.  Wat bezielt hen toch?

Gelukkig was er ook aangenamer bezoek.  Mensen die echt geïnteresseerd waren in mooie dingen.  Verkopen zat er vandaag echter niet in.  Een koppel was aan het twijfelen en zei me dat ze eerst wat koffie zouden gaan drinken...  ik heb ze niet meer terug gezien.  Dat is nu al de tweede keer dat die mensen me dat lappen...  Waarom standhouders ambeteren en aan het lijntje houden als je toch niet van plan bent om iets te kopen?  Sommigen van die tiepen zijn al goed gekend, soms kwamen collega's me verwittigen dat ik geen enkele moeite moet doen om iets te verkopen aan bepaalde mensen die ze in de verte zagen naderen.  Soms maakten ze me dit ook duidelijk met een voorzichtig gebaar indien er van die mensen met me aan het praten waren aan mijn stand. 

Tussenin ruimschoots tijd om een prachtig boek over wereldoorlog II in Loppem te bestuderen.  Massa's mooie originele foto's.  Boeiende verhalen over een gruwelijke tijd...

Na de sluiting terug naar het hotel.  Op het gelijkvloers weer dat intigrerend vreemdsoortig druk lawaai van al die speelautomaten.  Je waant je in een vreemdsoortige wereld, je wordt als het ware aangezogen om de speelhal (?of rovershol?) te betreden...  Maar gisteren zag ik al genoed en ik trok dan maar meteen naar mijn kamer waar ik verder werkte en nu nog werk aan het invoeren van de doopregisters van Eggewaartskapelle.