Om je een idee te vormen van wat ik vandaag bijna op mijn dak kreeg...


Vandaag beleefde ik een bang moment in de Wollestraat in het mooie Brugge.  Omdat ik er nog steeds niet in slaag om in geval van regen tussen de druppels te lopen neem ik bij onweersdreiging graag een paraplu mee, eentje dat ik kocht op de Yzerwake in augustus.  Een fraai exemplaar met de Vlaamse kleuren geel en zwart. 

Op een gegeven moment kreeg ik een dreun op de schouder, ik kijk om en kijk op tegen een monstergrote dame.  Eentje dat twee koppen groter is dan ik en met een lelijk mannengezicht dat me nijdig aankeek.  Ik vraag : 'Kan ik u ergens mee helpen?'  Het mens antwoordt : 'Nou ventje weet je eigenlijk wel hoe gevaarlijk je rondzwaait met je parapluutje?'  Blijkbaar had ik al wandelend dat mens bijna een prikje gegeven met mijn paraplu.

Ik bekijk dat mens van kop van teen, doordat ze zo fors gebouwd is duurt dat wel enige ogenblikken en ik antwoord : 'Madamtje, vooreerst wat doe je hier in Brugge?  Met uw postuur waag je je beter niet in de kleine straatjes van Brugge.  Wat kom je hier in feite doen?  Ik zie dat je geen tas of pakje meehebt, dus je komt niet om te kopen, enkel om te kijken...  niet echt interessant voor de handel hier.  Dus kom je hier om te eten of zo, alhoewel je beter voorzichtig bent zo te zien!   (Het mens is héél struis gebouwd en haar voorgevel stoot me bijna ... tegen de borst...  als je begrijpt wat ik bedoel...)  Ik neem die voorgevel goed in me op en zeg : moest je je in een strakker corsee kunnen torsen dan wordt je minder vlug slachtoffer van parapluprikjes...'  De dame windt zich nu op en ik maak me uit de voeten.  Wat denkt dat stukje (...) toerist wel om mij te willen terroriseren!