Vandaag ben ik naar de Ijzerwake geweest (verslag volgt morgen of zo) en dat was een fantastische ervaring!
Daardoor kon ik niet zelf gaan staan op een of andere markt. Dus ben ik enkele markten gaan bezoeken. Eerst naar Zedelgem (wijk Heirweg). Honderden standen met enorm veel rommel en rotzooi. Hoe kan men daarmee iets verdienen? Massa's waardeloze spullen en massa's oude kleren. Veel standhouders hingen die kleren netjes op in van die winkelrekken. Zo te zien van die modieuze spulletjes van uit de tijd dat de dieren nog konden spreken, ik bedoel daar mee kledij van ouders, grootouders, betovergrootoudes enz. Niet erg beleefd om die stinkende rommel te luchten voor een ander zijn deur... Boeken waren er niet echt veel te vinden, met uitzondering dan van enkele achttiende-eeuwse boeken, losse delen uit reeksen, maar wel decoratief. Dan nog enkele boekensteuntjes en oude medailles. Iemand riep : 'Aha, de rijkste burger van Brugge!' Rijk aan schulden, ja zeker! Ik zag er enkele opkopers die oude klokken en meubeltjes zoeken om die te exporteren naar de US. Die waardeloze spullen van bij ons gaan ginder vlot over de toonbank. Ook lusters in glas of kristal zijn heel gegeerd. Iedereen heeft er wel een paar in huis en sommige zijn heel waardevol. Wat mij het meest interessant leek waren de vele aanbiedingen van reuzepompoenen, alle soorten paprika's (drie kleuren), appels, peren en pruimen. Da's tenminste nog nuttig. Ook massa's planten, boompjes, bloemen en zelfs een kraam met enkel maar cactussen. Onderweg kreeg ik aangenaam gezelschap van een goeie kennis.
Vervolgens naar Kortemark en Esen. Daar aangekomen was er geen kat te zien... Verkeerd ingelicht dus... Maar geen erg, ik moest toch deze richting uit om in Merkem te geraken voor de Ijzerwake. Tussen Esen en Diksmuide neem ik links de weg naar Klerken, ook hier zou er een rommelmarkt moeten zijn. Maar ... weeral niets te zien, ik mompel enkele verwensingen aan het adres van mijn informant. Om zekerheid te hebben vraag ik inlichtingen in een bakkerij. Het winkelmeisje begrijpt me niet, en ik vraag vriendelijk of ze soms van een andere planeet komt. Wanneer ik uitverteld ben doet ze teken dat ze niet kan spreken. Ik antwoord : 'Kon je dat dan niet zeggen?' Een andere bezoeker zegt me dat ik moet zoeken naar het Zwarte Gat of zo. Ik kijk even rond en zie geen zwart gat... Blijkbaar doelt de man op een kleine wijk ten uitkante van het dorp. Het Zwarte Gat of de Zwarte Hoek ligt dichtbij het dorpje Jonkershove. In een loodrechte straat staan enkele huizen dichtbij elkaar en voila, da's genoeg om er een rommelmarkt te organiseren. Tweederde van de standhouders stuurde hun kat. Een spekkekraam van 15 meter lang en geen hond die er naar omkeek... Bucht van rommel en de meeste standhouders met hun kin tot aan de grond. Een dame had een duizendtal bidprentjes mee maar ze vroeg er 150 euro voor. Veel te veel voor bidprentjes die maximum 20 jaar oud zijn. Bovendien zei ze : 'Ja, ik ken jou wel, je wil achter mijn gat nog een hoop geld verdienen, peize gie daddik da niet weet?' En ik : 'Madam, ik wist niet dat er ier zo ne slim vrouwmens weunde!' en ik trok vlug verder. Bidprentjes interesseren me altijd want ik ben genealoog, maar de prijzen moeten redelijk blijven. Wat verder koop ik een grote paaskaars, blij dat ik toch iets gevonden heb.
Nu naar Merkem, naar de wijk Luyghem of zo, of Lui-gem? Wat een naam zeg! Ewel, ik rijd eerst door het dorp Jonkershove. De kerk ken ik want toen ik seminarist was ben ik hier komen zingen met mijn medestudenten voor de begrafenis van Ghislain Delheye, een doodbrave jongen die voor een tijdje missionaris werd in Panama. Hij verongelukte er : verdronken in een rivier. Een hele ramp en een groot verlies voor zijn ouders en broer. Ik was toen heel erg onder de indruk want Ghislain was een goeie vriend. Nu richting Merkem dus. Het centrum lag opgebroken en ik vlamde maar rond in de kleine straatjes. Niet door te komen, wat nu? Ik ken de streek redelijk goed en ik dacht na hoe ik een ommeweg van vijf kilometer kon ontlopen... Dan maar over een grasveldje, een voetpad en nog een grasveld gehobbeld en ja... daar was de weg naar Noordschote en de wijk van de Luigemnaren. Maar ... weeral niets te zien.
Dus, nu door Noordschote waar een heel grote hoeve naast de kerk ligt (beschreven in het boek over de Westvlaamse boerderijen, door Edmond Ronse uit Gistel in ca 1914). Dan naar Oostvleteren en dan richting Veurne tot aan de Ijzer. Dan naar rechts en dan links onder de brug naar Stavele. Deze wijk heet Elzendamme. Wat verder lag de abdij Eversam, nu rest hiervan nog een grote mooie hoeve. Vroeger bewoond door Valère Quaghebeur die lange jaren burgemeester van Alveringem was. Nu woont hij in de Lindestraat, volgens mij grondgebied Beveren-Ijzer. Na enkele kilometer kom ik in het dorpje Stavele. Ongelooflijk maar waar : weeral niets... Dan maar naar Poperinge, daar kom ik op een grote rommelmarkt in de Duinkerkestraat, weliswaar na lang zoeken want de helft van de stad ligt opengebroken wegens wegenwerken. Veel rommel maar ik vind er een mooi porseleinen beeldje van Sint-Rochus. Plots begint het wat te regenen. Mensen kunnen raar doen : een dametje die enkel porselein verkoopt dekt vlug alles af, waarom eigenlijk? Dat ze blij is dat het stof er af spoelt! Een jong koppeltje met een boekenkraam dekt niets af : alle boeken zijn beschadigd. Eigenlijk waren die boeken zo al niets waard en nu zijn ze helemaal om zeep... De prijzen zijn hier wel lager dan in het Brugse : de meeste dingen die er liggen krijg je mee voor een euro en veel zaken zelfs aan 10 cent of zo. Maar rommel blijft natuurlijk rommel. Een politieagent amuseert zich door alle auto's die aan het parcours van de rommelmarkt komen de laan uit te sturen. Hebben ze echt niets beters te doen dan de mensen te ambeteren?
Daarna naar Vlamertinge. Eerst rijd ik door de Brandhoek, een wijk in Vlamertinge dat een eigen kerkje heeft. Dan kom ik in het centrum met zijn grote kerk (heropgebouwd na WO I) en zie ... weeral... helemaal niets. Niet te geloven. Even verder vraag ik aan een wandelaar of hij me kan helpen. In een kleine 'buitenwijk' van het dorp is er inderdaad een marktje. Weeral veel standhouders die verstek gaven zodat het heel vervelend is als je telkens 30 meter moet lopen naar een volgende stand. Het enige wat ik vind is een kanjer van een varken, in de vorm van een spaarpot welteverstaan. Voor een halve euro is hij van mij en drie klokken beginnen te luiden als gek en nodigen uit naar de mis. Ik besef dat het bijna halfelf moet zijn en dat ik binnen een half uur in Steenstraete wil zijn voor de Ijzerwake. Mijn auto kiest richting Elverdinge, dan Boezinge en dan kom ik op de baan Ieper-Diksmuide. Enkele kilometers voor Steenstraete zie ik al honderden auto's geparkeerd langs de weg. Ik zie links heel in de verte een grote tent staan en heb na mijn vele kilometers wandelplezier van deze morgen geen zin op er nog eens vijf kilometer bovenop te doen. Dus verder rijden is de boodschap, tot over de Ieperlee en dan naar links, een klein baantje in. Een kilometer verder staat een pijl 'Parking'. Ik rijd het erf van een kleine boerderij op, en kom in een grote weide waar al vele honderden voertuigen staan. (wordt vervolgd).
