Na twintig jaar is het eindelijk zo ver.  De oude begraafboeken, en later ook de doop- en trouwregisters van Eggewaartskapelle, worden eindelijk ontsloten.  Vele jaren geleden al ontcijferde ik vele maanden aan een stuk deze parochieregisters.  De in het rijksarchief bewaarde begraafboeken starten in 1668 en lopen tot en met 1796.  De doop- en trouwregisters lopen van 1599 tot 1796.  Gelukkig werden ze niet verwoest tijdens WO I, zoals bijna alle parochieregisters van bv. Ramskapelle aan de Ijzer en die van Kaaskerke.

Deze boeken lagen vele jaren lang onder de wasbak in het bijkeukentje van de pastorie van Eggewaarts, zo vernam ik vroeger van pastoor Emiel Coulommier zaliger.  De pastoorsmeid - en ten tijde van pastoor Delrue waren er zelfs twee want inhun eentje durfden ze niet bij deze pastoor wonen - liet al het water van het poetsen weglopen onder die wasbak.  Dat 'oud papier' wilde men niet weggooien maar lag daar toch niet in optimale bewaringstoestand...  Pastoor Coulommier ontdekte deze kostbare documenten, hing ze wat te drogen aan een waslijn in de pastorietuin, legde alles in een doos en bezorgde dit alles aan het rijksarchief in Brugge, dit moet in de zeventiger jaren van de vorig eeuw gebeurd zijn.  Gelukkig maar.  Maar om een lang verhaal kort(er) te maken : door die waterschade zijn behoorlijk wat gegevens (geschreven in inkt) verloren gegaan of heel moeilijk leesbaar geworden... 

Gelukkig heeft een goed verstaander maar een half woord nodig, letterlijk hier.  Maar zelfs dan nog : enkel doordat ik heel vertrouwd ben met de namen van wie ooit in Eggewaarts woonde gedurende de voorbije eeuwen, kon ik met veel moeite heel veel gegevens ontcijferen.  Maar lang niet alles, zo zie ik nu in mijn nota's van vijftien tot twintig jaar geleden... 

In het rijksarchief in Beveren-Waas heeft men de afgelopen jaren alle parochieregisters die men vroeger gefotokopieerd heeft, nu ook ingescand.  De akten zijn nu dus digitaal raadpleegbaar.  De kwaliteit van die scans is véél beter dan die van de fotocopies op papier, de foto's op microfiche en -film,  waarin de akten raadpleegbaar waren de laatste decennia.  Nu hoop ik met behulp van deze scans nog heel wat ontbrekende info op te snorren. 

Gelukkig is Eggewaarts een klein dorpje met weinig inwoners.  Toch zullen er duizenden akten ingevoerd moeten worden maar ik doe het graag want het is en blijft voor altijd 'mijn' dorp!