Na vier dagen antiekbeurs in Ciney was het tijd om eventjes uit te blazen. Dus ging het richting Normandie en Bretagne. Een familiezaak en wat rondtoeren.
Boulogne, op de achtergrond de koepel van de kathedraal. Eerst ging het naar Boulogne waar de mooie kathedraal bezocht werd. Spijtig genoeg was de crypte gesloten : in deze crypte staan immers heel wat mooie houten heiligenbeelden, afkomstig van kerkjes in de buurt. Om veiligheidsredenen werden de beelden hier ondergebracht, hier kunnen ze niet gestolen worden. De crypte is heel groot, volgens mij is de kathedraal quasi volledig onderkelderd. Dan via de kust richting Dieppe. In Dieppe bestaat het strand volledig uit grote witte keien. Wellicht wat oncomfortabel als je ze vergelijkt met onze Vlaamse zandstranden. Je kan er met de auto tot helemaal tegen het strand rijden, net als in Le Touquet.
De Pont de Normandie over de Seine.
Dan verder, nog steeds via de kust, en over de indrukwekkende Pont de Normandie, om hierover te rijden betaal je 5,5 euro. Je kan de muntstukken gewoon in een soort grote trechter gooien en de slagboom gaat open. Aan de overkant van de brug ligt Honfleur. Honfleur is een heel mooi stadje aan de zee met gezellige winkelstraten. Opmerkelijk is ook een heel oude kerk, voor het grootste deel in hout gebouwd. Er is een piepklein antiquariaat maar met weinig interessante boeken en nogal prijzig. Inschecken dan in het hotel waar een barman of zo bezig is aan het 'bereiden van een avondmaal'. Eerst een platic zakje rijst opwarmen in de microgolfoven, dan de rijst in een koffietas prakken en pletten. Dan de koffietas ondersteboven op een eetbord uitkloppen. Dan enkele stukjes kip opwarmen op dezelfde manier en dan een zakje saus uitkieperen over dit alles. Lekker!!! Maar dan toch beter op een ander gaan eten...
Honfleur : de klokkentoren van de kerk.
Mont St-Michel
De dag nadien gaat het richting Mont-St-Michel. Een hele reeks dorpjes en stadjes wordt doorkruist en af en toe wordt halt gehouden aan antiekzaakjes. Velen zijn enkel open tussen 15u00 en 18u00, pech dus, maar ook goed voor de portemonnee... De Mont St-Michel zie je van vele kilomters ver. Eerst als een kleine spitse rots in de zee en al naderend alsmaar groter wordend. Aan de voet van de rots is staan een paar duizend auto's geparkeerd, ook hier dient betaald te worden maar het is dan ook de moeite waard. Binnenkort wil men van de rots opnieuw een echt eiland maken, de verzande baai wordt dus deels uitgegraven zodat er rondom rond water zal zijn. Een brug zal het vasteland met de rots verbinden.
St-Malo
Na dit bezoek, het is intussen avond aan het worden, gaat het verder, richting St-Malo. Er wordt gereden via de kust waar er heel wat ronde stenen windmolens te zien zijn, weliswaar slechts eentje mét wieken. Sommige zijn omgevormd tot woonhuizen. St-Malo is een heuse vestingsstad. Bordjes met de vermelding 'Intra Muros', binnen de muren dus, verwijzen de bezoekers naar de ommuurde versterking. De huizen zijn er heel hoog, dikwijls vijf verdiepingen tellend. In het midden staat de mooie kathedraal. Binnen deze kerk is het nogal donker, ik merk er een paar mooie reliekenkapellen. Er zijn enkele winkelstraten met allerlei horecazaken. Nabij de toegangspoorten tot de vestingstad zijn er heel wat gezellige terrasjes met live optredens. Tijdens het avondmaal komt een kunstenaar me vragen te poseren voor een portret. Ik weiger eerst maar hij blijft aandringen. Dan zeg ik dat hij een foto mag nemen en daarmee zijn plan trekken want ik heb helemaal geen zin om daar een half uur stil te gaan zitten... De man zegt een uurtje werk te hebben, dus dan maar een mooie wandeling maken op de vestingmuren. Je kan zowat om heel de stad wandelen, heel mooi, vooral de zeekant waar een paar eilandjes liggen. De kunstenaar blijkt veel meer werk aan het hoofd (mijn hoofd dus) te hebben dan voorzien. Uiteindelijk is de krabber bijna vier uur aan het werk, maar het resultaat mag dan ook gezien worden. Ik vind zijn tekening bijna beter dan het origineel... Hieronder zie je het resultaat :
Bezoek aan boekendorp of -stad Bécherel. Heel gezellig maar zoals àlle boekendorpen weinig aantrekkelijk aanbod van boeken : veel rommel. Enkele boekenverkopers verkopen ook thee en taart, anders komen ze wellicht niet rond... Een luie kat op één van de tafeltjes buiten slaat met haar klauwenpoot op mijn hand als ik haar wil aaien. Vlug kijk ik eventjes rond : gelukkig voor het zwarte mormel dat haar baasje net aan het kijken is want anders lag ze met enen schop aan de andere kant van het plein...
Bucht van boeken...
De laatste dag gaat het riching Caen, hier zijn enkele antiquariaten en antiekzaken gevestigd. Bij aankomst is het zoals gewoonlijk zoeken om een parkeerplaats te vinden. Een kranige tachtiger maakt echt obscene gebaren omdat ze denkt dat ze uitgelachen wordt omwille van haar bedenkelijk parkeergedrag (het mens staat met de helft van haar vehikel op de rijweg), om je ... rot te lachten!
Caen.
Enkele zaken zijn verdwenen. In het mooiste antiquriaat wordt je door de zowat 60-jarige uitbaatster zowaar 'buitengekeken' voor je binnenkomt. Iets aanraken is nauwelijks toegelaten. Ok dus, ze mag het allemaal houden. Een ander antiquariaat is eveneens peperduur en ik zie dezelfde boeken liggen als de jaren voordien, een 'vaste' collectie noemen ze dat... De antiekzaken hadden weinig moois in huis. Veel peperdure schilderijen, enkele houten beelden, ... maar ook heel duur zodat er helemaal niets aan te verdienen was. Tijd dan om naar huis terug te keren. Zoals steeds bij een bezoek aan Caen is het even zoeken om de juiste weg riching Belgie te vinden. Op de ring zie ik een afrit 'Douvre la Délivrande' staan, hier woonde of woont nog familie. Ook een bordje 'Creuilly', daar woont een nicht van mijn vader die er met haar man een hotel en restaurant oprichtte, nu overgenomen door haar dochter en Westvlaamse (Wevelgemse) schoonzoon. De verleiding is groot om een bezoekje te brengen maar dan ben ik voor dagen zoet... daarom onmiddellijk richting Pont de Normandie en dan verder via de snelweg naar ons mooie Vlaanderen...