Oude spreuken op het graf van landbouwer Ludovicus Moenaert te Nieuwkapelle
Sinds meer dan twintig jaar, vanaf mijn achttiende, ben ik bezig met genealogisch en geschiedkundig onderzoek. Twee zaken dragen mijn interesse weg. De geschiedenis van Eggewaartskapelle (+ Zoutenaaie) en Veurne-Ambacht, de streek achter de Ijzer dus. Daarnaast de stamboom van de familie Moenaert (àlle naamgenoten van om het even waar). Mijn familietak is heel nauw verbonden met de geschiedenis van Bachten de Kupe.
Reeds einde 16e eeuw waren er Moenaert's in Pervijze. Mijn rechtstreekse voorouders weken begin 18e eeuw uit naar buurdorp Oostkerke en rond 1777 naar een eeuwenoude hoeve in Eggewaartskapelle, waar ik opgegroeid ben.
Een andere tak uit Pervijze week begin 18e eeuw uit naar Oudekapelle, het gezin van Pieter Ignatius. Joannes Baptista, een zoon van dit gezin kwam in Alveringem wonen, op een hoeve op 500 meter van de hoeve waar ik vandaan kom. Een zoon, Carolus Ludovicus) daarvan kocht in Nieuwkapelle een grote hoeve met kasteeltje, de Spaanse hoeve, ook 'La ferme Espagnole' geheten. Hij kocht dit van de familie Tack, een familie die eeuwenlang Heren van Nieuwkapelle waren. Deze familie bezat heel veel eigendommen, in de 19e eeuw zien we in archieven dat ze veel eigendommen verkopen, ook al was hun devies 'Tack plooit nooit', zoals op een obiit in de kerk te Cassel te zien is...
Carolus Ludovicus sterft in 1901 en op zijn graf wordt een kolossaal arduinen grafmonument geplaatst. Aan de zijkanten staan enkele mooie spreuken die aanzetten tot nadenken...
Laat hemelvreugd en hellepijn Altijd in uw gedachten zijn Denk hoe het wezen mag aldaar Waar eene dag duurt duizend jaar En peis eens hoe 't daar wezen mag Waar duizend jaar is eene dag.
O Mensch! Waar zult hij gaan? Waar zocht gij vreemde kusten? God volt u op de baan, Waar Hij u nooit laat rusten.
Nieuwkapelle, het grafmonument bevindt zich links van de kerktoren.
Het eerste stuk stta aan de rechterzijkant, het tweede aan de linkerzijkant.
Het grafmonument heeft, zoals ook nog enkele kleinere graftekens, de eerste wereldoorlog overleefd. Wel zijn er enkele inslagen van kogels of granaatscherven merkbaar.
Tijdens deze oorlog werd de kerk volledig vernield, met daarbij wellicht vele grafstenen en obiits in de kerk. Deze familie liet gedenkstenen aanbrengen binnen in de kerk. Nieuwkapelle is een van de weinige kerken die zich geen zorgen hoeft te maken als er herstellingen nodig zijn aan het gebouw daar ze heel veel eigendommen heeft, als ik het goed voorheb, vooral schenkingen van de familie Tack. Ook de Spaanse Hoeve werd volledig vernield, er bestaan een postkaart waarop het beschadigde kasteeltje te zien is. Vandaag zijn er nauwelijks sporen terug te vinden van deze hofstede, behalve dan resten van bakstenen, aardewerk allerlei, tegels, ... Ook zou je nog sporen moeten zien waar vroeger de wallen rond de gebouwen lagen.
Na de oorlog bouwde Hector Moenaert, zoon van Carolus Ludovicus, een nieuwe hoeve aan de Ijzerdijk in Sint-Jacobskapelle. Hector's zoon, Charles, volgde zijn vader op als landbouwer en werd burgemeester. Charles had slechts één kind, Gilberte. Gilberte leefde een druk en heel sociaal leven als ik vele kennissen van haar mag geloven. Zij en haar man Antoon Declercq overleden rond de vorige eeuwwisseling. En daarmee is heel die tak uitgestorven.
Hier nog een stamtafel : Pieter Ignatius, begraven te Oudekapelle Joannes Baptista, begraven te Alveringem Carolus Ludovicus, begraven te Nieuwkapelle, graf hierboven beschreven Hector, begraven te Diksmuide, graf nog bewaard Charles, begraven te Sint-Jacobskapelle, graf bewaard Gilberte, begraven te Sint-Jacobskapelle
