Met de bus is het een kwartiertje rijden naar de aanlegsteiger waar we de boot nemen naar Venetië. We zien aan de kade allerlei boten : kleine bootjes voor 50 man maar ook oceaanreuzen en cruisemonsters met 7 verdiepingen. Met een klein vaartuig doen we er ongeveer 25 minuutjes over om de stad te bereiken. Venetië is eigenlijk een verzameling van 120 eilandjes met 150 kanalen en 400 bruggen. Onderweg zien we aan onze rechterzijde enkele eilanden met grote koepelkerken, ook een enorm hotel en kloostergebouwen. Wat een karwei om al die bouwmaterialen hier aan wal te krijgen... We meren aan op ruim een kilometer van het San Marcoplein.
Op onze duizend gemakken flaneren we langs de kade, ik bedenk dat het water hier een reële bedreiging vormt indien er storm is : het water komt tot op een half metertje onder de begane grond. We passeren de Brug der Zuchten, ik hoor echter geen enkele geluid. Veroordeelden passeerden hier vroeger, op weg naar de gevangenis... Dan komen we aan het Dogenpaleis met hoge toren uit 1902, de vroegere toren donderde in elkaar ruim honderd jaar geleden. Twee enorme stenen zuilen werden eeuwen geleden meegebracht uit overzeese gebieden, eigenlijk werden drie stukken ingeladen maar eentje viel onderweg van de boot. Het San Marcoplein is heel ruim maar de San Marcoplein is veel kleiner dan ik me altijd voorstelde. Ook zag ik er niet de karakteristieke grote zwermen duiven die men altijd op tv toonde. Ik kijk naar de mooie voorgevel en drum naar binnen. Het is aanschuiven, ook hier stikt het van de Jappen. Een Japse doet teken dat ik de andere Jappen moet voorlaten omdat ze tot haar groep behoren. Ik kijk even om en zie niets anders dan van dat volkje en ik negeer het mens. Waarop ze me begint uit te maken voor ik weet niet wat allemaal. Ik sla de maat en laat haar zien dat ze haar nummertje gerust mag uitzingen maar dat het mij allemaal niet raakt. Plots wordt het gedrum minder... hahaha... en ik zie vlug hoe dat dit komt : we naderen het altaar en daarachter moet je betalen om binnen te mogen. Ik zie er een groot soort basrelief met allerlei heiligenfiguren, blijkbaar uit massief goud. Onder het altaar zelf staat een witte stenen sarcofaag waarin de gebeenten van de apostel Marcus bewaard worden. Het overbrengen van de relieken gebeurde op een merkwaardige manier : ze werden hierheen gesmokkeld, ingepakt tussen massa's varkensvlees. De gids vertelt ons dat de Venetianen alles wat ze niet kunnen kopen gewoon stelen. Dit verklaart een en ander. Aan de rechterkant is een schatkamer met oa een aantal schitterende relieken. Zo zie ik enkele schedels liggen, oa die van de apostel 'Jacobi Minori', Jacobus de Mindere dus. Heel wat relieken zijn opgeborgen in lantaarnvormige reliekhouders, zo van die glazen lantarens die men vroeger meedroeg in processies (met kaars in). Ergens las ik dat de kerkschatten van Venetië de mooiste zijn op aarde. Terug buiten zie ik op het plein een groot terras met live muziek (piano enz.). Ze spelen klassieke muziek. Als je hier een pintje wil drinken betaal je hier 10 eurootjes, en bij de eerste consumptie betaal je 6 euro extra voor het muziek. Niet doen dus!
Nu trekken we de nauwe straatjes in. Een voordeel van die nauwe straatjes is dat de zon niet voortdurend op je hoofd schijnt. We lopen vele bruggetjes over. Bezoek aan de basiliek van St-Jan en St-Paulus. Om binnen te mogen moet er weer betaald worden. Bij ons mag je de kerk niet binnen als er een misdienst is, hier wel, als je maar afdokt. Er trouwt net een koppeltje. Een orgel speelt prachtige barokmuziek. Een sopraan zingt het Ave Maria, Panis Angelicum, ea. Er is een heel goede akoestiek. En aangezien de kerk zodanig groot is en het orgel zodanig luid speelt, zing ik uit volle borst mee. Niemand die het merkt. Veel mooie marmeren graftomben- en monumenten. Buiten blijft de hele groep kijken wanneer het gelukkige nieuwe paartje stralend buitenkomt. Enkelen, ondermeer schrijver dezes, kregen een greep rijstkorrels, om deze over de hoofden van de gehuwden te gooien. Links van deze kerk staat een oud monument, opgericht als hospitaal vele honderden jaren geleden. Op de muur staat een lang woord 'Comoditaitdecorietmonum', Joost mag weten wat dit betekent. Wanneer ik het gebouw binnenga zie ik dat het nog steeds dienst doet als ziekenhuis.
Stilaan wordt het tijd voor het middagmaal en we naderen de Rialtobrug, de mooiste brug van 't stad. Net zoals de Ponte Vecchio in Firenze staan hier tientallen winkeltjes op. Ik besluit het middagmaal te nemen aan de voet van de brug, op een terrasje tegen Le grand canal, het breedste en grootste kanaal van de stad. Adembenemend hoe onophoudelijk massa's boten en gondels elkaar (soms nipt) kunnen ontwijken. Er zijn bootjes die de stad bevoorraden met groenten en fruit, vlees, drank... Ook boten met vijftig man of meer. En dan de gondels die zich op het grote water wagen. Ongetwijfeld het mooiste plaatsje om al dat geschipper gade te slaan. Wat later ga ik op verkenning in de vele kleine straatjes met souvenirwinkeltjes en eetzaakjes. Op een grote groenten- en fruitmarkt koop ik heerlijke frambozen. Bij toeval ontdek ik een klein antiekzaakje. Binnen zie ik een heel mooi houten beeldje van St-Marcus staan, 3000 euro. Heel mooi maar voor mij toch te duur om nog iets aan te verdienen. We wisselen onze kaartjes uit en ik nodig hem uit naar Vlaanderen.
Ondertussen is het tijd om te gaan gondelen. Het grootste deel van de groep gaat mee. Aan de kleine kade waar de gondels aangemeerd liggen doe ik wat gestes en de eerste gondelier denkt me (och here toch) de mond te kunnen snoeren door me als eerste zijn gondel in te trekken. Ik ben blij dat ik op die manier de mooiste plaats krijg namelijk één van de twee zetels achterin met het mooiste zicht.... Nog vier anderen nemen plaats en we vertrekken. Alhoewel ik van geen kleintje vervaard ben zit ik toch héél stil om de boot niet te laten kapseizen. Het is snikheet en de meeste gondeliers vertikken het om hun strooien hoedje op te zetten. Met schijnbaar weinig moeite en op hun dooie gemak loodsen ze de typische bootjes tussen de hoge huisgevels. We lijken hier net in Brugge maar in plaats van kasseitjes ligt er water tussen de huizen. Opeens naderen we een groter kanaal, woeliger water dus en ik voel me niet op mijn gemak. Het is Le grand canal en we worden ten prooi aan heel wat grotere schommelingen. Gelukkig duurt da nie lang en varen we terug een klein kanaaltjes in. Een belevenis dat iedereen moet meemaken!
Na onze wateravonturen komen we weer op het droge en gaan we verder shoppen. Via allerlei nauwe straatjes en bruggetjes kom ik aan een 'antiek'marktje. Op een pleintje staan tientallen kraampjes met allerlei snuisterijen. Wat antiek en mooie brocante maar ook veel nep. Ook twee kramen met boeken. Een halfuur lang bekijk ik een mooi druksel over verdedingswerken met heel wat plannen van verdedigingsmuren rond steden, de bouw van ophaalbruggen en stenen torens. Ik krijg er kop nog staart aan want er is hier serieus mee geprutst. Het werk dat normaal uit twee volomineuze delen moet bestaan is heringebonden. Verkeerd ingebonden. De verkoopster probeert me te overtuigen dat het werk volledig is maar ik toon haar dat er een en ander ontbreekt. Heel spijtig want ik had het graag gekocht indien het compleet was. Op hetzelfde pleintje een antiekwinkeltje. Slechts één stuk kan me bekoren : een 15e eeuws eiken beeld van de H. Antonius met varkentje. Niet mooi maar wel stokoud. De verkoper zegt me dat het door een heel bekend houtsnijder is gemaakt maar kan me de naam niet geven. De prijs wel en die is ook heel mooi : 80 000 eurootjes. Ik geef hem mijn kaartje en nodig hem uit naar Brugge. Hij zegt dat hij heus niet zo ver gaat zoeken naar antiek maar ik zeg hem dat het voor mij even ver is en dat hij voor de prijs van zijn varken en heilige bij mij tientallen beelden kan vinden. Aan hetzelfde plein nog een kerkje waarin het 'Museo della musica' gevestigd is, gratis ingang... je ziet er heel wat antieke muziekinstrumenten zoals violen en grotere stukken. Je vindt er ook cd's met klassieke muziek.
Rond halfzes vertrekken we met een boot richting autocar. Onderweg zien we een viertal enorme cruiseboten en peperdure jachten. Met bus terug naar hotel.
