Alhoewel het niet echt warm was vandaag was ik op een bepaald ogenblik ingedommeld in de winkel.  Om het niet te koud te krijgen zette ik de deur maar half open. Een kalme dag, je kon een speld horen vallen.  

Plots was ik in één ruk wakker.  Voor de vitrine zag ik een tiental grijze, witte, lichtgroene en roste (rosse bedoel ik) haardossen (of wie zal het zeggen : pruiken?) bewegen.  Dit vergezeld van een luid 'Moa vint toch!' en 'Beuh Amai Kiek doar e keer!'.  Wat een kabaal was me dat...

Ik wrijf mijn ogen uit, krabbel recht uit mijn gemakkelijke 'nieuwe' stoel en schrijd geluidloos naar de deur die ik in één beweging opentrek.  De menigte tachtigers was op haar nest gepakt en keek me verrast aan.  Daarom nam ik het woord : 'Ewel madammekes, veel commentaar hoor ik, komen jullie om te kijken of om te kopen?  Is het mogelijk om de blokkade hier op te heffen zodat er ook nog jonger volk door kan?  De koffieklets kan hiernaast gebeuren, in het koffiehuis.''

Eerst keken ze me verrast aan en dan stoven ze uiteen.   Ik knal de deur dicht en zucht. 

Maar nog is mijn lijdensweg niet ten einde voor deze dag.  Voor ik mijn stoel kan bereiken hoor ik een luide knal.  Een jongedame van een jaar of 30 die ze niet op een rijtje heeft en ondanks mijn opmerkingen nog steeds op de fiets door de galerij rijdt, wil blijkbaar haar remmen wat sparen of ... weet niet eens waar ze haar rem moet zoeken.  Ik draai me verstoord om en doe de deur open.  'Ewel, waar is je verstand?  Je weet toch dat je hier niet mag fietsen.  En dààr staan je remmen, onthou dat als je wil. 

De dame heeft beperkte verstandelijke vermogens en haalt soms de gekste dingen uit.  Vorige week zat ze op de bank aan de overkant chips te eten uit een grote zak.  Met beide handen zat ze haar mond vol te proppen en de voorbijganges bleven stilstaan om het tafereel gade te slaan.  Omdat ze niet luistert naar normale argumenten zei ik haar dat ze daar geen chips mag eten omdat ik niet tegen al dat stof kan;..  Iedereen schoot in de lach en de dame muisde er van onder. 

Op woensdag komt er soms nog een ander 'mirakel' langs.  Een tachtiger van allochtone afkomst die hier lange tijd geleden een tijdje een winkeltje zou gehad hebben, komt hier regelmatid zijn op de markt gekochte kip binnenspelen.  De hele kip wordt been voor been binnengewerkt en na een half uur raapt hij - terwijl het vet nog van zijn  kin druipt - raapt de kiekenfretter dan alle beentjes bijeen