Afgelopen weken stonden de kranten weer vol sensationele artikels rond kindermisbruik.

Vooreerst meen ik dat elk kindermisbruik misdadig is, ongeoorloofd, en moet worden bestraft.  Ook kijken hoe dergelijk misbruik kan voorkomen worden.

Belangrijk ook dat beschuldigingen eerst onderzocht worden vooraleer deze onmiddellijk in alle kranten te publiceren.  Een negenzeventigjarige meent plots misbruikt geweest te zijn ...  vijfenzeventig jaar geleden!  Sommigen zullen vooral uti zijn op een royale schadevergoeding.

Ook eventjes opmerken dat er véél meer misbruik gebeurt door niet-religieuzen, bv. in gezinsverband.  Maar dat is natuurlijk niet zo interessant voor de roddelkranten.

Schadevergoeding vragen na misbruik lijkt mij logisch alhoewel de gepleegde feiten daarmee niet meer ongedaan gemaakt kunnen worden.  Eigenlijk meen ik dat het bisdom als werkgever op moet draaien voor eventuele schadevergoedingen.  Eigenlijk moet men de misbruiker zelf beboeten, desnoods zijn persoonlijke eigendommen aanwenden om de schade te vergoeden.