Deze wedstrijd lijkt sinds enkele jaren op een trail met de nodige onverharde stukken en hellingen. Dit is sowieso niet mijn ding, maar omdat dit de laatste wedstrijd van het Helpshop criterium is, dus nam ik toch maar deel aan de Kerkenloop (26ste keer, al). 
Mijn voorgevoel was al niet super: gisteren tijdens een familiefeestje dronk ik een drietal wijntjes. Niet te veel, maar voor de Marginal Gains niet optimaal en al zeker niet op mijn leeftijd. Bovendien deed de wind zijn best en dankzij het natte weer van de voorbije weken (maanden?), lagen sommige stroken er zeer drassig bij. Kwam daar nog bij dat mijn linkerhiel me al last bezorgde van in het begin en je kan je aan een lijdensweg verwachten. Om de schade enigszins te beperken, droeg ik mijn gewone trainingsschoenen, in plaats van de wedstrijdschoenen (carbons). Maar helaas... het bolde voor geen meter en die rothiel hinderde me enorm met zelfs scherpe steken vanaf +/- halfweg! Zelfs bergaf ging het niet vooruit en er zat niets anders op dan de kilometers aftellen en hopen om heelhuids aan de finish te geraken. Ondanks al die ongemakken, inclusief buikpijn ook nog (!) slaagde ik daar alsnog in. De eerste plaats bij de M65 (36/109 totaal) was slechts een pleister op een houten been (of voet). Er was zelfs maar 1 vijfenvijftigplusser voor mij. Toch was dit 1 van mijn zwakste prestaties van dit jaar, en eentje om snel te vergeten. Uiteindelijk mag ik de hoofdprijs van het Criterium binnenkort in ontvangst nemen, en dat voor het derde jaar op rij. Ook in de Victors Cup eindigde ik als 1ste, maar dan wel bij de M60.