Woensdag mocht ik eindelijk langsgaan bij m'n sportdokter. Ik vertelde hem over die irriterende voetpees maar daar had hij eigenlijk weinig oren naar. Hij nam onmiddellijk de oorzaak aan, dus niet die pees werd onderzocht maar wel het bekken werd grondig nagekeken. Wat bleek nu, m'n bekken is bewonderenswaardig terug recht getrokken, terwijl ik 2 jaar geleden nog 3mm ophoging aan m'n rechterbeen nodig had. Dus op m'n blote voeten stond ik nu perfect in balans maar ik liep wel nog steeds met die ophoging waardoor ik natuurlijk naar de andere kant begon scheef te trekken en ik dus een te grote teenafzet nodig had met als gevolg die overbelaste voetpees. Nu moet ik die ophoging geleidelijk gaan afbouwen, maar ipv telkens 1mm weg te schrapen onder m'n rechterzool ga ik om de 2 weken 1mm verhoging in m'n linkerschoen leggen (wat me 3 ritten naar St-Truiden bespaart) totdat ik over goed 2 maanden dus in balans loop en alle klachten zouden moeten verdwijnen. Als dit hopelijk het geval is, moet ik die 3mm ineens laten weghalen alsook m'n verhogingen uit m'n linkerschoen halen en dan maar afwachten of de klachten wegblijven? Ik mag zeker blijven lopen binnen de pijngrens, m'n oefeningen voor de romp moet ik wel blijven uitvoeren want dankzij deze sta ik nu terug in balans, dus houden zo. Dit weekend loop ik nergens een wedstrijd wegens geen tijd, volgende week ben ik wel weer van de partij op de 5 km in Bilzen. Bijgevoegd zie je nog een krantenknipsel uit het Nieuwsblad van m'n eerste overwinning in Zutendaal.
Begin deze week kreeg ik telefoon van m'n sportdokter, m'n afspraak kon gelukkig vervroegd worden met 3 weken. Woensdag mag ik langsgaan om die voetpees eens te laten nakijken, het wordt niet echt erger maar het geneest ook niet helemaal, ben benieuwd wat hij ervan denkt, hoop dat ik er mee door mag lopen. Sinds woensdag heb ik last van maagpijn, vooral 's nachts, iets wat niet echt ideaal is als je er om 5u uit moet. Gisterenavond wist ik nog steeds niet of ik vandaag in Munsterbilzen zou kunnen lopen, gelukkig had ik afgelopen nacht wel goed kunnen slapen en rond de middag besloot ik toch maar m'n loopschoenen aan te trekken, de maagpijn was gelukkig volledig weg.
De omstandigheden waren stukken beter dan vorige week, het weer was perfect, de benen zo goed als hersteld en het parcours volledig vlak, er zat wel een behoorlijk stuk onverhard tussen, zowat 1,5 km schat ik. De bedoeling was om minstens hetzelfde tempo te lopen dan vorige week maar dan wel met een beter gevoel, dus in't rood gaan mocht maar niet in't donkerrood Aan de start heel wat volk, met als voornaamste concurrenten Raskin en Vanbrabant, winnen zou zeer moeilijk worden. Bij de start was ik goed mee, er vormde zich al snel een groep van een tiental lopers met Lode op kop (foto1) Na 1 km komen we door in 3'23", de groep was al uitgedund tot een vijftal. Ik kon nog mee maar ik begon het toch moeilijker te krijgen en liet, net voor we het bos indoken, wijselijk Lode en Kevin meter per meter voor me uitlopen. Ik wou me vandaag absoluut niet het licht uitlopen en zocht nu m'n eigen tempo terwijl ik nog een plaats verloor en na zowat 2 km in 4de positie liep. Km2 en km 3 werden een stuk trager gelopen over de boswegen waardoor ik hier m'n 2de adem terugvond. Stap voor stap naderde ik terug naar die 3de plaats en bij het ingaan van de laatste km was het erop en erover. M'n tempo was ondertussen terug de hoogte in gegaan en liep nu aan 3'32". Die 3de plaats kon me niet meer ontgaan dacht ik, en al snel had ik een 20tal meter voorsprong en die gast z'n tong hing bijna letterlijk op de grond. Daar ik toch niet meer 2de kon worden liet ik het tempo wat zakken maar plots hoorde ik toch wel die gast terug aansluiten zeker, hij ging zowaar over me en met nog 300m te gaan moest ik serieus spurten om het gat terug toe te lopen. Eens onder die fietserstunnel met nog 200m te gaan was ik er terug bij en stonden we bijna stil, ik nam niet meer over en daar maakte ik de fout want 100m voor de finish was er nog een bocht van 90graden. Omdat ik niet over nam zette hij de spurt al in voor die scherpe bocht (foto2) en ik buitenom moest en die afstand van 100m te kort was om hem nog in te halen en zo dus een schoenlengte te kort kwam voor die 3de plaats. Lode won deze wedstrijd, proficiat! Al bij al ben ik toch tevreden vandaag, ik heb iets sneller gelopen dan vorige week en op de laatste 300m na, ben ik nooit echt héél diep hoeven gaan, dus opzet geslaagd voor vandaag. Morgen doe ik een hersteltraining om dan volgende week nog eens goed door te trainen met het oog op Bilzen over 2 weken.
Het eerste dat ik vanmorgen deed, was m'n pc opstarten om te kijken welke temperatuur m'n blog aangaf, 28°C was het harde verdict, ik kreeg het al benauwd bij de gedachte alleen. De laatste 2 maanden is het ocharm 3 dagen warm geweest, laat dat nu net m'n laatste 3 wedstrijddagen geweest zijn. Och ja, het zij zo, voormiddag zoveel mogelijk uit de zon blijven en voor de wedstrijd niet teveel opwarmen. Gelukkig was het een natuurloop, 40% werd in't bos afgelegd dus daar werden we toch al wat beschermd door het groen. Het parcours was redelijk vlak met enkele korte stukken bergop. Ik liep hier eerder al in 2007 en 2008, toen had ik me tweemaal laten vangen door een te snelle start, de eerste 500m gingen redelijk bergaf waardoor je denkt vleugels te hebben om dan later in't bos volledig stil te vallen, dat mocht me vandaag niet opnieuw overkomen. Vanaf het startschot hield ik me aanvankelijk in m'n sokken en liet ik de jonge garde wat voor me uit razen om zo geleidelijk aan in m'n juiste tempo te komen. Vandaag met die warmte de motor direct opblazen, zou niet slim zijn. We waren goed weg en vormden snel een groepje met 5 man, waaronder ook collegaloper Piet Crommen (m'n vaste trainingsmaat) 2 Atlanders (Claessens,Cosemans) en Curvers (denk ik). De eerste km verliep zeer vlot en werd behoorlijk snel geklokt in 3'20" en ik hield me nog steeds op de achtergrond. Tijdens de 2de km was het tempo wat te hoog voor Crommen en Curvers en bleef ik alleen over met die 2 Atlanders. Claessens deed nu het meeste kopwerk en ik kon behoorlijk soepel mee (had de laatste dagen nochtans behoorlijk last van verzuurde kuiten) maar het tempo zakte nu wel door de zachtere ondergrond, km2 in 3'36". Tijdens de 3de km wist ik dat er korte stukken bergop tussen zaten, hier nam ik over en duwde een 150m bergop de gas helemaal in, al snel had ik een kloof van een 20-tal meter en kon ik ondanks deze klim vrij sterk afklokken in 3'35". Het verschil werd geleidelijk aan wat groter en na goed 4km was de kloof een 100-tal meter. M'n allereerste overwinning kwam nu plots heel dichtbij maar ik kreeg het nu verdomd zwaar en de laatste km was het pompen of verzuipen. Uiteindelijk ben ik niet verzopen en hield ik stand met een 15-tal seconden voorspong op de nummer 2 (Claessens). Cosemans werd 3de en Piet werd knap 4de met alweer een nieuw PR. Zeer tevreden met m'n 1ste overwinning ooit, genoot ik nog na van een frisse pint op terras en nam ik alle felicitaties met plezier aan, merci daarvoor allemaal
Ondertussen zit m'n rustweek er alweer op en heeft m'n voetpees de nodige tijd gekregen om te herstellen. Afgelopen dinsdag was ik teruggeweest met m'n sportzolen voor een kleine aanpassing. De ophoging aan de bal van de voet was iets te fel, waardoor de voetpees te weinig bewegingsruimte kreeg met alle gevolgen vandien. Binnen enkele weken zou de (zeurende) pijn volledig moeten weg zijn, let's hope. Voor de rest gaat eigenlijk alles prima, zowel de achillespezen als de knie, buikspieren, heup en rug laten zich soms wat voelen, maar een dag later zijn die kleine ongemakken weer verdwenen, dus niet echt iets om me zorgen over te maken. Op wedstrijdgebied is het momenteel rustig, vanaf 5 juni in Zutendaal volgen ze elkaar dan weer snel op, met een week later Munsterbilzen en nog 2 weken later de Bilzen-Run.
Vorig jaar liep ik in Tongeren, na lang blessureleed, pas m'n 1ste wedstrijd van het jaar, toen aan tempo 3'50", dat moest dit jaar een stuk sneller. Ik had er nochtans geen goed oog in, m'n benen waren nog steeds niet hersteld van vorige week waar ik toen zwaar in de verzuring ging. Gisterennamiddag tijdens het loslopen liep het voor gene meter, na het lopen heb ik uren vanalles liggen doen om de kuiten toch maar iets of wat los te krijgen. Een warm bad, 3x massage met flexium-gel, benen hoog houden, rekken, rekken en nog eens rekken. Ook 's nachts de benen omhoog gelegd en vanmorgen opnieuw rekken. Het leek allemaal toch wat geholpen te hebben want de benen waren bij de opwarming vrij soepel. (wel half bus reflex-spray erop) Afwachten dus wat het ging worden en zeker niet te snel starten. Het was gelukkig toch al niet meer zo warm als vorige week maar vandaag was de wind bij vlagen de spelbreker. Bij de start veel 'snelle' bekenden met ondermeer Stessens, Bollen, Govaers, Max, Bijnens, Roossen, Nijs, Socol enz..., hier top-10 lopen zou al prima zijn. Om 14u vertrokken we op de piste van de Motten, hier en daar was het parcours wat aangepast, het zou dit jaar ook 5,25 km zijn. Van bij de start liet ik me niet vangen en liet ik me vrij ver uitzakken om zeker niet te snel te verzuren, in het spoor van Socol (1ste dame) liepen we van de piste af richting binnenstad. Ook Patrick Nijs startte voorzichtig maar eens de piste af maakte hij aanstalte om het tempo te verhogen en liepen we samen de eerste km in 3'27". Voor Socol was het tempo iets te hoog en samen met Nijs maakte ik jacht op Roosen en Bijnens. Ook de 2de km met veel vals plat omhoog verliep nog steeds prima in 3'33", ook de benen waren verbazend goed, we losten mekaar goed af en werden met de fiets aangemoedigd door Luc Nassen, die andere topper van ADD. Tijdens de 3de km begon Nijs het moeilijker te krijgen, ik liet me een paar keer uitzakken om niet alleen te vallen maar Nijs maande aan om er alleen vandoor te gaan. We waren ondertussen genaderd tot op een 100-tal meter van Roossen, km 3 in 3'34". Tijdens de 4de km ging het gelukkig veel bergafwaarts want nu ik alleen liep, begon ik het ook moeilijker te krijgen maar toch kon deze afgelegd worden in 3'23". Hier zat een prima tijd aan te komen maar toen moest het ergste nog komen, de wind. Die 5de km heb ik puur op karakter tegen de wind afgelegd en ook Roosen kreeg het moeilijker met net voor hem Bijnens. Bij het oplopen van de piste was ik genaderd tot op een 30-tal meter maar de jus zat niet meer in de benen om deze 2 mannen nog in te halen. Achter mij was het nog opletten met Nijs die nog een sterke laatste km aflegde maar m'n 11de plaats kwam niet meer in gevaar. Ik finishte uiteindelijk in 18'31" over 5,28 km (tempo 3'31") toch alweer 2"/km sneller dan vorige week, dus weer dik tevreden. Nog ff melden dat Stessens won voor Bollen en Ruben Max een schitterende wedstrijd liep met 17'45" op de klok. Collega-loper Piet is eindelijk verlost van z'n blessures en liep ook een nieuw PR van 19'50".
Met weinig zelfvertrouwen vertrok ik vandaag met de trein richting Antwerpen om er de Short-Run over 5 km te lopen. Collega-loper Piet moest in laatste instantie afhaken wegens griep. Barbara liep de 10 miles mee, minder getraind de laatste weken maar toch mooi uitgelopen. Via een kennis die een hotel runt in Antwerpen, mocht ik me daar gaan omkleden in de fitness en onze spullen daar achterlaten. Van daaruit konden we zo de metro nemen richting linkeroever, rond 12u30 kon ik mijn startnummer afhalen. Rond 13u begon ik met opwarmen, de rug was los, de voet zeurde wat, de benen voelden goed, weinig wind en een vlak parcours maar het was wel warm (23°C). Aan een vooropgestelde tijd durfde ik me niet te wagen, de laatste 2 weken werden op een zeer laag pitje getraind. Aan de start kon ik me gelukkig vooraan zetten want het was weer drummen geblazen. De start zelf verliep gelukkig zonder valpartijen, ik liep bij de eerste bocht in zowat 20ste positie. Ik zat redelijk snel in het juiste tempo maar de eerste 200m waren toch weer te snel waardoor de hartslag al veel te vroeg, véél te hoog zat. Na amper 1 km (3'29") kwamen er al steken in de zij, ik liep toen in een groep van 5 te jagen op een voorliggende groep van 3. Na zowat 3 km verdwenen de steken gelukkig, maar ondertussen was het tempo wel behoorlijk gezakt met 10"/km. Tijd om alleen in de aanval te gaan, de benen voelden nog prima, dus waarom niet proberen. Ik had zowat 200m goed te maken om erbij te komen, niemand uit onze groep kon aanklampen dus ik stond er alleen voor. Bij het ingaan van de laatste km naderde ik tot op 100m, het was nu alles of niks. Sinds lang ging ik nog zo diep om een groep nog bij te halen maar op 300m van de streep zat ik erbij. Ondertussen waren die mannen hun eindspurt aan't inzetten maar toch kon ik er nog 2 van de 3 inhalen (hartslag >190) om zo te eindigen op een 5de plaats in een tijd van 17'03" (4,81km) Geen PR, maar toch zeer tevreden aangezien ik begin deze week nog plat lag. Na de wedstrijd terug naar hotel, waar ik nog enkele km's uitliep op de loopband om daarna nog wat in de sauna en het ijsbad te kruipen, de spieren vonden het zalig!
Zoals de titel al doet vermoeden, gaat het momenteel niet zo goed met me, niks ernstig maar ik moet wel uitkijken. Sinds enkele weken sukkel ik wat met m'n rechtervoet, eerst dacht ik aan een lichte achillespeesontsteking, maar de pijn situeert zich nu meer aan de onderkant van de voet. Vooral de aanhechtingen van de peesplaat (Fascia) aan de hiel en de voetknobbel lijken wat ontstoken, veel ijsleggen en ff wat rustiger aan doen en hopen dat de pijn verdwijnt. Echte pijn kan je het eigenlijk niet noemen, het is meer een wat stijvig gevoel. Sinds gisteren sukkel ik ook met de onderrug, tijdens het grasmaaien voelde de rug al niet goed, 's avonds kon ik nog amper in de zetel liggen en ook vandaag is hardlopen onmogelijk. Vanmorgen heb ik nog ff geprobeerd op de crosstrainer maar de pijnscheuten waren bij momenten toch te hevig. Rusten dus en hopelijk tijdig opnieuw fit want volgende zondag loop ik in Antwerpen de 5 km en een week later de Tungri-Run.
Vandaag stond al de 4de wedstrijd van het seizoen op't programma, weer trok ik de grens over, dit keer richting Oirsbeek, niet zo ver van Brunssum. En wéér sprak ik af met Lode, dit keer was collegaloper Piet chauffeur van dienst, met z'n enkel gaat het de goede kant op, alleen z'n knie blijft nog wat zeuren. Met mezelf gaat het redelijk goed, de achillespees verergert niet maar zeurt af en toe in zeer lichte mate. Zaterdag heb ik me nieuwe wedstrijdschoenen gekocht, het zijn de Adizero Adios (foto) geworden, zéér lichte schoenen van 200g waar Haile Gebrselassie het WR op de marathon mee liep, dus dat belooft Volgens de verkoper zou m'n achillesklacht te maken kunnen hebben met het feit dat ik onlangs van zooltjes wisselde en hierdoor een kleine wijziging van landing ontstaat. Thuis heb ik dan eens de oude naast de nieuwe zooltjes gelegd, en inderdaad is hier aan m'n rechterzool, aan de ophoging van de hiel, een redelijk groot verschil met de oude. Nu ga ik enkele weken terug met de oude lopen en afwachten of het probleem verdwijnt. Zoja, dan moet ik ff terug naar St-Truiden om m'n nieuwe wat te laten aanpassen.
De wedstrijd zelf dan. Ik hoopte gemiddeld 17 km/u te halen, zo vroeg op het jaar zou ik hier al dik tevreden mee zijn. Bij de start zag ik al vlug dat zelfs top-10 moeilijk zou worden, met namen als Willy Peter, Pepels, Van Opstal en Raskin weet je het wel, niks forceren dus en m'n eigen wedstrijd lopen. Vanaf het startschot liep het de eerste 200m vals plat omhoog maar vanaf toen begon het pas, 300m moordend steil omhoog (grafiek), ik kwam boven aan een tempo van 5'/km en had enkele honderden meters nodig om te recupereren, hier had ik me totaal niet aan verwacht en was ik bijgevolg al zeer vroeg in't rood gegaan. Och ja, het was nu zo, het zou ook wel weer bergaf gaan zeker? De 2de km ging het terug prima, met de wind in de rug liep ik deze in 3'28". Ondertussen liep ik in een groepje van 3, samen met de eerste vrouw, we losten mekaar heel goed af en zagen het groepje voor ons steeds korter komen. Km 3 en 4 werden terug zwaarder, de wind kwam nu langs voren maar werden toch nog in een behoorlijk tempo afgelegd van 3'38" en 3'35". De 5de km, nog steeds met ons 3, jagend op dat groepje, ging het eindelijk bergaf waardoor het tempo gevoelig steeg tot 3'27". Met nog 500m te gaan naderden we tot op een 20-tal meter, tijd om er een lap op te geven en alles uit de kast te halen. De eerste dame moest de rol lossen en ook die andere loper moest me 10 meter laten gaan (foto). Ondertussen zat ik met nog 100m te gaan op enkele meters van die groep maar m'n inhaalmanoeuvre kwam net te laat, toen ik de spurt aanzette begonnen zij ook net te spurten en liep ik de laatste meters uit en werd ik zowaar nog verrast door die achtervolgende loper die dat perfect kon inschatten. Na de aankomst heb ik per ongeluk m'n horloge terug op start geduwd zodat ik m'n gegevens niet volledig kan tonen. M'n eindtijd was 19'42" over 5,55 km (tempo 3'33") en gemiddelde hartslag van 178 bpm. Met een gemiddelde van 16,9 km/u ben ik achteraf gezien heel content, zeker nadat ik na goed 500m al in't rood zat. Uitslagen staan nog niet online maar ik denk dat ik ongeveer 10de was. Lode werd knap 5de (2de Cat.) en met Piet gaat het ook steeds beter en beter.
Vorig jaar liep ik in Tongeren, na lang blessureleed, pas m'n 1ste wedstrijd van het jaar, toen aan tempo 3'50", dat moest dit jaar een stuk sneller.
Zoals de titel al doet vermoeden, gaat het momenteel niet zo goed met me, niks ernstig maar ik moet wel uitkijken. Sinds enkele weken sukkel ik wat met m'n rechtervoet, eerst dacht ik aan een lichte achillespeesontsteking, maar de pijn situeert zich nu meer aan de onderkant van de voet. Vooral de aanhechtingen van de peesplaat (Fascia) aan de hiel en de voetknobbel lijken wat ontstoken, veel ijsleggen en ff wat rustiger aan doen en hopen dat de pijn verdwijnt. Echte pijn kan je het eigenlijk niet noemen, het is meer een wat stijvig gevoel. 
Vandaag stond al de 4de wedstrijd van het seizoen op't programma, weer trok ik de grens over, dit keer richting Oirsbeek, niet zo ver van Brunssum. En wéér sprak ik af met Lode, dit keer was collegaloper Piet chauffeur van dienst, met z'n enkel gaat het de goede kant op, alleen z'n knie blijft nog wat zeuren. Met mezelf gaat het redelijk goed, de achillespees verergert niet maar zeurt af en toe in zeer lichte mate. Zaterdag heb ik me nieuwe wedstrijdschoenen gekocht, het zijn de Adizero Adios (foto) geworden, zéér lichte schoenen van 200g waar Haile Gebrselassie het WR op de marathon mee liep, dus dat belooft 
