Zaterdagvoormiddag tijdens het kampioenschap van Vlaanderen in Kessel-Lo kreeg ik m'n laatste kans van het pisteseizoen om m'n PR op de 5000m nog wat scherper te stellen. De conditie was er, de omstandigheden waren bijna perfect (13°C met klein beetje wind). Ik had er vooraf echt vertrouwen in om m'n PR van 16'55" te verbreken, de vraag was alleen met hoeveel seconden. Ik sprak samen met de coach af om rondjes 80" te lopen (16'40") en ik zou proberen aan dit tempo eindelijk eens in een goed groepje te vallen. Bij de start zag ik enkele bekende atleten (Rens, Binnemans) van ongeveer mijn niveau, al wist ik dat zij redelijk hard konden starten. Omstreeks 10u30 werden we op gang geschoten en vrij snel was het duidelijk dat ik met deze 2 atleten mee moest, om weeral niet alleen te vallen. Doorkomst 400m (77") en bij de 800m al 6" harder dan m'n schema, maar wat moest ik anders? Vanaf hier liet ik een gat vallen want dit ging me te snel. In principe mocht dat hier 'nog' niet gebeuren. Dit tempo moest ik normaal zeker 3000m aankunnen ware het niet dat ik gewoon niet meer fris genoeg zat. M'n onderrug was al enkele dagen wat stijf, niet dramatisch maar ik voelde al vanaf 400m dat ik te weinig kracht kon ontwikkelen om technisch te blijven lopen. Twee weken geleden in Luik was tijdens m'n mindere 3000m al een teken aan de wand. Ik trainde de laatste 2 weken al wat met de rem op en maakte wat minder kilometers maar het mocht niet zijn. Ik viel dus opnieuw alleen en vanaf toen was het nog 10 rondjes een lijdensweg. Ik deed er echt alles aan om het tempo er min of meer in te houden maar al snel zat ik boven PR-schema. Nochtans bleef het gat tussen die 2 mannen en mij een kleine 100m. Na 3000m passeerde ik in 10'10", 10" te traag en ik wist dat ik nog flink gas mocht geven om zelfs onder de 17' te geraken. Op het moment dat ik besefte dat zelfs dat niet meer ging lukken, begon het mentale ook nog mee te spelen natuurlijk. Gelukkig zag ik voor mij Binnemans de voorlaatste ronde uitstappen (jammer voor Koen), wat m'n medaillekans deed toenemen en ik toch weer ff een beter moment kende. Tijdens m'n laatste ronde probeerde ik er nog een lap op te geven, maar zelfs dat lukte niet meer. M'n plaats stond toen toch al vast en de eindtijd had toen al minder belang. Door het uitvallen van Koen behaalde ik zowaar brons op een kampioenschap M40+, al vond ik dit maar een magere troost met een eindtijd van 17'10". Het eerste uur was ik erg ontgoocheld maar al snel draaide ik de knop om en mag ik toch terugkijken op een prima zomer. Allereerst geen blessures gehad en vooral qua trainingstijden een grote stap gezet. Dan PR's op 1500m, 3000m en 2x de 5000. Ook nog Limburgs kampioen (clubrecord) 4x 1500 masters en brons Vlaams, goud Limburgs 5000m (M40+). Slechtste prestatie was het BK 10 km op de weg in Lokeren (opgave). Nu heb ik een rustperiode van een 2-tal weken. Hopelijk is m'n rug tegen dan volledig hersteld en kan ik er tijdens DDH er meteen al een lap op geven met misschien nog een kleine supercompensatie.
Gisteren stond in Naimette (Luik) al m'n 11de wedstrijd in evenveel weken op het programma, waarvan de 8ste op de piste. Nooit eerder kon ik zo een mooie reeks na mekaar lopen zonder een blessure op te lopen. Elke keer een nieuw PR lopen is moeilijk maar toch wou ik terug in de buurt van die 9'40" lopen. De conditie is prima en op training loop ik zeer goede intervallen met tempo's van onder de 3'00"/km, dus waarom niet? Toch was het gisteren niet echt om dat PR te doen, ik liep die wedstrijd in de eerste plaats als laatste trainingsprikkel voor m'n 5000m over 2 weken tijdens het Vlaams Kampioenschap in Kessel-Lo. Daar wil ik wel nog een laatste keer voluit gaan om m'n PR op de 5000m nog wat te verbeteren. Over de wedstrijd gisteren kan ik eigenlijk vrij kort zijn. Geen nieuw PR, verre van zelfs. De eerste 800m liep ik nog op schema 9'35" maar vanaf dan was het verval te groot. Ik liep weer volledig alleen te vechten tegen de toch wel vrij strakke wind. Toch wil ik niet alles hierop steken, ik was gewoon niet goed genoeg. De benen liepen veel te snel vol en dan is het natuurlijk nog 2000m eindeloos harken. Ik kon nog net afklokken onder de 10' maar de opeenvolging van zoveel wedstrijden begint z'n tol te eisen, zowel fysiek als mentaal. Nu is het zaak om 2 weken de batterijen wat op te laden door m'n intervallen slechts op 80% te lopen en de laatste week m'n km's flink terug te schroeven. Hopelijk kan ik over 2 weken nog één keer knallen met frisse benen om het pisteseizoen af te sluiten met een mooi PR 5000m. Daarna neem ik 2 weken relatieve rust, in Hasselt maak ik m'n wederoptreden op de weg.
