Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Bartompa
30-03-2015
Nieuwe uppercut
Tja, zoals de titel al doet vermoeden gaat het op sportief vlak alweer niet goed met me. Het heeft zelfs 3 weken geduurd vooraleer ik het kon opbrengen om m'n blog nog eens bij te werken. Net op het moment dat ik terug wedstrijdklaar was en toewerkte naar de halve marathon van Venlo, gooide een nieuwe stressfractuur aan het scheenbeen roet in het eten. Vermits ik vorig jaar precies dezelfde blessure had aan het ander been, wist ik direct hoelaat het was en bleef ik niet nog 3 weken verder aanmodderen. Daags na het ontstaan van de blessure liet ik nieuwe zooltjes aanmeten en maakte ik een afspraak bij de dokter. Gelukkig kon ik één week later al onder de scanner en de uitslag was zoals gevreesd:
SPECT/CT van de onderbenen toont een nieuw stressletsel (fractuur) thv de rechter tibia. Het gekende letsel thv linker tibia is nog niet volledig geheeld of recidief fractuur maar is wel minder metabool actief dan het letsel aan rechterbeen.
Dus niet alleen stressfractuur aan m'n rechterscheen maar ook nog schade te zien aan de fractuur van vorig jaar. Alsof het allemaal niet erg genoeg is, heb ik ook hielspoor onder m'n linkervoet. Deze keer wel aan de hiel en niet zoals 2 jaar geleden onder m'n voorvoet, toen rechtervoet. Oh ja zwemmen en aquajoggen dat mocht ik nog, ware het niet dat ik vorige week m'n rib kneusde op het werk, waardoor ik dit ook 2 weken niet mag/kan doen... bij de kaartclub zoeken ze misschien nog volk.
Hoe moet het nu verder... opnieuw 8 weken niet lopen waarvan al bijna 4 weken straf uitgezeten. Over 2 weken terug langsgaan bij de dokter die me misschien zal toelaten om wat te fietsen. Daar zal ook een nieuwe afspraak gemaakt worden voor een nieuwe scan die hopelijk positief zal zijn.
Gelukkig gaat het op persoonlijk vlak stukken beter. Onze zoon Renz kan ondertussen al stappen en met Barbara, die ondertussen 8 maanden zwanger is, gaat het ook prima. Ook de verbouwingswerken bereiken de laatste fase waardoor m'n lichaam hopelijk terug wat meer kan rusten.