Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Bartompa
29-10-2008
Herstelpijn
Niet al teveel te vertellen eigenlijk. Ik zit in de meest vervelende periode van het jaar, de algemene rustperiode. Na enkele dagen volledige rust begint nu pas echt alles pijn te doen, ik weet niet hoe ze dat precies noemen maar ik hou het bij 'herstelpijnen'. De schenen, de knie, de heup, de rug- en buikspieren en zelfs het hart doet met momenten pijn, dat zal hopelijk wel allemaal normaal zijn zeker. Ik ga toch proberen om nog zeker deze week volledig te rusten, dus ook geen crosstraining of stabilisatie, vanaf volgende week zien we wel weer.
"Na de wedstrijdperiode komt de overgangsperiode, waarin we lichamelijk en mentaal uitrusten voor het volgende seizoen. Wat niet betekent dat we niets doen. Tot aan het begin van de nieuwe voorbereidingsperiode houden we de algemene conditie bij. Voor de afwisseling kunnen we nu ook eindelijk eens aan andere sporten gaan doen. We lopen wel zo'n drie keer in de week. Als het herstel goed verloopt kunnen we ook best wel eens wat intensiever trainen. Zorg er in ieder geval voor dat je niet te veel doet. Ook kunnen we lichte blessures laten genezen."
De knoop is dus doorgehakt, het seizoen zit erop. Na een progressie van 2 minuten sneller over 5km en dat op slechts 4 maanden tijd kan ik van een geslaagd wedstrijdjaar spreken. Ik had nog even getwijfeld om de komende 2 zondagen in Kortessem en Kuringen te starten op de 5km maar m'n verstand zegt dat het goed geweest is. M'n buikspieren en heup zullen hier niet om treuren. Vanaf januari, als hopelijk alles goed hersteld is, voer ik de intensiteit en volume terug op, met misschien enkele veldlopen tussendoor, om zo rond mei-juni m'n beste vorm terug te vinden.
Ik ben juist terug van Hasselt, amai wat een drukte, 12.000 lopers is natuurlijk niet niks. Op de 5km waren er ongeveer 4000 lopers paraat, op tijd daar zijn om toch nog een beetje vooraan te vertrekken was dus aangewezen. Ik had me kunnen inschrijven via m'n werk (Nitto Denko) die ons de inschrijving en een Nike t-shirt cadeau deden, eens ter plaatse was alles vlug geregeld. Ongeveer een half uur voor de start was het al aanschuiven geblazen, dankzij iemand van de organisatie mocht ik toch mee in het vak van de kleppers vertrekken. Daar stond ik dan, 3jaar geleden nog roken, drinken(zuipen) en 15kg zwaarder, het was toch wel een goed gevoel om daar tussen te staan Alles verliep dus volgens plan, het weer en de benen voelden ook al perfect aan en dit keer niet teveel gedronken voor de start. Wat kon er nog misgaan, niks dacht ik, maar eens het startschot gegeven, waren er toch nog een paar jonge mannen van een jaar of 10 in ons vak geraakt die net naast me omver gelopen werden en toch wel voor een kleine ravage zorgden, ik weet niet precies hoeveel er tegen de grond gegaan zijn maar het waren er toch heel wat. Enfin, ik was gelukkig goed weg, te goed weg misschien De wedstrijd ging verschrikkelijk snel, door die hele massa aanmoedigingen langs de kant zat ik al 2km ver eer ik het goed en wel doorhad. Ik kon in een groepje aansluiten waarbij ook de eerste vrouw liep, een goed tempo maar het ging mij weer niet snel genoeg dacht ik. Zo begon ik wat te sleuren aan deze groep en liep ik het groepje op een 50-tal meter. Maar een goeie km later kwam die eerste vrouw me al terug voorbij, ik kon m'n tempo niet meer vasthouden en probeerde nu aan te klampen. Ben tot 500m voor de finish kunnen volgen maar moest die vrouw en nog enkele van dat eerdere groepje laten gaan. Toch mooi aangekomen in een tijd van 17'01", was ik gewoon van in't begin in dat groepje gebleven had ik zeker onder de 17' gelopen, doeme toch
