Zondag stond met de Overmuntheloop m'n eerste wedstrijd van het jaar op het programma. Normaal gezien liep ik vorige week de Annendaalloop al, maar een zeurende stijvige pijn aan beide hielen besliste er anders over. Die pijn was afgelopen weekend zo goed als weg. Ik had de laatste weken toch wat gas teruggenomen waardoor de verwachtingen niet al te hoog waren. Het doel was in de eerste plaats wat wedstrijdritme opdoen en vooral hopen dat de pijn achterwege bleef.
Met 4 mannen en 1 vrouw uit onze lopersgroep namen we deel aan deze wedstrijd over 10,4 km waar er 3 rondes gelopen moesten worden. Vanaf het startschot ontstonden meteen 2 groepjes, ikzelf zat in de 2de groep met oa. Soccol en Bertels. Het tempo zat er meteen goed in met allemaal km's tussen de 3'30" en 3'35". Er stond toch wel behoorlijk wat wind en elke ronde stond er een lange strook onverharde veldweg op het menu. Soccol en ikzelf deden het meeste kopwerk in een groep van een 6-tal atleten. Bij de 2de doorkomst op 7 km liep het nog vrij goed en hadden ondertussen 2 atleten moeten lossen. Maar op goed 2,5 km van de finish begon ook bij mij de motor te sputteren en liep ik plots nog km's van 3'50". Ik werd opgeraapt door die 2 atleten en vrijwel direct moest ik eraf, het liep plots voor gene meter meer. Waarschijnlijk zal de mindere trainingsarbeid van de laatste weken hiervan de oorzaak zijn. Alsof dit nog niet genoeg was ging ik bij de voorlaatste bocht ook nog vrij hard tegen het asfalt en finishte ik in een tijd van 37'29" als 4de master 35+. Die laatste 2,5 km verloor ik maar liefst 40" op Soccol die overtuigend won bij de dames in een nieuw parcoursrecord.
Bij de mannen werd Crommen knap 3de algemeen, achter Stitzinger en Smeets.