Normaal gezien had ik dit weekend geen wedstrijd gepland maar aangezien m'n wedstrijd van vorige week eindigde op een fiasco wou ik voor mezelf ff de puntjes op de i zetten. Samen met clubgenoten Crommen en Bertels trokken we naar het Nederlandse Ell, zeker geen grote wedstrijd, wel vrij bekend om zijn halve marathon.
Omstreeks 10u30 begonnen we eraan, Crommen liep meteen weg van bij de start. Bertels en ik liepen in het daaropvolgende grote groepje met toch wel enkele sterke Hollanders erbij (Rousseau, Wijnen en Heiligers) maar deze liepen bijna allemaal de langere afstanden (12,5 en 21,1 km). Bij de splitsing aan km 3, stonden Bertels en ik er plots alleen voor. Bertels kreeg het wat lastiger en liep zo'n 20-tal meter achter me maar in het langere stuk vals plat omlaag kon hij gelukkig terug aansluiten. Want met behoorlijk wat wind en bij slechts 2°C kon ik toch wel wat hulp gebruiken, niet zozeer de benen maar vooral de ademhaling ging moeizaam. Bij het ingaan van de laatste km liepen we voor de 3de plaats. Ik mocht het niet op een spurt laten uitdraaien tegen de 17 jaar jongere Bertels want dan weet je het wel. Ik maakte er één lange sprint van en liep m'n laatste km nog in 3'19" en finishte zo nog 13" voor Bertels als 3de algemeen in een tijd van 25'26" (7,3 km).
Opdracht volbracht en terug in de juiste flow van de laatste weken. Als ik deze chrono doorverreken naar de 10 km zou ik vandaag dicht tegen m'n PR aangeleund hebben. Vanaf nu ga ik weer richting weken van 80 km met als volgend doel de Kerstcorrida in Meeuwen. Tussendoor loop ik waarschijnlijk ook nog de bestorming van Alden Biesen, maar die wedstrijd zie ik meer als doorgedreven training. Met de blessures en pijntjes valt het goed mee, de vitamine D begint z'n werk te doen.
Vandaag stond er met de Zevenheuvelenloop in Nijmegen een absoluut topevenement op het programma. Een wedstrijd over 15 km met toch wel enkele pittige heuvels en met verschillende wereldtoppers aan de start. Samen met onze loopgroep schreef ik me enkele maanden geleden in met als doel m'n PR vandaag aan te vallen. Top-100 lopen in dit internationaal topveld zou ook al een mooie prestatie zijn.
Grootste spelbreker vandaag was echter de hevige wind en een PR lopen was bijna onmogelijk in deze omstandigheden. Samen met clubgenoot Bertels sprak ik af om km's rond de 3'35" te lopen en we zagen wel waar het schip strandde. Na zowat 500m liepen we aan tempo 3'40". Eigenlijk was mijn wedstrijd hier al over want m'n kuiten begonnen srieus op te spelen. Ik wist niet goed wat er scheelde want ik was zeker niet te snel gestart maar al gauw kwam ik erachter dat het aan m'n nieuwe compressiekousen lag. Deze spanden veel te hard rond de kuit waardoor de bloedtoevoer niet optimaal was. Toch zette ik door met de hoop dat de pijn misschien wegtrok maar integendeel, het werd steeds erger. Bij doorkomst na 5 km in 18'40" had het geen zin meer. Ik stopte om m'n kousen omlaag te trekken en probeerde opnieuw aan te zetten maar nu zat de knelling meer aan de onderkant richting achillespezen. Na zowat 7 km wandelde ik verder totdat andere clubgenoot Ena aansloot. Ik probeerde me nog nuttig te maken door hem een 2-tal km te hazen maar bij de eerstvolgende helling was het risico op een blessure te groot geworden. Ik wandelde en jogde verder, gelukkig heb ik de laatste 4 km nog een andere clubgenote kunnen helpen door haar tot aan de finish te hazen.
Een wedstrijd om snel te vergeten maar toch een leuke dag gehad met een heel toffe bende.
Om nog ff terug te komen op m'n stressfracturen. Afgelopen week kreeg ik de resultaten van m'n bloedtest. Nu blijkt dat ik een serieus tekort aan Vit D heb waardoor m'n botten te weinig calcium opnemen. Dezelfde dag ben ik nog begonnen met een D-kuur die ik gedurende 3 maanden moet nemen, daarna opnieuw een bloedtest. Hopelijk was dit de oorzaak van die fracturen en ben ik nu voorgoed verlost van die vervelende blessure.
