Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Bartompa
25-04-2010
Antwerp Short Run
Met weinig zelfvertrouwen vertrok ik vandaag met de trein richting Antwerpen om er de Short-Run over 5 km te lopen. Collega-loper Piet moest in laatste instantie afhaken wegens griep. Barbara liep de 10 miles mee, minder getraind de laatste weken maar toch mooi uitgelopen. Via een kennis die een hotel runt in Antwerpen, mocht ik me daar gaan omkleden in de fitness en onze spullen daar achterlaten. Van daaruit konden we zo de metro nemen richting linkeroever, rond 12u30 kon ik mijn startnummer afhalen. Rond 13u begon ik met opwarmen, de rug was los, de voet zeurde wat, de benen voelden goed, weinig wind en een vlak parcours maar het was wel warm (23°C). Aan een vooropgestelde tijd durfde ik me niet te wagen, de laatste 2 weken werden op een zeer laag pitje getraind. Aan de start kon ik me gelukkig vooraan zetten want het was weer drummen geblazen. De start zelf verliep gelukkig zonder valpartijen, ik liep bij de eerste bocht in zowat 20ste positie. Ik zat redelijk snel in het juiste tempo maar de eerste 200m waren toch weer te snel waardoor de hartslag al veel te vroeg, véél te hoog zat. Na amper 1 km (3'29") kwamen er al steken in de zij, ik liep toen in een groep van 5 te jagen op een voorliggende groep van 3. Na zowat 3 km verdwenen de steken gelukkig, maar ondertussen was het tempo wel behoorlijk gezakt met 10"/km. Tijd om alleen in de aanval te gaan, de benen voelden nog prima, dus waarom niet proberen. Ik had zowat 200m goed te maken om erbij te komen, niemand uit onze groep kon aanklampen dus ik stond er alleen voor. Bij het ingaan van de laatste km naderde ik tot op 100m, het was nu alles of niks. Sinds lang ging ik nog zo diep om een groep nog bij te halen maar op 300m van de streep zat ik erbij. Ondertussen waren die mannen hun eindspurt aan't inzetten maar toch kon ik er nog 2 van de 3 inhalen (hartslag >190) om zo te eindigen op een 5de plaats in een tijd van 17'03" (4,81km) Geen PR, maar toch zeer tevreden aangezien ik begin deze week nog plat lag. Na de wedstrijd terug naar hotel, waar ik nog enkele km's uitliep op de loopband om daarna nog wat in de sauna en het ijsbad te kruipen, de spieren vonden het zalig!
Zoals de titel al doet vermoeden, gaat het momenteel niet zo goed met me, niks ernstig maar ik moet wel uitkijken. Sinds enkele weken sukkel ik wat met m'n rechtervoet, eerst dacht ik aan een lichte achillespeesontsteking, maar de pijn situeert zich nu meer aan de onderkant van de voet. Vooral de aanhechtingen van de peesplaat (Fascia) aan de hiel en de voetknobbel lijken wat ontstoken, veel ijsleggen en ff wat rustiger aan doen en hopen dat de pijn verdwijnt. Echte pijn kan je het eigenlijk niet noemen, het is meer een wat stijvig gevoel. Sinds gisteren sukkel ik ook met de onderrug, tijdens het grasmaaien voelde de rug al niet goed, 's avonds kon ik nog amper in de zetel liggen en ook vandaag is hardlopen onmogelijk. Vanmorgen heb ik nog ff geprobeerd op de crosstrainer maar de pijnscheuten waren bij momenten toch te hevig. Rusten dus en hopelijk tijdig opnieuw fit want volgende zondag loop ik in Antwerpen de 5 km en een week later de Tungri-Run.
Vandaag stond al de 4de wedstrijd van het seizoen op't programma, weer trok ik de grens over, dit keer richting Oirsbeek, niet zo ver van Brunssum. En wéér sprak ik af met Lode, dit keer was collegaloper Piet chauffeur van dienst, met z'n enkel gaat het de goede kant op, alleen z'n knie blijft nog wat zeuren. Met mezelf gaat het redelijk goed, de achillespees verergert niet maar zeurt af en toe in zeer lichte mate. Zaterdag heb ik me nieuwe wedstrijdschoenen gekocht, het zijn de Adizero Adios (foto) geworden, zéér lichte schoenen van 200g waar Haile Gebrselassie het WR op de marathon mee liep, dus dat belooft Volgens de verkoper zou m'n achillesklacht te maken kunnen hebben met het feit dat ik onlangs van zooltjes wisselde en hierdoor een kleine wijziging van landing ontstaat. Thuis heb ik dan eens de oude naast de nieuwe zooltjes gelegd, en inderdaad is hier aan m'n rechterzool, aan de ophoging van de hiel, een redelijk groot verschil met de oude. Nu ga ik enkele weken terug met de oude lopen en afwachten of het probleem verdwijnt. Zoja, dan moet ik ff terug naar St-Truiden om m'n nieuwe wat te laten aanpassen.
De wedstrijd zelf dan. Ik hoopte gemiddeld 17 km/u te halen, zo vroeg op het jaar zou ik hier al dik tevreden mee zijn. Bij de start zag ik al vlug dat zelfs top-10 moeilijk zou worden, met namen als Willy Peter, Pepels, Van Opstal en Raskin weet je het wel, niks forceren dus en m'n eigen wedstrijd lopen. Vanaf het startschot liep het de eerste 200m vals plat omhoog maar vanaf toen begon het pas, 300m moordend steil omhoog (grafiek), ik kwam boven aan een tempo van 5'/km en had enkele honderden meters nodig om te recupereren, hier had ik me totaal niet aan verwacht en was ik bijgevolg al zeer vroeg in't rood gegaan. Och ja, het was nu zo, het zou ook wel weer bergaf gaan zeker? De 2de km ging het terug prima, met de wind in de rug liep ik deze in 3'28". Ondertussen liep ik in een groepje van 3, samen met de eerste vrouw, we losten mekaar heel goed af en zagen het groepje voor ons steeds korter komen. Km 3 en 4 werden terug zwaarder, de wind kwam nu langs voren maar werden toch nog in een behoorlijk tempo afgelegd van 3'38" en 3'35". De 5de km, nog steeds met ons 3, jagend op dat groepje, ging het eindelijk bergaf waardoor het tempo gevoelig steeg tot 3'27". Met nog 500m te gaan naderden we tot op een 20-tal meter, tijd om er een lap op te geven en alles uit de kast te halen. De eerste dame moest de rol lossen en ook die andere loper moest me 10 meter laten gaan (foto). Ondertussen zat ik met nog 100m te gaan op enkele meters van die groep maar m'n inhaalmanoeuvre kwam net te laat, toen ik de spurt aanzette begonnen zij ook net te spurten en liep ik de laatste meters uit en werd ik zowaar nog verrast door die achtervolgende loper die dat perfect kon inschatten. Na de aankomst heb ik per ongeluk m'n horloge terug op start geduwd zodat ik m'n gegevens niet volledig kan tonen. M'n eindtijd was 19'42" over 5,55 km (tempo 3'33") en gemiddelde hartslag van 178 bpm. Met een gemiddelde van 16,9 km/u ben ik achteraf gezien heel content, zeker nadat ik na goed 500m al in't rood zat. Uitslagen staan nog niet online maar ik denk dat ik ongeveer 10de was. Lode werd knap 5de (2de Cat.) en met Piet gaat het ook steeds beter en beter.
Afgelopen week liep het weer prima op training, maandag na de Vijverrun vertrok ik voor een herstelloopje, maar al snel bleek dat de benen volledig hersteld waren en ik liep zonder het te beseffen steeds sneller en sneller. Ook woensdag tijdens m'n heuveltraining liep het weer lekker, na 15km hield ik het toch maar voor bekeken, ik moest nog wat reserve overhouden voor zondag (vandaag). Vrijdag was het rustdag, van deze dag geprofiteerd van een lekker saunake met 'ijskoud' dompelbad, goed voor spieren en pezen. Toen ik slapen ging merkte ik echter dat de achillespees nog niet 100% is, daar blijft het toch mee opletten maar volgende week tijdens m'n rustweek kan deze volledig terug herstellen, hoop ik tenminste. Vandaag had ik met Lode Raskin afgesproken om samen te rijden richting Brunssum, waar de Parelloop plaatsvond. We hadden ons ingeschreven voor de 10km die van start ging omstreeks 13u. Een uur eerder had de absolute wereldtop hun best gedaan om het WR net als vorig jaar te verbreken, iets wat er dit jaar niet inzat door teveel wind, de winnaar strandde op 27'21", ruim 20" te 'traag' dus. Met een tijd van 10 minuten trager zou ik al tevreden zijn, en stiekem hoopte ik om onder de 37' te duiken. Het parcours was snel maar toch zeker niet helemaal vlak, enkele lichte hellingen tegen de wind lieten zich toch voelen, van de regen bleven we gespaard. Aan de start natuurlijk weinig bekenden, enkel Ruben Max was er wel weer bij, via mail spraken we met mekaar af om opnieuw samen tempo te lopen net zoals we eerder al deden op de Midwinterjogging. Vanaf het startschot was het eerste groepje er meteen vandoor, met Lode mooi mee. Ruben en ikzelf startten goed, misschien iets te snel, we liepen in zowat 20ste positie. We losten mekaar weer goed af en geleidelijk aan schoven we net als in Hasselt plaats per plaats op. Na 2 km merkte Ruben terrecht op dat we iets te snel liepen, het tempo met 10"/km laten zakken en toen zaten we in het goede tempo. Tot en met km9 liepen we een redelijk egaal tempo, 1 man zat nog in ons spoor (foto3), Ruben versnelde terug en deze man loste vrij snel. Samen, zonder tegen elkaar te spurten liepen we over de finish in een tijd van 36'51" als 9de en 10de, Lode finishte knap 5de. Uiteraard was ik weer zeer tevreden met deze chrono, m'n PR op de 10km staat zo weer bijna een volle minuut scherper. Met de achillespees is het nog steeds ok, als ik de rest van deze week geen last krijg, dan loop ik op Paasmaandag in Oirsbeek de 5,5 km.
Afgelopen week heb ik me op training wat ingehouden qua intensiteit, een licht zeurende achillespees was de oorzaak, ondertussen lijkt weer alles onder controle, net als de verkoudheid trouwens. Vandaag stond m'n eerste 5km-loop van het nieuwe seizoen op't programma. Ik trok hiervoor naar Bolderberg, ik liep hier nooit eerder en wist niet echt wat ik kon verwachten. Eénmaal terplaatse kwam ik al snel enkele bekenden tegen, Daniel en Bjorn(Pennings) konden me vertellen dat een snelle tijd niet voor vandaag zou zijn. Het parcours was voor 75% onverhard met 2 pittige beklimmingen, enkele zware zandstroken kregen we er nog gratis bij, om nog maar te zwijgen over de regen, een ware veldloop dus. Geen ramp, een PR lopen, zou er zo vroeg op't jaar toch niet ingezeten hebben, dan maar voor m'n plaats lopen en misschien voor't podium meestrijden. Bij de start herkende ik de winnaar van vorig jaar, Nico Booms, voor de rest eigenlijk weinig bekende gezichten. Nico zonderde zich al na 100m af van de achtervolgende groep, ik schat dat we met een 10-tal waren. Het tempo zat er nochthans stevig in, 1ste km in 3'25". Maar ondertussen liepen we al in't bos en de groep viel geleidelijk uit elkaar, we bleven nog met een 3-tal achtervolgers over. De voorsprong van Nico werd niet groter, integendeel, na goed 2 km konden we zelfs even aansluiten maar geleidelijk aan liep hij weer beetje bij beetje van ons weg. Ondertussen had nog iemand ons gelost en liepen we na 3 km nog maar met 2 achtervolgers. Het podium wenkte maar ik kreeg het wel steeds zwaarder en het tempo zakte, tot en met km 4 was het springen over kuilen, boomwortels enz..., op zeker moment bij een stevige afdaling was er van een bosweg zelfs geen sprake meer en moesten we bijna zweven om niet ten val te komen. Bij het ingaan van de laatste km was de vogel (Nico) vliegen en zou het een strijd voor de 2de plaats worden. In de laatste stevige afdaling op zo'n 500m van de finish moest ik een gaatje laten en ik besefte dat ook deze vogel vliegen was. Zo strandde ik op een 10-tal meter van de 2de plaats, met een tijd van 16'46" over 4,6 km (3'40"/km). Zeer tevreden met deze wedstrijd, maar ik merk dat ik vooral op de snellere stukken nog wedstrijdritme mis, ook de gemiddelde hartslag was slechts 177, maar dat is een kwestie van tijd, rustig aan verder bouwen en dat komt allemaal wel in orde. De achillespees heeft ook stand gehouden dus normaal gezien loop ik volgende week de Parelloop te Brunssum.
Gisteren trok ik er nog eens op uit voor een lange trage duurloop, één van m'n lievelingstrainingen die ik vroeger dikwijls moest terugschroeven door allerlei overbelastingsblessures, toen nog haklander. Het ging weer prima, ik moest de eerste km's constant zorgen dat ik niet te snel liep, de benen waren dus goed maar met de gezondheid gaat het momenteel minder. Sinds vrijdagmorgen zit ik met een verstopte neus en ontstoken sinussen. Maar zolang ik geen koorts maak, blijf ik lopen. Dus vertrok ik deze morgen naar de kimpel voor een intervaltraining, wel onder het omslagpunt. De benen waren weer prima maar de ademhaling ging moeizaam en de hartslag lag ook enkele slagen hoger dan normaal. Maar al bij al toch tevreden met de afgewerkte training op een toch wel zwaar en zompig parcours. Qua wedstrijdplanning, volgende week, als ik hopelijk genezen ben, loop ik de Vijverrun (5km). Eén week later trek ik nog eens de grens over, om de 10km te lopen op de Parelloop in Brunssum, een snel parcours waar vorig jaar het WR op 27'01" werd gelopen door ene Keniaan, Mica Kogo. Twee weken later ging ik normaal een weekend naar zee om er aan de Oostende-Run deel te nemen, maar deze wedstrijd heb ik geschrapt, dat weekend ga ik 2x12u werken om dan een volledige week vrij te hebben en dus weer wat extra te kunnen trainen. Later op't jaar ga ik een andere loop aan de kust zoeken om dat verloren weekendje goed te maken en het vrouwtje blij te maken. Eind april loop ik waarschijnlijk in Antwerpen de Short-Run (5km) en op 1mei staat de Tungri-Run op't programma, nu alleen nog hopen dat alles goed blijft gaan en de blessures achterwege blijven.
Eindelijk was het zover, m'n eerste wedstrijd van het jaar had lang genoeg op zich laten wachten. Vanmorgen vol goede moed en met frisse benen uit bed gesprongen, ik trok het gordijn open en die goede moed was al gauw weggewaaid. Och ja, het was toch al droog en die wind hadden ze voorspeld dus..., Rond 12u45 begaf ik me richting Kiewit, zodat ik nog net de start van de 5km kon volgen om nog enkele collegalopers een hart onder de riem te steken. Ondertussen was het al begonnen met regenen en de wind blies steeds feller en feller. De 5km werd gewonnen door Jens Rogiers, Roossen werd knap derde. Om half 3 was het ons beurt, de opwarming had ik kort gehouden, de benen voelden prima. De laatste weken voelden de bovenbenen dikwijls stijf en vermoeid aan, daar zullen de vele km's voor iets tussen zitten. Daarom vrijdag langs apotheek geweest voor een vitaminekuur met extra Mg (revitalose) en de benen 3x daags masseren met flexium gel. Het had z'n effect dus niet gemist, vroeger geloofde ik niet echt in zo'n kuur. De wedstrijd zelf dan, 2 jaar geleden liep ik hier 40'46", dat moest lukken maar m'n PR lopen 3'56"/km in deze omstandigheden, misschien? Ik wou absoluut niks forceren vandaag en zocht vanaf de eerste meter m'n eigen tempo, 1ste km kom ik door op 3'36" en een prima hartslag. Al moet ik zeggen dat die hartslag ff 10slagen omhoog ging toen er net achter mij een grote tak afknakte (halve boom) waardoor het achtervolgend peleton ten val kwam, 3seconden eerder of later had ergere gevolgen kunnen hebben maar achteraf bleek het allemaal wel mee te vallen. Er was ondertussen wel een kloof gevallen en ik liep ff op een eiland, beukend tegen de wind. Tijd om een ideaal groepje op te zoeken, maar veel lopers liepen individueel. Na goed 3km viste ik Ruben Max op, die ik nog kende van vroegere wedstrijden. Na een korte babbel besloten we samen om beurtelings kop te trekken en zo stap per stap op te schuiven. Onze samenwerking verliep perfect, om de 200m wisselden we van kop en we raapten in een egaal tempo nog een 10-tal lopers op. De laatste 500m was het dan weer ieder voor zich. Op de finse piste die meer weg had van ene vijver moest ik ff een gaatje laten maar op de atletiekpiste kon ik weer aanpikken en hem nog verslaan in de spurt. Eindtijd 37'50" of zoiets, vergeten af te klokken. Zeer tevreden met dit nieuw PR (3'47"/km) zonder echt in't rood te gaan behalve de laatste km. Na 5km kwam ik door op 18'35", het tweede stuk dus iets trager (19'05") maar daar hadden we ook meer wind op kop. De uitslagen heb ik nog niet gezien maar ik zou zowat op een 25ste plaats aangekomen zijn.
Ondertussen staan uitslagen online, eindtijd 37'40" en een 26ste plaats op 448deelnemers.
Zo, de 1ste inschrijving van het jaar is een feit, ik was er wel nog niet uit over welke afstand ik zou kiezen, maar het is dan toch de 10 km geworden op de Midwinterjogging, volgende week zondag in Kiewit. Nu alleen maar hopen dat het eindelijk stopt met sneeuwen. Ik kies voor de langste afstand omdat ik deze winter vooral op volume trainde en bijna niets op snelheid.(was ook vrij moeilijk met deze weersomstandigheden) Hoge verwachtingen heb ik nog niet, ik neem het op als een doorgedreven training en ga proberen niks te forceren. Dinsdag ga ik nog langs bij mijne osteo om eens alles recht te laten zetten en dan mag het voor mij allemaal beginnen, eindelijk!
Zoals de titel al doet vermoeden, gaat het momenteel niet zo goed met me, niks ernstig maar ik moet wel uitkijken. Sinds enkele weken sukkel ik wat met m'n rechtervoet, eerst dacht ik aan een lichte achillespeesontsteking, maar de pijn situeert zich nu meer aan de onderkant van de voet. Vooral de aanhechtingen van de peesplaat (Fascia) aan de hiel en de voetknobbel lijken wat ontstoken, veel ijsleggen en ff wat rustiger aan doen en hopen dat de pijn verdwijnt. Echte pijn kan je het eigenlijk niet noemen, het is meer een wat stijvig gevoel. 
Vandaag stond al de 4de wedstrijd van het seizoen op't programma, weer trok ik de grens over, dit keer richting Oirsbeek, niet zo ver van Brunssum. En wéér sprak ik af met Lode, dit keer was collegaloper Piet chauffeur van dienst, met z'n enkel gaat het de goede kant op, alleen z'n knie blijft nog wat zeuren. Met mezelf gaat het redelijk goed, de achillespees verergert niet maar zeurt af en toe in zeer lichte mate. Zaterdag heb ik me nieuwe wedstrijdschoenen gekocht, het zijn de Adizero Adios (foto) geworden, zéér lichte schoenen van 200g waar Haile Gebrselassie het WR op de marathon mee liep, dus dat belooft 
