Gisteren stond er met de St.-Dimpnajogging terug een 10 km-wedstrijd op het programma. Doel van deze wedstrijd was om alweer een stapje voorwaarts te zetten en het wedstrijdritme nog wat op te krikken. Piet Crommen zou me net als in Venlo opnieuw hazen. We spraken af om voor een tempo tussen de 3'35" en 3'40"/km te lopen. Op dit vlakke parcours en met deze zachte temperatuur (20 °C) moest dit zeker mogelijk zijn, al stond er op sommige stukken wel behoorlijk wat wind. Omstreeks 11u15 begonnen we eraan. De wedstrijden over 5 en 10 km werden samen op gang geschoten. De eerste km's liepen we aan tempo 3'35". Twee atleten van de 5 km liepen er voor ons, Piet en ik liepen op dit ogenblik dus aan de leiding samen met Lode Raskin, na zowat 3 km nog mooi in ons groepje. Hier kreeg Lode het wel wat lastiger maar hij kon z'n 3de plaats op de 5 km wel mooi behouden. Ondertussen haalden we nog 1 atleet in. Bij doorkomst halfweg hadden we een gemiddeld tempo van 3'37"/km. Alles verliep vrij goed maar nu kreeg ik het toch wel lastiger. Vooral op de eindeloos lange rechte stukken met de wind op kop, moest Piet me regelmatig aanmanen om geen gat te laten. Ondertussen werden wijzelf nu ook bijgehaald door een atleet van de 10 km. Weg 1ste plaats maar dat was op dat moment het minste van m'n zorgen. De laatste 2 km moest ik echt overschakelen op karakter en weigerden de benen alle dienst. Gelukkig liep Piet nog bij me en kon ik zo de schade al bij al nog beperken waardoor het tempo nooit verder wegzakte dan 3'45"/km. Uiteindelijk liepen we als 2de en 3de over de finish in een eindtijd van 35'34" (9,8 km). Een gemiddelde snelheid van 3'39"/km volgens gps. Oftewel missie geslaagd, al hadden die laatste km's iets makkelijker gemogen. Volgende wedstrijd, de Antwerp 10 Miles... hopelijk weer een tikkeltje beter en vooral betere benen tijdens de laatste km's.
