Afgelopen zondag stond er met het PK cross in Tongeren m'n 1ste wedstrijd van het jaar op het programma. Meteen een wedstrijd die ik had aangestipt in m'n schema, zeker als het kampioenschap op je eigen club plaatsvindt. Geen hoofddoel of echt gepiekt naar deze wedstrijd maar toch wel wat meer stress dan voor een andere wedstrijd.
De basisconditie is al enkele maanden zeer goed maar de voorbije 2 wedstrijden (Hannuit en Leuven) lukte het me niet om echt diep te gaan. De laatste 2 weken werkte ik wat meer aan m'n snelheid (weerstand) door kortere intervals toe te voegen, hopelijk had dat z'n effect nu al. M'n laatste inspanningstesten van eind november verboden me om de voorbije 2 maanden echt diep te gaan om m'n VO2 max omhoog te krijgen, deze zou nu stukken hoger moeten liggen maar ten koste van m'n snelheid.
Enkele maanden geleden liep ik deze cross al eens, toen liep ik vrij sterk en werd er onverwacht 3de master (M35+). Zondag bij de 3 beste M40+ zou makkelijk moeten lukken denk je dan. Maar zo simpel is het helaas niet. Op een kampioenschap komen er sowieso meer en betere atleten opdagen. Wanneer ik podium zou willen lopen zou ik minstens hetzelfde niveau als toen moeten halen.
Toen ik bij de start kleppers als Heemskerk en Schroven zag staan met daarnaast nog een Drion in goede doen, wist ik dat ik een half mirakel nodig had. Maar een cross moet altijd gelopen worden, je weet nooit wat er kan gebeuren. Zeker op een parcours zoals zondag met enkele lastige stukken erin en één enkele diepe plas of mag ik vijver zeggen? Het regende al het ganse weekend en ook bij aanvang van onze wedstrijd regende het nog steeds. Een echt crossweertje met regen, wind en modder werd het. Gelukkig viel de temperatuur nog wat mee (5°C).
Omstreeks 15u20 werd het startschot gegeven. M'n plan was van vrij snel te starten om zolang mogelijk Schroven of Drion in het vizier te houden want anders was het zeker mission impossible. Maar na pakweg 300m spatte m'n plan al uiteen en weigerden m'n benen alle dienst. Ik werd door zeker 5 andere atleten voorbij gestoken en schakelde meteen over naar plan B. Meegaan met dat groepje (M35+,45+) met oa. Borghoms, Fillée, Buntinx, Jacobs. Maar zelfs dit lukte me niet, zelfs geen 100m. Eigenlijk was na 400m m'n wedstrijd al over en restte me niet meer dan op karakter er een goede training van te maken en hopelijk die 4de plaats nog vast te houden (wat me gelukkig op het nippertje net nog lukte).
Achteraf nog goed nagepraat met coach Schepers zoekend naar een verklaring en eigenlijk is het simpel. Tijdens de vorige cross in Tongeren zat ik op het einde van een mooie cyclus, met heel veel snelheidswerk tijdens de zomer. Deze cross kwam ik uit een 'relatieve rustperiode' met heel veel kwantiteit en lange tempo-intervals, nooit sneller dan 3'30"/km. Dan weet je het natuurlijk wel op dit niveau, dan krijg je klappen. Dat ik achteraf gezien uiteindelijk maar een klein minuutje op m'n wekelijkse concurrenten prijsgeef, stemt me toch wel hoopvol voor wat komen gaat...
Voor m'n laatste wedstrijd van het jaar trok ik afgelopen zondag naar de Eindejaarscorrida van Leuven. Ik wou deze enkele jaren geleden al meelopen maar doordat ik meestal Meeuwen meeliep, kwam het er nooit van. Er kon gekozen worden tussen 3 afstanden, ik koos voor de 8 km. Er moest 1 grote ronde afgelegd worden door de binnenstad met veel bochten, gladde kasseien en enkele flinke hellingen. Allesbehalve een snel parcours dus maar voor een snelle eindtijd was het me niet te doen. Ik had voor deze wedstrijd niets afgebouwd en stond met vrij vermoeide benen aan de start. Met het oog op het PK cross over 2 weken wou ik nog 1 keer diep gaan en wat extra wedstrijdritme opdoen. Met de kuiten was het wel al stukken beter dan tijdens de Corrida van Hannuit al waren de achillespezen nog steeds wat stijf. De weersomstandigheden waren opnieuw vrij goed, een 5-tal °C, weinig wind en gelukkig droog op dit glad parcours.
Omstreeks 10u30 stonden we met 2400 lopers klaar voor de start met een vrij sterk deelnemersveld. Ik kon me op de 2de rij zetten en was samen met Bertels vrij goed weg al werd er net als in Hannuit opnieuw zeer snel gestart. Na goed een km moest ik Bertels geleidelijk aan laten gaan maar deze keer liep ik, in tegenstelling tot Hannuit, wel van start tot finish in een mooi groepje ook al deed ik het meeste kopwerk. Ik kon de volledige wedstrijd km's rond de 3'30" draaien waar telkens moest afgeremd worden en terug opgetrokken. Technisch liep het ook terug beter en werd er minder 'geploft'. Uiteindelijk finishte ik als 34ste (4de M35+) in een eindtijd van 25'28" (volgens de organisatie zou de afstand 7,7 km zijn) maar laat het me op 7,3 km houden (3'29"/km). Met de basisconditie zit het heel goed al heb ik nog wat werk aan m'n snelheid de komende weken.
Zo sluit ik een zeer goed loopjaar af met 3400 km op de teller en een 25-tal wedstrijden met 17 podiumplaatsen. Verschillende PR's van 1500m tot 5000m, Vlaams zilver, Limburgs goud 4x 1500m, 7de plaats Brussels Ekiden, eindoverwinning Victors Cup (M35+) en een podiumplaats cross Tongeren waren m'n mooiste momenten van het jaar. Verder wens ik iedereen nog een gelukkig en gezond 2019 toe en dat de lopers en andere sportievelingen onder ons blessurevrij mogen blijven.
