Afgelopen week heb ik goed en veel kunnen trainen, de intervals gingen zeer vlot en gemakkelijk, bij de lange duurloop kon ik nog wel enkele km's doorgaan maar heb dat wijselijk toch maar niet gedaan. Aan de hamstring heb ik de hele week niks gevoeld, de knie zeurt af en toe nog een beetje, is sinds vrijdag wat blauw geworden maar vandaag tijdens de wedstrijd in St-Truiden weinig last van gehad. Als het terug feller blauw wordt, moet ik toch verder onderzoek overwegen. Vanmiddag stond met de Fruitloop m'n 9de wedstrijd van het seizoen op't programma. Een wedstrijd die ik vorig jaar ook liep, ik herinnerde mij het vrij vlakke parcours met aankomst op de piste. Vorig jaar werd ik 8ste in een tijd van 18'50" over 5,1 km, dat moest dit jaar sneller kunnen. Bij de start enkele bekende namen (Schaillee,Raskin,Vanbrabant,Berden en nog een reeks jonge TACT-atleten), podiumdromen mocht ik al meteen opbergen, een plaatsje in de top10 zou al mooi zijn. Vanaf het startschot liet ik meteen die snelle bende lopen en zocht m'n eigen tempo, 1ste km in 3'28" was enkele seconden sneller dan vorige week maar het liep vlot samen met een andere loper. De volgende 2 km bepaalde deze man het tempo maar het zakte geleidelijk aan, de hartslag bleef echter stijgen. Toch had ik het gevoel dat ik nog wat overschot had en begon wat te versnellen maar de overschot die ik nog had was een stuk minder dan vorige week. Desondanks kon ik deze man toch afschudden en zelfs nog enkele anderen bijhalen en afschudden. De laatste km was vooral mentaal een lijdensweg, dan maar puur op karakter naar harstlag 190, wel heel erg hoog voor mij. Ok, het was wel enkele graden warmer dan gisteren maar zo een hoge hartslag Uiteindelijk strandde ik op een 20-tal meter van de 7 de plaats in een tijd van 18'28" (5,09km Garmin). Hiermee kom ik uit op 3'37''/km, dus juist hetzelfde dan vorige week, toen zwaarder parcours, vandaag warmer weer, zo zal het altijd wel iets zijn zeker?
De laatste weken ben ik goed aan't trainen, telkens 3 weken opbouwend met 1 week rust ertussen. De intensiteit van m'n trainingen alsook het volume gaan geleidelijk de hoogte in, maar toch blijft het oppassen voor blessures. De linkerbil (hamstrings) en rechterknie waren wat stijvig en heb ik deze week eens goed onder handen laten nemen. Vandaag stond de Mergelland Rabo Run in Meerssen op't programma. Ik had me voorgenomen om het rustig aan te doen en me zeker de eerste km's niet op te branden, eindtijd was van weinig belang, het gevoel des te méér. Na de doorkomst van de marathon mochten wij eraan beginnen, de 10km en 5km zouden samen starten. Het parcours was 1 grote ronde met enkele stevige heuvels ertussen, de wind stond op sommige stukken ook redelijk op kop. Veel volk maar weinig bekenden aan de start, zo kon ik me door niemand laten meeslepen en gewoon m'n eigen tempo kiezen. Na km1 liep ik in een tempo van 3'30" met een max. hartslag van 174, prima start dus en zeker niet 'te' snel, liep hier in zowat 50ste positie. De volgende 2 km's bleef ik gemiddeld ook onder de 180 en het gevoel was nog steeds perfect, blijkbaar kan je dus toch genieten van een wedstrijd Het tempo was ondertussen wel wat gezakt tot zowat 3'40" maar ik had nog overschot. Km 4 was de zwaarste, met een stevige klim, hier kon ik de meeste lopers bijhalen, iets wat je nog een extra boost geeft. De laatste km was bijna volledig bergaf en vanaf nu duwde ik het gaspedaal volledig in en kon deze km nog lopen in 3'20" om te eindigen in een tijd van 17'48" over 4'91 km (Garmin). Voor m'n eindpositie is het nog wachten op de uitslagen maar volgens m'n vriendin eindigde ik ergens rond de 10de plaats. Ik ben zeer tevreden over deze wedstrijd, geen PR maar eindelijk wel nog eens goed ingedeeld, laat de Fruitloop volgende zondag maar komen, dan gaan we daar voor dezelfde tactiek!
Namiddag stond de Champignonloop op't programma. Vorig jaar liep ik daar ook de 5,5 km mee, toen in een tijd van 21'05" en goed voor een 9de plek. Vandaag hoopte ik stiekem op een tijd onder de 20', maar dat zou niet gemakkelijk worden in deze tropische temperaturen. Veel opwarmen zou niet nodig zijn, ik liep een straat op en af, een paar korte spurtjes en een half uur voor de start was ik er al klaar voor. Een beetje te vroeg dacht ik en besloot nog een rondje parcours te doen, ik dacht me te herinneren van vorig jaar dat het toen 2 rondjes van 2,5 km waren. Ik kwam onderweg nog een atleet van ADD tegen waar ik kennis mee maakte, deze dacht ook dat het 2 rondes waren. Jullie voelen me al aankomen, een 10-tal minuten voor de start zagen we km3 op de weg gespoten, tempo iets verhoogd en 2minuten voor het startschot arriveerden we aan de start met hartslag 160 Nu moest ik m'n vriendin nog zien te vinden want zij had me ingeschreven en was nog in't bezit van m'n borstnummer, op welgeteld 10'' voor het startschot ging de laatste veiligheidsspeld toe. Bij het startschot stond er hartslag 145 af te lezen, met al een 6-tal km in de benen, geen tijd meer voor rekken of drinken beloofde het vandaag niet veel goeds. Ok, het was nu zo en de eerste km kon ik redelijk goed mee met de kopgroep, we liepen met een 10-tal aan een tempo van 17km/u. Misschien iets te snel vertrokken maar toch al een stuk trager dan 2 weken terug. M'n hartslag gaf hier echter 182 aan, dat was al 5slagen te hoog, lag dit aan de warmte of aan die hectische opwarming? Na 2 km begon ik het kwaad te krijgen en moest het tempo laten zakken en de hartslag bleef oplopen (184), ik was wel niet de enige die de rol moest lossen want geleidelijk aan kon ik terug lopers oppikken en afschudden. De laatste km liep ik in 6de positie met nummer5 een 20-tal meter voor me. M'n inhaalmanoevre met een lange spurt, harslag 192, kwam net te laat en ik strandde zo op een zucht van de 5de plaats. Eintijd van 20'26" (5,44km) en 2de in Cat. vond ik redelijk maar toch was ik wat ontgoocheld, volgende keer beter én met minder opwarming
Vandaag moest het gebeuren, de benen waren super, het weer perfect en m'n parcourskennis optimaal in m'n thuisstad. Ik ging meedoen voor het podium en m'n PR zou ik zomaar ff verpulveren, ja ik voelde me echt goed! Bij de start redelijk wat volk en geen bekende toppers te bespeuren, zou ik kans maken op meer? Vanaf het startschot nam ik onmiddellijk de leiding en zoals bakkertje (winnaar in zijn Cat) op z'n blog vermeldt, ik ging er als een 'speer uit een boog' vandoor. Tot m'n grote verbazing merkte ik dat ik na 500m al een redelijke kloof geslagen had met de concurrentie. Het was de eerste keer in dat ik alleen in een wedstrijd op kop liep. Hier klopte iets niet, ofwel was de concurrentie traag vertrokken ofwel was ik te snel vertrokken. Jullie kunnen het al raden, het tweede dus. Hoogtijd om m'n hartslagmeter te raadplegen, na 1km was deze al veel te hoog en m'n gem. snelheid was hier 19km/u Hoogtijd om gas terug te nemen maar het kwaad was toen al geschied. Geleidelijk aan moest ik het tempo stap per stap laten zakken en al vlug liep ik in 2de stelling. Het zouden toen nog 3 loodzware km's worden. In km3 liep ik al in derde positie en in km4 was ik ook het podium kwijt, ik liep toen nog met moeite 15km/u. Gelukkig kon ik deze plaats wel nog vasthouden anders was de teleurstelling compleet. Ik finishte uiteindelijk in 18'29" over een afstand van 5,05 km oftewel 6 sec/km trager dan vorige maandag in Genk. Dit was al m'n 4de vierde plaats in 6 wedstrijden dit jaar. Om een lang verhaal kort te maken, ff voeten terug op de grond en verder hard blijven werken, m'n te goede benen vandaag zijn achteraf m'n dood gebleken, volgende keer beter op de champignonloop! Nog ff meegeven dat de organisatie dik ok was en dat gans BJC een dikke pluim verdient, ik hoop dat ze in de toekomst de 2 afstanden behouden.
Vandaag trok ik naar Waterschei (Genk) voor de 2de Kantoor Hoydonckx Run waar we 5 rondes rond de kermis moesten maken op een vrij vlak en vierkant parcours, met wel één keerpunt (180°) dat we dus ook 5 keer moesten maken. Met 55 lopers stonden we aan de start van de 5 km, een paar bekende gezichten die ik zou proberen te volgen, ik wou me vooral niet opblazen en er een stevige training van maken met het oog op komende zondag in Bilzen. De start was vrij hevig en ik had me dus vergist in die mannen, ze waren sneller dan ik hoopte. Toch probeerde ik ze zolang mogelijk te volgen en dat lukte me zowaar 2 volledige rondes, doorkomst in 6'30" We liepen toen nog met een 5-tal, ik kreeg het lastig en nam verstandig gas terug, iets later losten voorin nog 2 man en ik sloot terug aan, ene moest iets later volledig de rol lossen. Ik liep de laatste 2 rondes samen met die man om zo te jagen op nummer 2. We kwamen steeds korter maar ons inhaalmanouvre kwam iets te laat en de laatste 300m moest ik me ook gewonnen geven voor plaats 3. Een vierde plaats werd het dus met een tijd van 17'01" over 4,8 km en een gemiddelde km-tijd van 3'33". Nooit liep ik beter en ik ben dus zéér tevreden om in deze (vermoeide) omstandigheden een nieuw PR te lopen, dat belooft voor zondag als ik na m'n rustweek aan de start verschijn
Vorige week heb ik een rustweek ingelast met minder dan 20km, het was nodig want de benen en vooral de rug konden het gebruiken. Het zwaarste van de verbouwingen is nu achter de rug, volgende week nog vloeren, daarna wat verven en behangen. Vanaf deze week begin ik terug op te bouwen met hetzelfde volume (50km) dan de weken voordien met geleidelijk aan iets meer belasting en snelheid. De buikspieren houden zeer goed stand bij dit volume, ik doe wel nog bijna dagelijks m'n oefeningen en sinds enkele weken zijn daar nog yoga en pilates bijgekomen. Het is een werk van lange adem maar zolang ik daardoor blessurevrij blijf, zal het zijn nut wel hebben zeker. Vandaag heb ik m'n eerste snelheidstraining gedaan (zie tabel), ik was achteraf zeer tevreden met m'n tijden, nu komt het er dus alleen op aan om de boel niet opnieuw te forceren en rustig blijven verder te bouwen!
Vandaag was't m'n 4de wedstrijd van het jaar, ik had gekozen voor de 3de editie van de Oversteekrun te Lafelt, een jogging die ontstaan is via het vroegere tv-programma, de grote oversteek (Lafelt-Rosmeer). Ik had er geen goed oog in, afgelopen trainingsweek liep het voor geen meter, zware benen, stijve onderrug, te hoge hartslag enz..., en dan was ik al speciaal elke dag vroeger opgestaan om de wamte te ontlopen. Tijdens m'n opwarming voelde ik me nog steeds zo belabberd en de zon scheen genadeloos op m'n vers geschoren schedel. Ik zou dan maar proberen zoveel mogelijk m'n best te doen en kijken waar ik uitkwam, een betere tijd lopen dan vorige week had ik al uit m'n hoofd gezet. Bij de start niet zo heel veel volk, ik schat een honderdtal, maar ik herkende al snel een paar sterkere lopers, aan winst hoefde ik al zeker niet te denken. Om 16u begonnen we eraan, na 500m was't al duidelijk dat de eerste 3 vogels vliegen waren. Na 1 km ontstond er een achtervolgend groepje met een 8-tal lopers waar ik het meeste werk voor m'n rekening nam, na km 2 waren we nog met een 5-tal. Het liep eigenlijk beter dan ik verwacht had en liep zelfs met overschot. Km 3 en 4 waren we nog met een drietal en ging het eigenlijk steeds beter met me, het tempo was inmiddels wel gezakt naar 15km/u, tijd voor een aanval dacht ik om zo toch een verdienstelijke 4de plaats te halen. Bij het eerstvolgende stuk bergop, op dik 1km van de finish, zette ik aan, enkele honderden meters later kon die 4de stek me niet meer ontgaan en eindigde toch tevreden met een tijd van 18'43" (4,97km) Iets trager dan vorige week maar toch weer tevreden over het wedstrijdverloop, weer goed gedoseerd en me misschien zelfs iets teveel ingehouden, maar misschien is dit wel het verstandigst in deze weersomstandigheden. Nog ff meegeven dat de organisatie dik ok was en dat de afstand perfect juist was.