Wat een leuke verrassing vandaag op onze eigen meeting in Willebroek. Pol Parmentier en Lucien Heyde waren er ook. Zo konden we bij het loslopen en het uitlopen nog wat kletsen en napraten over de laatste maanden en over het WK. Altijd fijn om die gasten terug te zien. Ook verse M50 Wilfried Dubois was er en gegangmaakt door clubmakker Kim Barbé liep hij daar al meteen Lucien's Belgisch record op de 1500m aan flarden. Ook met hem had ik het nog over het WK. Op het WK in San Sebastian werd Wilfried trouwens vier jaar geleden door Anselm Le Bourne geklopt op de 1500m.

Vandaag hield ik met mijn collega masters van RAM een algemene repetitie voor het BK aflossing van volgende week. Net als bij de drie musketiers waren onze drie topspurters plots met vier. We liepen er tegen een jongerenploeg waar Anthony als startloper tegen zijn coach Johan mocht starten. Het was een geslaagde test want ondanks twee zwakke stokwissels op de drie zoefden we toch naar een nieuw clubrecord in 46.21. Een prima tijd en volgens Johan (onze aflossingscoach en specialist ter zake) kunnen we onder de 46 lopen. Johan vertrok zelf als een bezetene. Hij had lang in de file gezeten en was blijkbaar onder stoom. Daarenboven wilde hij waarschijnlijk zijn jonge pupillen even laten zien wat hij nog steeds in zijn mars heeft. Met een fikse voorsprong gaf hij de stok perfect door aan Dirk die op de elan doorging en de kloof met Jasper, die als tweede liep bij de jongeren, nog wat vergrootte. De volgende wissel was minder goed want Dirk liep even naast Marc en dat kan niet de bedoeling zijn. We hadden voor de wedstrijd wat plakband geplaatst op de piste zodat ik kon weten wanneer ik moest vertrekken. De repetitie van verleden dinsdag bewees zijn nut want ik vertrok goed. Plots hoorde ik Marc het signaal roepen. Zonder achteruit te kijken (dat mocht niet van Johan) stak ik mijn hand naar achteren en wachtte op de stok. De seconden waren net minuten en ik voelde die stok maar niet. Ik zag het einde van de wisselzone naderen en hield een klein beetje in. Plots viel de stok in mijn hand en kon ik er in vliegen. Op mijn blauwe spurtspikes versnelde ik. Het ging heel vlot want ik kon 100m soepel (maar toch ook op kracht) draaien en winnend over de meet gaan. Moon had de race gefilmd met zijn klein toestelletje. De kwaliteit is niet super maar je ziet toch onze wissels goed. Johan zal kunnen 'finetunen'. Moon nam ondanks de vallende nacht enkele leuke foto's. Vooral die van Dirk vind ik bijzonder geslaagd. 

Bijlagen:
http://www.youtube.com/watch?v=3XRoQP0b2ZY   

Het einde van het zomerloopseizoen nadert en je voelt de herfst komen. In het park van Machelen beginnen de bladeren al serieus van de bomen te dwarrelen en soms vind ik het al echt koud. Ik heb al geaarzeld om mijn handschoenen terug boven te halen. Ik liep deze middag in het park een korte duurloop van een half uur, gevolgd door lenigheidoefeningen en vier versnellingen. Met het oog op de wedstrijd van morgen mocht dat zeker niet meer zijn.

Deze week had ik ook twee afspraken met vertegenwoordigers van sportkledingfabrikanten. Het ene merk was vrij goedkoop maar van een iets mindere kwaliteit. Het andere van topkwaliteit maar dan ook wat duurder. Morgen wordt de knoop doorgehakt. Ik wil volgende week kunnen bestellen zodat al onze atleten op onze eigen cross reeds met de nieuwe truitjes kunnen lopen. Na de truitjes zullen onze atleten ook broeken, vestjes, mutsen en nog andere items kunnen bestellen maar alles op zijn tijd. Eerst de singlets!

De 25e houden we bij RAM een gezellig samenzijn in onze kantine. De bedoeling is om allen samen het voorbije seizoen op een gezellige manier uit te wuiven. Ik bereid zelf een verrassing voor voor de jeugd. Er is nog werk aan maar het zal klaar zijn.

10-09-2009 om 23:13 geschreven door André  

De Belgische meisjes razen door de US Open. Twee van onze eigen girls in de halve finales is toch gewoon fantastisch. Hun inzet en enthousiasme staat in schril contrast met de toestand bij de Rode Duivels. Moeten we ze binnenkort niet anders gaan noemen? Rode lammetjes of zo maar dat zou dan beledigend zijn voor die diertjes.

Gisteren trainde ik op de Nekker. Eerst liep ik mijn opwarming met Joost, Tom en Ewoud terwijl Kim en Sarah voor hun opwarming het gezelschap hadden van Els, de zus van Joost en zelf ook een oriëntatieloopster. Iedereen kreeg 300en voorgeschoteld behalve Ewoud en ikzelf. Magda had voor de 800m-lopers een andere cocktail gemaakt. Vijf keer 800m waarbij wisselend 50m werd gejogd en 150 voluit gegaan. Een typische training voor onze afstand. Aanvankelijk lijkt zo'n training maar 'a piece of cake' maar je maakt ze zo zwaar als je zelf wil natuurlijk. In ons geval vrij zwaar dus want op reserve lopen staat niet in ons woordenboek.

Na de gewone training stond er voor mij nog een 'specialleke' geprogrammeerd. Door het feit dat ik ga meedoen aan de 4x100 op het BK en dat we vrijdag in Willebroek een soort algemene repetitie gaan houden op dezelfde afstand moest er toch geoefend worden op de stokwissels. Ik heb enkel ervaring op de 4x400 en ik kon dus gisteren ervaren dat dat een andere discipline is. Ik oefende met Marc Pottiez want hij is de derde loper en zal mij de stok doorgeven. Amai, dat ging toch niet vanzelf! Ik ben benieuwd wat het vrijdag wordt want zoals coach Johan Wonninck vandaag nog zei: 'een wedstrijd is de beste training!' Ik was wel blij dat ik het eerste deel van hun stowisseltraining had kunnen overslaan. Dat in een rijtje lopen, zo vlak achter elkaar met de knieën die omhoog gaan als automaten en de stokken die met zwaaiende armen worden doorgegeven is een vreemd zicht. Neem de klank weg, zet het in zwart-wit en je hebt een film van Fritz Lang.

Vandaag deed ik mijn duurloop in het park van Machelen. Ik mocht niet langer lopen dan veertig minuten en dus hield ik me daar exact aan. Veertien rondes lang aan een iets te snel tempo. Ik had aanvankelijk zowat overal pijn en ik heb daar maar twee remedies voor: stoppen of versnellen. Dat eerste vond ik geen optie en dus versnelde ik maar. De pijn blijft in zo'n geval wel maar ik vind die dan gemakkelijker te verdragen. Ik weet het, ik weet het... Het klinkt maf maar het is nu eenmaal zo. Voor het eerst sinds heel lang was ik trouwens niet alleen in Machelen. Mijn collega Crista liep er ook haar rondjes. Ooit begon ze in datzelfde park te joggen met een Start-to-run programma, zo'n twee keer per week. Nu is ze lid van Roba en heeft ze haar eerste wedstrijd al gelopen. Dat lopen is minstens zo besmettelijk als de Mexikaanse griep. Alleen worden bij zo'n besmetting de bureau's niet ontsmet, zoals onlangs op onze redactie het geval was. Ik was toen aan zee maar een andere collega had een virale infectie opgelopen. Het bleek achteraf geen Mexicaanse griep maar toch werd de redactie volledig ontsmet.

Vanavond gaf ik opnieuw training op de Nekker. Met het oog op de 1000m van volgende week op onze eigen meeting liet ik mijn groepje lopers (met Moon) verschillende afstanden (Varierend van een 200 tot zelfs een 500) lopen in een tempo van 10 seconden per 50m. (Om de 50m stond een potje en ik floot om de tien seconden.) Dat komt overeen met 3.20 de kilometer. De hele groep trainde hard en enthousiast en de trainer (ik dus) was achteraf supertevreden.

09-09-2009 om 23:13 geschreven door André  

Vannacht schoot ik plots wakker met een kramp in mijn rechterkuit. Het was alsof er plots een dikke knoop in zat. Ik sprong uit bed en hinkte naar beneden. Daar masseerde ik mijn kuit met flexium gel en rekte ik de pijnlijke spier. Ik nam ook maar een tabletje magnesium. Baadt het niet, dan schaadt het niet... of zo.

Vanmorgen werd ik met de schrik wakker. Zou ik er iets aan over hebben gehouden. Ik voelde alleen maar een lichte verkramping als ik op de plaats van het onheil duwde. Vanmiddag ging ik dan ook als gepland mijn duurloop afwerken in het park van Machelen: I-pod in de aanslag en elf toertjes aan bijna 13 per uur. Ook bij de versnellingen achteraf kreeg ik geen pijn meer. Ik was gerustgesteld. Ik wil mijn seizoen pas afsluiten wanneer het echt gedaan is en vooral wanneer ik het wil.

Vanavond trok ik naar jeugdcoördinator Bruno. Samen brainstormden we over de jeugdwerking binnen RAM en hoe we die kunnen verbeteren. We vonden een paar nieuwe pistes en kwamen tot enkele interressante conclusies. Wordt vervolgd!

07-09-2009 om 00:00 geschreven door André  

Onze club is drie Belgische kampioenen rijker. Anthony heeft vandaag in Nijvel Goud behaald op de 100m horden bij de cadetten. Anthony heeft ontzettend veel talent en wordt daarenboven goed begeleid. Ik voorspel nog veel titels voor die jongen. De twee andere titels werden niet in de atletiek maar in een aanverwante sport behaald, namelijk het oriëntatielopen. Vandaag hadden daarin de aflossingen plaats. Van onze reporter ter plaatse vernamen we dat Kim (Geypen) het met haar team gemakkelijk haalde. Joost (Talloen) zorgde voor meer spanning maar kon de titel toch binnenhalen.

Proficiat aan mijn drie clubgenoten.

Ik was jullie nog enkele foto's verschuldigd. De eerste is er eentje van tijdens mijn recentste wedstrijd op de FC in Merksem. De tweede is er eentje met Kris op de Memorial... in de late uurtjes.

06-09-2009 om 20:02 geschreven door André  

Vanmorgen stond er alweer een mooie training op het programma. Sarah, Patrick en Kjell gingen er een lange duurloop van maken maar voor Ewoud en ik had Magda iets fijners in petto. Ik voelde me wat moe maar fleurde helemaal op toen ze zei dat we 200en gingen doen: mijn absolute lievelingstraining, samen met 300en. Er zat wel een addertje onder het gras. Normaal doen we zes 200en maar deze keer gingen we voor vijf series van twee met vijftig meter joggen tussen en twee minuten rust tussen de reeksen. In het rozenpark (Vrijbroekpark) is dat niet zo evident want de bochten zijn er korter en dus ook scherper dan op een piste. De tijden mochten er wel zijn, zeker rekening houdend met de ondergrond (grind en putten) en de beperkte rust. Op de tweede na (30) liep ik alle 200en in een lage 29 en op het einde zelfs twee keer in 28. Na de laatste was het echt wel uithijgen. De verzuring was ook de kop wat komen opsteken maar daar dienen zo'n trainingen natuurlijk voor. De verzuring zolang mogelijk uitstellen is primordiaal in de halve fond.

Na de middag reed ik met de jongens naar Brussel, waar ik in de 'Marollen' twee antiekwinkels moest fotograferen voor Feeling Wonen. Ik parkeerde de wagen in de nieuwe parking onder het Poulaertplein, recht over het justitiepaleis en neen, er ontsnapte niemand op dat moment. Kon ook moeilijk want het was gesloten... Met de grote lift die nu boven- en onderstad verbindt gingen we naar beneden. We wandelden door 'Huugstroet' en 'Bloesstroet' over het Vossenplein waar de markt nog aan de gang was. Waarom het Vossenplein in het Frans 'Place du jeu de balle' heet was me altijd al een raadsel tenzij Vossen in het Brussels ook een soort ballenspel betekent. In het Zaventems in ieder geval wel, hahaha...

06-09-2009 om 17:57 geschreven door André  

De 'drie fonteinen' hadden vandaag heel wat minder glamour en glitter te bieden dan de Heyzel gisteren. Het enthousiasme van de kleine atleten op de meeting van VAC waren anders wel van formaat. Onze club was weer goed vertegenwoordigd en heel wat van onze jeugdatleten liepen, gooiden of sprongen een persoonlijk record. Ook Moon deed zijn duit in het zakje. Hij nam deel aan het discuswerpen en aan de 60m horden, beide proeven waar hij vorige week voor het eerst aan deelnam. Bij de discus stelde Bruno voor om vooral technisch, dus met de draaibeweging, proberen te gooien. Op een aanpalend veld werd er eerst wat geoefend en daarna kon hij aan de slag. Zijn twee eerste worpen waren niet zo ver, 16 en 15m ongeveer maar de draaibeweging liep wel perfect. Bij zijn derde worp wilde Moon toch verder trachten te geraken en dus gooide hij uit stand. Het resultaat was een worp over de 19m maar net geen verbetering van zijn PR van vorige week. Op de horden deed hij wel beter dan vorige zaterdag. Hij vertrok ook meteen heel goed en kon een tijd van 12.62 neerzetten, veertig honderdsten sneller dan toen. Goed voor zijn X-trofeetotaal. Sven van zijn troon stoten zal voor Moon echter heel moeilijk worden want vandaag toonde onze all-rounder bij uitstek zich weer van zijn beste zijde door een prachtig PR te gooien met de discus: een worp van over de 23m. Straf. Gelukkig is er tussen Moon en Sven geen spoor van jalousie en gunnen ze elkaar allebei de titel. Binnenkort weten we meer. Eerst is er nog de meeting van Mechelen en het BK in Nijvel. 

05-09-2009 om 21:58 geschreven door André  

Bijna vierhonderd foto's heb ik gisterenavond gemaakt.

Vorige week kreeg ik plots telefoon van Kris, een ex-collega waar ik het altijd al meer dan uitstekend mee kon vinden. (Haar jongste dochter Chanel loopt ook. Ze is tweedejaarsbenjamin.) Ze wilde me feliciteren met mijn wereldtitel en vroeg me meteen of ik met haar naar de memorial wilde. Niet zomaar een zitje maar in de VIP-tribune nog wel. Haar echtgenoot, die een topfunctie bekleedt bij Lotto had andere verplichtingen en ik kon mee in zijn plaats. Je raadt mijn antwoord!

Nog nooit beleefde ik de Memorial zo intens. Ik zat er met mijn neus op, halfweg de honderd meter op rij zeven en met net voor onze rij een soort wandelgangetje waardoor we ruimte hadden en nog beter konden zien.

Voor ik het stadion binnenging had ik Eline en Frank nog even gesproken. Eline was net wat krachtvoer aan het verorberen met het oog op de wedstrijd van morgen in Vilvoorde: frieten met mayo! Ook binnen het stadion krioelde het waarschijnlijk van de vrienden. Kjell zat ergens aan de overkant. Ik zocht maar vond hem niet. Ook Filip Vanhaecke was ergens in de tribune. Wie ik wel vond (ik wist waar ik moest zoeken) waren Kim, Joost, Sarah, Evi en Eddy. Die heb ik met mijn telelens nog net kunnen fotograferen.

Voor echte topprestaties was het vandaag veel te koud maar spektakel was er genoeg; De atleten werden door het Belgische publiek als helden onthaald en zo hoort het ook. Geen aggressie maar één groot sportfeest.

Ik ga het niet hebben over de wedstrijden want die hebben jullie waarschijnlijk allemaal gezien. Ik heb echter nog één anecdote. Net toen de 200m ging van start gaan dook op enkele meters van ons plots Tyson Gay op. Hij kwam supporteren en kijken naar zijn rivaal maar tegelijkertijd ook kameraad Usain. Zo gaat dat in onze sport. Mooi toch. Ik heb hem gefotografeerd en de bewonderende en verwonderde blikken bij Gay spraken boekdelen. Moon en ik zijn grote fans van Tyson Gay en dus jumpte ik recht uit mijn stoel. Een babbeltje later had ik voor Moon een leuk aandenken. Mijn zitkussentje met volgende tekst: 'For Moon. Good luck! Tyson Gay. 9,71.' Ook Sanya Richards zag ik van even dichtbij. Wat een luxe toch die VIP-tribune. Ze kwamen ook constant rond met drankjes. En overal bekende gezichten. Schuin voor mij Herman Van Holsbeeck die (dixit Kris) voorbeeld nam aan zijn voetballers en een jonge madam heeft! Achter ons Robert Vandewalle. Wat verder Tia, Justine Henin en ook een kudde ministers waarvan Didier Reijnders de prijs van het publiek heeft gekregen. Toen hij bij één van de podiumceremonies werd aangekondigd steeg één enorm boegeroep op in de arena, hahaha... Hij klopte daarmee nipt Madame Non. Schoon koppel, die twee.

Na het sportieve kwam nog een optreden van Clouseau. Niet echt mijn ding maar best leuk op zo'n avond. Daarna volgde een als immer fenomenaal vuurwerk. Schuin boven mij in de ondertussen opklarende hemel scheen de maan. Ze knipoogde naar me en zag dat het goed was. Iedereen begon naar huis te gaan maar Kris nam me nog mee naar het VIP-dorp waar ons een lekkere maaltijd wachtte. Net op tijd: we waren zowat uitgehongerd. (Ze hadden daar wel hapjes mogen voorzien in de tribune, hé! Hahaha...) Daar stelde ze me ook voor aan haar nieuwe baas Bob Verbeeck van Golazzo. Het was toch een beetje surrealistisch om daar te zitten. Aan de dichtstbijzijnde tafel zat Wilfried Meert met ministers te praten. Wat verder zat Andreas Thorkildsen aan de Adidastafel druk te babbelen met zijn sponsors en overal zag je bekende gezichten.

En aan onze tafel vroeg plots iemand of ik uit Mechelen kwam. Ik zei dat ik voorzitter was van RAM. Toen vroeg hij of ik wereldkampioen was en daarna ook of ik Kim Geypen kende. Straf! Het jonge koppel, Sarah en Jef,  dat naast me zat deed aan oriëntatielopen en had met Kim tijdens de vakantie in Zwitserland gezeten en gelopen. De wereld is klein... We verlieten als laatste de eettent. Het was een fantastische avond. Bedankt Kris.

04-09-2009 om 00:00 geschreven door André  

03-09-2009 om 00:00 geschreven door André  

Terwijl Moon bij zijn vriendje Lucas was gaan spelen, reed ik met Noah naar het park van Machelen. Ik zou er mijn toertjes lopen en hij zou me met zijn fiets volgen. Na drie van de vijftien rondjes had hij er al genoeg van en ik stelde hem voor om elke keer op en af te rijden tussen de lange dreven waardoor hij me elke ronde twee keer kon zien voorbijlopen. Zo kon ik hem ook in het oog houden. Ik ben van nature ongerust én een 'papa poule'. Een minuut Noah uit het oog verliezen is voor mij een ware ramp. Aan één van de twee lang dreven staat een klein bosje met struiken en bomen en net daar wachtte hij me elke ronde weer op. Op die manier verdween hij dus toch telkens even uit mijn zicht. Ik was van plan vijtien toertjes te lopen maar na tien hield ik het voor bekeken. De spookbeelden in mijn hoofd haalden de bovenhand. Noem me gek maar de angst dat er iets met hem kon gebeuren was te groot.

02-09-2009 om 00:00 geschreven door André  

Vandaag was het training op de Nekker, zonder Kjell die enkele dagen naar zee is maar wel met de rest van onze eindelijk opnieuw complete groep. Kim was Vrijdag al terug, maar vandaag was ook Joost aanwezig en zelfs Tom was als het ware herrezen. Voeg daar Sarah, Ewoud en ikzelf aan toe 'et le compte est bon!' Voor Ewoud, Tom en mezelf had Magda een verrassende training in petto. Het werd een fluitjestraining, in&outs over 400m. Vier keer één ronde waarbij afwisselend 50m traag en 50m supersnel wordt gelopen. Op het eerste gezicht een flutjestraining, maar je kan je daar lelijk aan mispakken. Gisteren gebeurde dat niet. De vorm is nog steeds goed en dus voel je zo'n inspanningen niet. Magda zei me dat we onze WR-plannen voor een tijdje opbergen. De objectieven van het seizoen zijn één voor één verwezenlijkt. We moeten nu ook niet gulzig worden of gaan zweven. Op het verdere programma staan wel nog drie afspraken. De eerste is in Willebroek waar ik misschien de 400m zal lopen maar zeker de 4X100 als voorbereiding op het BK aflossingen van 20 september. Onze mastersploeg bestaande uit drie topspurters, Dirk Bonte, Johan Wonninck en Marc Pottiez zal door mezelf worden vervolledigd. Ik zal hoogstwaarschijnlijk als slotloper worden uitgespeeld. Bibber, bibber... maar ik hou wel van zo'n uitdaging. Het is voor mij alvast eens iets helemaal anders. De laatste afspraak van het seizoen is in Maldegem op 26 september. Daar loop ik de 800m op het Kampioenschap van Vlaanderen. Ik wilde aanvankelijk dubbelen en ook de 400m lopen in de late namiddag maar Moon loopt dan in Nijvel de 1000m op het officieuze BK voor de jeugd en dat is nog net iets belangrijker!

01-09-2009 om 00:00 geschreven door André  

Gisteren werd de laatste dag van de grote vakantie werd in alle rust doorgebracht. Het was een mooie zomerdag en dus speelden de kinderen nog wat met water in de tuin. de boekentassen waren reeds klaar en vooral bij Noah is het enthousiasme groot om terug in de klas te staan.

In de namiddag trokken we naar het Vrijbroekpark. Terwijl ik mijn kilometers maalde in het Vrijbroekpark fietsten Moon en Noah rustig mee. Na twee grote toeren kreeg Noah er genoeg van en gingen ze maar wat rondrijden in de Verkeerstuin. Een stad in Miniatuur, speciaal aangelegd om de kinderen de wegcode aan te leren. Zo kon ik toch ongestoord mijn laatste ronde afwerken. Het stretchen deed ik in de verkeerstuin maar voor de versnellingen koos ik voor mijn vertrouwde plek, recht over het gebouw van de parkwachters.

Bijlagen:
http://www.youtube.com/watch?v=-0WNbm1jz6A   

Gisteren vond op de Nekker de 'Dag van de Mechelse Sportclub' plaats. Wij mochten op deze manifestatie natuurlijk niet ontbreken. Via affiches lokten we de geïnteresseerden naar de piste, waar Bruno, Kenneth, Kjell en ik met een kleine groep jeugdatleten voor de ontvangst zorgden. Om de tijd te doden (We verwachtten ook geen stormloop!) organiseerde Bruno voor de aanwezige atleten een drietal trainingen waarbij vooral de nadruk op de juiste techniek werd gelegd. Ze begonnen met hoogspringen, daarna werd het discuswerpen en ze eindigden met hordelopen. Ondertussen had ik ook mijn recuperatieloop afgewerkt en aan een twintigtal (meer waren er niet) kandidaat atleten de nodige uitleg verschaft. Tussendoor hadden Kjell en ik toch de tijd gevonden om eens met een speer te werpen. Bruno gaf ons een spoedcursus teneinde kwetsuren te vermijden. Ik moet toegeven dat het niet vlot ging. Als Apache heb ik blijkbaar meer talent voor het verzamelen van scalps dan voor het gooien van de speer. We hebben eens goed met elkaar gelachen en dat was dat.

31-08-2009 om 10:59 geschreven door André  

Bijlagen:
http://www.youtube.com/watch?v=B9SqLrDXHi0&feature=related   

30-08-2009 om 21:54 geschreven door André  

Bijlagen:
http://www.vimeo.com/6142894   

In een zonovergoten domein 'Drie Fonteinen' vond vandaag de Sparta-jeugdmeeting plaats. Een grote 'groene armada' van RAM trok er naar toe. Voor een aantal onder onze jeugdatleten dé uitgesproken kans om hun puntentotaal in de trofee-X (onze RAM jeugdtrofee) aan te dikken. Ook Moon was met die bedoeling naar Vilvoorde getrokken. Er waren nog twee proeven waar hij geen enkel punt had gescoord en dat waren de 60m horden en het discuswerpen. Toevallig twee proeven die in Vilvoorde op het programma stonden. De laatste tijd had hij voor beide wat getraind maar een eerste keer is altijd wel spannend. Zijn eerste proef werd de 60m horden. Moon kon geen PR voorleggen en dus moest hij starten in de laatste reeks. Hij trok goed zijn plan, liep de eerste vier horden in drie passen en won zijn reeks in 13.01. Helemaal niet slecht voor een eerste keer. Als hij deze week nog wat traint op zijn techniek kan hij volgende zaterdag in hetzelfde Vilvoorde al meteen misschien deze tijd verbeteren. In Vilvoorde mocht je aan maximum drie proeven deelnemen en dus koos Moon voor het hoogspringen als tweede proef. In Lier sprong hij reeds 1m20 en dat had er vandaag misschien ook ingezeten. Er waren echter slechts twee sprongen toegelaten en dus bleef het voor Moon op 1m15. Zijn derde proef werd dan het discuswerpen. Goed gecoached door trainer Bruno wierp hij bij zijn derde en laatste poging 19m83. Een uitstekend resultaat en dat voor een eerste deelname op deze werpproef. 

Vanavond was het mijn beurt. Na een vermoeiende week vol sportieve twijfels vertrok ik toch maar naar de Flanders Cup van Olse Merksem. Ik pikte Sarah en Ewoud op en we waren weg, goed op tijd want met de werken op de E19 weet je maar nooit. Het reed echter heel vlot op de autosnelweg en zo kwamen we rijkelijk op tijd aan. Liever zo want ik hou niet van last-minutestress. Ik ben liever goed op tijd om alle rituelen in acht te kunnen nemen en relaxed te kunnen opwarmen. Spijtig genoeg moest en zou er vandaag iets fout gaan. Aan de ingang moest je je als atleet aanmelden. Ik was op voorhand via de website ingeschreven maar moest toch mijn nummer laten zien. Mijn singlet met borstnummer steek ik op voorhand steeds samen met een nieuw paar sokken en mijn compressiekousen bij mijn spikes. Toen ik mijn spikeszakje openritste kon ik mijn ogen niet geloven. Er staken twee rode en twee blauwe mini-spikes in: die van Moon en Noah. Ik had me thuis in mijn haast vergist en de verkeerde asicszak meegenomen. Ik spurtte naar mijn wagen en reed dus maar terug naar huis. Daar ging mijn rustige voorbereiding.

Een goed uur later stond ik terug in Merksem. Het is gelukkig minder ver van Eppegem dan het op het eerste zicht lijkt en er was écht weinig verkeer. Eens terug aan de piste spoedde ik me naar de opwarmingsweide en liep ik een kwartiertje rondjes. Mijn benen voelden niet slecht aan, zeker vergeleken bij het gevoel van de laatste week. Ik had bij mijn eerste aankomst in Merksem Corinne Debaets gekruist en we hadden het kort over het feit dat ik zo moe was. Ze had me via deze blog trouwens al gezegd dat het normaal is na zo'n seizoen en dat ik niet mag ontgoocheld zijn als het eens wat minder gaat. Ze zei ook dat ik goed naar Magda moet luisteren. 'Die is wijs en oud genoeg om te weten wat je moet doen', had ze geschreven. Gelijk heeft ze! Ik zag Corinne nog net de 1500 lopen. Toch fantastisch hoe zij zich tussen al dat jong geweld weet staande te houden. Ze loopt ook altijd bijzonder slim, zonder zichzelf op te blazen. Dat is de zelfkennis van de topatleet, nietwaar!

Na de opwarming stretchte ik even en ging dan maar meteen naar de piste. Daar vond ik de rest terug: Sarah, Ewoud, Patrick en Kjell die later op de avond de 5000 ging lopen. Het programma had wat achterstand opgelopen en daardoor viel het beetje stress dat ik nog had van me af. Ik kon nu toch nog rustig mijn versnellingen afwerken. Kjell was in het gezelschap van Gunther Geens van Mol, de laatste winnaar van de 10 km van Mechelen. Hij wist verdorie dat ik wereldkampioen ben. Gek dat zoveel mensen me plots kennen.

Net voor de start werd trouwens door de speaker omgeroepen dat ik een aanval ging wagen op het WR. Dat was ook zo maar plots bleek dat ze me hadden verzet van de C-reeks die ging voor 1.56 naar de D-reeks die ging voor 2.00. Ik kon mijn oren en ogen niet geloven. Hoe kwam dat? Gewoon door de last-minute-inschrijvingen en door het feit dat sommigen zich inschrijven met een valse tijd waardoor die wel in de C-reeks terechtkomen. Het was wel even balen maar toen ging de C-reeks al van start. Meteen snel vertrokken en doorgekomen in 57. Ideaal voor een WR bij de M50. De winnaar klokte in 1.55. Bijna iedereen in die reeks dook onder de twee minuten. Ik was om te ontploffen. Ik moest echter meteen aan de bak en probeerde me toch nog op te laden en te concentreren. We vertrokken. Ik trok goed door, zat in baan vier en moest na de bocht even inhouden om niet meteen op kop te komen. Plots zag ik Ewoud, die in baan 1 was gestart naar de kop schieten. Achter hem volgde een andere loper en ikzelf. Ewoud trok fel door en we passeerden in 58 aan de 400m. Ging het dan toch gebeuren? Toen ging het echter fout. Ewoud zette zich opzij en één loper kwam van opzij naar de kop, gevolgd door een andere. Ik zat plots wat ingesloten. Het vertraagde, versnelde, vertraagde, versnelde... Tot twee maal toe moest ik uitwijken en een gaatje dichten. Tussen de 450 en de 600m verloren we kostbare seconden. De laatste 200m gingen dan weer heel snel maar het kalf was al lang verdronken natuurlijk. We passeerden aan de 600 in 1.30 of meer... Ik zat plots aan de buitenzijde van het pak. Er werd geduwd en getrokken maar zo heb ik het eigenlijk graag. Misschien vreemd maar ook daarom hou ik van de 800m. Je moet knokken en er zijn contacten. Vooral met Hans Demeyere vocht ik kort een duel uit in de bocht. Ik ken hem al jaren. We liepen een drietal jaar geleden voor het eerst samen een wedstrijd (800m in Burcht). Hij was toen kleiner dan ik en is nu bijna een halve kop groter. Plots, toen we allebei zaten te duwen riep hij, terwijl hij wat inhield: 'ga maar, André!' Plots kwam er ruimte en kon ik nog meespurten. Zat een goede tijd er toch nog in? In de laatste rechte lijn had ik nog heel wat 'jus' over en ik sprintte nog naar de derde plaats, net niet onder de twee minuten: 2.00.74. Ik was ontgoocheld, maar meer omdat ik geen kans had gekregen in de C-reeks. Ik was weer niet voluit moeten gaan. Enkel op het einde en dan weet je dat het weer niet goed zat. Ik zou in het begin van het seizoen echter getekend hebben voor zulke tijden. Je moet weten dat tot mei van dit jaar het Belgisch record bij de M50 2.05 was. Dit jaar liep ik daar, op de reeks en halve finale in Lahti na, al elke keer dik onder. Ik moet dus niet klagen, zeker? Maar een mens wil altijd meer en door die wedstrijden onder de twee minuten ga je denken dat het elke keer gaat lukken. Maar neen, zo werkt het niet. Misschien moet ik me voor de volgende race wel een haas zoeken?

Ewoud eindigde logischerwijze achteraan de race. Hij had zich voor mij te pletter gelopen. Dit plots bewijs van vriendschap zal ik niet snel vergeten. We gaan misschien nog samen lopen op 13 september in Lebbeke. Daarna loop ik nog het Vlaams Kampioenschap en dan is het gedaan. Het zal dan rusten worden en uitkijken naar het winterseizoen. Ook indoor staan nog enkele mooie uitdagingen te wachten. 

29-08-2009 om 00:00 geschreven door André  

Laatste dag aan zee. Vanavond is het bestuursvergadering van de RAM en als voorzitter moet je zo veel mogelijk trachten aanwezig te zijn. Het was ook een belangrijke vergadering want op de agenda stond onder andere het verslag van onze 'commissie sponsoring'. Tegen het nieuwe seizoen hebben we nieuwe truitjes nodig en er moeten nog enkele knopen worden doorgehakt.

Aan zee was het nog steeds mooi weer. Kenneth (de grote neef en idool van Moon en Noah) was ook aangekomen. Het werd dus vliegerentijd! Kenneth is een gepassioneerd 'Kite-surfer'. Vandaag nam hij enkel zijn kleine parachute mee. Met de grotere modellen mag je pas voor en na een bepaald uur en op specifieke plaatsen surfen. Wij speelden ook met een vlieger, maar dan ééntje van vijftig centimeter breed. Ieder zijn niveau, hé! Daarna werd het nog een laatste keer springen op de trampoline en rond de vieren vertrokken we naar huis.

Voor de vergadering ging ik in de buurt van de Nekker nog wat loslopen. De ontgoocheling was groot want het ging nog steeds niet. Zware, pijnlijke en vermoeide benen. Verdorie toch...

27-08-2009 om 00:00 geschreven door André  

Het is schitterend weer aan zee en dus zaten we voor én na de middag aan het strand. Nu Noah heeft leren zwemmen ontpopt hij zich tot een echte waterrat. Hij zou wel de hele tijd in het water doorbrengen. Oostduinkerke heeft het breedste strand van België en dus is het bij laag tij een heel eind lopen tot aan het water. Toch gingen we 's morgens en bij laag tij al meteen naar de golven. Noah moest en zou zijn ochtendzwempartijtje hebben. In de loop van de namiddag begon het water te stijgen en we besloten om een zandkasteel te bouwen op de laatste zandbank. Het werd zelfs een aaneenschakeling van burchten met kanalen die over de zandbank heen het zeewater tot aan onze kastelen moesten leiden vooraleer het getij over de zandbank gleed. Het was echter zonder de wind gerekend. Die was plots vanuit het binnenland gaan waaien. Zo geraakte het getij niet over de laatste zandbank en moesten we ontgoocheld onze zandkastelen droog achterlaten. Gelukkig hadden we de 'coureurkes' mee en toverden we de grootste burcht dan maar om tot de 'Mont Ventoux. En wie kwam er eerst boven? Tom Boonen! Tja, 't was maar een spelletje, nietwaar!

26-08-2009 om 00:00 geschreven door André  

In de avondzon genieten van de golven is voor mij een waar genot. Gezeten op het trapje van een strandhuisje op het strand van Oostduinkerke heb ik  zitten kijken naar de meeuwen, een eenzame surfer, enkele voorbijgalloperende ruiters en Moon en Noah die van links naar rechts over het strand liepen. Het geluid van de zee en de zachte gloed van de zon maakten me rustig en dromerig. De dag was nochtans grijs begonnen en daarom trokken we voor de middag naar het vernieuwd Visserijmuseum in Oostduinkerke. Een mooi museum met een prachtige mengeling van geschiedenis, traditie en legendes. Er staat zelfs een echt vissersvaartuig in het museum en wanneer je met een trap naar beneden gaat kom je onder water terecht, onder de boeg van het schip met links en rechts grote aquariums die ons met alle vissen van de Noordzee laten kennismaken. Na het middageten gingen we nog wat fietsen en met de zandslee van de duinen glijden. Daarna was het tijd voor onze dinsdagtraining. Net toen we aan de piste van Oostduinkerke kwamen begon de zon weer te schijnen. De Finse piste is zo'n 800m lang en dus ideaal voor de kids. Eén ronde was voor hen genoeg als opwarming. Daarna reed Noah rondjes op zijn nieuwe fiets en ging Moon wat discuswerpen. De werpstand was open en dus was Moon maar al te blij. Zaterdag moet hij voor het eerst in competitie de discus werpen. Hij wilde testen of hij ook draaiend kon werpen maar ik zal al tevreden zijn als hij het gewoon kan. Ik had als opdracht om acht keer 200 te lopen. Da's niet veel maar zaterdag loop ik op de Flanders Cup in Merksem. Gelukkig was het maar een lichte training want ik zat al na twee 200en op mijn tandvlees. Waarschijnlijk de vermoeidheid van de laatste weken met een pak zware trainingen en dan deze dagen aan zee waarbij ik plots weer hele dagen op een fiets zit (da's geleden van voor mijn laatste fietsongeval zo'n acht jaar geleden) en steeds maar door het zand moet lopen. Je wordt van minder moe, nietwaar. Ik heb ook zowat overal spierpijn. Ik werkte mijn training keurig af maar hield er geen al te goed gevoel aan over. De volgende dagen zal ik wat meer trachten te rusten.

25-08-2009 om 00:00 geschreven door André