Zaterdag is traditioneel mijn rustdag. Ik doe wel altijd goed mijn best om 's avonds afgepeigerd te zijn. Gisteren was het in het Begijnhof in Mechelen rommelmarkt. In wat ik persoonlijk de mooiste wijk van Mechelen vind hebben we enkele uren rondgewandeld. Het zonnetje scheen maar je voelt dat de zomer voorbij is. Spijtig.

Vanmorgen was er afgesproken in het Vrijbroekpark. Sarah en Patrick hielden het bij een duurloop terwijl Ewoud en ik voor het laatst dit seizoen duizenden moesten lopen. Stefan was er ook maar kon niet lopen omdat zijn bekken weer volledig is gekanteld. Hij was helemaal van in Leest samen met zijn jongste zoon Bram naar het park gefietst. De hele training speelde Stefan fietsende babysitter want ook Moon en Noah waren met de fiets in het park. Ze gingen naar de verkeerstuin en later vergezelden de vier fietsers ons bij het uitlopen. De duizenden werden tot twee beperkt. Gelukkig want ik had er niet echt veel zin in. Het einde van het seizoen is nakend en vooral mentaal begint het lang te duren. Ik vertrok op kop maar geraakte niet goed in mijn ritme. In de eerste echte bocht moesten we inhouden voor tegenliggers die het vertikten opzij te gaan. Ik had de indruk dat mijn benen wat verdoofd waren en had last om te versnellen. Toch kwam ik uit in 2.49. Geen reden tot paniek, dus. De tweede ging moeizamer en ik baalde de hele kilometer. Op het einde trokken Ewoud en ik nog een sprintje en we eindigden opnieuw in 2.49. Het was, dixit Magda, de laatste zware opdracht van het seizoen maar wie weet tovert ze alsnog iets uit haar toverhoed.

In de late namiddag pikten we Sarah en Ewoud op en reden we naar Kessel-Lo. Daar werd in het DCLA-bastion de Belgische kampioenschappen voor Junioren en Beloften gehouden. Clubgenoten Sofie Lauwers, Sofie Daelemans en Jasper hadden er al gelopen maar de wedstrijd van Kjell, de 5000m bij de beloften moest nog worden gelopen. Met een half uur vertraging begonnen ze er aan. Aangemoedigd door een hele schare supporters, die net als ik voelden dat een knalprestatie in de lucht hing, startte Kjell in een bizarre wedstrijd. Er werd afwisselend traag, zeer traag, snel en zeer snel gelopen. Je merkte dat topfavoriet Ruben Vandevelde er niet gerust in was. Hij was blijkbaar op de hoogte van het pact tussen Kjell en Sanne Torfs, partners in training and in crime. Ruben trachtte door versnellingen het tweetal uit elkaar te trekken maar slaagde niet in zijn opzet. Op anderhalve ronde van het einde viel Sanne aan. Enkel de Nederlandse loper van DCLA, die als buitenlander geen aanspraak kon maken op een podiumplaats, schoof mee. Daarachter bleef Kjell natuurlijk zitten en het werd een lange spurt voor het zilver en het brons. Vandevelde won uiteindelijk zilver en Kjell moest alles uit de kast halen om Florent Caelen in de spurt af te houden. Kjell die een spurt wint. Ik had dan toch alles nog niet meegemaakt, hahaha... Fantastisch gelopen makker en een mooie medaille. Allicht niet de laatste. 

13-09-2009 om 00:00 geschreven door André  

Wat een leuke verrassing vandaag op onze eigen meeting in Willebroek. Pol Parmentier en Lucien Heyde waren er ook. Zo konden we bij het loslopen en het uitlopen nog wat kletsen en napraten over de laatste maanden en over het WK. Altijd fijn om die gasten terug te zien. Ook verse M50 Wilfried Dubois was er en gegangmaakt door clubmakker Kim Barbé liep hij daar al meteen Lucien's Belgisch record op de 1500m aan flarden. Ook met hem had ik het nog over het WK. Op het WK in San Sebastian werd Wilfried trouwens vier jaar geleden door Anselm Le Bourne geklopt op de 1500m.

Vandaag hield ik met mijn collega masters van RAM een algemene repetitie voor het BK aflossing van volgende week. Net als bij de drie musketiers waren onze drie topspurters plots met vier. We liepen er tegen een jongerenploeg waar Anthony als startloper tegen zijn coach Johan mocht starten. Het was een geslaagde test want ondanks twee zwakke stokwissels op de drie zoefden we toch naar een nieuw clubrecord in 46.21. Een prima tijd en volgens Johan (onze aflossingscoach en specialist ter zake) kunnen we onder de 46 lopen. Johan vertrok zelf als een bezetene. Hij had lang in de file gezeten en was blijkbaar onder stoom. Daarenboven wilde hij waarschijnlijk zijn jonge pupillen even laten zien wat hij nog steeds in zijn mars heeft. Met een fikse voorsprong gaf hij de stok perfect door aan Dirk die op de elan doorging en de kloof met Jasper, die als tweede liep bij de jongeren, nog wat vergrootte. De volgende wissel was minder goed want Dirk liep even naast Marc en dat kan niet de bedoeling zijn. We hadden voor de wedstrijd wat plakband geplaatst op de piste zodat ik kon weten wanneer ik moest vertrekken. De repetitie van verleden dinsdag bewees zijn nut want ik vertrok goed. Plots hoorde ik Marc het signaal roepen. Zonder achteruit te kijken (dat mocht niet van Johan) stak ik mijn hand naar achteren en wachtte op de stok. De seconden waren net minuten en ik voelde die stok maar niet. Ik zag het einde van de wisselzone naderen en hield een klein beetje in. Plots viel de stok in mijn hand en kon ik er in vliegen. Op mijn blauwe spurtspikes versnelde ik. Het ging heel vlot want ik kon 100m soepel (maar toch ook op kracht) draaien en winnend over de meet gaan. Moon had de race gefilmd met zijn klein toestelletje. De kwaliteit is niet super maar je ziet toch onze wissels goed. Johan zal kunnen 'finetunen'. Moon nam ondanks de vallende nacht enkele leuke foto's. Vooral die van Dirk vind ik bijzonder geslaagd. 

Bijlagen:
http://www.youtube.com/watch?v=3XRoQP0b2ZY   

Het einde van het zomerloopseizoen nadert en je voelt de herfst komen. In het park van Machelen beginnen de bladeren al serieus van de bomen te dwarrelen en soms vind ik het al echt koud. Ik heb al geaarzeld om mijn handschoenen terug boven te halen. Ik liep deze middag in het park een korte duurloop van een half uur, gevolgd door lenigheidoefeningen en vier versnellingen. Met het oog op de wedstrijd van morgen mocht dat zeker niet meer zijn.

Deze week had ik ook twee afspraken met vertegenwoordigers van sportkledingfabrikanten. Het ene merk was vrij goedkoop maar van een iets mindere kwaliteit. Het andere van topkwaliteit maar dan ook wat duurder. Morgen wordt de knoop doorgehakt. Ik wil volgende week kunnen bestellen zodat al onze atleten op onze eigen cross reeds met de nieuwe truitjes kunnen lopen. Na de truitjes zullen onze atleten ook broeken, vestjes, mutsen en nog andere items kunnen bestellen maar alles op zijn tijd. Eerst de singlets!

De 25e houden we bij RAM een gezellig samenzijn in onze kantine. De bedoeling is om allen samen het voorbije seizoen op een gezellige manier uit te wuiven. Ik bereid zelf een verrassing voor voor de jeugd. Er is nog werk aan maar het zal klaar zijn.

10-09-2009 om 23:13 geschreven door André  

De Belgische meisjes razen door de US Open. Twee van onze eigen girls in de halve finales is toch gewoon fantastisch. Hun inzet en enthousiasme staat in schril contrast met de toestand bij de Rode Duivels. Moeten we ze binnenkort niet anders gaan noemen? Rode lammetjes of zo maar dat zou dan beledigend zijn voor die diertjes.

Gisteren trainde ik op de Nekker. Eerst liep ik mijn opwarming met Joost, Tom en Ewoud terwijl Kim en Sarah voor hun opwarming het gezelschap hadden van Els, de zus van Joost en zelf ook een oriëntatieloopster. Iedereen kreeg 300en voorgeschoteld behalve Ewoud en ikzelf. Magda had voor de 800m-lopers een andere cocktail gemaakt. Vijf keer 800m waarbij wisselend 50m werd gejogd en 150 voluit gegaan. Een typische training voor onze afstand. Aanvankelijk lijkt zo'n training maar 'a piece of cake' maar je maakt ze zo zwaar als je zelf wil natuurlijk. In ons geval vrij zwaar dus want op reserve lopen staat niet in ons woordenboek.

Na de gewone training stond er voor mij nog een 'specialleke' geprogrammeerd. Door het feit dat ik ga meedoen aan de 4x100 op het BK en dat we vrijdag in Willebroek een soort algemene repetitie gaan houden op dezelfde afstand moest er toch geoefend worden op de stokwissels. Ik heb enkel ervaring op de 4x400 en ik kon dus gisteren ervaren dat dat een andere discipline is. Ik oefende met Marc Pottiez want hij is de derde loper en zal mij de stok doorgeven. Amai, dat ging toch niet vanzelf! Ik ben benieuwd wat het vrijdag wordt want zoals coach Johan Wonninck vandaag nog zei: 'een wedstrijd is de beste training!' Ik was wel blij dat ik het eerste deel van hun stowisseltraining had kunnen overslaan. Dat in een rijtje lopen, zo vlak achter elkaar met de knieën die omhoog gaan als automaten en de stokken die met zwaaiende armen worden doorgegeven is een vreemd zicht. Neem de klank weg, zet het in zwart-wit en je hebt een film van Fritz Lang.

Vandaag deed ik mijn duurloop in het park van Machelen. Ik mocht niet langer lopen dan veertig minuten en dus hield ik me daar exact aan. Veertien rondes lang aan een iets te snel tempo. Ik had aanvankelijk zowat overal pijn en ik heb daar maar twee remedies voor: stoppen of versnellen. Dat eerste vond ik geen optie en dus versnelde ik maar. De pijn blijft in zo'n geval wel maar ik vind die dan gemakkelijker te verdragen. Ik weet het, ik weet het... Het klinkt maf maar het is nu eenmaal zo. Voor het eerst sinds heel lang was ik trouwens niet alleen in Machelen. Mijn collega Crista liep er ook haar rondjes. Ooit begon ze in datzelfde park te joggen met een Start-to-run programma, zo'n twee keer per week. Nu is ze lid van Roba en heeft ze haar eerste wedstrijd al gelopen. Dat lopen is minstens zo besmettelijk als de Mexikaanse griep. Alleen worden bij zo'n besmetting de bureau's niet ontsmet, zoals onlangs op onze redactie het geval was. Ik was toen aan zee maar een andere collega had een virale infectie opgelopen. Het bleek achteraf geen Mexicaanse griep maar toch werd de redactie volledig ontsmet.

Vanavond gaf ik opnieuw training op de Nekker. Met het oog op de 1000m van volgende week op onze eigen meeting liet ik mijn groepje lopers (met Moon) verschillende afstanden (Varierend van een 200 tot zelfs een 500) lopen in een tempo van 10 seconden per 50m. (Om de 50m stond een potje en ik floot om de tien seconden.) Dat komt overeen met 3.20 de kilometer. De hele groep trainde hard en enthousiast en de trainer (ik dus) was achteraf supertevreden.

09-09-2009 om 23:13 geschreven door André  

Vannacht schoot ik plots wakker met een kramp in mijn rechterkuit. Het was alsof er plots een dikke knoop in zat. Ik sprong uit bed en hinkte naar beneden. Daar masseerde ik mijn kuit met flexium gel en rekte ik de pijnlijke spier. Ik nam ook maar een tabletje magnesium. Baadt het niet, dan schaadt het niet... of zo.

Vanmorgen werd ik met de schrik wakker. Zou ik er iets aan over hebben gehouden. Ik voelde alleen maar een lichte verkramping als ik op de plaats van het onheil duwde. Vanmiddag ging ik dan ook als gepland mijn duurloop afwerken in het park van Machelen: I-pod in de aanslag en elf toertjes aan bijna 13 per uur. Ook bij de versnellingen achteraf kreeg ik geen pijn meer. Ik was gerustgesteld. Ik wil mijn seizoen pas afsluiten wanneer het echt gedaan is en vooral wanneer ik het wil.

Vanavond trok ik naar jeugdcoördinator Bruno. Samen brainstormden we over de jeugdwerking binnen RAM en hoe we die kunnen verbeteren. We vonden een paar nieuwe pistes en kwamen tot enkele interressante conclusies. Wordt vervolgd!

07-09-2009 om 00:00 geschreven door André