Ziyi Zhang,
Arno, Frank Sinatra, Kristin Scott Thomas, de maan, Carly Simon, Marlo
Brando, Halle Berry, Peter Pan, Miles Davis, Catherine Deneuve, konfituur, Emma De Caunes, Massive Attack, Maria Callas, de Smurfen, Edith Piaf, Burt Bacharach, Sarah
Vaughan, Johan en Pirrewiet, Duffy, VDB, Gong Li, The Doors, Baudelaire, Kerstmis, Hubert Lampo, Kreta, Max Ernst, Martini Bianco, Parijs, Killing Joke, pasta,
Diana Krall, bananen, Four Roses, Joan Chen, Charles Trenet, Selah Sue, Juan Lozano, Magda
Ilands,Montgomery Clift,
Deadwood, Puccini, Citroën, Gary Numan,INXS, Fad Gadget, Memoirs
of a geisha, meiklokjes, Melody Gardot, druiven, Retsina, Astrud
Gilberto, Napoleon, Julie London, Bob Dylan, Sinterklaas, Freddy Maertens, AA-drank, Boris
Vian, The curious case of Benjamin Button, Picasso, Bryan Ferry,Dusty Springfield, The
Stooges, Grace Jones, Chocolat (de film), The Searchers, Jeanne Moreau, Nikon,
Vivien Leigh, Moby, Le grand Meaulnes, Natalie Portman, Père Lachaise, Norah Jones, Colnago, Jeff Buckley, de
zomer, Françoise Hardy, de zee, The House of Pain, Sting, Expo ’58, de Panton
Chair, de mus, Jamie Cullum, (they long to be) close to you, Sebastian Coe, Johnny Depp,
Veerle Dejaeghere, Crazy Horse, zwart, de F-4 Phantom, Asics, Queen Padmé, Folegandros, Iggy Pop, Audrey Tautou, de roodborst, Oostduinkerke, Peyo, Pierre Alechinsky, Serge
Gainsbourg, Toots Thielemans, Cate Blanchett, George Harrison, I only have eyes
for you, The Cotton Club, Ava Gardner, Juliette Binoche, Louis De Funès, Pearl
Jam, Trijntje Oosterhuis, La promesse de l’aube, Kim Gevaert, Riuichi Sakamoto,
Pierrot La Lune, Robin Wright Penn, Het Leugenpaleis,The USS Entreprise, Buck Danny, Gene Vincent, Lena Horne,
Westerns, The Stooges, Sophie Marceau, Les Invalides, Georges Brassens, Austerlitz, Ernesto Che Guevara,
Marilyn Monroe, Clint Eastwood, Audrey Hepburn, Robert Redford, Michelle
Pfeiffer, Sean Penn, Oglala Sioux, Subcomandante Marcos, de zang van een merel,
seringen, Polo van Ralph Lauren, groene olijven, L’armée des ombres, La légion,
de geur van lijnolie, Compeed, Sven Nys, The last emperor, Anderlecht, Kate Blanchet, Bobby
Kennedy, Japan(the band), bananen, Tinkelbel...
NO PAIN NO GAIN
Believe in yourself!
22-06-2008
Guus doet het weer!
Vanmorgen stond ons tweede deel van het Waterlooweek-end op het programma: de veldslag. De locatie was door werken aan de poort van Hougoumont verlegd naar de open vlakte wat verderop. Het slagveld werd dus veel ruimer dan vorig jaar en liet de talrijk aanwezige ruiters toe om de hoofdrol naar zich toe te trekken. Daar waar er vorig jaar slechts een handvol cavaleristen meededen (vnl. Engelsen) waren er dit jaar zowel Jagers te paard, Grenadiers te paard van de 'Garde' als Cuirassiers (Zware ruiterij) aanwezig. Vooral de charges van deze laatsten waren indrukwekkend en het plaatste alles een beetje terug in zijn juiste proporties. De Cuirassiers waren nu met een twintigtal ruiters. Tijdens dé grote charge onder leiding van Maréchal Ney vielen zo'n 16.000 ruiters tegelijk de Britse en Hollandse troepen aan. Daaronder zo'n 6.000 Cuirassiers. Dat moet pas een spektakel geweest zijn. Je krijgt pas een goed beeld bij het aanschouwen van het geschilderde panorama dat je op de site van Waterloo kan bezoeken. Het gebouw is nu in de eindfase van haar restauratie en zal binnenkort weer in al haar glorie te bezichtigen zijn. Een aanrader. Vandaag viel het weer op dat het scenario van de Engelse overwinning absoluut moest worden gerespecteerd en dat ondanks de vandaag verpletterende Franse overmacht. Ik ben altijd en overal graag op tijd en ook voor zulk een massa-evenement vertrek ik op tijd. Ik had de wekker op half zeven gezet (en dat op een zondag) en we vertrokken thuis om acht uur. We waren bij de eersten op de site en kozen één van de beste plaatsen uit. Het slagveld lag naast een veldweg met aan de ene zijde de plaats van gebeuren en aan de andere een helling. Je had er bovenaan net genoeg plaats om naast elkaar te staan. Ik had ons alledrie mooi op die heuvelrug geïnstalleerd. Dé beloning voor het vroege opstaan stond ons te wachten. Een mooi zicht en geen stress. Dat was zonder een hoop onbeschofte mensen gerekend die zelfs op het moment dat heel die heuvelrug volzet lijkt toch nog het lef hebben om er zich tussen en voor, onder en op te wringen. Het strafste was een man die met zijn kinderen op ons af kwam geklauterd. Ik; 'Sorry mijnheer, maar wij staan hier'! De man: 'ja dat zie ik.' Ik weer: 'Ja maar u duwt mijn kinderen opzij.' De man opnieuw:'Jaja'. Ik word nerveus: 'Zeg, wij zijn speciaal vroeg gekomen om...' De man sluit het gesprek af met een brede grijns en kijkt me in de ogen: 'da's dan uw probleem'. 'U bent een onbeschofterik!' zeg ik uiteindelijk en besluit geen oorlog te beginnen voor zo iets stoms. Ik was wel danig van mijn stuk. De wereld is aan de brutale mensen... Vandaag verloren de Fransen in Waterloo maar in Annecy op de Europabeker zag ik ze wel de 4x400m winnen. Hun tijd en die van andere topploegen als Groot-Brittanië en Polen (3de in Osaka) was trager dan dat van onze jongens. Al deze ploegen zijn al lang geplaatst en nog in volle opbouw. (Ah ja! Zij moeten pas pieken in Peking natuurlijk!) Onze ploeg moet al een hele tijd pieken om die strenge limiet van 'Superatletiekland België' niet één keer maar twee keer te halen. Ik zag ook de Duitse hoogspringster Ariane Friedrich over 2m03 gaan. Het wordt moeilijk voor Tia want er zijn meer en meer kandidates voor de hoogspringmedailles. Op mijn programma stonden vandaag tweehonderden. Door ons bezoek aan Waterloo stelde Magda voor om die deze namiddag in het rozenpark van het Vrijbroekpark te lopen. Ik daar dus naar toe. Bij het betreden van het park zag ik dat er iets abnormaals aan de gang was. Zo veel volk en zo veel wagens. Plots zag ik grote spandoeken: Rozenfestival. Ik kon het trainen in het rozenpark dus wel vergeten. Ik had geen zin om naar de Nekker te gaan want daar is op zondagmiddag ook veel te veel volk naar mijn goesting. Het werd dus de assepiste van Kapelle-op den-Bos. Daar was ik helemaal alleen. Ik zit in een herstelfase en moest er dus maar 6 doen met 200m joggen tussen. De opwarming heb ik met een ingepakte voet gedaan maar de pijn werd me te veel en die heb ik dus maar afgedaan. Uiteindelijk voelde ik tijdens mijn 200-en bijna niets meer. Het is gedurig zoeken en afwegen met die voet. De eerste twee liep ik in 32, de volgende twee in 31, de voorlaatste in 30 en de laatste in 29 seconden. Op de piste van Mechelen mag je daar gerust elke keer een seconde of twee van aftrekken. Niet slecht getraind dus. Morgen wordt het een duurloop en vanavond weer een avondje voetbal voor de buis. Hopelijk krijgen we evenveel spektakel als gisteren. Die Russen waren formidabel. Zoals Aad De Mos zei: 'Die Russen bezitten alle elementen van het moderne voetbal, fantastisch om met zo'n ploeg te mogen werken.' Nederland naar huis. Spijtig maar dat is sport. De ene keer win je en de andere keer verlies je...
Zarerdag is mijn wekelijkse rustdag maar dat is elke keer met een korrel zout te nemen. Neem nu vandaag. Ik had in mijn zetel kunnen blijven liggen en mijn lichaam tot rust laten komen. Maar neen! Misschien weten jullie het niet maar mijn allergrootste passie is Napoleon. Al sinds mijn prille jeugd lees ik alles wat ik te pakken krijg over l'Empereur. Ik kan nu beginnen vertellen en waarschijnlijk ben ik dan binnen drie weken nog bezig. Ik schilder ook figurines uit die periode, een virus die ik ondertussen (net als het lopen trouwens) aan mijn twee schelmen heb doorgegeven. De slag van Waterloo (18 juni 1815) wordt elk jaar op de plaats van het gebeuren herdacht en dit WE was het dus weer zover. Net als vorig jaar en deze keer zelfs met de twee zoontjes van mijn hoofdredactrice erbij trokken Moon, Noah en ik naar Waterloo. Eerst trokken we naar het hoofdkwartier in de 'Ferme du Caillou' waar Napoleon (gespeeld door een akteur) met zijn staf aan het tafelen was. In de boomgaard kampeerde zijn 'Garde'. Daarna ging het richting 'Hougoumont' waar de geallieerden hun tenten hadden opgeslagen. Een bont allegaartje van Engelsen, Schotten, Pruisen en Hollanders. We vroegen ons trouwens af of die gasten niet stiekem een TV hadden binnengesmokkeld want vanavond speelt (en wint hopelijk) Oranje tegen Rusland. Ik hoop dat de Nederlanders daar in Bazel tegen de Russen hun 'Beretzina' (Franse aftocht en nederlaag tegen de Russen!)niet meemaken... Meestal kwetsen atleten zich tijdens een inspanning, gedurende een wedstrijd of op training. Ik dacht 'ik doe het eens anders'! Even voor de middag was ik aardappelen aan het schillen toen ik een kwartdraai maakte om iets te nemen. Klak, daar schiet een kramp in mijn kuit! Ik heb er meteen ijs opgedaan en zalf op gesmeerd. Het gaat nu beter en in principe mag ik daar morgen niets meer van voelen maar stel je voor dat ik er een verrekking aan overhou. Hoor je me dan op training al vertellen: 'ik heb me verrokken tijdens het schillen van patatten.' Pfffff...
Onze Magda is terug! Mooi bruingebrand en vol energie. We zullen eindelijk terug gestructureerd kunnen trainen. Ook Jef was op de Nekker, weliswaar in een rolstoel maar de lokroep van de atletiekpiste was blijkbaar te groot gebleken. Een jeugdbrigade uit onze onderafdeling van Kapelle was ook komen opdagen met Eline op kop. Eline, lennert en Jo kwamen hun start oefenen met het oog op de nakende kampioenschappen. De loopgroep met Moon en Noah oefenden vooral met het oog op de loopwedstrijden op het PK. Sven en Moon trokken zelfs hun spikes aan om op de piste te lopen. Een 400 à fond werd hen voorgeschoteld en ze maakten er warempel een spannend duel van. Ook Noah moest een 400 lopen. Na de eerste 100m liet hij het hoofd echter hangen en stond hij bijna stil. Toen kwamen er uit allerlei hoeken aanmoedigingen en vertrok hij opnieuw om op het einde zelfs nog voluit te spurten. Hij kwam verdorie als eerste van zijn reeks toe. En dat voor de jongste van de hoop. Voor mij stonden 150en op het programma. Vijftig meter inlopen en dan spurten. We deden dat met zijn vieren. Voor Jasper, Ewoud en ikzelf is dat gewone kost maar ook Kjel moet sinds kort snelheid trainen en dus waren we met zijn vieren. De drie musketiers en... tiens, tiens, wie is dan d'Artagnan. Ik niet want Athos heette Comte de La Fère. Ik ben dus Athos. Blijven over: Porthos de levensgenieter, Aramis de pastoor en de jonge d'Artagnan. Vul maar zelf in. Hevig zijn ze in ieder geval allemaal. Mijn voet hield het uit maar ik heb de hele training door hevige pijn gevoeld. Het werd een spelletje met mijn steunverband. Aan, uit, aan en opnieuw uit. Ik word er stilaan hopeloos van. De conditie is nochtans uitstekend want na elke spurt was ik amper buiten adem. Afwachten wat Peter (de kiné) woensdag zegt en daarna trek ik naar de orthopedist. Hopelijk heeft die een oplossing zonder een verpichting om te rusten maar ik ben sceptisch. Na de training propte ik mijn koffer vol met materiaal. Startblokken, kegels, horden, hockeyballen, enz... Maandag is het sportdag in de Sint-Maartenschool en Bruno, Boris en ik gaan er een halve dag atletiektraining geven. Ik vond het eens tijd om de hegemonie van de balsporten te doorbreken al besef ik dat voetbal toch steeds populairder zal blijven.
De weerspecialisten op de radio voorspelden opklaringen vanaf de middag maar zoals zo dikwijls zaten ze er toch weer naast. Het werd deze middag dus drie kwartier duurlopen in de regen. Een lichte regen weliswaar maar ik loop toch liever onder een zonnetje. Na een half uur werd het weer harken door die pijnlijke linkervoet maar na de soepelheidsoefeningen was alles weer ongeveer ok en mijn versnellingen heb ik dan weer pijnloos kunnen afwerken. Toch vreemd! Ik heb volgende woensdag een afspraak bij Peter om mijn rug én mijn linkervoet te behandelen. Afwachten dus en ondertussen niets forceren. Ik zal aanstaande dinsdag dus niet lopen in Vilvoorde. Het risico is te groot en het seizoen nog lang. Moon mag vanaf morgen weer zoveel trainen als hij wil. De toetsen zitten er op en het PK komt er aan . Af en toe heb ik al tekeningen van me op deze blog gezet. Een techniek die nog niet aan bod kwam is het werken met inkt. Ik gebruik pen het liefst in combinatie met penselen. Met inkt kan je de details fantastisch weergeven. Het is wel arbeidsintensief, je bent bij het maken van elke pentekening even zoet. Ik toon jullie hier twee voorbeelden. Twee portretten die ik maakte na het bijwonen van een concert. Ik heb een nl een tijdje een boek bijgehouden waarbij ik na elk bijgewoond concert een tekening maakte. En nu snel gaan supporteren voor ???
Het was vandaag een superdrukke dag. Ik heb dan maar een extra rustdag ingelast. Dat was niet helemaal tegen mijn zin want die linkerpoot van mij blijft maar pijn doen en af en toe niet lopen brengt wat soelaas. Vanmorgen ben ik (net als onlangs bij Moon) gaan tekenles geven in de klas van onze Noah. (FOTO1) Juf Gerd was de eerste die me dat ooit had gevraagd toen Moon bij haar in de derde kleuterklas zat. We zijn nu drie jaar verder en het is bijna een traditie geworden. Ik doe dat heel graag en de juffen zien er toch ook een meerwaarde in. We hebben eerst samen een nieuwe stripfiguur ontworpen gebaseerd op de klasschildpad. Daarna hebben de kinderen kennis gemaakt met vetpastels. (Lijkt een beetje op de klassieke wascokrijtjes van vroeger!) Het werd een gekleur en gewrijf van jewelste want bij deze techniek mag je de vingers (Bij sommigen werden het zelfs handen en armen!) gebruiken. het is een techniek die ik zelf heel graag hanteer. De basis is zowat dezelfde als bij olieverf. Het verschil is dat je minder werk hebt bij het gebruik van het materiaal. Ik heb zelfs meermaals vetpastels gebruikt op reis en het gaf dikwijls leuke en zelfs verrassende resultaten. (FOTO'S 2en3) Deze namiddag was het de jaarlijkse medewerkersreceptie van Feeling Wonen. Sedert vorig jaar worden de kinderen mee uitgenodigd en dit jaar was het mooi weer dus kon het buiten op het terras naast de grote vijver. In die vijver zit een indrukwekkende kolonie KoÏ-karpers. Het grootste deel ervan bestaat uit nog redelijk kleine beesten die letterlijk uit je hand komen eten. De kinderen waren er niet van weg te slaan. (FOTO4) Vanavond had ik ook geen tijd om te gaan lopen want ik zit nog met een dringende tekenopdracht. Morgen maak ik er een wat langere duurloop van. Het blijft hopelijk mooi weer.
Vandaag dinsdag en dus training op de Nekker. Magda was er nog steeds niet bij en Jasper, Kjel, Ewoud en co (Evenals tientallen anderen) zitten in hun blokperiode. Alleen Joeri vergezelde me bij de opwarming. Daarna was het ieder voor zich op de piste. Er was écht weinig volk en daardoor ook weinig sfeer. Geef mij maar een lekker drukke trainingsavond. Nu moest ik mijn programma helemaal alleen afwerken. Drie keer 800m waarbij ik 150-en op snelheid afwisselde met 50m joggen. Tussen de 800-en kreeg ik 2 minuten rust. Ik heb niet aan 100% getraind want die linkervoet berokkende me meer last dan me lief was. Maar zolang ik mijn trainingen kan afwerken is er geen probleem zeker?
Ik vroeg aan Willy (onze materiaalmeester, buurman en tijdelijk vervanger van Jef) naar nieuws in verband met onze revaliderende secretaris. Hij moet zoveel mogelijk plat liggen maar was gisteren toch opgestaan en daarbij gevallen met schaafwonden tot gevolg. Pech blijft hem blijkbaar achtervolgen. Willy had een uitnodiging bij voor Moon. Samen met o.a. Sven, Eline en Jo mag hij deelnemen aan de KBC-Nacht van de atletiek op 20 juli. Da's natuurlijk een grote eer en het worden mooie wedstrijden want alleen de beste chrono's worden gevraagd. Moon zal waarschijnlijk wel deelnemen maar we komen de dag voor de wedstrijd pas terug uit vakantie. Een dag in de auto is niet bevorderlijk voor de conditie maar jonge gasten recuperen daar sneller van dan ouwe pépé's natuurlijk. Ik ga hem in ieder geval niet onder druk zetten. Moon mag zelf beslissen en hij heeft tot 11 juli om in te schrijven. Dat is nog bijna een maand en in een maand kan veel gebeuren. Eerst nog het PK en dan zien we wel verder.
Vanochtend stond de tijd voor elke Belgische loper even stil toen het nieuws bekend raakte. Tom Compernolle is dood. Hij was ongetwijfeld één van de beste lopers van de laatste tien jaar. Hij won ooit de Cross Cup als amateur, was een vijftal seizoenen prof bij Atletiek Vlaanderen en mocht naar de spelen van Athene. Op 5000 m liep hij de vierde beste Belgische chrono aller tijden. Het militair voertuig dat hem en enkele andere militairen vervoerde raakte van de weg. Tom had gewoon brute pech. Na Benny Van Steelandt de tweede atleet uit Torhout die ons op korte tijd verlaat. De kranten besteedden er slechts een kort artikel aan, in niets te vergelijken met de ongelooflijke heisa rond het overlijden van François Sterchele natuurlijk. Het Laatste Nieuws bvb plaatst het nieuws op een kwart van een kolom. (Sterchele's dood naam vier pagina's in beslag.) Het bericht van Tom's dood titelt in het klein: 'Tom Compernolle (32) verongelukt. In het reusachtig groot staat op dezelfde pagina: 'Duitsland overleeft'. Of hoe de pers er soms ook serieus naast kan trappen...
Deze middag had ik geen tijd om mijn duurloop te doen en dus trok ik vanavond nog snel even naar het vrijbroekpark voor een 45 minuten loslopen. Mijn steunverband zat aanvankelijk verkeerd en mijn schoen te strak en dus was het de eerste ronde harken. Ik ben zodanig geprogrammeerd dat ik pas na die eerste ronde ben gestopt om het aan te passen. (Ik moet nl. altijd weten hoe lang ik op zo'n ronde zet...) De tweede ronde ging lekker want de pijn was weg maar tijdens het laatste kwartier kreeg ik weer last op de gewoonlijke plaatsen. Mijn rug zit stilaan weer vast en dan straalt die pijn naar onderen uit. De pijn situeert zich dan vooral in de buurt van de zitknobbels en aan de diverse aanhechtingen. Morgen zal ik naar Peter bellen voor een afspraak. Hij krijgt me altijd weer opgelapt. Een teken dat de rug vast zit is bij mij ook het feit dat ik last heb aan het zitvlak wanneer ik te lang zit. Ik denk dat ik volgende week ga passen voor de wedstrijd in Vilvoorde, nog een tweetal weken ga doortrainen en dan drie weken aan één stuk wedstrijden lopen vooraleer met vakantie te vertrekken. Moon heeft het hele WE zitten zagen om een eigen blog en vandaag heb ik hem dan maar eentje aangemaakt. (www.bloggen.be/moon1999) Ik denk dat het feit dat Eline een eigen blog heeft hem op dat idee heeft gebracht. Hij stond zo ongeduldig om te beginnen schrijven maar éénmaal voor het toetsenbord wist hij niet meer wat vertellen. Hij is als verse negenjarige ook niet gewoon om te typen. Er staan nu al enkele korte tekstjes op. Benieuwd hoe lang hij dit volhoudt. Op zijn leeftijd zijn kinderen heel nieuwsgezind maar alles ook heel snel beu. We zien wel... Ik kreeg vandaag een mail vanuit VAC (Vilvoorde) met het programma van de atletiekstage waarvoor Moon en Noah zijn ingeschreven. Het ziet er heel leuk uit. Gevarieerd en helemaal gebaseerd op de diverse aspecten van de atletiek. We zullen Noah wel serieus moeten klaarstomen. Niet om te sporten maar om zich te gedragen want er stond in de brief dat kinderen die niet goed meedoen of zich niet gedragen kunnen worden geweigerd voor de rest van de stage. Noah is een enorme speelvogel (hij is tenslotte maar zes, hé!) en heeft soms moeite met discipline. Hij zit wel niet in dezelfde groep als Moon en dan zal het sowieso beter gaan. Op de Nekker zitten ze meestal wel samen en dan komt de plaaggeest in Noah steevast boven. Op het einde van de stage krijgen ze nog een aandenken en een demonstratie door de toppers van VAC. Benieuwd wie dat zullen zijn.
Ik ben André Lafère, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Drettiboy.
Ik ben een man en woon in Eppegem (België) en mijn beroep is Hoofdredacteur bij Feeling Wonen.
Ik ben geboren op 17/05/1959 en ben nu dus 66 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Geschiedenis (Eerste imperium), Tekenen, Lopen, muziek, westerns, fotografie, tuinieren....
Coach: Magda Ilands
Kiné:Peter Derijck en Steven Gillisjans
Sportdokter:Renaat Huysmans
Dokter:Paul Tassenoy
