Ziyi Zhang,
Arno, Frank Sinatra, Kristin Scott Thomas, de maan, Carly Simon, Marlo
Brando, Halle Berry, Peter Pan, Miles Davis, Catherine Deneuve, konfituur, Emma De Caunes, Massive Attack, Maria Callas, de Smurfen, Edith Piaf, Burt Bacharach, Sarah
Vaughan, Johan en Pirrewiet, Duffy, VDB, Gong Li, The Doors, Baudelaire, Kerstmis, Hubert Lampo, Kreta, Max Ernst, Martini Bianco, Parijs, Killing Joke, pasta,
Diana Krall, bananen, Four Roses, Joan Chen, Charles Trenet, Selah Sue, Juan Lozano, Magda
Ilands,Montgomery Clift,
Deadwood, Puccini, Citroën, Gary Numan,INXS, Fad Gadget, Memoirs
of a geisha, meiklokjes, Melody Gardot, druiven, Retsina, Astrud
Gilberto, Napoleon, Julie London, Bob Dylan, Sinterklaas, Freddy Maertens, AA-drank, Boris
Vian, The curious case of Benjamin Button, Picasso, Bryan Ferry,Dusty Springfield, The
Stooges, Grace Jones, Chocolat (de film), The Searchers, Jeanne Moreau, Nikon,
Vivien Leigh, Moby, Le grand Meaulnes, Natalie Portman, Père Lachaise, Norah Jones, Colnago, Jeff Buckley, de
zomer, Françoise Hardy, de zee, The House of Pain, Sting, Expo ’58, de Panton
Chair, de mus, Jamie Cullum, (they long to be) close to you, Sebastian Coe, Johnny Depp,
Veerle Dejaeghere, Crazy Horse, zwart, de F-4 Phantom, Asics, Queen Padmé, Folegandros, Iggy Pop, Audrey Tautou, de roodborst, Oostduinkerke, Peyo, Pierre Alechinsky, Serge
Gainsbourg, Toots Thielemans, Cate Blanchett, George Harrison, I only have eyes
for you, The Cotton Club, Ava Gardner, Juliette Binoche, Louis De Funès, Pearl
Jam, Trijntje Oosterhuis, La promesse de l’aube, Kim Gevaert, Riuichi Sakamoto,
Pierrot La Lune, Robin Wright Penn, Het Leugenpaleis,The USS Entreprise, Buck Danny, Gene Vincent, Lena Horne,
Westerns, The Stooges, Sophie Marceau, Les Invalides, Georges Brassens, Austerlitz, Ernesto Che Guevara,
Marilyn Monroe, Clint Eastwood, Audrey Hepburn, Robert Redford, Michelle
Pfeiffer, Sean Penn, Oglala Sioux, Subcomandante Marcos, de zang van een merel,
seringen, Polo van Ralph Lauren, groene olijven, L’armée des ombres, La légion,
de geur van lijnolie, Compeed, Sven Nys, The last emperor, Anderlecht, Kate Blanchet, Bobby
Kennedy, Japan(the band), bananen, Tinkelbel...
NO PAIN NO GAIN
Believe in yourself!
28-12-2008
Aan zee...
Van toppers gesproken! Kjell liep vandaag de 'Corrida' van Leuven, een traditionele stratenloop met duizenden deelnemers en nog meer toeschouwers. Kjell liep er een schitterende wedstrijd en eindigde op een fantastische derde plaats. Elke ochtend vroeg opstaan om te blokken heeft zijn conditie dus duidelijk niet ondermijnd. Mijn gezondheid heeft in de topsporthal wel een knauw gekregen want mijn lichte verkoudheid is door de ongezonde en droge lucht een zware neusverkoudheid geworden. Ik kan nog amper ademen en zit met een vervelende kriebelhoest. Hopelijk ben ik er snel vanaf want zaterdag wordt er om de provinciale schildjes gestreden. Ik heb voorlopig geen koorts en dus kan ik trainen. Vandaag was het voor mij echter een rustdag want we zaten aan zee om er bij mijn ouders kerstmis te vieren. Voor het eerst sinds lang konden zij nog eens met hun drie kinderen op de foto.
Wanneer je naar Gent trekt voor een indoorwedstrijd weet je nooit wanneer je opnieuw naar huis kan. Ook vandaag liet de organisatie het afweten. Deze keer waren er problemen met de elektronische resultatenverwerking en kwamen de startlijsten niet aan in de oproepkamer. Daardoor lag het hele loopgebeuren twee keer een half uur stil. Ik was al de hele dag zenuwachtig en dat kon ik er eigenlijk nog maar net bij hebben.. Ik was thuis vertrokken om twee uur, ruim op tijd om niet te zeggen veel te vroeg maar dat ligt nu eenmaal in mijn aard. In Grimbergen zag ik twee jonge gasten met een plaatje waar 'Gent' op stond. Twee lifters meenemen, waarom niet. Ik heb vroeger zelf wel wat gelift en bij zo'n kou laat je toch niemand staan. Zo verliep de rit naar gent in een aangename sfeer. Het bleken twee toffe Gentse broers te zijn. Ze hadden er al een half uur in de vrieskou gestaan en waren maar wat blij toen ik stopte. Rond drie uur was ik in de Topsporthal. Er was veel volk maar dat was niets in vergelijking tot de hel van vorige week. Ik trok naar mijn plekje aan het 100m-punt, daar zit nooit veel volk. Ik dronk nog wat sportdrank en at mijn twee bananen op. Ik schatte dat mijn wedstrijd rond vijf uur zou worden gelopen. Uit het gesprek dat ik wat later had met enkele andere collega-masters bleek echter dat er al wat achterstand was op het tijdsschema. Dat werd even later bevestigd door Dirk Bonte die nog steeds aan het wachten was om zijn wedstrijd over 60m te mogen lopen. Een uur later was Dirk's moment. Hij liep en won zijn reeks in een prachtige 7.58. Dirk was enorm tevreden met zijn prestatie en later op de avond start hij nog op de 200m. Ik ben nu net gaan kijken op de VAL-site waar je de resultaten in Gent steeds op de voet kan volgen maar blijkbaar is zijn reeks nog steeds niet gelopen. Van een lange dag gesproken. Uiteindelijk heb ik drie keer opgewarmd en vier keer versnellingen gedaan. Ik had de lat voor mezelf enorm hoog gelegd, mijn richttijd was het BR van 2.39.33. Ik was zenuwachtig, stond scherp, had er zin in en was klaar om iedereen te scalperen. Maar dan komt al dat wachten en de adrenaline vloeit zo weer uit je lichaam weg. De nervositeit maakt plaats voor gelatenheid en de scherpte bot af. Ik wilde na een tijdje zelfs naar huis vertrekken. Maar toen kwam ineens het nieuws dat de 1000en gingen van start gaan. Zeven reeksen bij de mannen. Op zich geen probleem maar elke reeks telde maar zes vertrekkers. Wat een onzin! In een wedstrijd met tien of twaalf lopers heb je meer animo en kan je zonder twijfel een betere chrono neerzetten. Ik mocht in de derde reeks starten. Ik vertrok goed maar veel te voorzichtig. Eigenlijk liep ik niet zoals ik het gewoon ben. De schrik voor die onbekende afstand en het ontbreken van de nodige agressiviteit maakte dat ik me niet in tweede stelling maar slechts achteraan nestelde. Ik zou wel zien waar ik uitkwam. Tijdens de race ging het goed, te goed zelfs want ik voelde gedurig dat ik sneller kon. Toch wachtte ik tot de laatste 250m om mijn duivels te ontbinden. Ik maakte in die laatste ronde zeker nog twee seconden goed op de koplopers maar het kalf was natuurlijk al lang verdronken. Ik eindigde in een uitstekende (voor een bijna vijftiger) 2.41.29 maar de ontgoocheling was groot want er had zo veel meer in gezeten. Ik was gewoon te tam en liet het toch wel enigszins afweten. Het is een goede les en bij mijn volgende 1000m (outdoor in mei!) zal ik een andere tactiek hanteren. Ik moet gewoon lopen zoals op een 800. Eigenlijk is een 1000m een 800m maar dan iets langer. Dat ik daar niet eerder op kwam, hahaha... Mijn troost is dat ik toch een stevig clubrecord heb neergezet. Morgen neem ik een rustdag. We trekken naar mijn ouders in Oostduinkerke voor ons familiekerstfeest. Wie ook wat zal rusten is Kim. Tijdens deze kerstvakantie stonden voor haar maar liefst drie oriëntatieloopwedstrijden op het programma. Ze won alvast de eerste twee. De tweede zelfs tegen een hoop internationale kleppers. Fantastich gewoon! Ik heb toch wel geluk om te mogen trainen met zo'n toppers als Kim en Kjell.
Voor de verandering trok ik vandaag voor het eerst sinds lang naar de 'put van Weerde', een van de vele kunstmatig aangelegde meren langs de E-19. Tot deze zomer liep ik daar veel maar op een dag waren houthakkers er aan het werk geweest met zwaar materiaal. Het resultaat was dat het pad rond het meer volledig was omgeploegd. Vandaag was het vriesweer en zou het pad zeker beloopbaar zijn. Ik was aangenaam verrast want het pad leek toch gedeeltelijk in zijn vroegere toestand te zijn hersteld. Lekker vlak en beloopbaar. Bij droog weer is de 'put van Weerde' een waar paradijs voor Flyers. Het duurlopen ging vandaag al iets vlotter dan gisteren al had ik nog steeds geen superbenen. De 200m die ik na mijn versnellingen eens 'lekker moest bollen' ging dan wel perfect. Ineens voelde het wél goed aan en de lekkere groove van LL. Cool J's 'Phenomenon' bracht me al helemaal in de stemming. Mijn tactiek voor morgen? Er in vliegen, zonder complexen. Ik kreeg vandaag een leuke e-mailaanmoediging, telefoontjes en smssen van mijn trainingsbende. Als die morgen ook nog eens allemaal aan me denken kan het niet fout gaan. Ik durf er geen richttijd op plakken want je moet het lot niet tarten, maar ik heb wel iets in mijn hoofd. Morgen verklap ik of ik het heb gehaald!
Gisterenavond lag er een minuscuul pakje voor mij onder de kerstboom. In het pakje zat een I-pod shuffle. Ik ben doorgaans tegen te veel tralala als het op lopen aankomt, maar ik wilde wel eens voelen wat het is om op muziek te lopen en dus probeerde ik mijn nieuwste speelgoed vandaag meteen uit. Vermits ik mijn eigen pakje had gekocht had ik er ook maar meteen muziek van op mijn I-tunes op geplaatst. Ik had ervoor gezorgd dat het eerste nummer meteen goed zat: Kaw Liga van The Residents. Het werd bijna een half uur genieten ware het niet dat de oortjes niet goed pasten. Ook vroeger kon ik maar niet wennen aan de oortjes van mijn 'walkman' en later van mijn 'cd-spelertje'. Ik moet dus dringend op zoek naar andere oortjes. Ik liep mijn duurloop in het Vrijbroekpark en trok daarna voor mijn versnellingen naar het rozenpark. Magda had me opgedragen om er een zestal te doen. Iets meer dan gewoonlijk met het oog op zaterdag. Ik had vandaag geen superbenen maar dat verontrust me allerminst. De zware training van dinsdag en een te korte nacht eisten gewoon hun tol. Morgen zal het al weer beter gaan.
Omwille van agendaproblemen vieren we kerst met mijn ouders aanstaande zondag in oostduinkerke. Voor het eerst in jaren zullen Eliane, Chris(Hij moet meestal vliegen!) en ik nog eens samen zijn voor een kerstdiner. Vanavond komt de familie van Hilde bij ons langs. Mijn taak bestond er vandaag in om de kids bezig te houden en te zorgen dat de tafel gedekt en versierd is. Met mijn twee helpers is dat natuurlijk geen probleem. Ik moest echter ook lopen vandaag. Doorgaans is dat in deze periode niet altijd even evident maar vandaag lukte het wel. Mijn broer, die peter is van Moon, vroeg of we even konden langskomen. Onder de kerstboom had hij voor Moon een pakje staan. Moon opende het pak en ontdekte een doos met Engelse soldaten van Waterloo. Ik moet er even bij vertellen dat Chris en ik sinds onze prille jeugd soldaten schilderen. Ik heb een Frans leger van Napoleon en hij het Britse leger van Wellington. Wij verzamelen regimenten, kanonnen en ruiters sinds mijn twaalfde. Onnodig te zeggen dat onze legers groot zijn. De verrassing was vandaag dat mijn broer zijn hele collectie aan moon cadeau deed. Drieduizend infanteristen, zeshonderd ruiters en een pak kanonnen, alles op schaal 1/32e. 'Jij zal mijn werk afmaken', zei Chris. Onze Moon wist niet wat te zeggen. Hij is deze middag in ieder geval al twee uren druk aan het schilderen geweest. Gelukkig had ik Noah om me te helpen met de tafeldecoratie. Na het bezoek aan Chris zijn we naar het Vrijbroekpark getrokken voor een trainingetje in het rozenpark. Ik moest vandaag maar een half uurtje loslopen en de kids gingen meelopen. Kleine rondjes in het rozenpark leken me, gezien de aanwezigheid van Noah, meer aangewezen dan de grote toer. Gedrieën liepen we een viertal rondes en toen wilde Moon enkele 200en doen. Twee mocht hij er van mij lopen, niet meer. Hij vloog er ferm in en ik chronometreerde. Op zo'n droge ondergrond rendeert zijn flyerstijl opperbest want hij finishte tweemaal in 37 seconden. Na zijn eerste 200 dacht ik dat ik niet goed had afgedrukt maar de tweede was identiek, dus... Ik kan het soms niet vatten dat sommige kinderen van die leeftijd al sneller kunnen lopen dan de gemiddelde volwassene. Na zijn 200en liet ik ze allebei rusten terwijl ik rustig mijn duurloop verderzette. Toen vonden ze een spelletje uit: me elke ronde op een bepaald punt opwachten en tegen me spurten. Ik versnelde elke keer een klein beetje en vooral Noah was superblij met zijn spurtoverwinningen. Straks is het feest maar voor een aceet als ik beperkt zich dat tot twee glazen witte wijn en een beetje eten. Doordrinken en -eten laat ik aan anderen over. Zalig kerstfeest iedereen! Dré.
Ik trok goed op tijd richting Mechelen want zoals altijd voor de aanvang van een reeks wedstrijden wilde ik aan één van mijn rituelen voldoen, nl. mijn haar laten knippen. We hadden pas om drie uur afgesproken en dus had ik anderhalf uur de tijd. Ik ben blijkbaar echter niet de enige met zulke rituelen. Er stonden 12 mensen te wachten op hun knipbeurt. Het zijn drukke dagen voor haarkappers. Dus maar eerst nog wat kerstboodschappen doen en daarna naar het Vrijbroekpark. Iets voor drie uur kwamen Magda, Ewoud, Kjell en ook Toml aan. Het was vandaag voor mij de laatste echte training voor mijn indoordebuut. We trokken na de opwarming naar het rozenpark, onze surrogaatpiste en daar kregen we 200en voorgeschoteld. Voor iedereen behalve Kjell acht 200en met 200m joggen tussen. Kjell moest er maar eventjes vijftien lopen. Ik liep de eerste acht op kop en kon een goede regelmaat in de serie brengen. Alle 200en in 30 of 31 seconden. Het liep lekker, ik had wel vermoeide benen maar voel dat de vorm degelijk is. Ik zal me zaterdag hopelijk niet belachelijk maken. Ewoud had er zodanig zin in dat hij besloot om er nog enkele met Kjell te lopen. Tom volgde ons zonder problemen. Hij is nog maar scholier en sinds kort bij RAM. Magda gunt hem een aanpassingsperiode en spaart hem dus nog wat. Tegen de lente zal hij volgens mij elke training met ons kunnen afwerken. Ik voorspel hem een mooie atletiektoekomst want het talent druipt er zo af. Achteraf trok ik nogmaals naar het kapsalon en deze keer kreeg ik mijn haar geknipt. Nu nog nieuwe sokken en ik kan er aan beginnen...
Elk jaar neem ik me voor om maanden op voorhand mijn kerstinkopen te doen maar ook deze keer heb ik jammerlijk gefaald. Deze middag offerde ik dus mijn middagpauze op aan het pakjesshoppen waardoor ik mijn recuperatieloop vanavond in het donker moest houden. Ik keek er niet echt naar uit want zonder een loopnimf aan mijn zijde vind ik het ook maar niks. Gelukkig zei Moon dat hij graag met mij een stukje ging lopen en dus trokken we samen naar het Vrijbroekpark. We moesten in Mechelen zijn en dus was dat park meer aangewezen dan mijn lievelingsparkje in Machelen. Toen we een eerste keer de verlichte zone hadden afgelopen en op onze passen terugliepen vroeg Moon of er vanavond nog iemand zo gek zou zijn om in het donkere park te lopen. 'Ik denk het niet', antwoordde ik. maar net op dat moment kwam in de verte een schim uit de duisternis tevoorschijn. 'Da's Ewoud', zei ik. 'Hoe weet je dat', vroeg Moon. Ik antwoordde dat ik zijn wapperende manen en zijn silhouet herkende. Gelukkig voor mijn geloofwaardigheid was het Ewoud. We draaiden en besloten om de volledige ronde met hem verder te lopen, ook het gedeelte in het pikkedonker. Moon vond het geweldig. Spannend en in zijn ogen een beetje gevaarlijk tegelijk. Hij sprong van links naar rechts en babbelde vrijwel de hele tijd. Net zijn vader... Ewoud had trouwens voor de allerdonkerste stukken een zaklamp meegebracht. Na vijfentwintig minuten vond ik het voor Moon welletjes en hij kroop in de wagen om zich aan het verorberen van grannykoeken en sportdrank te wijden. Ewoud en ik liepen nog één ronde samen en toen trok hij alleen verder voor nog een tweetal ronden. Ik stretchte en liep nog enkele versnellingen. Daarna reden we huiswaarts. Op de radio speelde 'Tinariwen'.
Ik ben André Lafère, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Drettiboy.
Ik ben een man en woon in Eppegem (België) en mijn beroep is Hoofdredacteur bij Feeling Wonen.
Ik ben geboren op 17/05/1959 en ben nu dus 66 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Geschiedenis (Eerste imperium), Tekenen, Lopen, muziek, westerns, fotografie, tuinieren....
Coach: Magda Ilands
Kiné:Peter Derijck en Steven Gillisjans
Sportdokter:Renaat Huysmans
Dokter:Paul Tassenoy
