Ziyi Zhang,
Arno, Frank Sinatra, Kristin Scott Thomas, de maan, Carly Simon, Marlo
Brando, Halle Berry, Peter Pan, Miles Davis, Catherine Deneuve, konfituur, Emma De Caunes, Massive Attack, Maria Callas, de Smurfen, Edith Piaf, Burt Bacharach, Sarah
Vaughan, Johan en Pirrewiet, Duffy, VDB, Gong Li, The Doors, Baudelaire, Kerstmis, Hubert Lampo, Kreta, Max Ernst, Martini Bianco, Parijs, Killing Joke, pasta,
Diana Krall, bananen, Four Roses, Joan Chen, Charles Trenet, Selah Sue, Juan Lozano, Magda
Ilands,Montgomery Clift,
Deadwood, Puccini, Citroën, Gary Numan,INXS, Fad Gadget, Memoirs
of a geisha, meiklokjes, Melody Gardot, druiven, Retsina, Astrud
Gilberto, Napoleon, Julie London, Bob Dylan, Sinterklaas, Freddy Maertens, AA-drank, Boris
Vian, The curious case of Benjamin Button, Picasso, Bryan Ferry,Dusty Springfield, The
Stooges, Grace Jones, Chocolat (de film), The Searchers, Jeanne Moreau, Nikon,
Vivien Leigh, Moby, Le grand Meaulnes, Natalie Portman, Père Lachaise, Norah Jones, Colnago, Jeff Buckley, de
zomer, Françoise Hardy, de zee, The House of Pain, Sting, Expo ’58, de Panton
Chair, de mus, Jamie Cullum, (they long to be) close to you, Sebastian Coe, Johnny Depp,
Veerle Dejaeghere, Crazy Horse, zwart, de F-4 Phantom, Asics, Queen Padmé, Folegandros, Iggy Pop, Audrey Tautou, de roodborst, Oostduinkerke, Peyo, Pierre Alechinsky, Serge
Gainsbourg, Toots Thielemans, Cate Blanchett, George Harrison, I only have eyes
for you, The Cotton Club, Ava Gardner, Juliette Binoche, Louis De Funès, Pearl
Jam, Trijntje Oosterhuis, La promesse de l’aube, Kim Gevaert, Riuichi Sakamoto,
Pierrot La Lune, Robin Wright Penn, Het Leugenpaleis,The USS Entreprise, Buck Danny, Gene Vincent, Lena Horne,
Westerns, The Stooges, Sophie Marceau, Les Invalides, Georges Brassens, Austerlitz, Ernesto Che Guevara,
Marilyn Monroe, Clint Eastwood, Audrey Hepburn, Robert Redford, Michelle
Pfeiffer, Sean Penn, Oglala Sioux, Subcomandante Marcos, de zang van een merel,
seringen, Polo van Ralph Lauren, groene olijven, L’armée des ombres, La légion,
de geur van lijnolie, Compeed, Sven Nys, The last emperor, Anderlecht, Kate Blanchet, Bobby
Kennedy, Japan(the band), bananen, Tinkelbel...
NO PAIN NO GAIN
Believe in yourself!
10-08-2008
TimeTronics
Ik had het eerder vandaag over de computers van TimeTronics (en niet tectronics) op de Flanders Cup. Op de foto's zie je wat we gisteren na de aankomst meteen te zien kregen. Wat een luxe in vergelijking tot de gewone meetings waar je soms een half uur of langer moet wachten vooraleer er een afgedrukte uitslag tegen één of ander raam wordt geplakt. Leuk was ook de fotofinish van elke wedstrijd. Kijk maar... Wij hebben alvast heel hard gelachen met mijn vervormde benen.
Na de hele namiddag in Machelen te hebben doorgebracht trok ik snel huiswaarts. Ik dropte Noah en vertrok opnieuw met Moon. Eerst richting Mechelen waar we Ewoud gingen oppikken en dan naar Ninove voor de Flanders Cup. Een klein uurtje later zochten en vonden we de piste van de plaatselijke club VITA. Aan het aantal geparkeerde wagens merkte je meteen dat er een massa volk aanwezig was. De Flanders Cup is dan ook erg in trek bij heel wat atleten. Top- en subtopatleten kunnen er in goedbezette wedstrijden aantreden en er zijn interessante geldprijzen voor het hoofdprogramma. Op elke FC-meeting is ook altijd een uitgebreid naprogramma waarop tal van jonge tot oude atleten afkomen. In Ninove stond ook de 800m op de affiche. Twee jaar geleden had ik net daar mijn besttijd (2.00.46) neergezet en ik keek dus uit naar deze wedstrijd. We schreven ons in en kozen een plekje onder de bomen ter hoogte van de eerste bocht waar de start van de 800m plaatsvindt. Ik keek ook uit naar mogelijke ontmoetingen en die kwamen er ook. De eerste bekende die ik tegenkwam was Timothy Byrne(FOTO1), ook 800mloper bij de 40plussers. (Op deze meeting koos hij voor de 400) Tijdens onze gezellige babbel wist hij me trouwens te zeggen dat Frits Debaets, de man die ik absoluut hoopte te zien (En waar ik eerder op mijn blog al over vertelde!) in de buurt van de inschrijvingen vertoefde. Inderdaad, toen Ewoud en ik vertrokken om te gaan opwarmen pikten we Frits op en zo verliep voor mij de opwarming op een heel relaxte manier, al babbelend en zonder stress. Er was wel even een stressmoment toen we opnieuw aan de piste kwamen. Frits zocht maar vond zijn sporttas niet. Een ramp als je nog moet lopen natuurlijk. Tot we beseften dat we niet op de juiste plek zaten te zoeken. We vonden zijn zak en trokken naar onze standplaats. Ondertussen waren ook Kjell, Evelien, Viviane en Patrick (Kjell's ouders) toegekomen. Kjell was van plan er tijdens zijn 5000m een serieuze lap op te geven. Maar eerst was het nog onze beurt. We waren aangenaam verrast toen we merkten dat we alledrie in de zelfde reeks mochten starten. Ewoud in baan 1, Frits in baan 3 en ik in baan 6. bij de gebruikelijke versnellingen net voor de start voelde ik de vermoeidheid die tijdens de opwarming nog aanwezig was smelten als sneeuw voor de zon. De souplesse was er. Ik had ondanks een reeds heel vermoeiende dag toch goeie benen. De mondo-piste van Ninove voelde daarenboven goed aan en ze heeft de reputatie om supersnel te zijn. (Al moet je dat in de eerste plaats natuurlijk zelf zijn, hahaha!) Ik had wonderlijk genoeg niets stress voor de start. Ik voelde me vol vertrouwen en toen de omroeper de namen afriep van de deelnemers aan onze reeks gebeurde er iets heel fijns. 'En in baan zes, de meervoudige Nationale kampioen bij de masters, André Lafère'. Ik voelde me plots heel warm worden en toen ik merkte dat de jonge knaap naast mij me van kop tot teen inspecteerde en er plots ook andere ogen op mij werden gericht klom mijn zelfvertrouwen naar een hoogtepunt. Ik moest en ging goed lopen. ' Op uw plaatsen'. PANG en daar gingen we. We vertrokken vrij snel maar van in baan zes heb je geen zicht op de anderen en toen ik halverwege de bocht de anderen op mijn hoogte zag opduiken plaatste ik een kleine versnelling waardoor ik bij het uitkomen van de bocht toch uitstekend geplaatst was om zo'n vijftig meter verder de derde positie in te nemen. We kwamen door in 29', alles ging goed, ademhaling perfect. Na 400m zat ik nog steeds uitstekend in derde stelling. We kwamen door in 59'. Net goed. Rond de 550-650m gebeurde er echter iets waardoor ik toch weer tactisch ietwat in de fout ging. Twee lopers gingen buitenom naar de kop en de loper voor mij moest een kloof laten. In plaats van meteen in te pikken en naar die koplopers te spurten (ik had er de benen voor, verdomme!) bleef ik zitten. Ik dacht zelfs van: ' 't is goed zo, je moet niet overdrijven'. Maar natuurlijk was het niet goed. Ik had die jump moeten plaatsen. Nu moest ik bij het uitkomen van de laatste bocht nog voorbij die stilvallende voorligger en spurtte ik nog naar het zog van de drie jongens voor mij. Er had zeker een nog betere tijd ingezeten indien ik meteen die korte jump had geplaatst. Mijn killerinstinct staat blijkbaar nog niet helemaal op scherp. Na de wedstrijd was ik even uit de adem door die laatste spurt maar dat duurde maar heel kort. Verzuring had ik tijdens de wedstrijd nauwelijks gevoeld! Ewoud had me in de spurt wel bijna bijgebeend. Dat zegt veel over zijn vlijmscherp eindschot. Ook voor hem was het een memorabele wedstrijd en ook voor Frits trouwens. Frits had me net voor de start gevraagd wat de streeftijd was van Ewoud. Rond de 2.03-04 zei ik. Prima, antwoorddei Frits, dan zal ik mijn wedstrijd op hem afstellen. Ook Frits verbeterde zijn jaarbesttijd aanzienlijk en kwam uit op 2.04.27. Kjell dacht dat we rond de 2.01 hadden gelopen. We trokken naar de computers van Techtronic voor een bevestiging. Fantastisch hoe je op zo'n wedstrijden zelf op computers die her en der staan gopgesteld op zoek kan naar je uistlag. We hadden de onze meteen te pakken. Iets trager dan Kjell had voorspeld maar toch nog uitstekend: 2.02.30 voor mij en 2.02.48 voor Ewoud. Dat scheelt dus niks, hé. (Vanmorgen tijdens het lopen in het Vrijbroekpark zei iemand over dat minimale verschil: 'ja, Ewoud, je had teveel respect voor zijn respectabele leeftijd zeker dat je er niet over ging?' Ik zag Ewoud eens lachen en ik replikeerde: vrienden blijven vrienden, ook in een wedstrijd, maar als je elkaar kan kloppen doe je dat toch gewoon hoor!) We gingen nog samen uitlopen en dronken er dan nog enkele (sportdrankjes welteverstaan) op onze prestaties in afwachting van Kjell's wedstrijd. Ondertussen had ik ook een leuke babbel met Kim Ruell. Kim zit als profatleet bij Atletiek Vlaanderen en is één van onze grootste atletiekbeloften. Zijn vader is even oud als ik en was én is nog steeds een heel goede lange-afstandsloper. Kim feliciteerde me met mijn wedstrijd en zei dat hij onder de indruk was van het feit dat ik midden in een wedstrijd in staat ben om nog tussenspurtjes in te bouwen. (Achteraf dacht ik: misschien liep ik gewoon niet op mijn snelste en dus behoort een snellere chrono dit jaar toch nog tot de mogelijkheden!) Moon wilde en ging nog met Kim op de foto en daarna was het aan Kjell. Hij vertrok als een raket en niemand ging mee. Verbazing bij zijn fans... Was dat een plan? Ging hij dat volhouden? Het zag er toch naar uit. Hij bouwde zijn voorsprong stelselmatig op en draaide heel soepel. Toertjes van gemiddeld 1.08-09; Kjell was op weg naar een knalprestatie en zat in een tempo dat een 14.30 aankondigde. Voor hem een supertijd. En toen sloeg het noodlot toe:. een pijnscheut in de bil. Over en out! Alleen verbijstering en ontgoocheling bij Kjell en zijn en zijn fans natuurlijk. Zo goed bezig en dan zo uit de wedstrijd moeten verdwijnen. Vanmorgen was ook Kjell in het Vrijbroekpark om met Ewoud en mij los te lopen en hij had geen last meer van zijn bil. Hij voelde wel iets zitten op die plaats en hoopt dat Peter, onze kiné, hem van het euvel zal kunnen verlossen. Wat we hebben geleerd uit zijn optreden van gisteravond is dat toptijden er voor hem zitten aan te komen. Ze zullen nog horen van Kjell De Hondt!
Bruno's groene brigade heeft gisteren een opgemerkt bezoek gebracht aan de meeting van Machelen. Met zijn zevenen hebben onze jonge atleetjes maar liefst 9 medailles weggekaapt en al onze kids hebben prachtprestaties geleverd met een hoop nieuwe persoonlijke records. Ook Moon deed zijn duit in het zakje. Hij won de 60m in een toptijd en een persoonlijk record: 9.38. Sven Stond als tweede naast hem op het podium. Bij het verspringen stonden ze alweer samen op het podium maar een atleetje van Bonheiden ging met het goud lopen. Sven had even ver gesprongen (3.64) maar de andere jongen had een betere tweede sprong. Ook hier vestigde Moon een PR met een sprong van 3.62. Niet slecht voor iemand die voor het seizoen dacht dat hij alleen kon lopen. Ze sonden bijna met drie Rammertjes op het podium want Thijs werd mooi vierde. Sven haalde nog goud op de kogel met twee worpen over de tien meter. Een nieuw clubrecord! Jo veroverde brons bij het hoogspringen met een sprong over 1m24, ook een persoonlijk record en Eline werd derde op de 1000 meter na twee meisjes van Duffel. Op de 1000 meter stonden Moon (1e) en Sven (3e) alweer samen op het podium na een tactisch gelopen wedstrijd. Een snelle eerste 100 meter gevolgd door 600 trage meters waarna een demarrage van Moon de hele kopgroep uiteen knalde. Het was wel een mooie wedstrijd om te zien en ondanks het gedeeltelijke trage verlooptoch een mooie 3.39 als eindtijd. Volgende keer eens van in het begin zelf gaan, Moontje. Dat Moon alles observeert en hoort op de trainingen bewees hij door na zijn spurtoverwinning te zeggen dat Johan Wonninck altijd aan zijn atleten roept van 'Tac tac tac tac tac' en dat hij dat tijdens zijn race ook heeft gedaan. 'In mijn hoofd ging het ook van tactactac en zie, ik loop mijn beste 60m ooit!' Ook Vincent en Ina toonden zich in de loopnummers en in het verspringen. Coach Bruno was gisteren een bijzonder tevreden man. Het is ook mooi om te zien dat de kinderen hoe langer hoe meer aan elkaar hangen en elkaar aanmoedigen.
Vandaag was het de laatste training voor de Flanders Cup in Ninove. Gezamelijk wat loslopen en daarna wat spurtjes trekken en eens testen op 200. (Kjell op 300) Morgen trekken we naar Oost-Vlaanderen en hopelijk gaat de wind wat liggen. Die mag best in de namiddag al minder waaien want Moon en Noah lopen dan in Machelen. Moon zeker en als Noah zin heeft mag hij al eens meedoen met het verspringen. Ook Jo, Thijs, Ina en Eline komen zeker naar Machelen afgezakt. Eline was trouwens vandaag op de training in Machelen. Toen ik op weg naar huis zei dat Eline mooi bruin was hoorde ik Moon achteraan in de auto mompelen: 'amai nie.' Ik denk, neen ik weet het zeker dat onze Moon Eline een leuk meisje vindt. Het kortst dat ik ooit bij mijn lievelingsloopster ben geraakt is zo'n tien meter en hij kan gewoon samen met zijn lievelingsatlete trainen. Wat wil je nog meer... Vandaag begonnen de Olympische Spelen van Peking met een ongelooflijke, spectaculaire, mooie show. Je voelde meteen de hand van de meester, de Chinese cineast Zhang Yimou. Als het sportieve dit ook maar enigszins benadert gaan we mooie dagen tegemoet. Ik moet trouwens maar vier dagen meer werken en dan heb ik verlof. Net op tijd, hé. Dan begint de atletiek op de spelen. Iedere ochtend lekker voor TV? Ook nog zelf trainen, hé Dré.
Ik had gisteren geen tijd om 's middags mijn duurloop af te werken en dus trok ik 's avonds nog naar het Vrijbroekpark. Ik pikte eerst Kjell op en ook Joeri had afgesproken om samen te lopen. Ik wilde eigenlijk een trage duurloop houden maar wanneer Joeri van de partij is gaat het steevast te snel. Ook deze keer was het fout voor mij! Ik eindigde de duurloop volledig verkrampt terwijl ik eigenlijk een soepel gevoel moest overhouden aan mijn training. Het zal me leren. Vandaag deed ik dan maar wat ik gisteren hoorde te doen, namelijk mijn spieren en knoken al lopend de nodige rust geven. Ik had een akelig gevoel, namelijk dat ik een dag achter sta op mijn schema en ik tegen zaterdag niet klaar ga zijn. Mijn onderrug doet verschrikkelijk pijn en die pijn straalt door tot in mijn beide enkels. Maar een goede nachtrust helpt hopelijk en morgen is het superrustig met een avondsessie op de Nekker bestaande uit een opwarming, stretchen, versnellingen en één 200 lekker rollen. Morgenavond zal ik meer weten. Vandaag werd het nieuws in alle kranten bevestigd. Mijn twee Belgische lievelingsatletes stoppen er na de spelen mee? Zowel Kim als Veerle zullen niet meer op de piste te zien zijn na deze zomer. Hun afscheid zal een immense leegte creëren. Aflossing van de wacht zie ik niet meteen. Het wordt wellicht wachten op de ontbolstering van Olivia Borlée op de spurtnummers. Op de middellange en lange afstand zie ik echter niet meteen iemand opstaan. Maar alle respect voor de carrière én de beslissing van beide heldinnen. We zullen ze missen. Ik zal ze missen...
Wie dacht dat we vandaag gingen luieren op de Nekker omdat we tussen twee wedstrijden in zitten kwam bedrogen uit. Voor Ewoud en ikzelf viel het nog mee. Drie series van drie tweehonderden met 100m joggen tussen, da's gewone kost. Hard (we liepen ze allen in 30' of sneller en de laatste in 27' maar zoiets zijn we nu eenmaal gewoon. Het ging niet vanzelf, hoor. Ik had nog wat vermoeide benen maar naargelang de training vorderde kwam ook de souplesse even van achter de hoek kijken. Ewoud verbaast me elke training opnieuw. Ik zie hem groeien op training en dat doet duidelijk deugd. Niet alleen bij hem maar ook bij mij. De zware trainingen die we onszelf opleggen gaan eindelijk hun vruchten dragen en dat ik mijn steentje daartoe bijdraag vind ik heel fijn. Ewoud gaat dus zaterdag mee naar Ninove. We zijn allebei vol hooggespannen verwachtingen en hopen op gunstige omstandigheden, nl. een warme avond zonder wind en een goede reeks. En dan is de bal in ons kamp. Aan ons om te bewijzen dat we progressie hebben gemaakt. Voor Kjell en Tim was het vandaag veel lastiger dan gewoonlijk. Hun training bestond uit vijf keer duizend meter in wedstrijdtempo met slechts 100m stappen tussen de duizenden. Magda's bedoeling is duidelijk om Kjell een bepaald tempo eigen te maken zodat hij gemakkelijker een bepaalde tijd kan nastreven in de wedstrijden. Hij moest 36' per tweehonderd lopen. Joeri hielp daarbij door bepaalde delen van elke duizend voor haas te spelen. Alleen de eerste tweehonderd was veel te snel (32'). Alle duizenden waren ongeveer in de gevraagde tijd maar Kjell snapte niet dat hij de eerste duizenden maar niet onder de drie minuten kon duiken. Hij vergat waarschijnlijk dat hij vanochtend al een doorgedreven training had afgewerkt. We misten ook enkele bekende gezichten op de training. Sarah is aan haar blok begonnen en beperkt het sporten tot duurlopen en Jasper zit in Frankrijk. Pas in september zal Magda's clubje weer volledig zijn. Ik kijk er naar uit maar eerst onze wedstrijdmaand augustus goed doorkomen. Vandaag kreeg ik ook foto's van de KBC-nacht doorgestuurd. Wendy, de mama van Sven (RAM-kameraad van Moon) zat in de tribune en geeft ons zo een veel beter zicht van het wedstrijdverloop. Kijk maar mee...
Vandaag heb ik niet gelopen en ik heb eigenlijk de tijd niet gehad om het te missen. Deze middag moest ik tuinfoto's gaan nemen voor onze tuinspecial van september. (Een special rond water!) Vanavond was ik blij om mijn benen wat rust te gunnen. Een beetje surfen op het internet en daarna op Canvas de uitzending Top Gear en 'Stolen Gold', zo ziet mijn avond er uit. Ik ben helemaal geen autofreak, integendeel zelfs, maar ik hou van Britse humor en Top Gear is één en al humor. Stolen Gold gaat over Olympische kampioenen die door omstandigheden hun droom zagen uiteenspatten. Dramatische momenten en beklijvende beelden. Tijdens het surfen kwam ik toevallig op de site van Atletiek Zuidwest (AZW) en vond ik nog twee leuke foto's (FOTO'S 1&2)van mijn wedstrijd tijdens de Mastersinterclub. Je ziet duidelijk aan onze gezichten dat er in het begin van de wedstrijd helemaal niet werd doorgelopen. Patrick Braems (FOTO3) heeft waarschijnlijk die foto's genomen. Hij loopt net als ik gedurig rond met zijn fototoestel in de aanslag. Patrick is een fantastische atleet en vooral gespecialiseerd in de 400m horden, heeft een palmares om U tegen te zeggen en loopt in mijn categorie, de masters 45+. Hij is ook een echte all-rounder, kan zowat alles en is de enige atleet die ik persoonlijk ken die een twintigkamp meermaals heeft overleefd. (Heb ik van horen zeggen.)
Ik ben André Lafère, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Drettiboy.
Ik ben een man en woon in Eppegem (België) en mijn beroep is Hoofdredacteur bij Feeling Wonen.
Ik ben geboren op 17/05/1959 en ben nu dus 66 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Geschiedenis (Eerste imperium), Tekenen, Lopen, muziek, westerns, fotografie, tuinieren....
Coach: Magda Ilands
Kiné:Peter Derijck en Steven Gillisjans
Sportdokter:Renaat Huysmans
Dokter:Paul Tassenoy
