Ziyi Zhang,
Arno, Frank Sinatra, Kristin Scott Thomas, de maan, Carly Simon, Marlo
Brando, Halle Berry, Peter Pan, Miles Davis, Catherine Deneuve, konfituur, Emma De Caunes, Massive Attack, Maria Callas, de Smurfen, Edith Piaf, Burt Bacharach, Sarah
Vaughan, Johan en Pirrewiet, Duffy, VDB, Gong Li, The Doors, Baudelaire, Kerstmis, Hubert Lampo, Kreta, Max Ernst, Martini Bianco, Parijs, Killing Joke, pasta,
Diana Krall, bananen, Four Roses, Joan Chen, Charles Trenet, Selah Sue, Juan Lozano, Magda
Ilands,Montgomery Clift,
Deadwood, Puccini, Citroën, Gary Numan,INXS, Fad Gadget, Memoirs
of a geisha, meiklokjes, Melody Gardot, druiven, Retsina, Astrud
Gilberto, Napoleon, Julie London, Bob Dylan, Sinterklaas, Freddy Maertens, AA-drank, Boris
Vian, The curious case of Benjamin Button, Picasso, Bryan Ferry,Dusty Springfield, The
Stooges, Grace Jones, Chocolat (de film), The Searchers, Jeanne Moreau, Nikon,
Vivien Leigh, Moby, Le grand Meaulnes, Natalie Portman, Père Lachaise, Norah Jones, Colnago, Jeff Buckley, de
zomer, Françoise Hardy, de zee, The House of Pain, Sting, Expo ’58, de Panton
Chair, de mus, Jamie Cullum, (they long to be) close to you, Sebastian Coe, Johnny Depp,
Veerle Dejaeghere, Crazy Horse, zwart, de F-4 Phantom, Asics, Queen Padmé, Folegandros, Iggy Pop, Audrey Tautou, de roodborst, Oostduinkerke, Peyo, Pierre Alechinsky, Serge
Gainsbourg, Toots Thielemans, Cate Blanchett, George Harrison, I only have eyes
for you, The Cotton Club, Ava Gardner, Juliette Binoche, Louis De Funès, Pearl
Jam, Trijntje Oosterhuis, La promesse de l’aube, Kim Gevaert, Riuichi Sakamoto,
Pierrot La Lune, Robin Wright Penn, Het Leugenpaleis,The USS Entreprise, Buck Danny, Gene Vincent, Lena Horne,
Westerns, The Stooges, Sophie Marceau, Les Invalides, Georges Brassens, Austerlitz, Ernesto Che Guevara,
Marilyn Monroe, Clint Eastwood, Audrey Hepburn, Robert Redford, Michelle
Pfeiffer, Sean Penn, Oglala Sioux, Subcomandante Marcos, de zang van een merel,
seringen, Polo van Ralph Lauren, groene olijven, L’armée des ombres, La légion,
de geur van lijnolie, Compeed, Sven Nys, The last emperor, Anderlecht, Kate Blanchet, Bobby
Kennedy, Japan(the band), bananen, Tinkelbel...
NO PAIN NO GAIN
Believe in yourself!
23-08-2009
Naar zee!
Onze jongens in Berlijn hebben het ronduit schitterend
gedaan. Vierde en dus even goed als op de OS. De commentator had het over 'als
Jonathan erbij was geweest...' Hij was er spijtig genoeg niet bij. Bejubel dus maar deze vier.
Enkele youngsters die zich hebben overtroffen en Cédric die een ongelooflijke
laatste 400m heeft gelopen. Jacques Borlée is een straffe tacticus.
Vanmorgen was het training in het Vrijbroekpark. Kjell,
Ewoud, Stefan en ik warmden samen op waarna Stefan huiswaarts keerde. Hij had
immers al een stevige duurloop in de benen. De rest trok naar het rozenpark.
Kjell kreeg acht 600en voorgeschoteld, Ewoud en ik een typische 800m-training.
Die bestond uit drie series van een 600 en een 200. Tussen beide afstanden zat
maar een 50m joggen. Tussen de series in zat een recuperatietijd van
drie minuten. Ik vertrok meteen op kop. Het is altijd moeilijk om de eerste
niet te snel te lopen. Deze mocht er wel zijn: 1.39, gevolgd door een 200 in
29. De tweede wilde ik wat trager aanvangen maar ik eindigde zeer sterk. Het
resulteerde in 1.37, weer gevolgd door een 200m in 29. De laatste was één
seconde trager, 1.38 en dat terwijl ik dacht dat het veel trager ging zijn. Dat
is waarschijnlijk het effect van de verzuring op de hersencellen, hahaha.
Na de training vertrokken Moon, Noah en ik
meteen naar zee. We blijven er tot donderdag logeren bij Mamy en Papy inOostduikerke. De jongens zijn
superenthousiast. Noah vroeg om de 2 minuten hoe ver het nog was en hoe lang we
nog moesten rijden. Om gek van te worden. Deze namiddag gingen we al meteen
naar het strand en na het avondeten maakten we een grote fietstocht, helemaal
tot in Koksijde en langs de duinenroute terug. Ik had niet gedacht dat Noah zo
ver en zo snel kon fietsen maar met zijn nieuwe bike gaat het blijkbaar
allemaal...
Vandaag was het een looprustdag. Thuis was er echter een
drukte van jewelste want morgen vertrekken we naar zee en we moesten nog onze
valies pakken. Veel tijd hadden we niet want tegen drie uur moesten we in
Katelijne)waver zijn voor een verjaardagsfeestje. Jayno, het zoontje van Brenda
en Kirby (jongste neef van Hilde) werd één en dat werd bij hen in de tuin
gevierd. De gelegenheid voor Moon en Noah om nog eens te spelen met hun
achterneefjes.
Ondertussen gaat het WK verder. Afrika rules op
de marathon, de moeder aller loopwedstrijden maar ik vond de prestatie van de
Europeanen verre van slecht met drie toptien plaatsen. Er is nog hoop! De
aflossingen begonnen ook vandaag met weer een pak spektakel. De Amerikaanse
meisjes hadden weer pech en vielen voor de zoveelste keer uit. Onze landgenotes
deden hun uiterste best maar konden zich jammer genoeg niet plaatsen voor de
finale. Dat deden de jongens van de 4x400 dan weer wel, en met brio. Ze wonnen
zowaar hun halve finale. Hopelijk zijn alle cartouches niet verschoten en
kunnen ze morgen in de finale nog iets sneller. In dat geval zal een bronzen
plak niet veraf zijn.
She did it! 'Chicken Legs' is voor de derde keer op rij
wereldkampioene op de 200m. De a-typische sprintster bewijst dat je geen halve
vent moet zijn die meer in de powerzaal zit dan erbuiten om in de spurt aan de
top te staan. In een fantastische stijl, een combinatie van kracht en vooral
souplesse en met een foulée van hier tot in Tokyo vloog ze met haar eindeloze
benen naar de titel. Nog een beetje en de rest stond niet meer op de foto.
Terwijl ik stond te supporteren voor de TV en zelfs zat te roepen zei Moon:
'papa, gij zijt toch ne rare!' Tien jaar en al zoveel mensenkennis, hahaha...
Gisteren was Chris, mijn broer, die sinds een half jaar in
Abu Dhabi woont, uitzonderlijk en slechts voor enkele uren in Brussel. Met een
lading van 44 ton dadels bestemd voor de UAE-ambassades in Moskou en Brussel
(cadeau van de Emir tgv de Ramadan) was de Airbus van Maximus Air Cargo (www.maximus.aero)
eergisteren vanuit de Emiraten vertrokken. We spraken af in hartje Brussel en
het werd een gezellige namiddag.
s'Avonds was het training op de Nekker. Nog
steeds met pijn aan de linkervoet begon ik aan de opwarming. Ik heb meer last
bij het gewoon loslopen of duurlopen dan op de piste en ik was dan ook blij om
aan de versnellingen te beginnen. snelheid stond op het programma. Ewoud mocht
kiezen en het werden 150en ipv 100en. We gingen er fors tegenaan en de tijden
waren uitstekend. Bij de achtste voelde ik een eerste keer een lichte
verkramping in mijn linkerhamstrings en ook bij de negende. Ik besloot uit
voorzichtigheid te passen voor de laatste. Explosieve trainingen zullen er met
de jaren niet gemakkelijker op worden.
Luc Dequick, de onvolprezen sportfotograaf, heeft me net een
fantastische foto doorgestuurd van de eindspurt in Huizingen vorige zondag. Een
technisch perfect momentopname aangevuld met een pak expressie en een dosis
dramatiek. Bedankt en bravo Luc!
De foto toont ons op enkele tientallen meters van de meet.
De oude krijger tegen de jonge welpen, of toch zoiets... De jongen met het
nummer 2754 wordt eerste voor die met het nummer 2744. Ik word nog derde in een
wedstrijd waar eigenlijk alleen in de laatste rechte lijn echt werd
doorgelopen. Klik op het beeld voor een grotere versie.
Iedereen wachtte vol ongeduld op de finale van de 200m bij
de heren en die bracht wat iedereen verhoopte: een nieuw weergaloos
wereldrecord (19.20)van ET-loper Usain Bolt. Hoeveel sneller kan die man nog
gaan?
Ik was echter vooral aan het wachten opde halve finales van de 200m bij de
vrouwen. Daarin liep mijn lievelingsspurtster. Neen, niet Olivia Borlée maar wel
de Amerikaanse gazelle Allyson Felix(bijnaam chicken legs omwille van haar spillebenen). Wat een stijl, wat een foulée. Wacht maar
in de finale. Volgens mij gaat ze heel dicht bij het wereldrecord eindigen. De
reeks met Borlée werd gewonnen door Muna Lee, nog zo'n spurtgazelle uit de
States. Met wat geluk worden beide meisjes één en twee in de finale. De finale
van de 4x100m belooft ook een fantastische race te worden met een krachtmeting
tussen de USA en Jamaica.
Ook vandaag was ik op reportage, in Brussel deze keer.
Brussel leed net als de rest van het land onder de hitte (meer dan 38° in Kleine-Brogel) en
iedereen zocht afkoeling onder bomen en rond de fonteinen. In Brussel is er
altijd een parkeerprobleem en dus moest ik de afstanden te voet afleggen. Niet
bevorderlijk voor mijn voetkwetsuur natuurlijk. Ik had dus al pijn toen ik even
voor zes uur aan mijn korte duurloop begon in het park van Machelen. Het werd
echter niet erger, alhoewel? Misschien word ik die pijn wel gewoon. Alles
went... Net toen ik met mijn versnellingen startte begon het te regenen,
aanvankelijk lichtjes maar na tien minuten zo hevig dat ik onder het afdak aan
de piste moest gaan schuilen. Magda en Herman waren daar ook en dus kon ik toch
even met mijn coach praten. Toen de regen even minderde liep ik naar mijn auto
en reed naar huis voor weer een fantastische atletiekavond. Ik begrijp niet dat
de wereld niet inziet dat atletiek de mooiste sport ter wereld is!
Onze Kim gaat maar door op
haar élan. Ik keek na de atletiek vanavond naar haar match in de tweede ronde
van het tornooi van Toronto in Canada. (Op Eurosport natuurlijk!) Ze maakte er brandhout van Victoria Azarenka, de nummer 9 van de wereld. Ik dacht
bij momenten dat Kim even geërgerd raakte als ik door het gegil van haar
tegenstreefster. Die Azarenka gilde harder dan ze kon meppen. Hatelijk en
ergerlijk tegelijk. Ik had zin om te roepen: 'shut up!' Ineen ultieme poging het tij te keren
kwetste ze zich dan maar even aan haar schouder. Ze is echter geen goede
actrice en iedereen had haar door. Pfff, zo flauw... Het kon Kim niet
destabiliseren en ze blikte de Witrussische propertjes in. Net als in
Cincinnati wordt Kim in Toronto door het publiek letterlijk in de armen gesloten. Bij elk winnend punt van
Kim was er een enorm gejuich. Net of ze in Limburg speelde...
Vandaag nam ik de jongens mee op reportage naar Gent. Ik
moest er bij een verzamelaar van vintage meubilair foto's en een interview
maken. De man woont in Melle in een echt kasteel. Het maakte heel wat indruk op
de jongens. Spijtig genoeg zat half België op de autosnelwegen naar de kust en
zetten we een uur langer dan normaal om in Gent te geraken. Daardoor hadden we
minder tijd dan voorzien in Gent zelf en moesten we kiezen tussen een
bootochtje en het Gravensteen. Het werd dat laatste. Ze vonden het een heel
interessant kasteel. De wapens en harnassen maakten indruk maar door de zalen
met de marteltuigen gingen ze verrassend snel door. Later in de auto spraken ze
nog over de vergeetput en de guillotine... Ook op de terugweg, waarbij ik
bewust opteerde voor de E-17 in plaats van de E-40 en de werken aan de
middenberm, kwamen we in de file terecht. Het was ondertussen reeds 18.00 uur
en we besloten te picknicken langs de schelde in Temse. Daarna konden we zonder
problemen verderrijden tot in Eppegem.
Trainen deed ik vanavond in het Vrijbroekpark. Het was er
nog steeds heet en ik vond vooral dat er weinig zuurstof in de lucht was. Wat
me opviel was dat het er door de warmte heel anders rook. Een boel onaangename
geuren hadden de anders aangename bosgeuren vervangen. Vreemd! Ik liep drie
kwartier samen met mijn I-pod, sinds kort een nano-model. Ik was het moe om
steeds maar verrast te worden door de muziekkeuze van de 'shuffle'. Nu bepaal
ik zelf de playlist. Dat scheelt. Mijn voet baart me meer en meer zorgen.
Vandaag zat het weer niet goed. Halfweg de duurloop begon zelfs de enkel echt
pijn te doen en ik moest echt doorbijten om tot aan de vereiste 45 minuten te
komen. Hopelijk gaat het morgen beter.
Daags na een wedstrijd is het recupereren geblazen en dus
liep ik gisterenmiddag een half uurtje rustige rondjes in het park van
Machelen. Daarna deed ik mijn lenigheidsoefeningen en een viertal
versnellingen.
Vandaag was het training op de Nekker. Je merkt stilaan het
einde van de grote vakantie naderen. Iedere groep geraak stilaan weer dichter
bevolkt. Het doet me plezier te zien dat de nieuwelingen dit jaar niet hebben
afgehaakt. Overigens komen er steeds nieuwe leden bij, ook vandaag was dat weer
het geval.
Onder een stralende zon en bij windstilte werd het voor
Kjell en mezelf (onze groep is nog steeds tot een minimum herleid) een vrij
zware training. Ik hou gelukkig van driehonderden. Voor mij stonden er vier
series van twee op het programma met telkens honderd meter joggen tussen.
Tussen de series kon ik drie minuten recupereren. Kjell liep series van drie.
Ik loop graag op kop en Kjell liet me begaan. Met mijn grote foulée ging het
meteen naar 45'. De toon was meteen gezet want op twee 300en na (46 en 47)
gingen ze allemaal in 45 voor de bijl. Op het einde deed mijn linkervoet wel
pijn maar trainen is nu eenmaal doorbijten, nietwaar? NO PAIN NO GAIN!
Vorig WE liep onze Eline haar eerste 300. Ze deed dat in 51 seconden. Dat is maar enkele seconden trager dan wij vandaag op training liepen en dat voor zo'n klein freel prinsesje? Straf! Binnenkort kan ze voor mij hazen op training.
Op het WK
kwamen vandaag enkele Belgen in aktie. Mooie Elodie sneuvelde op de blauwe
piste als een stervende zwaan op een zuiders meer. Spijtig want zelfs Maurice
Greene (ex-wereldkampioen spurt) vond haar een leuke verschijning. Maar met
schoonheid alleen haal je het natuurlijk niet. Gelukkig kon de Belgische
atletiek zich vandaag optrekken aan Eline Berings en Kevin Borlée. Beiden gaan
door naar de volgende ronde.
Ik ben André Lafère, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Drettiboy.
Ik ben een man en woon in Eppegem (België) en mijn beroep is Hoofdredacteur bij Feeling Wonen.
Ik ben geboren op 17/05/1959 en ben nu dus 66 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Geschiedenis (Eerste imperium), Tekenen, Lopen, muziek, westerns, fotografie, tuinieren....
Coach: Magda Ilands
Kiné:Peter Derijck en Steven Gillisjans
Sportdokter:Renaat Huysmans
Dokter:Paul Tassenoy
