Ziyi Zhang,
Arno, Frank Sinatra, Kristin Scott Thomas, de maan, Carly Simon, Marlo
Brando, Halle Berry, Peter Pan, Miles Davis, Catherine Deneuve, konfituur, Emma De Caunes, Massive Attack, Maria Callas, de Smurfen, Edith Piaf, Burt Bacharach, Sarah
Vaughan, Johan en Pirrewiet, Duffy, VDB, Gong Li, The Doors, Baudelaire, Kerstmis, Hubert Lampo, Kreta, Max Ernst, Martini Bianco, Parijs, Killing Joke, pasta,
Diana Krall, bananen, Four Roses, Joan Chen, Charles Trenet, Selah Sue, Juan Lozano, Magda
Ilands,Montgomery Clift,
Deadwood, Puccini, Citroën, Gary Numan,INXS, Fad Gadget, Memoirs
of a geisha, meiklokjes, Melody Gardot, druiven, Retsina, Astrud
Gilberto, Napoleon, Julie London, Bob Dylan, Sinterklaas, Freddy Maertens, AA-drank, Boris
Vian, The curious case of Benjamin Button, Picasso, Bryan Ferry,Dusty Springfield, The
Stooges, Grace Jones, Chocolat (de film), The Searchers, Jeanne Moreau, Nikon,
Vivien Leigh, Moby, Le grand Meaulnes, Natalie Portman, Père Lachaise, Norah Jones, Colnago, Jeff Buckley, de
zomer, Françoise Hardy, de zee, The House of Pain, Sting, Expo ’58, de Panton
Chair, de mus, Jamie Cullum, (they long to be) close to you, Sebastian Coe, Johnny Depp,
Veerle Dejaeghere, Crazy Horse, zwart, de F-4 Phantom, Asics, Queen Padmé, Folegandros, Iggy Pop, Audrey Tautou, de roodborst, Oostduinkerke, Peyo, Pierre Alechinsky, Serge
Gainsbourg, Toots Thielemans, Cate Blanchett, George Harrison, I only have eyes
for you, The Cotton Club, Ava Gardner, Juliette Binoche, Louis De Funès, Pearl
Jam, Trijntje Oosterhuis, La promesse de l’aube, Kim Gevaert, Riuichi Sakamoto,
Pierrot La Lune, Robin Wright Penn, Het Leugenpaleis,The USS Entreprise, Buck Danny, Gene Vincent, Lena Horne,
Westerns, The Stooges, Sophie Marceau, Les Invalides, Georges Brassens, Austerlitz, Ernesto Che Guevara,
Marilyn Monroe, Clint Eastwood, Audrey Hepburn, Robert Redford, Michelle
Pfeiffer, Sean Penn, Oglala Sioux, Subcomandante Marcos, de zang van een merel,
seringen, Polo van Ralph Lauren, groene olijven, L’armée des ombres, La légion,
de geur van lijnolie, Compeed, Sven Nys, The last emperor, Anderlecht, Kate Blanchet, Bobby
Kennedy, Japan(the band), bananen, Tinkelbel...
NO PAIN NO GAIN
Believe in yourself!
31-05-2009
Tiende Belgische titel!
Vandaag was mijn volgende doel: het BK masters in St. Niklaas. Vanmorgen stond ik op en de zon scheen. Het ging een warme dag worden en zo heb ik het graag. Spijtig genoeg was de wind nog steeds niet gaan liggen en ik had gisteren op de Nekker reeds ervaren hoe had die blies. Het ontbijt bestond uit de traditionele pannenkoeken, een yoghurtje en een grote kop koffie met zes suikers. Ik scheerde me en maakte mijn tas klaar. Sinds mijn indoorwedstrijden maak ik de dag van een wedstrijd (tenzij ik te vroeg moet lopen natuurlijk) 's middags spinaziestoemp met steak. Dat gaat er goed in, ligt niet te zwaar op de maag en van spinazie word je sterk, zegt Popeye! Tuuut, tuuut! Om één uur vertrokken we en rond de tweeën waren we aan de piste in het recreatiedomein 'De Ster'. Er heerste een drukte van jewelste want naast het atletiekgebeuren was er in het domein een massa volk aanwezig om te zonnen en te zwemmen. Aan de aanmeldtafel zei de dame die de namen noteerde dat de atleten van RAM wel talrijk aanwezig waren. Ik dacht bij mezelf: 'we zijn nochtans niet met zoveel gekomen?' Waarschijnlijk bedoelde ze dat we opvallen door onze prestaties, héhéhé. Het was een blij weerzien met de maten van de 800m. Alleen Lucien (Heyde) ontbrak. Hij had zich gisteren lichtjes bezeerd en gaf vandaag liever forfait. Volgende week zou hij wel kunnen aantreden bij de 4x800 in Zwevegem. Net voor de start van de 800 werden de finales van de 100m gelopen. Maar liefst drie RAM-masters stonden in die finale bij de M40. Dirk Bonte werd kampioen, Marc Pottiez werd mooi vierde en Johan Wonninck die aan zijn heroptreden toe was werd zesde.
Opwarmen deed ik samen met Frits. We liepen een 25 minuten los, deden een tweetal versnellingen op de piste met gewone loopschoenen en gingen ons daarna klaarmaken. Met mijn spikes aan liep ik dan mijn echte versnellingen. Ik voelde meteen dat ik geen slechte benen had. Magda had me net voor de start nog een laatste briefing gegeven. 'Er staat veel wind', begon ze. 'Zorg ervoor dat al je pijlen na één ronde nog niet verschoten zijn. Je opent in dertig, komt door na één ronde in 60, je passert bij mij aan de 600 in 1.30 en daarna trek je de gas maar open.' Ik vond het een goed plan. Ik was toch van plan er meteen in te vliegen. Voor de start was het nog even verbroederen met lopers die ik minder goed ken en dan vertrokken we. Ik trok meteen fors door en na 100m kwam ik reeds op kop naar de koord. Ik kwam aan de 200m door in 29 en aan de 400 in 59. Bij het ingaan van de laatste 200m stond de chrono op 1.30. Het zou er om spannen. Ik gaf me honderdvijftig procent. De wind voelde ik wel maar hij leek dan toch geen storende factor te gaan worden. De laatste 100m kon ik zelfs nog wat versnellen. Ik zag de chrono tikken en klokte nog af onder de 2 minuten. Nipt maar er onder: 1.59.98! Pol Parmentier, mijn collega-voorzitter (KKS) werd tweede op maar 9 seconden. Geen enkele andere master liep vandaag sneller op de 800m. Mijn mooiste beloning kwam dan ook even later. Georges Vanbesien die de selecties maakt voor de interland vertelde me dat ik ben geselecteerd voor de interland. Die gaat door in Frankrijk op 21mei. Ik vertelde het grote nieuws aan Magda en we beslisten dan maar om mijn rustweek met een weekje te verlaten. Je kan niet elke dag je land vertegenwoordigen. Net voor we naar huis vertrokken zagen we de finale van de 200m bij de M40 met de twee spitsbroeders Marc en Dirk. Toen ze voorbijsnelden lagen ze reeds ver op kop en ik schreeuwde het uit. Twee clubgenoten op 1 en 2: geweldig! Hilde zat bij haar zus in O-l-v-Waver en het is er kermis. Dus besloten we om ook maar naar ginder te rijden. Ik had trouwens plots een onweerstaanbare zin in frieten en een hamburger. Die had ik wel verdiend, vond ik!
De tijd gaat toch zo snel. Hoe ouder je wordt hoe sneller het gaat. Vroeger dacht ik altijd dat dat niet kon maar ik bevestig het bij deze: hoe ouder je bent, hoe sneller de dagen, maanden, jaren voorbijvliegen. Vandaag werd Noah zeven en dat werd met een aantal vriendjes gevierd in de Nekki, de binnenspeeltuin van de Nekker. Het feestje begon aan tafel met een lekker ongezond etentje: frietjes met curryworst en de bijhorende groentjes om het wat gezonder te maken. Moon was de enige die zijn groentjes opat, maar bon... Daarna vlogen ze allen de speeltuin in, een soort doolhof over drie verdiepingen. De kinderen vinden dat doorgaans een zalige plek want de ouders kunnen ze niet zien! Ondertussen zat Hilde in het zonnetje en kleedde ik me om. Ik profiteerde ervan om mijn korte training snel op de Nekker te houden. Ik liep een twintigtal minuutjes los en daarna spurtte ik vier versnellingen en bolde ik een 300 in 45 seconden. Er stond een strakke wind en ik dacht: 'jonge, jonge, dat is het tempo dat je morgen in je kampioenschap wil lopen? Dat lukt je nooit.' Maar zoals ze wel eens zeggen: 'tomorrow is another day!'
Vrijdagavond op de Nekker. Er stond weer wat wind maar vandaag was het voor mij niet echt trainen. Twee dagen voor een wedstrijd is het vooral kwestie rustig te blijven. Van zenuwen voel ik nog niets. Magda gaf me als opdracht om een half uur los te lopen, te stretchen en daarna tien versnellingen over honderd meter te lopen. Het ging wat stroef want al de hele week (op die gezegende maandag met superbenen na) had ik stijve benen en pijn bij het lopen. Volgende week zal ik langs Peter langsmoeten,vrees ik. De anderen hadden wel een zwaar programma af te werken onder de vorm van piramides. Vooral Kjell moest een indrukwekkende reeks afwerken. Hij zit volop in de examens en traint dus toch minder dan gewoonlijk maar als hij komt is het dan ook meteen heavy. Ook de andere masters legde de laatste hand aan de voorbereiding op onze cruciale weken. Dit WE de Belgische kampioenschappen, volgende week de aflossingen (Belgische recordpogingen in Zwevegem), daarna de mastersinterclubs en we eindigen met de Interland maar daar word ik toch niet voor opgeroepen (wegens te oud) en dus zal ik na de interclub een weekje rusten. Morgen loslopen en dan ben ik er klaar voor.
De microben van Hilde en het wisselvallige weer hebben Moon en ik richting dokter Paul gestuurd. Vanmorgen voor dag en dauw stonden we reeds in zijn spreekkamer. We hebben allebei een loopneus, kriebelhoest en keelpijn maar bij Moon komt de hoest van veel dieper dan bij mij. Paul bevestigde dat er wat vocht op Moon's longen zit. Enkele dagen een siroop nemen moet soelaas brengen. Het KMI voorspelt gelukkig opnieuw beter weer. Het wordt ook weer stilaan tijd om mijn rug te laten behandelen. De wedstrijden van vorige week en de daaropvolgende trainingsarbeid laat sporen na op mijn oude karkas. Onder de middag was ik mijn duurloop aan het houden in het park van Machelen en ik liep niet echt soepel. Toen dacht ik dat het verschil met de jonge atleten waar ik mee train toch grotendeels ligt in het feit dat ik tussen de zware trainingen door elke keer de tijd moet nemen om de geleden schade te laten herstellen. Na een dinsdagtraining waar ik zonder problemen de zware oefeningen kan afwerken heb ik op woensdag en donderdag steevast last bij het duurlopen. Gelukkig weet ik ondertussen dat de pijn weggaat. Je zou anders voor veel minder stoppen natuurlijk.
Het mooie voetbalspel heeft gewonnen. Niet dat Man U geen mooi voetbal brengt, hoor, maar wat Barcelona doorgaans tentoonspreidt is toch nog andere koek, de top van de wereld. Op voorhand hoopte bijna iedereen dat FCB zou winnen maar Man U begon eigenlijk niet slecht aan de match. Ze hielden het spel vrij gesloten en gelukkig voor ons kon Eto'o snel scoren en kregen we een wedstrijd. Vandaag was het voor mij een looprustdag. Het was echter wel training voor Moon en Noah op de Nekker en zo vertrokken we goed op tijd want ik hou er niet van om te laat te komen. Een uur hebben we van Eppegem naar de Nekker gezet. Normaal is dat een kleine twintig minuten. Aan Nekkerspoel zijn twee minuscule wegenwerkjes aan de gang, bijna de moeite niet om te vernoemen, maar de files die daardoor worden gecreëerd zijn gigantisch. Iedereen die uit de richting Mechelen kwam was ruim te laat. Door het feit dat we maar met twee trainers waren (Alle jonge trainers hadden studieverplichtingen!) zat er voor mij niets anders op dan de groten mee te nemen voor een duurloopje. We trokken naar buiten en namen het pad dat ons langs het 'Mechels Broeck' naar de Dijledijk brengt. Daar keerden we op onze passen terug. Ik had al meermaals gemerkt dat niemand zeurt als we in de natuur lopen maar wel als we de 'saaie' dijk nemen. Dus werd het twee keer het mooie kronkelpad. Bruno had een stukje op voorhand verkend en het was ondanks de storm van de voorbije dagen goed beloopbaar. Enkele keren moesten we over, onder of zelfs door een omgevallen boom maar dat vonden de kinderen juist spannend. Na de duurloop liet ik ze nog twee keer een 200 lopen. Mijn twaalf aposteltjes stonden klaar aan de 200 en op mijn teken vertrokken ze. Ruben en Moon op kop. In de bocht versnelde Moon en samen gingen ze over de streep na exact 35 seconden. Toch wel snel voor een twaalf- en tienjarige. De rest volgde in verspreidde slagorde. Kjell die ook 200en aan het lopen was stopte bij ons en zei dat ze de volgende met hem mochten vertrekken. Je had ze allemaal moeten zien glunderen. Kjell vertrok en de meute ging achter hem aan. Hij ging na 30 seconden over de streep en een op zijn tanden bijtende Moon opnieuw na 35 seconden. Na Moon volgden de anderen. Bijna allemaal hadden ze hun tweede 200 een flink stuk sneller gelopen. Ze glunderden en niemand leek echt moe te zijn! Volgende keer laat ik ze ook een keer met een 'grote' meelopen.
Het was vrij rustig vandaag op de Nekker. Hadden de onweerswolken sommigen weggehouden? De zon kwam er nochtans door en het was, de wind buiten beschouwing gelaten, een aangenaam weertje om te trainen. Onze groep was bijzonder klein vandaag. Kim is ziek en onze studenten Sarah, Ewoud en Kjell zitten in hun blokperiode. Enkel Tom was vandaag mijn trainingsgezel. Dat is ook eens leuk want door met ons tweeën te trainen hebben we elkaar wat beter leren kennen. Na de opwarming, het stretchen en de versnellingen volgde een serie van acht 200en. Tussen de 200en in mochten we nog eens 200m joggen. Niet te zwaar maar dat is normaal zo kort voor het kampioenschap. Het ging lekker en de tijden schommelden rond een gemiddelde van 31 seconden. Op het einde dook ik enkele keren onder de 30 maar Magda wilde me vooral soepel zien lopen en dus forceerde ik niet. Thuisgekomen at ik een reuzebord pasta en zette ik me relaxed voor de TV. Ik heb sinds kort een abonnement op 'History', een zender die enkel historische documentaires uitzendt. Voor een geschiedenisfreak als ik is dat een geschenk uit de hemel. Ik kijk eigenlijk nog enkel naar History. Zelfs voetbalmatchen laat ik links liggen voor deze zender. Vandaag zag ik eerst een stuk over de slag bij Midway. In 1942 slaagden de Amerikanen er voor het eerst in om de Japanse opmars in de Stille Oceaan te stoppen. Het betekende een kentering in de oorlog. De machtige Japanse oorlogsmachine was dus toch niet onoverwinnelijk. Daarna was er een documentaire over de laatste West-Romeinse keizer en de strijd om de macht tussen de oorspronkelijke Romeinen en Barbaren (die voor Rome vochten) die zich in Rome hadden gevestigd. Straks is er nog een aflevering van 'Dogfights' waarbij je mee in de cockpit van jachtvliegtuigen kruipt en zo midden in de luchtgevechten terechtkomt. 'History', een zender voor kleine én vooral grote kinderen...
Vannacht rond drie uur schoot ik plots wakker van een hels lawaai. Boven Zemst en omstreken raasde een onweer zoals ik er nog nooit zelf had meegemaakt. Het was net of honderden lichten gingen constant aan en uit en het gebulder en gedrum van de onophoudelijke donder werd nog overklast door de felle wind die alle bomen met felle rukken van links naar rechts deed slingeren en door de zware stortregen. Ik stond er aan het raam naar te kijken en moest spontaan denken aan een onlangs uitgezonden documentaire op 'History' over de soldaten in de loopgrachten van de eerste Wereldoorlog. Bij de grote artillerieaanvallen moet het lawaai, het licht en het gebulder ook van deze orde zijn geweest. Alleen vielen er geen druppels maar lood uit de hemel. Het had vannacht alleszins iets fascinerends en angstwekkend tegelijk. Twintig minuten moet het onweer in alle kracht hebben gewoed om daarna plots héél snel af te nemen en andere oorden te gaan opzoeken. Ook de felle regen stopte zomaar en de rust keerde weer. Ik ging terug liggen en sliep verder. Af en toe hoorde ik nog een klein gebrom in de verte. Ik had gisteren superbenen. Ik zeg dat niet snel omdat ik ook zelden dat gevoel heb maar gisteren was een uitzondering. Ik kwam toe in het park van Machelen en voelde het meteen. Normaal gezien heb ik daags na een zware training ook zware benen en ben ik zowat overal stijf. Niets van! Ik draaide gemakkelijk rond, mijn Ipod in de aanslag en veertig minuten later vloog ik bij de versnellingen soepel door de dreef. Ik ging er nog grotere passen door nemen. Natuurlijk bekoopt een lichaam van vijftig dat wel een beetje achteraf en tegen het eind van de namiddag, na enkele uurtjes achter de computer (ik probeer altijd zoveel mogelijk rond te stappen maar dat lukt niet altijd) voelde ik plots wat hinder aan de adductoren van mijn rechterbeen. Gelukkig ben ik altijd voorzien op lichte hinder en ik smeerde me een eerste keer in met Flexium Gel. Ik deed dat nog een drietal keer over in de loop van de avond en vanochtend is de hinder fel geminderd. Vanavond wordt het de traditionele' training voor de wedstrijd': 200en. Toch niets riskeren wordt de boodschap.
Ik ben André Lafère, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Drettiboy.
Ik ben een man en woon in Eppegem (België) en mijn beroep is Hoofdredacteur bij Feeling Wonen.
Ik ben geboren op 17/05/1959 en ben nu dus 65 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Geschiedenis (Eerste imperium), Tekenen, Lopen, muziek, westerns, fotografie, tuinieren....
Coach: Magda Ilands
Kiné:Peter Derijck en Steven Gillisjans
Sportdokter:Renaat Huysmans
Dokter:Paul Tassenoy
