Ziyi Zhang,
Arno, Frank Sinatra, Kristin Scott Thomas, de maan, Carly Simon, Marlo
Brando, Halle Berry, Peter Pan, Miles Davis, Catherine Deneuve, konfituur, Emma De Caunes, Massive Attack, Maria Callas, de Smurfen, Edith Piaf, Burt Bacharach, Sarah
Vaughan, Johan en Pirrewiet, Duffy, VDB, Gong Li, The Doors, Baudelaire, Kerstmis, Hubert Lampo, Kreta, Max Ernst, Martini Bianco, Parijs, Killing Joke, pasta,
Diana Krall, bananen, Four Roses, Joan Chen, Charles Trenet, Selah Sue, Juan Lozano, Magda
Ilands,Montgomery Clift,
Deadwood, Puccini, Citroën, Gary Numan,INXS, Fad Gadget, Memoirs
of a geisha, meiklokjes, Melody Gardot, druiven, Retsina, Astrud
Gilberto, Napoleon, Julie London, Bob Dylan, Sinterklaas, Freddy Maertens, AA-drank, Boris
Vian, The curious case of Benjamin Button, Picasso, Bryan Ferry,Dusty Springfield, The
Stooges, Grace Jones, Chocolat (de film), The Searchers, Jeanne Moreau, Nikon,
Vivien Leigh, Moby, Le grand Meaulnes, Natalie Portman, Père Lachaise, Norah Jones, Colnago, Jeff Buckley, de
zomer, Françoise Hardy, de zee, The House of Pain, Sting, Expo ’58, de Panton
Chair, de mus, Jamie Cullum, (they long to be) close to you, Sebastian Coe, Johnny Depp,
Veerle Dejaeghere, Crazy Horse, zwart, de F-4 Phantom, Asics, Queen Padmé, Folegandros, Iggy Pop, Audrey Tautou, de roodborst, Oostduinkerke, Peyo, Pierre Alechinsky, Serge
Gainsbourg, Toots Thielemans, Cate Blanchett, George Harrison, I only have eyes
for you, The Cotton Club, Ava Gardner, Juliette Binoche, Louis De Funès, Pearl
Jam, Trijntje Oosterhuis, La promesse de l’aube, Kim Gevaert, Riuichi Sakamoto,
Pierrot La Lune, Robin Wright Penn, Het Leugenpaleis,The USS Entreprise, Buck Danny, Gene Vincent, Lena Horne,
Westerns, The Stooges, Sophie Marceau, Les Invalides, Georges Brassens, Austerlitz, Ernesto Che Guevara,
Marilyn Monroe, Clint Eastwood, Audrey Hepburn, Robert Redford, Michelle
Pfeiffer, Sean Penn, Oglala Sioux, Subcomandante Marcos, de zang van een merel,
seringen, Polo van Ralph Lauren, groene olijven, L’armée des ombres, La légion,
de geur van lijnolie, Compeed, Sven Nys, The last emperor, Anderlecht, Kate Blanchet, Bobby
Kennedy, Japan(the band), bananen, Tinkelbel...
NO PAIN NO GAIN
Believe in yourself!
18-04-2010
BVV pupillen en miniemen in Sint-Niklaas
Vandaag
reden we met onze pupillen en miniemen jongens naar de piste van AC Waasland in
Sint-Niklaas. Daar werd de reeks van de Beker Van Vlaanderen georganiseerd
waarin wij waren ingedeeld. Terecht waren bij jeugdcoördinator Bruno en mezelf
de verwachtingen hooggespannen. Onze miniemen hebben een evenwichtig team maar
vooral onze pupillenlichting 1999 is een uitzonderlijke grand-cru! En onze
jongens ontgoochelden niet. Bij de pupillen wonnen we het verspringen, de
1000m, de kogel, de 60m horden, het hockeybalwerpen en werden we tweede in de
60m en het hoogspringen. Wie doet beter? Ook bij de miniemen wonnen we meerdere
proeven. En toch stond Waasland met een 100tal punten voorsprong aan de leiding
voor de aanvang van de aflossingen. Als tweede wisten we wat ons te doen stond.
Beide aflossingen verliepen vlekkeloos en werden gewonnen maar vooral die bij
de pupillen sprak tot de verbeelding. Jolan vertrok als een speer en gaf de
stok door aan Sven die op zijn beurt de voorsprong nog wat uitdiepte. De
volgende stokwissel was niet perfect maar ook Brent kon de voorsprong nog wat
vergroten. Als laatste loper zat Moon in een zetel en hij kwam uiteindelijk met
een grote voorsprong over de meet. Euforie in onze rangen. Het werd bang
afwachten op de eindafrekening. Uiteindelijk moesten we met slechts 5 puntjes
de duimen leggen maar door onze hoge score mogen we toch naar de finale van 11
september in Beveren.
Moon
beleefde op deze eerste warme competitiedag meteen een fantastische namiddag.
Hij won eerst het verspringen met 3 sprongen over de 4m. (4.11, 4.13 en 4.21)
De tweede sprong niet over de 4m. Het zegt wat over Moons prestatie. Zijn
tweede proef was de 60m. Ook daar verpulverde hij zijn besttijd van vorig jaar
(9.04) en spurtte hij naar een heel straffe 8.74, goed voor een tweede plaats.
Zijn derde proef was de 1000m. Hij won die na een slimme race in een tijd van 3.18,
zijn tweede beste chrono ooit. Daarna kwam nog de winst in de 4x60m zijn
supernamiddag vervolledigen. Hij was in de wolken, of wat dacht je
Door de
interclubverplichtingen was ik s morgens niet kunnen gaan trainen in het
Vrijbroekpark. Ik trok dus rond zeven uur naar de piste van Machelen. Op het
programma stonden vijf reeksen, telkens bestaande uit 300m voluit, 50m joggen
en 200m voluit. Tussen de reeksen in 3 minuten rust. Er stond wat wind (ik was
toch niet meer aan zee?) maar ik haalde toch goede tijden: 47-31, 46-31, 46-31,
46-30, 46-30. De vermoeidheid was weg! Waarschijnlijk hadden de
zaterdagnamiddag en de zondagochtend zonder training de nodige rust en
recuperatie gebracht. Ik ben uiterst tevreden na deze toch wel vermoeiende
tiendaagse van dubbele trainingen. Vooral mentaal was het soms moeilijk door
het ontbreken van trainingsgezellen en een coach langs de zijlijn. Maar la
promesse de laube en het plan dat Magda en ik voor ogen houden hield me
overeind: NO PAIN NO GAIN!
De laatste
dag aan zee was aangebroken en tegelijkertijd stond ook mijn laatste
zeetraining op het menu. Na een snel ontbijt trok ik goedgezind naar de Finse
piste. Het beloofde een fantastische dag te worden. De lucht was helder en
blauw en er stond nagenoeg géén wind. Wat een verschil met de vorige dagen.
Rustig begon ik er aan. De finse piste is 800m lang en ik liep er12,5 rondes om zo de vooropgestelde 50
minuten rond te krijgen. Daarna stretchte ik langs de piste en liep ik nog vier
versnellingen.
Voor het
laatst sprongen we nog eens op de fiets en trokken we naar het strand. Het was
de mooiste dag van de week en ik had beloofd dat ze toch eens met de voeten in
het water konden gaan. Zo gezegd, zo gedaan maar ik bleef lekker droog. Daarna
liepen de jongens nog achter de meeuwen, raapten ze nog wat schelpen en deden
we nog een laatste fietstocht langs de duinen.
Voor het eerst sinds een week had ik vandaag maar
één enkele training af te werken en ik voelde duidelijk het verschil. Vanavond
voelde mijn lchaam veel minder vermoeid dan anders. Morgen staat er wel een
zware training op het programma en gaan we met onze pupillen en miniemen
jongens naar St. Niklaas voor de interclub. Onze meisjesploeg heeft vandaag
trouwens een prachtige tweede plaats behaald. Zo meldde tenminste onze reporter
(spion) ter plaatse.
Ik trok de
voordeur vanmorgen open en de lucht was grijs, héél grijs. Terwijl ik begon te
joggen dacht ik aan de vulkaan in Ijsland. Was deze grijze massa boven mij
enkel een groot, met waterdamp gevuld normaal natuurverschijnsel of zat daar nu
vulkaanas tussen? Geen idee eigenlijk Ongelooflijk toch, hoe zon uitbarsting
het hele leven in Europa kan beïnvloeden. Door het stilvallen van het
luchtverkeer draait alles gewoon in het honderd. Tienduizenden mensen zitten
ergens vast op een luchthaven. Ook Kjell, op stage in Portugal, weet nog niet
hoe en wanneer hij zal thuisgeraken. Afwachten dus
Mijn
duurloop duurde vandaag veertig minuten. Ik was er moe en stijf aan begonnen
maar naarmate de kilometers voelde ik me beter en beter worden. Ik herinnerde
me plots dat ik vorig jaar op het einde van onze stage in Aix ook op mijn
tandvlees zat en zelfs pijn had wanneer ik een trap moest nemen. Zo ver is het
nu nog niet, gelukkig maar.
In de namiddag klaarde het helemaal op, zoals dat enkel aan de kust mogelijk is. Twee
fietstochten met de kinderen later reed ik nogmaals naar de assepiste van
Oostduinkerke. Terwijl ik opwarmde op de finse piste, begonnen de
Start-to-runners van MACW aan hun training op de piste. Ik vroeg de trainster
of het stoorde dat ik mijn snelheidstraining op hetzelfde moment zou houden.
Het was geen probleem. Tien keer honderd stond er op het programma. Het draaide
veel soepeler dan gisteren en na de training reed ik tevreden terug naar
Oostduinkerke-bad.
Na een goede nachtrust (de
zeelucht!) stonden we rond half negen op. Na een ontbijt met pannekoeken
vertrok ik voor mijn ochtendtraining, een duurloop van veertig minuten. Ik koos
voor een tocht naar Nieuwpoort waar ik in ware Forrest Gump-stijl, net als in
de film de Pier opliep, op het einde even rondkeek, me omdraaide en opnieuw
vertrok. Bij de heentocht had ik tegenwind en dus gebeurde de terugtocht
relaxer en met rugwind. Dat dit geen echte stage ging worden voor mij wist ik
op voorhand. Dat ik zo moe ging worden en zo weinig zou kunnen rusten ook. Op
een normale stage train je, eet je en rust je. Vandaag ging ik na mijn
ochtendtraining nog een uur wandelen met de jonhgens op het strand, waar we
schelpen raapten en in de duinen nog wat oorlogje speelden. Pfff, het stappen
in het zand is na een ochtendduurloop best vermoeiend. Na het middageten gingen
we een uurtje fietsen en om half vijf trokken we opnieuw naar de assepiste van
Oostduinkerke. Na twintig minuten opwarming op de Finse piste,
soepelheidsoefeningen en vier versnellingen begon ik aan mijn programma, vijf
400en met 200m joggen tussen. Er stond echter een strakke wind en het werd een ware
calvarietocht. Bij elke baanronde moest ik de strijd met mezelf en een horde
sportdemonen in mijn hoofd aanbinden. Zo zwaar was het nog maar zelden. Ik was
dan ook supervermoeid aan de training begonnen. Het resultaat van mijn
lijdensweg:64 - 67- 66 64 67.
Neem de wind weg en je hebt nog vrij goede tijden maar na deze training was ik
letterlijk uitgeteld en uitgeput en dat ben ik niet gewoon. Morgen moet ik
absoluut wat meer proberen te rusten.
Mijn
ochtendtraining was er eentje met stramme spieren. Het duurde bijna een half
uur vooraleer ik wat soepel begon te lopen. Toen zat het er echter al op en na
een snelle douche vertrokken we richting zee. Het werd een lange tocht want net
als overal ten lande gaat ook de E-40 gebukt onder de werken. Op twee plaatsen
kwamen we in een file terecht en pas na twee uur en twintig minuten bereikten
we Oostduinkerke. Na het middageten maakten de jongens en ik een flinke
wandeling langs de dijk en de duinen van Oostduinkerke. Het was niet te warm en
er waaide een forse noorderwind. Die ging tegen de avond gelukkig liggen en
tegen valavond was het nagenoeg windstil. Waar ik vanavond ging lopen maakt het
echter niet veel uit. De finse piste rond de sintelbaan en de voetbalvelden
ligt volledig tussen de bomen en daar voel je gewoonweg geen wind.Ik liep er
drie kwartier rondjes terwijl het op de piste een drukte van jewelste was want
de plaatselijke jeugd van MACW trainde er talrijk. Toen ik begon te stretchen
vertrokken de laatste atleetjes en ik had de piste voor mij alleen toen ik mijn
versnellingen deed. Die gingen beter dan de duurloop zelf want de vermoeidheid
laat zich voelen. Hopelijk gaat het morgen wat soepeler want dan trek ik onder
andere naar de piste van Nieuwpoort voor een reeks 400en.
Gisteren
liep ik twee keer een duurloop van veertig minuten. De ochtendduurloop deed ik
zonder de gebruikelijke versnellingen maar s avonds in Machelen trok ik na de
loop in het park van Machelen naar de piste van MAC waar Magda ook trainster
is. Daar mocht ik na het stretchen een achttal spurten lopen op de piste. Dat
is uiteindelijk toch comfortabeler dan in het park en in een zware week als
deze is elke energiebesparing héél welkom.
Vandaag was
de ochtendduurloop eerder aan de korte kant. Een half uurtje loslopen was de
opdracht. Logisch want de avondtraining op de Nekker beloofde zwaar te worden. Om halfzes
s avonds waren we al in het sportpark want vandaag ging voor de pupillen het
tweede luik van hun speciale hoogspringtraining door. Ook vandaag wa er eerst
een vrij lange en soms heel ludieke opwarming de intro naar het technische
springgedeelte. De jongens hebben er in ieder geval heel wat van opgetoken en
ook Bruno was in zijn nopjes. Als jeugdcoördintor had hij dit initiatief
geregeld.
Om zeven
uur begonnen Filip, Ewoud en ik aan onze opwarming. Ik had zware benen en
vreesde de training. Er blies vanavond namelijk een heel strakke wind op de
Nekker. De training bestond uit twee series van twee vijfhonderden met honderd
meter joggen tussen. Tussen de series in mochten we drie minuten recupereren.
Na de eerste honderd meter kwamen we telkens pal met de neus in de wind te zitten.
De laatste 200m hadden we dan weer de wind in het voordeel. Ik vertrok steeds
met een klein beetje reserve want tegen de wind moest ik toch wel telkens
knokken om mijn tempo te houden. Het lukte echter wonderwel en de eerste drie
500en liep ik in 1.26 (2x) en 1.25. De laatste wilde ik wat strakker en ik
vertrok meteen sneller. Ook tegen de wind voelde ik dat ik nog wat meer power kon
ontwikkelen en ik kwam uit in 1.22.
Philippe
moest er daarna nog twee lopen. Amai, mijn botten. Ik was blij dat ik mocht
stoppen.
Morgen
trekken we naar zee en heb ik twee duurlopen op het programma.
Ik ben André Lafère, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Drettiboy.
Ik ben een man en woon in Eppegem (België) en mijn beroep is Hoofdredacteur bij Feeling Wonen.
Ik ben geboren op 17/05/1959 en ben nu dus 66 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Geschiedenis (Eerste imperium), Tekenen, Lopen, muziek, westerns, fotografie, tuinieren....
Coach: Magda Ilands
Kiné:Peter Derijck en Steven Gillisjans
Sportdokter:Renaat Huysmans
Dokter:Paul Tassenoy
