Ziyi Zhang,
Arno, Frank Sinatra, Kristin Scott Thomas, de maan, Carly Simon, Marlo
Brando, Halle Berry, Peter Pan, Miles Davis, Catherine Deneuve, konfituur, Emma De Caunes, Massive Attack, Maria Callas, de Smurfen, Edith Piaf, Burt Bacharach, Sarah
Vaughan, Johan en Pirrewiet, Duffy, VDB, Gong Li, The Doors, Baudelaire, Kerstmis, Hubert Lampo, Kreta, Max Ernst, Martini Bianco, Parijs, Killing Joke, pasta,
Diana Krall, bananen, Four Roses, Joan Chen, Charles Trenet, Selah Sue, Juan Lozano, Magda
Ilands,Montgomery Clift,
Deadwood, Puccini, Citroën, Gary Numan,INXS, Fad Gadget, Memoirs
of a geisha, meiklokjes, Melody Gardot, druiven, Retsina, Astrud
Gilberto, Napoleon, Julie London, Bob Dylan, Sinterklaas, Freddy Maertens, AA-drank, Boris
Vian, The curious case of Benjamin Button, Picasso, Bryan Ferry,Dusty Springfield, The
Stooges, Grace Jones, Chocolat (de film), The Searchers, Jeanne Moreau, Nikon,
Vivien Leigh, Moby, Le grand Meaulnes, Natalie Portman, Père Lachaise, Norah Jones, Colnago, Jeff Buckley, de
zomer, Françoise Hardy, de zee, The House of Pain, Sting, Expo ’58, de Panton
Chair, de mus, Jamie Cullum, (they long to be) close to you, Sebastian Coe, Johnny Depp,
Veerle Dejaeghere, Crazy Horse, zwart, de F-4 Phantom, Asics, Queen Padmé, Folegandros, Iggy Pop, Audrey Tautou, de roodborst, Oostduinkerke, Peyo, Pierre Alechinsky, Serge
Gainsbourg, Toots Thielemans, Cate Blanchett, George Harrison, I only have eyes
for you, The Cotton Club, Ava Gardner, Juliette Binoche, Louis De Funès, Pearl
Jam, Trijntje Oosterhuis, La promesse de l’aube, Kim Gevaert, Riuichi Sakamoto,
Pierrot La Lune, Robin Wright Penn, Het Leugenpaleis,The USS Entreprise, Buck Danny, Gene Vincent, Lena Horne,
Westerns, The Stooges, Sophie Marceau, Les Invalides, Georges Brassens, Austerlitz, Ernesto Che Guevara,
Marilyn Monroe, Clint Eastwood, Audrey Hepburn, Robert Redford, Michelle
Pfeiffer, Sean Penn, Oglala Sioux, Subcomandante Marcos, de zang van een merel,
seringen, Polo van Ralph Lauren, groene olijven, L’armée des ombres, La légion,
de geur van lijnolie, Compeed, Sven Nys, The last emperor, Anderlecht, Kate Blanchet, Bobby
Kennedy, Japan(the band), bananen, Tinkelbel...
NO PAIN NO GAIN
Believe in yourself!
18-01-2009
Proficiat Kim!
Ondertussen heb ik nieuws van de cross van Herentals. Kim is er derde geworden in een race waar ze zo bang was van de afstand. (5,5km) Van in de start trok de latere winnares, Els Rens (AVZK) in de aanval en achter haar vormde zich een achtervolgende groep van acht. Kim is een goede leerling en zette zich goed uit de wind in de buik van die groep maar zodra er werd versneld ging ze gezwind mee. Op het einde voerde ze zelf de forcing maar één meisje kon nog terugkomen en klopte haar in de spurt. Een derde plaats overtrof waarschijnlijk veruit haar verwachtingen maar wie haar op training bezigziet weet waar ze toe in staat is. En het beste moet nog komen...
Na een rustdag die er eigenlijk geen was (Drie manden strijk, de boodschappen, koken, de kerstboom afbreken en kuisen, da's niet echt rusten, hé...) mocht ik vandaag weer aan de bak. Afspraak op de gewoonlijke plek, namelijk de parking van de parkwachters in het Vrijbroekpark. Ik kwam gelijk aan met Stefan die na een verplichte rustperiode (Rug!) opnieuw kon meetrainen. Alleen Kjell kwam nog opdagen en toen konden we er aan beginnen. Magda had vannacht haar kleinzoontje Wout op bezoek en kwam wat later. We begonnen dus al aan onze opwarming. Onderweg kwamen we de fietsende Magda tegen. 'Wedden dat ze gaat zeggen: rustig loslopen jongens', zei ik. En ja hoor, Magda riep met een grote smile: 'rustig loslopen jongens'. Dat heet dus je coach kennen, nietwaar. Maar de brede glimlach op het gelaat van Magda maakte ons duidelijk dat zij wist dat wij wisten wat ze ging zeggen, hahaha. Het park lag er modderig bij. Ik kloeg woensdag over het park van Machelen maar hier in Mechelen lagen de paden er echt wel zwaar bij. Het grootste deel van het parcours was beloopbaar maar je zakte bij elke pas een beetje weg en juist dat maakte het lopen zwaarder. Door de slechte toestand van het park, het slechte weer, de beginnende verkoudheden van haar lopers en een aan de alarmbel trekkende hamstring van Kjell verkoos Magda om ons te laten fartlecken. Voor Stefan en ikzelf twee toertjes of zes kilometer en voor Kjell kwam er nog een ronde bij. Voor mij, als halve-fondloper is dit een zware training en zes kilometer achter Kjell aanhollen is geen sinecure. In het begin van het seizoen moest ik elke keer helemaal op het einde lossen aan de hondenweide (het allerlaatste lange stuk) maar vandaag gebeurde dat niet. Ik had het anders best wel lastig maar ik sta de laatste maanden mentaal sterker dan ooit en dus was lossen geen optie. Stefan had weinig terrein moeten prijsgeven, bewonderenswaardig vermits hij twee weken bijna niet heeft kunnen trainen. Ik was deze namiddag graag gaan supporteren in Herentals. Kim loopt daar de cross op het parcours van het PK dat binnen enkele weken wordt beslecht. Ik ben echter verkouden en supermoe. Een zondagnamiddag niksen is in dat geval beter dan de koude en de vochtigheid van een veldloopparcours. Ik heb daarenboven nog wat werk. Ik ben een logo aan het ontwerpen voor de ROM-skippers, de grote Mechelse ropeskippingclub. Niet zo simpel om zo'n uiteenlopende elementen als de Romboutstoren en een springtouw met elkaar te verzoenen. Maar het zal me wel lukken... Gisterenavond was ik te moe om te bloggen. Het slaapverwekkende voetbal van de Jupilerleage kon ik zelfs niet tot het einde aanzien. Toch erg dat zelfs de samenvattingen al niet meer spannend zijn. Alleen het eerste verslag had zo'n showgehalte dat ik er mij op kon focussen. Het leek wel een kortfilm met scheidsrechter Breda in de hoofdrol. Heeft die man een geheime relatie met arrogante Jaak? Als hij kost wat kost het vel van zijn vriendje wilde redden mocht dat wel wat minder opvallend gebeuren. Voor alle duidelijkheid, Club heeft verdiend gewonnen en dat met een superjonge ploeg maar wat die arbiter allemaal uitspookte is toch ontoelaatbaar. En dan laat Wouter Vrancken zich voor de verandering nog eens vangen aan zij eigen temperament. Gaan applaudisseren in het gezicht van de arbiter is er gewoon om vragen natuurlijk. Zoals vrijwel elke zondag scheurde de voorzitter van de Belgische voetbalbond weer in zijn bekende elegante stijl over de paden van het Vrijbroekpark? Misschien moeten we de volgende keer eens stoppen wanneer we hem kruisen. Of hij open staat voor enige kritiek zien we dan wel... Wat was de slogan van die laatste campagne van de voetbalbond alweer? 'Yes, we believe!' of zo? Geef me dan maar 'yes, we can!', want met geloof alleen kom je niet ver...
Vandaag, 59 jaar geleden werd in Leuven één van onze grootste loopsters ooit geboren. Magda Ilands groeide uit tot een karakteratlete, liep een prachtig palmares bijeen, was aanwezig op de Spelen van Seoul en brak een lans voor alle vrouwen in de Belgische atletiek door tegen de wil van de bond in toch te gaan voor de marathon. Diezelfde Magda Ilands is onze coach, mijn coach en ik ben daar heel fier op. Ze is een kleine vrouw maar een grote dame. Magda is nu voor onze groep als een tweede moeder, ze probeert wel streng te zijn maar heeft een hart van koekenbrood. Vanavond was onze groep op training onvolledig. Kim, die zondag loopt in Herentals verkoos om haar korte duurloop thuis in Heverlee te doen en Sarah komt momenteel amper van achter haar cursussen uit. Rosanne was voor het eerst sinds heel lang, en na maanden van blessureleed, weer van de partij maar beperkte haar training net als haar broer Jasper tot een duurloop. Voor we aan onze opwarming begonnen riepen we Magda even tot bij ons om haar ons cadeau af te geven en toen begonnen we er aan. Kjell, die gisteren van Peter, onze ostheopaat, te horen kreeg dat hij vandaag best niet te explosief kon trainen, mocht ter vervanging 8 keer een achthonderd lopen. Zo weet hij tegen de 31e al hoe lang dat is, hahaha... Ewoud en ik hielden onze wekelijkse snelheidstraining. Tien keer 150 met 50m inlopen en 100m voluit spurten. Het ging goed. We begonnen voorzichtig maar eindigden als kanonkogels. Onze jarige was tevreden en zei dat onze snelheid op punt staat en we die maar gewoon moeten onderhouden. 'Het is nog twee weken voor de volgende wedstrijd en dus gaan we volgende week keihard trainen', voegde ze eraan toe. (Voor de verandering, dacht ik!) Op het programma staan waarschijnlijk trainingen met weinig recuperatie. Moon en Noah waren ook aanwezig op de Nekker. Moon had er duidelijk zin in. Eerst had hij looptraining maar daarna mocht hij mee speerwerpen en ik zag dat hij daar echt van genoot. Hij zal zich een krijger of een ridder of een indiaan of een zoulou gewaand hebben, want zo ken ik hem. Noah was daarentegen allesbehalve in vorm. Hij begon bij de eerste loopjes al te hoesten. Hij klonk bijna als een zeehond. Ik liet hem dan ook wijselijk bij Jef in het clubkantoortje. Hij speelde even met de nintendo DS maar stond al weer snel bij Magda. Hij had het koud en verveelde zich. Gelukkig was het een vrij korte training en konden we weer snel naar huis. Ik heb nu een pasje om op de Nekker binnen te rijden en dat scheelt enorm in tijd. Met de kinderen was het altijd een hele opgave om in rechte lijn weer naar de parking te gaan. Er staan namelijk speeltuinen tussen de piste en de uitgang! Nu stapte ik met hen meteen in de auto en we vertrokken. Vooral op woensdagavond zal het een hele verbetering zijn.
Ik trok vandaag voor een doorgedreven duurloop naar het Heverleebos. Ik zoek hoe langer hoe meer het gezelschap van mijn teammates op voor het langere werk. Met Kjell liep ik vorige en deze week meermaals samen en vandaag had ik Kim als trainingsgezel opgezocht. De opdracht van Magda was een kwartier opwarmen, twintig minuten tempo en nog een kwartier uitlopen. Wanneer je het bos niet zo goed kent is dat wel moeilijk en dus liepen we te lang. Een uur is natuurlijk niet dramatisch veel langer maar ik heb niet de gewoonte om anders te trainen dan Magda me opdraagt. Zo ben ik nu eenmaal. Wanneer ze bvb '30 minuten' zegt dan zijn dat er op de seconde na exact 30. Het was een aangename kennismaking met een heel mooi bos, anders dan het zoniënwoud. De paden waren natuurlijk nog niet hersteld van een week winterellende maar zijn er zo breed dat je altijd wel een stukje vindt dat beloopbaar is. We waren niet alleen in Heverlee want we kruisten er ondermeer Pieter Desmet in het gezelschap van Bekele en Glenn Laurens (denk ik maar ik ben niet zeker...). Even later liepen we twee masters van DCLA tegen het lijf. Onder hen Marc Neefs, een collega 800mloper. Na de training kwam hij ons op de parking begroeten. Wie ook meer en meer in de ban is van het lopen is mijn collega Crista. Vorig jaar was ze op haar eentje begonnen met een start-to-run. Soms vergezelde ze me naar Machelen en liep daar ook haar rondjes, aanvankelijk traag en soms nog stappend maar naargelang de weken vorderden zag ik ze duidelijk progressie maken. Nu is ze volwaardig lid van ROBA en traint ze meermaals per week op de 'Tumkens' in Betekom. Roba is een grote club en Betekom is er een onderafdeling van. Ik vind het leuk om met haar af en toe over het lopen te kunnen babbelen. Je voelt dat de passie voor onze sport na elke training groeit. Ze is nu zelfs op een punt gekomen dat ze zich schuldig voelt wanneer ze een training moet missen. Dat is 'the point of no return'. Wellcome to the runners world, Crista.
Het park van Machelen is een uitstekend onderhouden stukje groen. Ook vandaag waren 6 arbeiders van de groendienst druk bezig met het snoeien van hangende takken. Mijn loopparcours lag er nog vrij drassig bij en ik speelde heel even met de gedachte hen te vragen om het met haardrogers beloopbaarder te maken. Ik was echter niet zeker dat ze zo'n opmerking wel als humor zouden bestempelen en dus zweeg ik wijselijk. Ze zagen er ook allemaal dubbel zo sterk uit als ik. Wegdromend bij lekkere muziek vervolgde ik dan maar mijn weg. Na een half uurtje trok ik naar het monument voor mijn lenigheidoefeningen en nog wat stijf van gisteren liep ik mijn vier versnellingen in een andere dreef dan gewoonlijk. De groenmannen hadden hun voertuigen in mijn rechte lijn geparkeerd. Wat een lef... hahaha. Zoals elke woensdag gaf ik vanavond training op de Nekker. Bruno verdeelde de groep in drie. De oudsten en Moon kwamen met mij mee. Terwijl Bruno ze eerst nog even korte loopoefeningen liet doen plaatste ik lage horden en kegels op het middenveld. De training bestond in drie reeksen van 3 rondjes tempolopen. (ongeveer 600m) Bij elke ronde werden in totaal 8 horden genomen. Thijske haakte al heel snel af met een pijnlijke enkel maar de anderen maakten er een snedige training van. De drie minuten rust tussen de reeksen waren heel welkom want ze gingen er allemaal nogal fors tegenaan. Het was niet warm en ik was dan ook verbaasd Jo bij de tweede reeks in zijn t-shirt te zien vertrekken. Ondertussen stond ik daar wel te bibberen. Na de reeksen liet ik ze nog twee driehonderden lopen op de piste. Eerst waren de vier meisjes aan de beurt, gevolgd door de vijf jongens. Bij de meisjes was Eline de snelste met tweemaal 59 seconden terwijl Jo bij de jongens de snelste was in 54 en 52 seconden. Moon, die weeral de jongste was in mijn groep liep eerst 1.05 en daarna 59 seconden. Op het einde speelden ze op eigen verzoek nog 'levende voetbal'. Het spelletje eindigde echter in mineur met een slipper van Ruben en waarschijnlijk een verrekking tot gevolg. Ik hoop dat hij er niet te erg aan toe is. Toen ik hem thuis afzette kloeg hij nog steeds van hevige pijn. Afwachten en zien hoe het morgen evolueert.
Eindelijk weer echt Belgisch weer. Vijf graden, motregen, lichte wind, ik heb het niet graag maar wel liever dan het weer waar we vorige week mee opgezadeld zaten. Ik spreek natuurlijk uit loopoogpunt. Je kan niet anders dan toegeven dat sneeuw veel charme heeft en bij de meeste mensen de romantiek aanwakkert. Wie weet hoe lang de kinderen zullen moeten wachten vooraleer ze weer eens zo'n pak sneeuw te zien krijgen. Het was vandaag in ieder geval een blij weerzien met de piste. Ik bedoel daarmee dat je ze weer zag liggen. Onze groep was vrij compleet: Kim, Kjell, Jasper, Ewoud, nieuweling Tom en ikzelf. Alleen onze die-hardstudente Sarah (én de nog steeds geblesseerde Rosanne) ontbraken op het appel. Tijdens de opwarming hielden Kjell en ik een wedstrijdje 'om het meest zagen'. We hadden nog zowat overal pijn na die zware training van zondag. Gelukkig hielp het opwarmen en de versnellingen stelden me gerust. Magda wilde ons allemaal 200en laten lopen maar Kjell vond dat, gezien zijn tegenwerkende hamstrings, te explosief. Hij mocht 10 keer 500 lopen. Amai, da's gewoon nog zwaarder... Jasper verkoos om te duurlopen. Kim was eerder aan haar serie 200en begonnen maar pikte na onze eerste twee 200en bij ons aan. Ik liep de volledige serie van negen 200en op kop. Als ik me goed voel loop ik eigenlijk liefst op kop. Zo kan ik zonder probleem mijn foulée trekken. Op training loop ik het liefst achter Kjell, juist omwille van onze identieke foulée. Maar dat zijn dan 600en of duizenden. Bij 200en, 300en en 400en loop ik liever op kop omdat mijn foulée dan groter is dan bij het langere werk. Maar bon, vandaag liep ik dus op kop en het ging prima: een stuk of zes in 31, twee in 30 en de laatste in 27 seconden. Helemaal niet zo slecht voor iemand met een geblokkeerde onderrug en vermoeid van een week trainen in de sneeuw. Na de training nam ik snel een douche en vertrok ik naar Elzestraat voor een bezoek aan Peter Derijck, onze toverdokter. Drie kwartier later kwam ik weer buiten en geloof het of niet maar ik voel me ineens weer veel soepelder en uit ervaring weet ik dat het morgen nog beter zal gaan. Dan staat er maar een korte duurloop op het programma en donderdag een lange. Tegen dan is vorige week nog slechts een herinnering en zoals Magda zondag zei: 'trainen in de sneeuw is niet slecht. Als je er zonder kleerscheuren doorkomt kan het je alleen maar sterker maken.' Met deze wijze woorden wens ik jullie allemaal een goede nacht! Tot morgen.
Vandaag werd de kaap van de 20.000 hits op mijn blog gepasseerd. Da's bijna een vreugdedanske waard. ik vraag me af wie die kaap heeft genomen... Vandaag is ook eindelijk de dooi begonnen maar daarom was het nog niet makkelijk lopen. Ik had overal pijn en het lopen in het park van Machelen viel door het schuiven zo hard tegen dat ik besloot uit te wijken naar de piste. Daar lag het toch iets beter en kon ik mijn duurloop afwerken. De versnellingen deed ik dan maar op straat. Hopelijk is de piste van de Nekker morgenavond volledig sneeuw- en ijsvrij. Gisteren vond er naast de de cross van Hulshout ook nog een veldloop plaats in Hamme. Daar liepen een aantal atleten van de kern van Kapelle mee. Ook Eline startte daar en ze deed het voortreffelijk. Ze liep voor één keer een tactische wedstrijd en werd uiteindelijk derde na twee zusjes. Een volledig verslag van de wedstrijd vind je op haar blog. (Zie rechtercolom!) Dit WE heb ik besloten om mij kandidaat te stellen voor het bestuur van RAM. Onze club zit momenteel op gebied van bestuur en organisatie in een dipje en de talrijke oproepen van Jef en co hebben me niet onberoerd gelaten. Het feit dat Patrick, Kjell's vader eveneens zijn kandidatuur stelt heeft me over de streep getrokken. Ik ben nu reeds een zevental jaren lid van RAM, heb nooit een andere atletiekclub gekend en voel me hier thuis. Daarenboven ben ik overtuigd dat er potentieel aanwezig is om nog te groeien. Op vrijdag 23 januari vindt de algemene vergadering (met spaghetti-avond) plaats. Hopelijk kunnen zowel Patrick als ik die avond op de steun van onze clubmakkers rekenen. Vanavond heb ik een affiche afgewerkt voor een organisatie van het oudercomité van de Sint-Maartenschool. Ik zit al een jaar of acht in dat comité en al heb ik minder en minder tijd om naar de vergaderingen te gaan, ik blijf me inzetten en mijn grafische ervaring ten dienste stellen van de school. De affiche betreft een wandelzoektocht tvv een Plan-kind dat het oudercomité gaat adopteren. Een fijn initiatief waar ik me helemaal in kan vinden. Spijtig genoeg ga ik zelf niet kunnen deelnemen op 8 februari want dan vindt het PK cross plaats in Herentals en dat mag ik al helemaal niet missen. Als fotograaf en coach wel te verstaan, niet als crosser, hahaha...)
Ik ben André Lafère, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Drettiboy.
Ik ben een man en woon in Eppegem (België) en mijn beroep is Hoofdredacteur bij Feeling Wonen.
Ik ben geboren op 17/05/1959 en ben nu dus 66 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Geschiedenis (Eerste imperium), Tekenen, Lopen, muziek, westerns, fotografie, tuinieren....
Coach: Magda Ilands
Kiné:Peter Derijck en Steven Gillisjans
Sportdokter:Renaat Huysmans
Dokter:Paul Tassenoy
