Ziyi Zhang,
Arno, Frank Sinatra, Kristin Scott Thomas, de maan, Carly Simon, Marlo
Brando, Halle Berry, Peter Pan, Miles Davis, Catherine Deneuve, konfituur, Emma De Caunes, Massive Attack, Maria Callas, de Smurfen, Edith Piaf, Burt Bacharach, Sarah
Vaughan, Johan en Pirrewiet, Duffy, VDB, Gong Li, The Doors, Baudelaire, Kerstmis, Hubert Lampo, Kreta, Max Ernst, Martini Bianco, Parijs, Killing Joke, pasta,
Diana Krall, bananen, Four Roses, Joan Chen, Charles Trenet, Selah Sue, Juan Lozano, Magda
Ilands,Montgomery Clift,
Deadwood, Puccini, Citroën, Gary Numan,INXS, Fad Gadget, Memoirs
of a geisha, meiklokjes, Melody Gardot, druiven, Retsina, Astrud
Gilberto, Napoleon, Julie London, Bob Dylan, Sinterklaas, Freddy Maertens, AA-drank, Boris
Vian, The curious case of Benjamin Button, Picasso, Bryan Ferry,Dusty Springfield, The
Stooges, Grace Jones, Chocolat (de film), The Searchers, Jeanne Moreau, Nikon,
Vivien Leigh, Moby, Le grand Meaulnes, Natalie Portman, Père Lachaise, Norah Jones, Colnago, Jeff Buckley, de
zomer, Françoise Hardy, de zee, The House of Pain, Sting, Expo ’58, de Panton
Chair, de mus, Jamie Cullum, (they long to be) close to you, Sebastian Coe, Johnny Depp,
Veerle Dejaeghere, Crazy Horse, zwart, de F-4 Phantom, Asics, Queen Padmé, Folegandros, Iggy Pop, Audrey Tautou, de roodborst, Oostduinkerke, Peyo, Pierre Alechinsky, Serge
Gainsbourg, Toots Thielemans, Cate Blanchett, George Harrison, I only have eyes
for you, The Cotton Club, Ava Gardner, Juliette Binoche, Louis De Funès, Pearl
Jam, Trijntje Oosterhuis, La promesse de l’aube, Kim Gevaert, Riuichi Sakamoto,
Pierrot La Lune, Robin Wright Penn, Het Leugenpaleis,The USS Entreprise, Buck Danny, Gene Vincent, Lena Horne,
Westerns, The Stooges, Sophie Marceau, Les Invalides, Georges Brassens, Austerlitz, Ernesto Che Guevara,
Marilyn Monroe, Clint Eastwood, Audrey Hepburn, Robert Redford, Michelle
Pfeiffer, Sean Penn, Oglala Sioux, Subcomandante Marcos, de zang van een merel,
seringen, Polo van Ralph Lauren, groene olijven, L’armée des ombres, La légion,
de geur van lijnolie, Compeed, Sven Nys, The last emperor, Anderlecht, Kate Blanchet, Bobby
Kennedy, Japan(the band), bananen, Tinkelbel...
NO PAIN NO GAIN
Believe in yourself!
06-04-2008
Volderke!
Ik verschoot mij een bult toen ik opstond, de zon scheen warempel. Ze waren op het KMI aan het feesten geweest toen ze de voorspellingen van het WE hadden opgemaakt, zeker? De zon, dat klopte niet maar de voorspelde koude was er wel. Slechts zeven graden toen we in het Vrijbroekpark vertrokken voor onze opwarmingsronde. Sarah, Rozanne, Maya en haar broer gingen duurlopen, maar voor Kjell, Jasper, Ewoud en ik werd het andere koek. Kjell, die de laatste hand legt aan zijn voorbereiding van de 10 km van Mechelen kreeg 1600en voorgeschoteld. Voor de anderen twee maal duizend met 5 minuten recuperatie tussen. Dat kan voor sommigen weinig lijken, maar wanneer je voluit gaat bij zo'n oefening kan dat tellen, hoor! Terwijl we naar het vertrekpunt jogden, speculeerden we over de tijd die we gingen halen. Onder de drie minuten leek ons gezien de plaats, de omstandigheden en het feit dat onze voorbereiding (zeker wat mij betreft!) pas is begonnen, een utopie. We vertrokken, Jasper op kop, ik erachter en Ewoud die ons rijtje sloot. Reeds na vijftig meter werd het al slalommen tussen de joggers (Gek hoeveel mensen rond deze periode uit hun winterslaap komen!)en enkele bochten lagen er spekglad bij. Zoniet had onze chrono er beter uitgezien. Maar slecht werd het niet, hoor! Ik liet Jasper op het einde gaan, (Niet te veel forceren is de boodschap)in het besef dat er nog een duizend ging volgen. Jasper klokte in 2.54, ikzelf in 2.58 en Ewoud volgde enkele meters verder. Amai, heavy! We kregen 5 minuutjes om te bekomen. Niets te veel! Jasper vertrok opnieuw op kop (Waar is de tijd dat die rol voor mij was weggelegd!) maar het voelde helemaal anders aan. Na zo'n 300 meter vond ik dat het echt té snel ging en liet ik Jasper maar gaan. Ik hoorde Ewoud, die net iets vroeger dezelfde beslissing had genomen, geleidelijk aan terugkomen. Of hij helemaal tot in mijn spoor is geraakt heb ik niet gezien. Het is wel zo dat het verschil met Jasper beperkt bleef tot enkele tientallen meters. Op het einde zette ik nog een spurtje in om uiteindelijk opnieuw in 2.58 uit te komen. Jasper had weer 2.54 gehaald en ik geloof dat Ewoud net iets meer dan drie minuten had gelopen. 'Goed getraind, jongens' zei Magda. We liepen nog een ronde uit en daarna was het huiswaarts keren voor een namiddagen genieten van de Ronde. Het werd écht genieten want tot in de slotkilometer bleef het spannend. En wat een toffe winnaar. Stijn Devolder is zo'n gast die iedereen graag ziet koersen. Hij kijkt nooit op een inspanning, reed soms wel als een kieken zonder kop, maar is sinds zijn overgang naar Quick Step blijkbaar rijper geworden. Het bewijs is zijn overwinning van vandaag. Geholpen door het feit dat achter hem iedereen naar Boonen keek kon hij lekker aanvallen en nog aanvallen. Benieuwd wat het in de Toer wordt voor Volderke. Hij kan behoorlijk bergop rijden en is een uitstekend tijdrijder. Hij traint trouwens al een hele tijd om zijn trapsnelheid te verhogen (Zijn coach is Dirk Demol en zat net als Stijn zelf bij Discovery Channel!). Je merkte het vandaag al, vind ik. Terwijl zijn achtervolgers het grote verzet zo goed en zo kwaad probeerden rond te krijgen, maalde Volderke soepel 'à la Armstrong'. Mooi zo, want hoe lang wachten we al op een ronderenner?
Vandaag stond er snelheidstraining op het programma. Ik geraak nog moeilijk op de Nekker op vrijdag en daarom doe ik ook deze training in het park van Machelen. De opwarming ging vlot en mijn benen voelden soepeler dan de voorbije twee dagen. Na de nodige soepelheidsoefeningen en mijn versnellingen begon ik er aan onder het waakzame oog van de 'man met de Labrador' en mijn collega Crista die haar gebruikelijke toertjes liep. Tien keer 150 m. De eerste 50 op tempo en de laatste 100 spurtend. Ik meet de afstand niet echt maar tel de dubbele passen. Vierentwintig in totaal heb ik er nodig op de piste om 100 meter af te leggen tijdens een spurttraining en dus tel ik mijn stappen. Simpel toch? Ik zag me niet echt met een plooi- of lintmeter beginnen afmeten. Mensen verklaren me nu al gek genoeg! Ik heb trouwens mijn oefenterrein vanuit de lucht bekeken. Met de gele streep duid ik mijn duurloopronde van 600 meter aan. De rode streep duidt de rechte lijn waar ik mijn spurttraining hou aan. De richting wordt meestal bepaald door de windrichting maar vandaag stond er nagenoeg geen wind en zeker niet onder de bomen. Dus opteerde ik voor mijn favoriete richting, van oost naar west. Na de training vroeg Crista of ik in de wedstrijden nog sneller liep dan vandaag op training want dat vond ze toch behoorlijk snel. Tja, als ik ooit nog dat Belgisch record wil pakken zal het wel moeten, hé. Soms kan ik er op training wel echt moeilijk bij dat een 800 even snel wordt gelopen dan mijn 100en of 200en. Ik sta daar soms te puffen na een 200 meter in 30 seconden en besef dat ik dat tempo nog 3 keer langer moet volhouden! En toch doe je dat in de wedstrijd... Zonder probleem. Té gek!
'Mac', mijn computer is mijn vaste compagnon. Ik heb hem nodig om te werken en in mijn vrije tijd kan ik ook al niet zonder hem. Als dat mijn beste vriend niet is? Soms beeld ik me in dat het menselijk lichaam een computer is dat je naar eigen goedkeuren mag programmeren. Vanmiddag was ik dus mijn 'Apple'. Ik programmeerde mijn lopen op 'traag', pushte appeltje 's', daarna op 'enter' en vertrok. Voor elk rondje Machelen heb ik net drie minuten nodig. Ik weet ook exact waar ik moet zijn na één minuut, idem voor de twee minutenkaap en dus ben ik er in geslaagd om na 15 toeren exact op 45 minuten uit te komen. Ok, ik heb op het einde 50 meter supertraag gelopen om het te laten kloppen, maar ik was uiterst tevreden. In tegenstelling tot gisteren had ik mijn duurloop volgens het vooropgestelde tempo gelopen. Resultaat: veel minder stijf en geen pijn of bijna geen. Alleen bij de versnellingen achteraf geraakte ik moeilijk in mijn 'foulée'. Ik zal mijn computerprogramma misschien toch wat moeten upgraden. Voor ik mijn Mac afsluit zal ik deze training maar saven voor de volgende keer. Ik programmeer alvast mijn spurttraining van morgenmiddag. Tien keer 100? Misschien nog net iets te explosief! Dan maar tien keer 150? Ik vraag het morgen gewoon aan Magda. Die is toch nog altijd slimmer dan mijn computer!
Mijn duurloop van deze middag in Machelen verliep nogal stroef, vond ik. Vanaf het begin was de soepelheid ver te zoeken waardoor ik de nijging had te beginnen trekken en sleuren. Resultaat: ik heb bijna 4 minuten te snel gelopen op mijn 9 km. Foei! Ik besefte het gaandeweg wel maar slaagde er maar niet in om veel trager te lopen. Hoe trager ik ging, hoe meer pijn ik had. Het wordt wel een constante dat ik daags na een zware training toch veel meer last heb dan vroeger. Beginnen de jaren dan toch hun tol te eisen? Waarschijnlijk wel. Maar ik pas me wel aan zeker? Iets meer rusten en wat trager duurlopen, daar zal ik niet van sterven! Zolang ik mijn pistetrainingen kan blijven afwerken is het ok. O ja! Mijn wedstrijdboekje is eindelijk toegekomen. Nu kan ik weer lijstjes maken en ben ik dus enkele avonden zoet. Het was vanavond feest op Zennester, tenminste voor Moon's ploegje. (Hijzelf zit nog steeds met een bronchitis, mocht niet meetrainen en had het als toeschouwer duidelijk moeilijk. FOTO1) Belofte maakt schuld en met enkele ouders hadden we beloofd dat we bij winst tegen KV zouden trakteren. Spaghetti, kinderchampagne, ijs met appeltaart en Arsenal-Liverpool op TV. (de andere FOTO'S) Wat een avond voor die mannekens!
Voor het eerst sinds lang hebben we vanavond zonder de enorme lichtinstallatie van de Nekker kunnen trainen. Met het zomeruur en de open hemel was het voor iedereen genieten. Ook de temperatuur was aan de zachte kant. Alleen de gebruikelijke wind was weer op het appel. Hij blaast trouwens bijna altijd uit dezelfde richting. Daardoor kom je steeds vanaf de 200 m tot aan het ingaan van de laatste rechte lijn met de neus pal in de wind. Vandaag stonden 200-en op het menu. Mijn favoriete training. Het aantal viel gelukkig nog mee. Drie series van drie met heel weinig recuperatie tussen. Kwaliteit dus en met de eerste drie in 31, de tweede serie in 30 en de laatste drie telkens in 29 seconden hebben we Magda op haar wenken bediend. Ik had geen super gevoel maar het ging, gezien mijn laatste weken, behoorlijk! Magda vroeg me om toch maar in te schrijven voor het PK alle categorieën. Dat is pas binnen drie weken maar ik twijfel toch nog. Ik vind dat ik mijn tijd mag nemen om te groeien naar de goede vorm en als het weer niet snel opwarmt zal het bij mij wel wat langer duren vrees ik. Geef me warm weer en dan zijn die drie weken wellicht genoeg, maar nu? Ondertussen is mijn wedstrijdkalender nog steeds niet toegekomen. Ze zijn me toch niet vergeten, zeker? Els vertelde me daarnet op training dat de hare reeds donderdag was toegekomen. Verdorie, nu wordt mijn geduld toch wel op de proef gesteld. Vandaag kreeg ik via deze blog een mail vanuit Kreta. Kristel, een vriendin die er al meer dan vijftien jaar woont volgt mijn avonturen op het internet. Via Kurt had ze dit blogadres te pakken gekregen. Kristel en ik kennen elkaar al zo lang. Ik heb een special band met Kreta en al ben ik er de laatste jaren niet veel meer geweest, het was ooit anders. Voor de kids er waren was het mijn jaarlijks toevluchtsoord. Mijn plek om te onthaasten. De zon, de retina, de zee, de bergen, de mensen. Alles staat me aan op dat eiland. Ik heb de periode nog gekend dat het spotgoedkoop was om naar ginder te gaan maar met de komst van de euro is dat spijtig genoeg veranderd. In 2005 was ik er voor het laatst. De kinderen vonden het daar geweldig. We waren er met een hele kliek en voor de kids was het onvergetelijk. Ik kon er ook heel goed trainen. Ik hou van warm, zelfs heet weer en ik kwam in topvorm terug naar België. Net op tijd om de laatste hand te leggen aan de voorbereiding voor het BK waar ik toen zowel de 400 als de 800 meter won. Geef mij maar warm weer! (FOTO'S: Kreta 2005)
Ik ben verknocht aan het park van Machelen. Vandaag moest ik niet werken en ik verkoos om toch naar Machelen te rijden om daar mijn toertjes te lopen ipv de grotere ronden van het Vrijbroekpark te trotseren. Gisteren heb ik kunnen ervaren hoe vettig het parcours er in Mechelen bij ligt terwijl het in Machelen vrijwel droog is. Mijn voet was uiteindelijk ok maar de inspanningen van gisteren waren nog niet uit mijn lichaam. Vooral de eerste tien minuten was het afzien maar daarna ging het beter. Souplesse, daar draait het toch om, hoor. Vanmorgen ben ik even gaan piepen op een aantal loopblogs en toen ik zag dat Els de VAL-zomerkalender in haar brievenbus had gevonden ben ik als de bliksem naar de mijne gespurt. Groot was mijn ontgoocheling want de postbode was al langsgeweest en er zat nog geen bruine enveloppe van de VAL bij. Spijtig, maar morgen of overmorgen zal het wel prijs zijn. Het is steeds een leuk moment om het hele atletiekseizoen al te kunnen overlopen en je eigen agenda op te stellen. In mijn geval gaat het steeds om een aantal vaste afspraken en een hoop wedstrijden waar ik van hoop dat ik ze zal kunnen lopen. Veel hangt af van het uitblijven van ziektes en kwetsuren. Valt het mee zoals in 2006 dan loop ik veel wedstrijden. Valt het tegen zoals in 2007 dan loop ik het strikte minimum. Naast mijn agenda stel ik ook al een lijst op met mogelijke wedstrijden waar Moon aan zal deelnemen. Niet te veel, maar toch genoeg om enkele objectieven te kunnen waarmaken. Moon is trouwens nog steeds ziek en een bezoek aan dokter Paul heeft uitgewezen dat hij nu met een bronchitis zit. Resultaat: een antibioticakuur. Hij heeft nog een week om er bovenop te komen en fris en monter terug aan de schoolpoort te staan. Geen training dus voor hem deze week en ook geen match zaterdag en niet mee naar Kessel-Lo zondag (eerste meeting). Maar in principe kan hij volgende week hernemen. Nog enkele weken wachten en dan wordt Noah 6 jaar.(FOTO'S) Zoals zijn grote broer zal Noah de Boa, zoals ik hem dikwijls noem, vanaf dan wekelijks meetrainen op de RAM. (in de zomermaanden zelfs twee keer!) Benieuwd hoe hij het zal doen. Lichamelijk lijkt Noah op Moon. Het is ook een sprinkhaan, maar zijn benen zijn iets korter en als ik hem bezig zie heb ik de indruk dat hij meer het explosieve type is. Het is echter nog veel te vroeg om te oordelen, hé. Zijn eerste wedstrijd zal in oktober in Kapelle zijn. Noah zelf kijkt er naar uit. Ik ook!
Ik ben André Lafère, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Drettiboy.
Ik ben een man en woon in Eppegem (België) en mijn beroep is Hoofdredacteur bij Feeling Wonen.
Ik ben geboren op 17/05/1959 en ben nu dus 66 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Geschiedenis (Eerste imperium), Tekenen, Lopen, muziek, westerns, fotografie, tuinieren....
Coach: Magda Ilands
Kiné:Peter Derijck en Steven Gillisjans
Sportdokter:Renaat Huysmans
Dokter:Paul Tassenoy
De rode streep duidt de rechte lijn waar ik mijn spurttraining hou aan. De richting wordt meestal bepaald door de windrichting maar vandaag stond er nagenoeg geen wind en zeker niet onder de bomen. Dus opteerde ik voor mijn favoriete richting, van oost naar west. 
Na de training vroeg Crista of ik in de wedstrijden nog sneller liep dan vandaag op training want dat vond ze toch behoorlijk snel. Tja, als ik ooit nog dat Belgisch record wil pakken zal het wel moeten, hé. Soms kan ik er op training wel echt moeilijk bij dat een 800 even snel wordt gelopen dan mijn 100en of 200en. Ik sta daar soms te puffen na een 200 meter in 30 seconden en besef dat ik dat tempo nog 3 keer langer moet volhouden! En toch doe je dat in de wedstrijd... Zonder probleem. Té gek!
