Ziyi Zhang,
Arno, Frank Sinatra, Kristin Scott Thomas, de maan, Carly Simon, Marlo
Brando, Halle Berry, Peter Pan, Miles Davis, Catherine Deneuve, konfituur, Emma De Caunes, Massive Attack, Maria Callas, de Smurfen, Edith Piaf, Burt Bacharach, Sarah
Vaughan, Johan en Pirrewiet, Duffy, VDB, Gong Li, The Doors, Baudelaire, Kerstmis, Hubert Lampo, Kreta, Max Ernst, Martini Bianco, Parijs, Killing Joke, pasta,
Diana Krall, bananen, Four Roses, Joan Chen, Charles Trenet, Selah Sue, Juan Lozano, Magda
Ilands,Montgomery Clift,
Deadwood, Puccini, Citroën, Gary Numan,INXS, Fad Gadget, Memoirs
of a geisha, meiklokjes, Melody Gardot, druiven, Retsina, Astrud
Gilberto, Napoleon, Julie London, Bob Dylan, Sinterklaas, Freddy Maertens, AA-drank, Boris
Vian, The curious case of Benjamin Button, Picasso, Bryan Ferry,Dusty Springfield, The
Stooges, Grace Jones, Chocolat (de film), The Searchers, Jeanne Moreau, Nikon,
Vivien Leigh, Moby, Le grand Meaulnes, Natalie Portman, Père Lachaise, Norah Jones, Colnago, Jeff Buckley, de
zomer, Françoise Hardy, de zee, The House of Pain, Sting, Expo ’58, de Panton
Chair, de mus, Jamie Cullum, (they long to be) close to you, Sebastian Coe, Johnny Depp,
Veerle Dejaeghere, Crazy Horse, zwart, de F-4 Phantom, Asics, Queen Padmé, Folegandros, Iggy Pop, Audrey Tautou, de roodborst, Oostduinkerke, Peyo, Pierre Alechinsky, Serge
Gainsbourg, Toots Thielemans, Cate Blanchett, George Harrison, I only have eyes
for you, The Cotton Club, Ava Gardner, Juliette Binoche, Louis De Funès, Pearl
Jam, Trijntje Oosterhuis, La promesse de l’aube, Kim Gevaert, Riuichi Sakamoto,
Pierrot La Lune, Robin Wright Penn, Het Leugenpaleis,The USS Entreprise, Buck Danny, Gene Vincent, Lena Horne,
Westerns, The Stooges, Sophie Marceau, Les Invalides, Georges Brassens, Austerlitz, Ernesto Che Guevara,
Marilyn Monroe, Clint Eastwood, Audrey Hepburn, Robert Redford, Michelle
Pfeiffer, Sean Penn, Oglala Sioux, Subcomandante Marcos, de zang van een merel,
seringen, Polo van Ralph Lauren, groene olijven, L’armée des ombres, La légion,
de geur van lijnolie, Compeed, Sven Nys, The last emperor, Anderlecht, Kate Blanchet, Bobby
Kennedy, Japan(the band), bananen, Tinkelbel...
NO PAIN NO GAIN
Believe in yourself!
14-09-2008
BK Juniors en beloften in Herve.
Het was een eindje rijden naar het land van Herve. Gelukkig was ik niet alleen in de wagen. Ewoud, Sarah, Kim, Moon en Noah waren ook meegereid om er Kjell aan te moedigen. In onze rugzak hadden we drie grote spandoeken verstopt. Gisterenavond hadden de jongens en ik die nog geschilderd en nu was het moment aangebroken om ze te gebruiken. Er waren trouwens nog andere RAM-atleten van de partij in Herve. Thalia deed mee aan het verspringen en de zusjes An en Nathalie Verboven deden wat iedereen stilaan gewoon is van de supersisters, nl. medailles pakken. Nathalie won goud op de 400m horden en An won tweemaal brons, op de 100 en 200m. Aan de piste gekomen zochten we meteen de andere Kjell-supporters op. Die hadden een lekker warm plekje gevonden op de tribune, in de zon en vooral uit de koude wind. Het was er maar 16 graden en dat is véél te koud voor de tijd van het jaar. Het zal niemand verbazen dat de club van Herve de traditie van slechte organisatie en amateuristische aanpak van onder de taalgrens met verve heeft verdedigd. Op alle gebied schoot de organisatie te kort. Het ging tenslotten om een Belgisch Kampioenschap. De wedstrijd ging dus met een aanzienlijke vertraging van start . Eén van de kandidaten, Michael Brandebourg had een eigen haas, een Ethiopische loper die aangesloten is bij RFCL meegebracht. Die nam meteen de kop en kwam aan de meet door in 31'. Een veel te snelle start voor onze Kjell. Ik stond bij een nerveuze Herman aan de 200m en hij had een schema gemaakt waarop de rondetijden moesten worden ingevuld. Zo konden we reeds zien wat de mogelijke eindtijd ging worden. De eerste ronden waren supersnel, té snel voor Kjell en die ging dfan ook heel snel zijn eigen tempo zoeken. Halfweg was er een zichtbare verzwakking maar de laatste kilometer ging dan weer vlotter. Eindtijd: 15.15. Geen supertijd en diegenen die hadden verwacht dat hij zijn krachttoer van Merksem hier zo maar eventjes zou herhalen waren wellicht ontgoocheld, Kjell zelf in de eerste plaats. Ik had de laatste dagen enkele signalen menen te onderscheppen die erop wezen dat de benen niet super waren. Ik was dus voorbereid... Laten we die chrono maar zo snel mogelijk vergeten en alleen die toch wel mooie vierde plaats onthouden. Verleden jaar vijfde, nu vierde, volgend jaar kan hij strijden voor een medaille. De supporters zullen er weer staan!
O ja, ik ging het bijna vergeten, zowel Sarah als Ewoud zijn geslaagd voor hun tweede zit. Ik ben zo blij voor hen. Proficiat allebei!
Lekker uitslapen? Da's voor later als ik met pensioen ben!
Zondag 14 september. Vanmorgen scheen er een lekker zonnetje maar was het bitterkoud. Ik had mijn wekker op 8 uur gezet en het eerste dat ik deed was beneden de deur openen om de temperatuur te voelen. Het tweede was koffie zetten en het derde was mijn handschoenen uit de kast halen. Ik maakte daarna pannekoeken klaar voor de kids die ondertussen hadden plaatsgenomen voor de TV. Ikzelf hield het bij mijn bananen en een kop koffie met vijf suikers. Tja, ook ik heb zwakheden... Om half tien vertrok ik thuis, pikte Sarah onderweg op en reed naar het Vrijbroekpark. Toen we daar aankwamen las ik op de thermometer van mijn wagen slechts 11 graden. Aaarghll... Niks voor mij dus. Gelukkig had ik mijn polar aan en mijn handschoenen. Ik voelde wel de blikken van al die lopers die daar in korte broek en T-shirt naar mij gaapten met een blik van: zie daar eens, een zot! Ik kon geen ander excuus bedenken dan dat ik kou had. Zonder die gapers had ik mijn muts waarschijnlijk nog opgezet ook! Sarah en Kim hielden het bij een duurloop, Kjell die later op de dag zijn BK moest lopen in Herve was met de fiets gekomen en was vrijgesteld van training. Voor Ewoud, Jasper en ik had Magda een zogenaamde laatste 'zware' training in petto. Twee reeksen van twee maal 400m met héél weinig recuperatie tussen. In het rozenpark vallen die 400en niet mee want de bochten zijn er kleiner dan op een piste en dat loopt gewoon moeilijker. Jasper nam de eerste voor zijn rekening en we kwamen uit op 67'. Het ging lekker. Vooral mijn recuperatie blijft uitstekend. De tweede liep ik op kop en we deden er één seconde langer over. Drie minuten rust lieten ons toe om de nodige zuurstof naar de spieren te laten glijden. Daarna vertrokken we weer. Jasper opnieuw op kop en 68' als tijd. De laatste nam ik weer voor mijn rekening. Ik liep een goed tempo en op het einde kwam jasper nog langszij. Resultaat: 64'. Uitstekend getraind met het oog op de clash van volgende week.
Gisteren heb ik mijn snelheidstraining in het park van Machelen gehouden. Een drietal kilometer als opwarming, lenigheidoefeningen en vier versnellingen als voorgerecht. Daarna tien keer 100m spurten en telkens 100m terugwandelen. Moe word ik daar niet echt van maar ik heb wel pijn aan de pezen en aanhechtingsspieren achteraf. Ik ervaar dat de échte explosieve trainingen hoe langer hoe meer belastend zijn voor mijn gestel. De leeftijd, hé... Vandaag was het mijn wekelijkse rustdag. Daarenboven was het Moon's eerste thuismatch op Zennester. Er werd met 2-0 gewonnen van Katelijne. Deze tegenstander was sterker dan die van vorige week maar 2-0 is absoluut geen vertaling van de waardeverhoudingen. Indien er wordt gecombineerd zoals tegen Hooikt en sommigen wat minder op doel trappen maar kiezen voor de passing, dan wordt er met 10-0 gewonnen. Spijtig dat sommigen hun opdrachten niet uitvoerden. Morgenvroeg ga ik eerst trainen in het Vrijbroekpark en na de middag trekken we naar het 'Land van Herve'. In het Luikse gaat het BK door voor Juniors en beloften. Kjell loopt er de 5000m. Ik ben al even zenuwachtig als hij. Moon, Noah en ik hebben een verrassing klaar voor morgen. Maar vermits het een surprise is zal ik dat pas morgen vertellen. C U.
Wat een lekker zomerweertje vandaag. Ideaal om te gaan lopen. Vanmiddag trok ik dus voor mijn duurloop naar het park van Machelen. Vijfenveertig minuten toertjes draaien en ondertussen nadenken. Meestal dwalen mijn gedachten af naar het lopen. Allez gij, 't is toch nie waar zeker. Awel, ja! Miljoenen onderwerpen maar terwijl ik loop denk ik alleen aan... lopen. Vandaag was het onderwerp van mijn denken het aantrekkelijk maken van de looptrainingen die ik geef op de Nekker. Niet simpel natuurlijk. Ik ervaar een duidelijke noodzaak om het lopen toch leuk te maken voor iedereen. Niet alle kinderen lopen graag en niet alle kinderen hebben talent voor het lopen. Ik moet er dus iets op vinden. Ik heb enkele ideeën die ik nu wat concreter ga uitwerken en daarna aan Bruno (Onze jeugdcoördinator) voorleggen. Ik was tijdens het lopen in gedachten ook weer een sponsor aan het zoeken. Telkens wanneer ik aan iemand dacht stelde ik me daarbij dezelfde vraag. Waarom zou die persoon of firma onze club sponsoren. Ik ga ook weer werk maken van een aantal logo-ontwerpen. Het is in ieder geval tijd dat we voor onze jongste lopertjes minstens de nodige singlets kunnen aanbieden voor het betwisten van wedstrijden. Met onze Moon gaat het beter. De wondes zijn dicht en de pijn is min of meer verdwenen. Ik heb hem voor alle zekerheid thuis gehouden van de voetbaltraining. Een dagje rust kan alleen maar goed doen! Ondertussen heb ik ook Moon's fototoestel leeggemaakt en ik schrok me een bult. Ik ben nergens meer veilig nu hij ook fotograafje speelt!
Om elf uur vanavond schoot Moon wakker van de pijn. Enkele uren voordien was hij op training gevallen. Door op volle snelheid een horde te raken was hij gaan vliegen en kwam zo onzacht op de tartan terecht. Gevolg: brandwonden aan schouder, elleboog en dij. Ik weet uit ervaring dat de pijn pas later komt. Moon was gaan slapen met een lichte hinder maar werd dus na een korte slaap reeds wakker van de brandende pijn. Ik had niets in huis om dat te verzorgen en dus sprong ik in mijn auto en vertrok op zoek naar de dichtstbijzijnde apotheek van wacht. Ik vond er één op de Brusselsesteenweg in Mechelen en nadat de jonge apothekeres van de schrik was bekomen (Ik stond daar ongeschoren en in training en het lieve kind zag in het donker een overvaller ipv een bezorgde papa) bezorgde ze mij Flamigel en een pijnstiller. De gel deed vrij snel zijn werk en Moon kon eindelijk slapen. Morgen én overmorgen geen sport voor hem (ook niet op school). Eerst herstellen en daarna nog zien of hij kan en mag voetballen in het WE. Mijn tweede training als coach werd dus danig in de war gebracht door Moon's tuimeling. Ik liet mijn groep een soort steeple lopen over één baanronde waarbij een viertal hindernissen dienden te worden genomen. Ik had de oudste groep + Moon die in het lopen niet moet onderdoen voor zijn oudere clubmakkers. Ook Eline zat in mijn groep. Ik was nogal geflateerd te vernemen dat ze haar les paardrijden naar zaterdag had verschoven om bij mij te kunnen trainen. Eerst liepen de meisjes hun steeple. Eline kwam als eerste over de streep, gevolgd door Charlotte. Daarna waren de jongens aan de beurt. Moon vertrok op kop. Zelfs wanneer je zegt dat het geen wedstrijd is willen die gasten toch koersen. Enkel de jongen met de Club-Bruggeshirt kon hem volgen (Ik ken alle namen nog niet!). Na 300m ging die Moon voorbij (Moon is negen en de andere jongen 13!) maar Moon wilde niet onderdoen en spurtte dus zo hard hij kon. Op de laatste horde ging het fout. Moon struikelde en maakte een 'vol plané' zoals zijn vader ooit demonstreerde op het BK Indoor in Gent. Laagvliegen is een kunst, nietwaar! Moon bleef daar effe versuft liggen. Alle kinderen er rond en moon boos op de hele wereld. Dat ging over en wat later nam hij nog deel aan onze mini-fartleck. Ik heb de smaak van het training geven aan kinderen wel te pakken. Nu was mijn groep wel veel inschikkelijker dan die van vorige week toen er enkele kinderen op elke opmerking of aanwijzing van mij een repliek klaar hadden. En niet van 'O, leuk trainer'! Het was eerder in het genre van 'moet dat wel?' of 'waar is dat allemaal goed voor'? Ik ril er nog van... Na de training kwamen Eline en Moon ons (Frank en ik) vertellen dat iemand had gevraagd of ze broer en zus zijn. Hoe kan dat nu, antwoordden ze in koor. Wij lijken toch helemaal niet op elkaar? Frank en ik keken bedenkelijk. Oordeel zelf...
Na dinsdag drie kwartier in het park van Machelen te hebben gelopen (recuperatieloop) was het vandaag weer op de Nekker te doen. Mijn verkoudheid is nog niet beter en ik was maar wat blij dat het nog een beetje zomerde. Magda schotelde ons een typische 800m-training voor. Drie keer 800m waarbij we afwisselend 50m dienden te joggen en 150 voluit te gaan (4x per 800). Ik hou wel van zulke trainingen. Het gevoel van de 800meterwedstrijd ervaren maar af en toe eens kunnen blazen. Fijn! Het zijn de laatste loodjes en soms voelt het bij mij ook zo aan. Ik heb nog twee wedstrijden te gaan (Machelen en het KVV) en de kwaaltjes steken weer stilaan de kop op. Mijn lichaam wil me iets vertellen, denk ik dan. Maar ik ga nog drie weken dovemans spelen. Daarna ga ik wat rusten. Het seizoen is lang geweest... Gisteren was één van de gespreksonderwerpen op training Thomas Van De Put waar ik onlangs tegen heb gelopen in Merksem. Blijkbaar had iemand anoniem nogal zware kritiek geuit op de blog van Thomas. Ik ben nu net gaan kijken op zijn blog en wat is er aan de hand. Thomas vertelt dat hij in Merksem goed meeging tot op 200m van de meet en dat hij moet trainen op die laatste 200. De 'anonieme' zegt en ik citeer: 'een 800m begint pas aan de 600!!! Ik betwijfel ten zeerste of je 2'00 gehaald zou hebben want de laatste 200m van 800m zijn ALTIJD de traagste.' Op zich vind ik dat een iets te éénzijdige uitleg. Toegegeven, ik kwam zelf door in 1.30 aan de 600 en Thomas zat achter mij. Die dag zat een 2 minutenloop er voor mij én voor Thomas niet in. Maar stellen dat elke 800m op dezelfde manier wordt gelopen is ook maar een zwakke veralgemening. Veel 800m-wedstrijden worden tactisch gelopen en dan zijn de laatste 200m wél de snelste. Het is ook zo dat de snelste man niet steeds de kop neemt en er pas op het einde uitkomt. Ook dan zijn de laatste 200m de snelste. Wanneer is dat niet het geval? In de eerste plaats als de wedstrijd snel, en soms té snel gaat voor sommige lopers zoals in Merksem het geval was. Wanneer je vanaf de start 'à bloc' zit kan je niet meer versnellen op het einde. Maar zelfs op topniveau worden wedstrijden zelden vanaf het begin 'à bloc' gelopen. Vraag dat maar aan Borzakovski. Ik wil gerust eens debateren over het onderwerp, maar dan moeten we wel weten met wie we te doen hebben...
Ik ben André Lafère, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Drettiboy.
Ik ben een man en woon in Eppegem (België) en mijn beroep is Hoofdredacteur bij Feeling Wonen.
Ik ben geboren op 17/05/1959 en ben nu dus 66 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Geschiedenis (Eerste imperium), Tekenen, Lopen, muziek, westerns, fotografie, tuinieren....
Coach: Magda Ilands
Kiné:Peter Derijck en Steven Gillisjans
Sportdokter:Renaat Huysmans
Dokter:Paul Tassenoy
