Ziyi Zhang,
Arno, Frank Sinatra, Kristin Scott Thomas, de maan, Carly Simon, Marlo
Brando, Halle Berry, Peter Pan, Miles Davis, Catherine Deneuve, konfituur, Emma De Caunes, Massive Attack, Maria Callas, de Smurfen, Edith Piaf, Burt Bacharach, Sarah
Vaughan, Johan en Pirrewiet, Duffy, VDB, Gong Li, The Doors, Baudelaire, Kerstmis, Hubert Lampo, Kreta, Max Ernst, Martini Bianco, Parijs, Killing Joke, pasta,
Diana Krall, bananen, Four Roses, Joan Chen, Charles Trenet, Selah Sue, Juan Lozano, Magda
Ilands,Montgomery Clift,
Deadwood, Puccini, Citroën, Gary Numan,INXS, Fad Gadget, Memoirs
of a geisha, meiklokjes, Melody Gardot, druiven, Retsina, Astrud
Gilberto, Napoleon, Julie London, Bob Dylan, Sinterklaas, Freddy Maertens, AA-drank, Boris
Vian, The curious case of Benjamin Button, Picasso, Bryan Ferry,Dusty Springfield, The
Stooges, Grace Jones, Chocolat (de film), The Searchers, Jeanne Moreau, Nikon,
Vivien Leigh, Moby, Le grand Meaulnes, Natalie Portman, Père Lachaise, Norah Jones, Colnago, Jeff Buckley, de
zomer, Françoise Hardy, de zee, The House of Pain, Sting, Expo ’58, de Panton
Chair, de mus, Jamie Cullum, (they long to be) close to you, Sebastian Coe, Johnny Depp,
Veerle Dejaeghere, Crazy Horse, zwart, de F-4 Phantom, Asics, Queen Padmé, Folegandros, Iggy Pop, Audrey Tautou, de roodborst, Oostduinkerke, Peyo, Pierre Alechinsky, Serge
Gainsbourg, Toots Thielemans, Cate Blanchett, George Harrison, I only have eyes
for you, The Cotton Club, Ava Gardner, Juliette Binoche, Louis De Funès, Pearl
Jam, Trijntje Oosterhuis, La promesse de l’aube, Kim Gevaert, Riuichi Sakamoto,
Pierrot La Lune, Robin Wright Penn, Het Leugenpaleis,The USS Entreprise, Buck Danny, Gene Vincent, Lena Horne,
Westerns, The Stooges, Sophie Marceau, Les Invalides, Georges Brassens, Austerlitz, Ernesto Che Guevara,
Marilyn Monroe, Clint Eastwood, Audrey Hepburn, Robert Redford, Michelle
Pfeiffer, Sean Penn, Oglala Sioux, Subcomandante Marcos, de zang van een merel,
seringen, Polo van Ralph Lauren, groene olijven, L’armée des ombres, La légion,
de geur van lijnolie, Compeed, Sven Nys, The last emperor, Anderlecht, Kate Blanchet, Bobby
Kennedy, Japan(the band), bananen, Tinkelbel...
NO PAIN NO GAIN
Believe in yourself!
27-04-2008
Zwaar WE (deel2)
Gisterenavond had ik voor Moon en zijn beste vriend Brent die dit WE bleef logeren een verrassing. We zijn met zijn drieën naar Anderlecht-Sint-Truiden gaan kijken. De twee kapoenen waren dolblij en hebben een fantastische avond gehad. (Foto's 1-2) Vooral het laatste kwartier waren ze door het dolle heen. Toen vielen nl. de 4 Anderlechtdoelpunten. Vandaag waren ze niet echt uitgerust maar ze waren toch op post op de plantenbeurs van Hombeek. (Traditioneel georganiseerd door hun eigen Sint-Maartenschool) Ik had trouwens een hele ploeg voorzien om me te helpen bij de verdeling van meer dan 8000 Feeling Wonen. (Een reclamestunt die ik voor het derde jaar op rij kon herhalen) (FOTO's 3-5) Ook vandaag werd er gelopen. De tweede dag van het PK ging door in Mol en daar trad Kjell aan op de 5000m. Hij deed het bijna zo goed als Jasper daags voordien. Kjell streed voortdurend vooraan en liep bijna permanent aan de leiding, gevolgd door groot favoriet Atelaw Bekele. Toen die zijn aanval plaatste verkoos Kjell om zijn eigen tempo aan te houden. Op het einde versnelde Kjell dan op zijn beurt en hij had aan de meet maar een luttele 4 seconden achterstand meer op de winnaar. Deze zilveren medaille is ook voor Kjell een eerste mooi resultaat in dit nog prille seizoen. Mannen, jullie beseffen niet hoe blij en fier ik ben...
Het WE begint op vrijdag. Mijn verslag zal daar dan ook maar aanvangen in het park van Machelen voor mijn wekelijkse snelheidstraining. De opwarming verliep wat hoekig en de pijn van de afgelopen dagen was nog steeds aanwezig. Ik zal wellicht reeds volgende week naar Peter (osteo) moeten. De serie honderden verliep dan weer beter dan ik had verwacht. Volgens Kjell (die by the way Kiné) studeert heeft dat allemaal te maken met de adrenaline die vrijkomt en gedeeltelijk de pijn verdooft... Ik heb mijn training in ieder geval afgewerkt. 's Avonds na de training op Zennester (FOTO1) was het duiveltjesfeest (FOTO'S 2-3) en daar hebben we trainer Ruud en afgevaardigde Benny in de bloemen gezet.(FOTO'S 4-5) Ze verdienen dat wel na het goede werk dat ze dit jaar met onze mannekens hebben geleverd. Ook voor de spelertjes hadden we een aandenken, nl. een t-shirt met een door mezelf ontworpen logo. (The Ruud-boys) (FOTO6) Zaterdag was het verzamelen geblazen voor het tornooi van Eppegem. (FOTO'S 7-8)Het werd geen meevaller. De laatste tijd is er wat minder gedisciplineerd getraind en de jongens waren ook moe van het feest. Het was er aan te zien. Hadden ze gespeeld op het niveau van de competitie dan hadden ze de finale kunnen halen. Nu moesten ze tevreden zijn met een vijfde plaats. Ondertussen liepen mijn atletiekmakkers in Kapellen hun PK. Daar werd het wel een meevaller met een schitterende eerste titel op 800 voor de jarige Jasper (20). Het podium werd vervolledigd door Filip die mooi brons wist te bemachtigen. Zo zie je maar, hé Jasper. Hard werken, geduld hebben, er in geloven en naar Magda luisteren. Allemaal ingrediënten die geleid hebben naar dit mooie seizoensbegin! Er waren gisteren tal van uitstekende prestaties van mijn RAMgenoten. Te veel om op te noemen maar ééntje wil ik hier toch aanhalen en dat is Boris Moens, de zoon van mijn beste vriend Kurt die sinds hij met Johan Wonninck traint blijkbaar nog een stap vooruit heeft gezet en daar nu voor beloond wordt met goud op de 100 en zilver op de 200m (FOTO9). Bravo aan allemaal... Alle uitslagen en een aantal foto's vind je trouwens op onze site: www.ramatletiek.com.
Om halftwaalf was het drink op de redactie. Niet echt met een bepaalde reden. We hadden er gewoon zin in en toevallig hadden de collega's die net terug waren van de designbeurs in Milaan ham en Italiaanse schuim- en rode wijn mee. Tja, ik ben allergisch voor rood, dus maar een glaasje schuimwijn. Ik kan echter niet goed tegen alcohol. Ik drink wel elke dag bij het avondeten juist geteld één glaasje witte wijn, maar dan is het ook avond. Nu stond nog een duurloop op mijn programma. Jawadde... Van dat ene glas liep ik gewoon al fladderend door het park van Machelen. Nu, lang duurde dat euforisch gevoel niet, hoor. Na tien minuten had ik zo'n zere rug en zware benen dat ik best zo'n drinkbus à la Freddy Maertens had kunnen gebruiken. Het gerucht ging vroeger dat hij champagne in zijn drinkbus deed. Veel suikers... Maar geen kwaad woord over Freddy. Toen mijn broer en ik jong waren was dat ons groot idool én voorbeeld. Freddy Maertens is dé reden waarom mijn broer is gaan koersen. We hebben trouwens onze eerste échte koersfiets bij hem gekocht, in de winkel van zijn broer in Lombardsijde, met de centen die we allebei tijdens de grote vakantie hadden verdiend. Onze pa is van daar. Misschien hebben onze roots meegespeeld maar we hadden een ware adoratie voor Freddy. En schoon dat die fietsen waren. Flandriarood met de naam Freddy Maertens op de buizen. Freddy was, wat velen ook over hem mogen denken, een fantastische coureur én een groot kampioen. Hij heeft nog altijd het record qua overwinningen tijdens hetzelfde seizoen behaald.(57) Hij kon ook zowat alles. Tijdrijden, want hij won heel wat prologen en zelfs de grote prijs der Natiën, vroeger het officieuze WK tijdrijden. Hij won ook ooit de trofee Barachi, een koppeltijdrit over meer dan zeventig km samen met Michel Pollentier. Hij droeg meermaals de gele trui in de toer en nam enkele keren het groen mee naar Vlaanderen. Hij was ook een echte Flandrien en streed altijd vooraan in de klassiekers. Wie herinnert zich niet die Ronde van Vlaanderen waar hij tientallen kilometers voorop reed met De Vlaeminck in zijn wiel (die kon of wilde die dag niet overnemen) om dan op de meet door Roger te worden voorbijgestoken. Hij werd ook twee keer wereldkampioen. Het hadden zelfs drie wereldtitels moeten zijn, maar in 1973 gunde Eddy Merckx de jonge Maertens die titel niet. Hij zag nog liever zijn vriend Gimondi winnen! De eerste titel won Freddy in Ostuni na een fantastische race én spurt tegen Francesco Moser, nog zo'n mythische figuur. Die dag was Freddy topfavoriet en hij ontgoochelde niet. Zijn tweede titel kwam er pas jaren later. Na een zware val in de giro van '77 (Dat jaar won hij 13 ritten én het eindklassement in de vuelta!!!) bleef Freddy jaren op de sukkel en niemand zag hem nog terug aan de top komen. Behalve zijn ware fans natuurlijk. Wij bleven hopen en in het jaar 1981 kwam de heropstanding. Freddy begon weer fantastisch te rijden en won vijf ritten en de groene trui in de toer. (In 1976 won hij zelfs 8 ritten). Dat hou je de dag van vandaag niet meer voor mogelijk!) Op het WK werd hij niet echt getipt als mogelijke winnaar.. Het parcours in Praag was niet echt vlak en mannen als Hinault en Beppe Saronni waren dan ook de grote favorieten. Maar een WK is toch wel iets speciaal en wie won er dé spurt van zijn leven. Freddy Maertens. Ik herinner het mij alsof het gisteren was. Chris (mijn broer) en ik zijn toen in tranen uitgebarsten. Een mix van emoties die ik op sportgebied later enkel nog met Frank VDB (mijn andere grote wielergod) heb meegemaakt. De jongeren kennen Freddy zelfs niet want onlangs tijdens een opwarming had ik het over hem en niemand wist wie hij is. Tomtom kennen ze wel natuurlijk. Zo zie je maar hoe vergankelijk roem wel is. Maar ik wil en zal mijn kwajongens toch laten kennismaken met de held uit mijn jeugd. Ik ben begonnen met het tekenen van zijn portret en plan een bedevaart naar het centrum van de Ronde van Vlaanderen waar Freddy nu concervator is. Ik hoop dat mijn papa en mijn broer ook van de partij zullen zijn als ik hem zijn portret afgeef. Drie generaties Lafère met onze kampioen op één foto. Dat zou ik écht fijn vinden. En dan drinken we wel een glaasje champagne, maar niet uit de drinkbus... (www.freddymaertens.be)
Al die late uren werken aan het boek van de Sint-Maartenschool is niet bevorderlijk voor de recuperatie. Ik ben doodop en dat vertaalt zich in het ene spierkwaaltje na het andere. De dag na een pistetraining heb ik altijd last, maar vandaag was het toch wel overdreven. De linkerachillespees, -kuit en -hamstring staan volledig onder druk, in zo'n mate dat ik amper mijn versnellingen na de duurloop kon afwerken. Balen! Als ik erover begin te zagen zegt Hilde dat ik het zelf zoek en gelijk heeft ze natuurlijk. Hopelijk kan het boek morgen naar de drukker en kan ik enkele dagen supervroeg in mijn bed. Het combineren van sporten op niveau met een gezin met kleine kinderen, een job en daarnaast tal van kleinere activiteiten (Ik moet eens leren neen zeggen, zeker?) wordt met de jaren moeilijker. Met Magda heb ik afgesproken om het nog twee seizoenen te proberen. Dit jaar is mijn laatste seizoen bij de Masters 45+. Volgend jaar in Mei wordt ik 50 en dat wordt wellicht mijn laatste seizoen 'à fond'! Daarna mag ik het anders aanpakken. Ik kijk wel uit naar die nieuwe categorie en hoop mijn niveau nog tot dan te kunnen aanhouden. In dat geval liggen er nog wel enkele mooie wedstrijden in het verschiet. Ik speel ook meer en meer met het idee om coach te worden. Dat zegt me echt wel iets. Misschien word ik wel Magda's assistent?
Weeral een lekker weertje vandaag. Is de lente dan écht begonnen? Hopelijk wel want het is zondag Plantenbeurs in Hombeek en traditioneel is het voor heel de Sint-Maartenschool-entourage (FOTOS 1-3) alle hens aan dek. Zo'n 300 vrijwilligers zijn er dan actief om de hele organisatie vlekkeloos te laten verlopen. Ik heb er ook mijn taak, nl. het verdelen van meer dan 8000 Feeling Wonen+tuinspecial, goed voor 11 palletten. Dat gebeurt met de wagen en ik moet ervoor zorgen dat alle ingangen constant worden bevoorraad. Ik krijg wel hulp, hoor, en niet de minste (FOTO4-6) want Noah, Moon en zijn vriend Brent zullen me net als vorig jaar helpen. Zondag dus geen training voor mij en zaterdag is het mijn vaste rustdag. Ik zou zaterdag kunnen lopen ipv zondag maar op mijn leeftijd is het gezond om af en toe eens twee dagen achter elkaar te rusten. Alhoewel er zondag van echt rusten niet veel in huis zal komen. Vandaag was allesbehalve een rustdag. Het was verzamelen geblazen op de Nekker. Ik deed eerst mijn ronde en de auto zat bomvol. Zes passagiers want uitzonderlijk zaten Kjell en Jasper op dinsdag niet op hun kot in Gent. Het werd dus een ouderwets avondje training met de bijna complete bende. Alleen Ewoud en Joeri ontbraken op het appel. De training was niet van de poes. Drie maal zes spurten van 150m met 50m joggen tussen. Na elke reeks drie minuten rust. Ik was voor de training wat aan het twijfelen want ik had weer pijn op de gebruikelijke plaatsen. (Vooral de onderrug en de zitknobbels) Het ging echter nog vrij goed. Niet gemakkelijk want met zo weinig rust tussen de spurten ga je zwaar in het rood, maar het is net de bedoeling om de verzuring op te zoeken. Het zal binnenkort zijn vruchten wel afwerpen. Magda zei dat het wel goed zit en ik vertrouw op haar oordeel. Klein minpunt: de pijn in de linkerenkel die op het einde van de training weer de kop opstak. Het wordt weer smeren... Moon had ook een voortreffelijke training. Hij mocht zelfs een 300 m koers lopen met zijn groep. Hij liep op kop en keek voortdurend achteruit. Ook in de cross doet hij dat veel. Het is net of hij niet wil doorgaan als het niet nodig is. Ik zal hem toch nog eens extra duidelijk moeten maken dat op de piste de chrono's belangrijk zijn en dat je daarom altijd moet doorgaan. Moon kreeg ook wat hordentraining en ik vond hem wel vloeiend over die hekjes vliegen. Achteraf werd het nog wat hockeybalwerpen en was het pijnlijk duidelijk dat Moon geen werper is. Je kan niet alles even goed kunnen, hé.
Net als ik me afvraag wat ik vandaag in godsnaam moet gaan vertellen komt er een mail van Sarah binnen. Kim en Sarah hebben gisteren deelgenomen aan de LadiesRun in Antwerpen. De wedstrijd over 5 km werd net als vorig jaar gewonnen door Nathalie De Vos in een tijd van 15.37. Dat is een volle minuut trager dan vorig jaar maar er stond dan ook een felle wind! Kim deed er 19.04 over en was daarmee 15de. Sarah werd 48e in een tijd van 22.38. In totaal zijn er 1925 deelneemsters aangekomen op deze LadiesRun. Bravo meisjes! Ik snap wel niet waarom jullie in een snoepkleurig shirtje liepen in plaats van jullie clubtruitje maar dat zal wel aan mij liggen, zeker? Vandaag ben ik voor de verandering eens uit de routine gestapt en voor mijn duurloop naar Hofstade getrokken. Het is er toch prettig lopen. En zo weinig volk! Alleen is het spijtig dat je een heel deel van het parcours op asvalt of klinkers moet afleggen. Ook vandaag stond er wat wind maar bij 18° vergeet je die natuurlijk snel. Die 1600en van gisteren zaten nog stevig in mijn lijf en mijn botten kraakten als een oud galjoen. Maar zo'n training heet niet voor niets een recuperatieloop. Tomorrow is another day! Terwijl ik in mijn foto-archief neusde op zoek naar eventuele beelden voor het boek over 100 jaar St. Maartenschool ben ik op beelden van de zaal en de schoolbus (FOTO2) gestoten. De zaal heb ik zo'n 10 jaar geleden geschilderd en staat vol met reusachtige dieren waaronder deze leeuw. (FOTO1) De bus dateert van vorig jaar. Ik maakte de tekeningen op schaal. Deze werden dan ingescand en achteraf in de vorm van stikkers op het voertuig geplakt. (Andere FOTOS).
De eerste écht mooie lentedag is een feit! In de loop van de namiddag werd het zelfs 19 graden. Het was deze morgen dan ook zalig lopen in het vrijbroekpark. Voor mij ook de eerste training in korte mouwen. De opwarmingsronde deden we in groep, maar Filip die last had van de kuit en Jasper die nog steeds af en toe last heeft van zijn maagontsteking hielden het bij duurlopen. Het was weer aan Ewoud en ikzelf om de kastanjes uit het vuur te halen. (We beginnen steeds meer op Jansen en Jansen te lijken!) Magda schotelde ons 2 x 1600m voor met vijf minuten recuperatie tussen. Ikzelf heb ze allebei in identiek dezelfde tijd gelopen, nl. 5.04. Ik weet niet hoe ik het heb geflikt want de eerste liep ik een stevig tempo en versnelde op het einde terwijl het gevoel tijdens de tweede mile volledig anders was. Ik harkte veel meer en maakte er in de dreef één lange spurt van om op het einde figuurlijk te sterven aan de voeten van Magda. Een verkouden Ewoud had moeite in de eerste reeks en verkoos wijselijk om in de tweede niet meer aan te dringen. Hij liep gewoon een goed tempo. Volgende week staat voor alle boys het PK op het programma. Jasper, Filip en Ewoud lopen de 800m en Kjell de 5000. Ik ben benieuwd! Ik pas voor deze vroege wedstrijd. Ik voel me nog niet helemaal klaar en het wordt een veel te druk WE voor mij. Ik kan me niet in twee kappen, hé. Ik zal pas voor het eerst lopen op de BVV bij de seniors (11mei), net als vorig jaar. Na de middag zijn we even naar de Nekker getrokken. (Niet te lang want ik had nog een boel werk. Het boek nietwaar...) We hadden er afgesproken met vrienden die we vorig jaar op vakantie hebben gemaakt. Yaro en Luka hebben dezelfde leeftijd als Moon en Noah. Het werd een blij weerzien. Vooral Yaro en Moon kunnen heel goed met elkaar opschieten. Noah beschouwt Luka eerder als een leeftijdsrivaal... 'Waar is die kleine?' vroeg hij zelfs toen hij Luka niet meer vond. Tja!
Ik ben André Lafère, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Drettiboy.
Ik ben een man en woon in Eppegem (België) en mijn beroep is Hoofdredacteur bij Feeling Wonen.
Ik ben geboren op 17/05/1959 en ben nu dus 66 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Geschiedenis (Eerste imperium), Tekenen, Lopen, muziek, westerns, fotografie, tuinieren....
Coach: Magda Ilands
Kiné:Peter Derijck en Steven Gillisjans
Sportdokter:Renaat Huysmans
Dokter:Paul Tassenoy
