ja, "het kleine lichtje' is hier weer. Ik heb niet veel meer (ja, ik weet het : niets!) geschreven op de blog, maar heb wel nog zitten lezen. Zó heb ik onderandere kunnen vaststellen dat jullie kids allemaal goede resultaten hebben behaald. Proficiat !!! Zeg, kijken jullie ook nog af en toe op de blog van Tine ? Amaai, die schrijft zich gewoon van de ene prijs naar de andere, of het scheelt niet veel. Haar stukjes (haarstukjes ?) op haar blog worden ook hoe langer hoe sterker, vind ik.
Ik ben de laatste 6 weken out geweest met gesukkel met mijn rug en uitstralende pijn verder naar beneden toe.
Ik heb van dat moment fysieke en geestelijke rust gebruik gemaakt om wat uit te broeden : een nieuw blogje.
Voor wie eens wil gaan kijken : www.bloggen.be/herois_do_mar Waarover de blog gaat en wat er allemaal zal op te lezen zijn ? Ik zeg het lekker niet ! Maar ga gerust eens kijken. Is wel pas gisteren opgestart, maar is zeker al eens de moeite ...
Zeg Marijke, Ellen, Violaine (jullie namen zie ik het meest van de mensen die ik ken) : volgen jullie momenteel nog enige cursus ivm schrijven ? zien jullie elkaar en/of de andere cursisten van onze schrijfcursus nog wel eens ? Zou het geen goed idee zijn om bvb in september op een avond eens allemaal samen een glas te gaan drinken in Waregem, als bij wijze van reunie ? Eventueel met een klein snackje (en een beetje) ?
Hallo Ja ik weet het, een tijdje niets meer op het blog geschreven. Nog een weekje werken en het is vakantie. Altijd voor de vakantie raak ik zowat uitgeblust, bevalt iedereen plots op de onmogelijkste momenten en is het zoals steeds dan super druk. Met als gevolg dat ik dan ook weer meer uren werk dan goed voor me is. Zondag nog een weekje en we nemen het vliegtuig naar Rhodos!!! Ai, daar was ook een kleine aardbeving. Vandaag kwamen de tickets toe en ze hebben ons verzekerd dat er voorlopig geen gevaar is, dus laat ons hopen. Ik ben vooral toe aan rust en de stapel boeken die mee moeten wordt ook steeds groter, als dat maar goed komt... Mijn kleine meid is sinds vrijdag ook op kamp met de chiro en ik mis haar verschrikkelijk. zeg nu zelf 10 dagen voor een zevenjarige is toch wel heel lang hè, vooral als er nog eens twee weekends in zitten. Ik kreeg al een briefje(mini) en een kaartje. Mama en papa en broer, het is hier heel leuk. getekend zus! Dat is wel een hele geruststelling en ook kijk ik heel erg uit naar de nieuwsbrief die dagelijks verschijnt en stuurde ik al zowat duizend brieven. Onze zoon deed inmiddels ook een basketkamp van 5 dagen, natuurlijk miste ik hem ook maar 5 weekdagen is toch nog heel iets anders hè. Intussen ben ik bezig met een superdik chicklitboek van maar liefst 800 pag. Ik schaam me dood maar ik lees dat af en toe zooo graag. Titels als seks of solo, man, man of man voor één nacht spreken toch echt tot de verbeelding. Het leest razendsnel en het ontspant je helemaal. Net wat ik nodig heb voor ik aan het boek begin ' De kathedraal van de zee van Ildefonso Falcones, wat ook heel mooi schijnt te schijn maar toch wel weer iets anders dan mijn superdik chicklitboek.Ik lees tenminste al is het nu brol of zware lectuur ik doe het allemaal. Voor wie op vakantie vertrekt, goede reis en voor de thuisblijvers idemdito. rust vind je overal als je er maar open voor staat. groetjes Violaine
Op ons dorpsfeest dat een heel weekend lang duurde, waren er tal van activiteiten, zoals een fietstocht, een koers, een jogging enz. Bij elke activiteit konden wij onze naam en adres noteren voor de loting. Ook wordt het hele jaar door de dorpsdrank verkocht, een drank genoemd naar de patroonheilige van het dorp. Omdat mijn schoonzus in Nederland gek is op die drank wilde ik haar voor haar verjaardag enkele flessen bezorgen. Ook voor die drank konden we de laatste week onze naam invullen. En jawel hoor; werd toch mijn naam uit de drankkopers getrokken! En zo voer ik gisterenavond met nog vier andere winnaars mee in een luchtballon, want daarvoor was die loting. We hadden geluk met het weer en het uitzicht was prachtig. Een un ieke ervaring, zelfs voor iemand met hoogtevrees zoals ik. Over de rand van de ballon naar beneden kijken durfde ik niet, maar voor me uitkijkend was er genoeg te zien tot in de verre omtrek. Na afloop wereden we gedoopt, kregen we champagne en een diploma.
Ondanks taken, activiteiten, vrienden en vriendinnetje heeft Verveling zich genesteld in de oudste boys. Nog een week en we gaan op reis. Maar ik was het beu. Morgen kunnen ze bij de kapper terecht, aan wie ik vraag hun wilde haren kort te knippen zodat ze niet meer in die van elkaar kunnen vliegen. Ik heb een nieuw woordenboek moeten aanschaffen voor al die creatieve verbasteringen op GVD. De deuren hebben het weer zwaar te verduren gehad. Nu staat er een potje op de keukentafel. Een tip van mijn broer die hetzelfde doormaakte met zijn dochters. Dat potje heeft een deksel, waarin ik een gleuf gesneden heb. Voor elke vloek en mishandelde deur moeten de boys 10 eurocent door die gleuf duwen. Ze hebben ermee ingestemd, maar nu merken ze dat hun zakgeld er rap doorgaat en blijven de laatste bladzijdes van het woordenboek opvallend leeg.
Zoals reeds eerder gemeld volgt mijn dochter enkele kampen deze vakantie. Passeerden o.a. al de revue: smakken en smullen en striptekenen. Over beide kampen was mijn dochter heel tevreden. Bij smakken en smulllen werd, hoe kan het anders, gekookt. Dingen als tomaat met garnaal, quiche en pizza en nog lekkerder chocomousse. Bij striptekenen leerde ze heel wat bij bv hoe je emoties tekent en hoe een strip tot stand komt. Best veel werk blijkbaar. Haar strip ging over 2 tomaten. Deze week zou ze "paparazzi" volgen. Er was echter één probleem: een gebrek aan deelnemers. Jammer vind ik dat: niet genoeg tieners geïnteresseerd in de perswereld. Als vervanging mocht ze een ander kamp kiezen uit de brochure. Het is modewereld geworden. Volop in haar belevingswereld: zelf kleren maken, stoffen kiezen, en ook nog naar het modemuseum in Antwerpen. En vrijdagavond komt ze naar huis in haar zelfgemaakte jurk. Ben reuze benieuwd naar het resultaat ! Marijke
Vakantie voor de boys betekent taakjes van ons overnemen. De oudste is de tuinman. Nummer twee mag de living kuisen. Nummer drie zorgt voor gedekte tafels en afruimen ervan. Na een week klaagt nummer twee over pijn in de rug, over rondslingerende schoenen, het stof blijft binnenwaaien enz. Hij begint al aardig op die 'oude zeur' van een moeder te lijken.
Zouden jullie niet eens gaan slapen, vroeg manlief om 23.00u aan de de twee oudsten. Ik wil graag even met mama alleen zijn, stimuleerde hij nog. Nee, antwoorde puberzoon, gaan jullie maar naar bed en doe de deur op slot.
Gisteren met ons kattinnetje naar de veearts geweest. Ze had een plek op haar rug die steeds verergerde. Volgens de veearts een "hotspot" wat zoveel betekent als een allergische reactie. Waarop is niet zo duidelijk maar het zou kunnen zijn van haar "antivlooimiddel". Omdat het wel een proper diertje is dat zich graag wast en die plek duchtig meewast, maakt ze de zaak erger. Resultaat: ze draagt nu een halskraag, moet binnen blijven en botst overal tegenaan. Echt zielig om zien, zo'n levenslustig beestje met dit zomerweer opgesloten in huis. Hopelijk geneest ze vlug, mijn belletje. Marijke
Vakantie betekent bij ons onder andere ook het opzetten van het opblaasbare zwembad. Alleen hebben wij wel twee nieuwsgierige poezen die vinden dat hun hulp daarbij onontbeerlijk is. Veel gesnuffel dus aan alles wat gereed lag. Bovendien is Beauty, onze éénjarige kater, allesbehalve een stereotiepe kat want deze kater houdt duidelijk van water. Hij is dan ook nooit ver uit de buurt als het zwembad vult. Met zijn nieuwsgierig kopje buigt hij zich over het zich vullende zwembad: resultaat 1 kletsnatte kater ! Hopelijk heeft hij zijn les geleerd want de zachte bovenkant is niet zo bestand tegen scherpe kattenagels. Marijke
Hij lijnt, hij sport fanatiek om overbodige zwembandjes kwijt te geraken, maar dat dat zo een adonis effect zou hebben was te mooi om waar te zijn. De bos krullen die onder het laken uitpiepten bleken van zoon 2 te zijn. Geplaagd door zijn puberjaren kon hij de slaap niet vatten en zocht warmte in ons bed. Helaas ben ik s nachts niet vriendelijk, vooral niet als ik uit een diepe droom gewekt word en zoon was dan ook weer rap verdwenen. Manlief kon blijkbaar de slaap ook niet vatten (mid-life?) en speelde beneden voor spook. De twee vonden elkaar en na een nachtelijke babbel van mannen onder elkaar keerde de rust weer.
Nog een weekje en het schooljaar zit er alweer op. De examens zijn voorbij, met gemengde gevoelens over de resultaten. Voorlopig geen stress en lekker uitrusten .
Vorige nacht slecht geslapen wegens het uithuizig blijven van Belle, mijn éénjarig kattinnetje. Normaal slaapt zij binnen, maar ze was niet binnen te krijgen: noch met vleeslokkertjes, noch met lieve woordjes. Om middernacht de strijd opgegeven, maar zoals gezegd slecht geslapen omdat ik terugdacht aan onze vorige kattin die s' nachts overreden werd. En dan stel ik me uiteraard de vraag: hoe zal ik later ooit één oog dicht kunnen doen als dochterlief uitgaat op zaterdagavond? Marijke
Als vuurteken heeft mijn partner een bijzondere relatie met vuur. Dat bleek gisteren nog. Toen hij bijzonder attent voor mij en dochter "asperges op zijn vlaams" wou klaarmaken. Even een pan met boter op het vuur. Daarna mij een aperitief aanbieden op het buitenterras en rustig meedoen. Tot hij iets rook... De boter was in brand gevlogen. En hij vond er niets beter op dan te willen doven met water. Gevolg: een grote steekvlam die gelukkig zonder verder gevolg wel doofde. Resultaat: een keuken vol rook, herbeginnen met de boter en nooit meer vergeten dat men een vuur niet alleen mag laten. Maar de conclusie van mijn partner was wel: ik heb toch een goede neus want ik rook het toch... Marijke Ps de juiste manier om een dergelijke brand te blussen is uiteraard heel voorzichtig het gepaste deksel over de pan te schuiven zodat de zuurstof toevoer wordt afgesneden
Opnieuw zijn er de examens voor de laatste keer dit schooljaar.
Stilte in huis. Ook stress voor onze kleine man. Geen piano spelen, niet luidop zingen, even geen dringende vragen stellen aan grote broers. Toch liep hij niet met zijn ziel onder de arm. Hij mocht overal mee op stap. We bezochten een snoezelruimte, waar hij twee uur lang lekker kon spelen en ontspannen op ondermeer een verwarmd waterbed, die groot genoeg was voor een heel gezin. Hij mocht mee naar de onthulling van enkele nieuwe beelden die ons dorp verfraaien. De beelden vond hij maar zozo, de receptie die volgde was des te leuker. Fietsen met papa en met mama buiten sjoelbakken in de kou. Gisterenavond mocht alleen hij mee naar het feest van oom die vijftig werd en bleef hij met papa bij opa slapen. Een ding weet hij nu wel zeker, hij gaat niet naar het middelbaar, altijd maar leren, niet meer kunnen spelen, dat is niets voor hem.
wie zei ook weer dat borstvoeding een gemak is ? Mag ik deze persoon persoonlijk een mep gaan verkopen ? Ik ben terug na een tijdje weggeweest. The usual stuff : onderbroken nachten, groeispurten, huilbuien zowel van baby als van mama...ach het hoort er allemaal bij. Maar dat borstvoeding een gemak is ? Breek me de bek niet open ! En wat als het kleine beestje een koemelkeiwitallergie heeft ? Mama op dieet ! Leuke nevenwerking is wel dat de kilo's er af vliegen. En er bij het kleine beestje bijkomen : 6.5 kg voor 8 weken, niet slecht hé... Maar ondanks de huilbuien en vreetfestijnen wilde ik dolgraag weer op de blog, zelfs lezen hoe het met jullie vergaat lukte me niet. En ook nu is het arme beestje aan het huilen dus ik maak het kort. Lezen zit er voorlopig niet meer in al was ik tot voor de bevalling bezig aan een hele toffe trilogie van Hobb over de Levende Schepen. Echt iets voor jou Marijke, gezien jij ook een fantasy-freak bent ! Ik ondervind dat de poezie de kop weer begint op te steken bij mij dus daar probeer ik binnenkort toch gehoor aan te geven. Want dat is een innerlijke stroom die er hoe dan ook eens uit moet. Ik hoop voor jullie allemaal dat alles goed gaat met jullie familie en vrienden en gezinnen...hopelijk tot binnekort ! Sabine
Hij word donderdag 12 juni vijftig, mijn broer en omdat dat toch een mijlpaal schijnt te zijn geeft hij een feest. Op nu vrijdag de dertiende. Zijn vrouw en dochters verstuurden de uitnodiging, buiten zijn medeweten om. Onze komst is al een cadeau, meer is er niet nodig, staat er ook op die uitnodiging. Maar dat vinden mijn zus en ik niet genoeg. We kwamen samen en besloten een sketchje te doen. Wij met ons twee vertellen en onze partners introduceren ons zingend. Zover zijn we al. Mijn zus, die enkele jaren jonger is, vroeg aan mij herinneringen van vroeger op te halen en zij schreef ze op. En ze bleef maar schrijven. Op mijn verbaasde reactie, dat ik zoveel toch niet te vertellen had over onze broer antwoordde ze; nee, maar jij ziet volgend jaar toch Sara! Enfin nu moet ik vanavond nog dringend onze notities in rijmvorm gieten. Repeteren is gezien onze afstand onmogelijk, dus duim voor me.
Dochterlief had dit weekend veel stress, maar wij als ouders deelden in de brokken. Vrijdagavond had ze namelijk zangexamen (als onderdeel van muziekonderwijs) en zaterdag morgen kwam dan nog eens de grote test voor dwarsfluit. Daarvoor moest nog duchtig geoefend worden, maar het viel niet mee om de dochter daarvan te overtuigen. Uiteindelijk heeft papa zich er mee bemoeid en toen ging het wel. Weliswaar nog steeds met frisse tegenzin, maar toch. Het examen is voorbij, morgen en woensdagmiddag krijgen we de punten. Het wordt afwachten. Marijke
Hallo, Onze cultuuragenda is sinds eind mei afgelopen. Volgende week stelt Kortrijk zijn nieuw cultuurseizoen voor. Natuurlijk zullen wij van de partij zijn, benieuwd wat het nieuwe jaar zal brengen, uren lang in het nieuwe boek bladeren om zo de nieuwe agenda op te stellen die dan opnieuw loopt vanaf september. Zullen er toppers bij zijn dit keer zoals vorig seizoen Ozark Henry er eentje was. Ik kan het iedereen aanraden om een abonnement te nemen. Op die manier verplicht je jezelf en partner er met zijn tweetjes op uit te trekken, achteraf samen een pint te pakken en nog wat bij te praten wat er heerst in ons leven. Wij doen het dankzij vrienden van ons. We spreken nooit samen af wat we vooraf zullen doen, de helft van de voorstellingen doen zowel zij of wij zonder af te spreken. Natuurlijk gaan we dan samen en is het ook steeds super gezellig, het zijn onze hartsvrienden waar we alles aan kwijt kunnen, we lachen, praten en moeten ons uurwerk te vaak in het oog houden omdat het anders kletsen wordt tot een stuk in de nacht en geloff me tijdens de week kan dat s'morgens nogal pijnlijk zijn. De zomermaanden hebben we bijna nooit een thuiswacht en dat houden de kids dan ook strak in de gaten. Ze hebben graag een thuiswacht hoor maar die twee maandjes in het jaar, is een afspraak onderling geworden. Zo veel mogelijk samen doen. Heerlijk toch! Zo nu nog even genieten met een goed boek in mijn luie zetel. Tot dan!
