Tijdens de voorbije Gentse Feesten namen we het advies van de Gentse burgermeester ter harte voor "meer cultuur".
We bezochten de musical "Radio Vinyl", de komedie "Drie Jeannen naar Lourdes", de monoloog "De buitenkant van meneer Jules" door Kurt Defrancq en de show "Breken" van Kommil Foo. De eerste twee samen met onze dochter, de andere twee zonder.
We vonden het alle vier fantastisch goed, elk op zijn eigen manier.
De musical bezochten we omdat onze dochter ooit nog eens deel uitmaakte van de groep die deze musical bracht. En het was zoals een musical hoort te zijn: goede liedjes, prachtige stemmen, de nodige dramatiek in het verhaal met toch één onverwachte wending.
Van "Drie Jeannen" kent mijn man dan weer één van de hoofdrolspeelsters. We vonden het verhaal leuk, goed geacteerd en heel vrolijk. Bij wijlen stonden de tranen in mijn ogen van het lachen.
Het verhaal "de buitenkant van meneer Jules" was van een ander kaliber. Intimistisch, sober geacteerd, breekbaar van sfeer. Ik leerde een onvermoede kant van deze acteur kennen en kreeg zin om het verhaal te lezen. Keisterke prestatie vonden we het.
Kommil Foo was helemaal een verrassing: niet komisch, maar veeleer tragisch. Over depressief zijn, ontrouw en vriendschap. Deze show bleef wat meer in het lijf hangen.
Maar nu is het zeer toepasselijk de dag van de lege portemonnees. Want al die cultuur kost een centje of twee of drie en vooral als je nadien als kers op de taart nog gaat eten met vrienden.
Marijke
|
