Deze boodschap van mijn droogkast is goed voor 15 frustrerende minuten. Want wat ik gereinigd vind, vind de machine niet proper genoeg. Dus meestal komt het er op neer dat ik filter 1 kuis, filter 2 kuis, filter 3 kuis en dan nog steeds de boodschap over hou. Tot het dan meestal wel eens lukt en het waarschuwingslampje uitgaat. Om wie weet welke reden. En precies omdat ik de reden niet ken is het de volgende keer dat het lampje brandt weer van dat. Weer 15 minuten frustratie. Gelukkig brandt dat lampje maar eens om de zoveel maanden.
Gisteren waren we uitgenodigd door een vriend van de wijnkring. 80 jaar en hij kookt met gemak een volledig diner voor 9 personen. En niet zomaar een diner. Het was heel erg lekker met de perfecte kruidenmix. Daarbij schonk hij ook nog de juiste wijn. Bovendien konden we nog buiten zitten in het goede gezelschap van mensen die we al jaren kennen. Kortom: het was een schone middag.
Straks zet ik haar af aan het station. En dan pakt ze zelf de trein naar Zaventem. En vertrekt met 12 andere meisjes naar een plaatsje in de buurt van Lissabon. Voor één week meidenpret. En omdat het prettig zou blijven ligt alles al op voorhand vast: wie wanneer kookt, afwast, opruimt, boodschappen doet; hoeveel geld er in de gezamenlijke pot moet,.. Veel is dus geregeld. Al denk ik wel dat het uur van opstaan en het uur van gaan slapen niet zo vast bepaald is...
De eerste keer sinds lang dat hier op1 september alleen de papa en mama naar het werk gingen. Meteen maar de jongens ingeschakeld voor de was en de plas.
Het is hier thuis zonder erg voorbij gegaan. Want onze dochter moet uiteraard niet meer optrekken die dag. Ze is al bij degenen die pas starten eind september. En eerst gaat ze nog een weekje naar Lissabon. Samen met een hoop vriendinnen.
Wijk met veel fietsers, voetgangers, poezen en een school
Dan zou je denken dat er hier heel traag wordt gereden. Niets is minder waar. Sommige automobilisten menen dat er op een stuk van 200 m hard moet worden opgetrokken of dat er moet worden bumpergehijgd vlak na een fietser. Ik hou dikwijls mijn hart vast. Al moet worden gezegd dat sommige fietsers ook wel onvoorzichtig zijn: mp3 speler op het hoofd, zonder handen rijden, met drie naast elkaar en in de winter weinig zichtbaar. Tja, nogmaals, ik hou mijn hart vast.
Durft onze kater al eens profiteren van de gelegenheid om wat vaker bij mij op schoot te komen zitten. En niet alleen hij vindt dat leuk: ik ook. Want hij verwent je dan met heel veel kopjes. Maar dat zeggen we dan niet tegen dochterlief.
De man met de jas van Hells Angels dronk een koffie, terwijl manlief en ik een zwaar bier dronken. Als excuus kan men aanvoeren: -het zonovergoten terras -op wandelafstand van huis -op een mooie plaats aan een oude Leiearm -en het was de eerste maal deze zomer dat we daar op bezoek waren
