Onze dochter verblijft momenteel in Berlijn in het kader van een schoolreis. Vandaag staat een fietstocht langs de restanten van de Berlijnse muur op het programma, net als een bezoek aan Checkpoint Charlie en het jodenmuseum. Ze zag de 3-uurs fietstocht bij het vertrek niet al te goed zitten, maar het zal wel meevallen. En wij thuis fietsen uiteraard in gedachten mee.
Toen in vanmorgen boodschappen deed, werd ik ondervraagd over de voorverpakte charcuterie in mijn winkelkarretje. Omdat die mensen ook hun werk moeten doen en ik mij voorgenomen had me niet te laten opjagen door de paasdrukte gaf ik vriendelijk antwoord. Ergens in de statistieken blijkt nu dus hoe dit gezin omgaat met charcuterie.
Gisteren werd het pensioen van een collega gevierd. Het was een lekker etentje en nadien nog doorgezakt in de buurt van Brussel-Zuid. Wel veel water en thee gedronken, maar het plezier was er niet minder om. We zullen hem missen op het werk, maar er is nu eenmaal een tijd van komen en een tijd van gaan.
Vandaag was het weer zover richting Brussel. Maar er was wel 1 goede kant aan. Ik werd tussen Erpe-Mere en Aalst ingehaald door een wagen van "Mijn pop-up restaurant". Bleek dat Jonas uit Aalst achter het stuur zat. Aangezien hij mijn favoriet is heb ik even gezwaaid. En heel sympathiek lachte hij en zwaaide terug.
Mijn auto was weer toe aan zijn jaarlijkse controle. Gelukkig had ik een boek mee. Want ik stond zo'n anderhalf uur in de rij voor het mijn beurt was. Het boek had blijkbaar een kalmerende werking. Want toen ik nadien mijn bloeddruk nam bleek die laag te zijn: 10 op 7. En zo is bewezen dat de uitspraak op de radio dat lezen de bloeddruk verlaagt, klopt.
Als ik op bezoek ga bij een groter bedrijf moet ik niet alleen aanmelden bij de bewaker, maar soms ook doorrijden op het bedrijfsterrein naar het gebouw waar de administratie gevestigd is. Er wordt mij dan een bedrijfsplan in de handen gedrukt aangevuld met een snelle mondelinge uitleg. Helaas ben ik niet erg handig in kaartlezen en/of is het plan niet duidelijk en/of zijn de wegmarkeringen niet te vinden. De laatste keer dat ik mijn weg moest zoeken duurde het tien minuten om het gebouw te vinden. Blijkbaar was dat te lang want de gesprekspartner kwam mij al tegemoet...
De laatste loodjes van de muts waren het moeilijkst. Breien met 4 naalden als er maar 12 of 8 steken meer zijn is niet evident. Maar het is mij gelukt en dochterlief is tevreden met het resultaat.
mijn voornemen om 's avonds wat meer thuis te zijn is nog geen haalbare kaart en dus zijn mijn avonden gevuld met allerlei verschillende activiteiten. Zo luisterden we afgelopen vrijdag in een kerk naar de 'Johannes passie' en de avond erna naar 'de mannenmonoloog' over contrasten gesproken.
In onze tuin staat een oude prunus. Hij stond al trots te pronken met bloesems. Helaas zijn door de felle wind en regen van gisteren twee zijtakken afgebroken. Hopelijk herpakt de boom zich na deze brute amputatie.
