Voor mijn kant van de familie was er vandaag nog een nieuwjaarsfeest. Zo goed als iedereen was present en dus konden de traditionele foto's voor oma worden gemaakt: van iedere familie en van alle kleinkinderen. Nadien kon het feest dan beginnen: lekker eten en goede sfeer. De allerkleinste van de hoop, het 2-jarig achternichtje werd beziggehouden door dochterlief en een ander nichtje. De 2 jarige vond het zo leuk dat ze geen afscheid wou nemen. Tja op 2 jaar weet je nog niet dat mooie liedjes niet blijven duren.
Op school leert dochterlief nu alles over deze legende. Bij de leerstof hoorden ook enkele spreekwoorden betreffende vossen. Ben wel blij dat in mijn familienaam geen associatie met dat dier voorkomt want de spreekwoorden geven een weinig vleiend beeld.
eentje om in ere te houden ons cafevrouwengroepje. Gisteren kostte het wat meer voeten in aarde om er te geraken maar het is gelukt en we hadden weer eens een gezellige avond.
Vandaag zat ik heel de dag in Brussel. Dus was ik verrast toen ik onze oprit opreed en er sneeuw aantrof. Wat mij betreft mag die heel vlug verdwijnen.
Gisteren ging ik naar de carwash. Na de lange winter was het wel nodig. Maar dank zij het huidige weer merk ik er vandaag al niets meer van. De voorruit is terug even vuil. Snif.
Dat is het wellicht wel als je net op de dag dat je geen bakles meer volgt, in de keuken gaat staan om pannenkoeken te bakken. Niettemin smaakten ze toch.
zijn naar het lichtfestival in Gent geweest alleen jongste was er niet bij. Ondanks onze waarschuwen aan manlief om via de n60 te gaan en bij de Sterre of St. Pieters station te parkeren wilde hij toch proberen om naar het centrum te gaan. Gelukkig kondigden de borden op de E17 al aan dat al de parkings in Gent volzet waren en kon hij nog de E40 oprijden. We passeerden de Expo die al vol zat en zo belanden we dus toch in het St. Pieters station waar nog plek genoeg was en namen we daar de bus iets waaraan manlief broertje dood heeft sowieso wilde hij al terugkeren vanwege de drukte maar dat was buiten ons gerekend. Mijn evenwicht is al net zo miserabel als mijn orientatievermogen dus nam ik dankbaar het aanbod van een jongeman aan die zijn zitplaats voor mij vrijmaakte in de overvolle bus. Het was superleuk en gezellig om eens met de twee oudsten op stap te gaan. persoonlijk vond ik de installatie op het kramersplein het leukste die met die bollen die allerlei vormen aannamen. Dat wij op de drukste avond gingen stond vandaag in de krant maar dat was ook de reden dat we niet alles bezochten en om 23.30u weer naar huis gingen een half uur voor het einde. Ik had een plaatsje naast een man die door de krappe beenruimte zijn benen schuin moest plaatsen en mij zo aanraakte. Hij verontschuldigde er zich voor maar toen ik een niesbui kreeg vroeg hij of ik allergisch voor hem was. Gelukkig allemaal vriendelijk bedoeld en hij gaf zelfs nog een tip mee; hij vond het in Gent veel te druk en zei dat er in Brussel in oktober de Nuit Blanche doorgaat 1 avond vol lichtspektakels verspreid door de stad. Een echte aanrader volgens hem.
