Gisteren hadden manlief en ik een wijnavond. Tijdens de pauze zou ik dochterlief naar een "Sweet sixteen" feestje brengen. Om 19.30 parkeerden we in de Steendam. Tussen 21.15 en 22.15 was ik onderweg naar het feestje. En waar kon ik bij terugkeer naar de wijnavond parkeren? Op exact dezelfde plaats waar ik vertrokken was!
Het was tof geweest. Vlottenbouwen, rots beklimmen, "death ride", wandelen: dochterlief deed het allemaal mee. Proficiat, ik zou het alvast niet durven.
dinsdag met oudste uit wezen eten, gerief voor kot kopen en kot inrichten. Tijdens het eten vertelde zoon dat hij niet zo'n honger had. hij had slecht geslapen, veel gepiekerd over hoe zijn studie te vervolgen en andere dingen. Het was duidelijk dat zoon niet in zijn gewone doen was maar hem moet ik altijd een beetje gerust laten, niet pushen. Hij knapte toch wat op toen we in zijn kot bezig waren. Gisteravond na een avondje bij zijn vriendin kon hij vertellen dat hij en zij besloten hadden geen koppeltje meer te zijn. Hij zei dat het goed was met hem maar ik had hem liefst even geknuffeld.
Dat is gelukkig niet het aantal punten dat ik behaalde in de bakles. Maar wel de cijfers van de file: 6,6 km op 45 minuten. En intussen steeg volgens de boordcomputer het benzineverbruik van de wagen van 4,7 naar 5,5 l. Voor een dag waarop aangeraden werd de auto thuis te laten kan dat tellen.
Morgen vertrekt dochterlief met de klas op teambuilding. Twee dagen vol aktie en sport in de Ardennen. Best wel leuk, behalve dat er geen valies mee mag. Alles moet dus in een rugzak, genre "groot genoeg om een slaapzak, bergbottines, borden, ..." mee te nemen. Aangezien we geen rugzaktrekkers zijn bezitten wij zoiets niet. Gevolg: in het weekend sprak ik familie aan. En gelukkig konden we een rugzak lenen. Dochterlief stopt die nu vol met dingen die momenteel nog proper zijn. Hoe ze eruit zien bij het leegmaken van de rugzak valt nog niet te voorspellen.
Was vandaag op wandel in onze tuin. Richting het vijvertje aan de overkant van de straat. Omdat ik wou dat hij veilig aan de overkant kwam, ving ik hem in een emmer. En bracht hem toen tot op 10 m van de vijver, aan de goede kant van de straat. Hopelijk is hij tevreden met zijn nieuwe verblijfplaats. Ik ben wel blij dat ik zijn vriendjes Waterrat en Mol niet in onze tuin tegenkwam.
