Dit weekend bekeken we de laatste James Bond in het rijtje. En de meningen in het gezin zijn verdeeld. Mijn dochter en man vinden hem kleingoed, ik zelf vind het "goed" maar zeker niet "de beste ooit". Zo vind ik de titelsong wel passen bij de generiek maar bekoort dat lied mij niet als ik het hoor op de radio. "For your eyes only"bv bleef mij als titelsong veel meer bij. De beginscène op het dak is wel spectaculair en Bond, de slechterik en M voelen zich duidelijk goed in hun rol. Marijke
Door reclame was bij mij het idee gerijpt om een oplaadbare muis aan te schaffen. Geef toe: het is een aanlokkelijk idee. Geen batterijen meer moeten vervangen, maar de oplader verbinden met de computer, de muis er in plaatsen en klaar is kees. Alleen: als je de muis gebruikt, zit hij niet in de oplader. En wat je verbruikte moet toch ook weer opgeladen worden. Dus moet je de gewoonte kweken om de muis steeds in zijn oplader te plaatsen zodra dat kan: als deze tekst getypt is bv of als je tussen het computeren in eens een wasje ophangt. En daar schort het schoentje want dat vergeet ik nog steeds. Dus weet ik wat mij te doen staat: een nieuwe gewoonte aanleren. Marijke
Er was een vergadering over de toekomst van de kerken van onze drie parochies. Ik hoopte dat de kerkraad, Deken en pastoor daarover in dialoog gingen met de aanwezige gemeenschap. Echter na uitleg over welke kerkelijke taken er in de toekomst door leken uitgevoerd zouden kunnen worden ging er een exelblaadje rond waarop we onze naam konden invullen bij wat wij wilden doen. Op vraag van een van de aanwezigen of we niet konden bekijken hoe we de jeugd geinteresseerd konden krijgen om naar de kerk te gaan en waarvoor we de gebouwen zouden kunnen gebruiken werden we nog eens 'gestimuleerd' om het blaadje in te vullen. Binnenkort hebben we geen pastoor meer en staan 3 kerken leeg. Geen pastoor oké, maar 3 prachtige gebouwen aan hun lot overlaten terwijl de verenigingen zuchten door plaatsgebrek in onze parochie, zonde. Het zijn maar mijn gedachten ik wil niet op andermans tenen trappen, maar ik vond het een genante vertoning en was nogmaals ontgoocheld in de kerk. Misschien dat de enkeling die zijn naam invulde iets goeds kan bereiken.
Op weg naar een broodje passeerde ik een kinderwagen. Nieuwsgierig keek ik vlug even naar het "boeleke" en schrok toen ik niet een schattige baby zag maar wel een aangeklede chiwawa. Ben ik de enige die zich dan afvraagt waar die vier gezonde pootjes voor dienen? Marijke
We kijken dapper verder, dochterlief en ik. Als papa niet thuis is, al het werk gedaan is of als ze ziek in bed ligt en ik terug ben van mijn werk. Intussen zijn we beland in seizoen vier en de middelbare school kinderen werden groot en de intriges nog groter. Maar we lusten er nog altijd pap van. Marijke
Toen mijn man aan mijn dochter vroeg:"voel jij nu ook de lentevlinders in je buik?" antwoordde ze: "Dat kan toch niet papa, het zijn nu nog maar rupsen". Marijke
Althans voorlopig toch. En tegelijk met het mooie weer schieten bij ons de grasmachines als paddestoelen uit de grond. Het lijkt wel alsof alle buren het gras afmaaien en de hagen snoeien. Maar het resultaat mag gezien worden. Marijke
Voor onze huwlijksverjaardags lieten mijn echtgenoot en ik ons onderdompelen in een welness-event. een zalige massage en een heerlijk saunagebeuren. Bij deze 'Oosterse verrassing' hoorde ook een specialiteit. Dat waren de Garra Rufa visjes. Ik wilde zo graag op ontdekking gaan naar dit avontuur. Maar toen mijn voeten boven het bad hingen waarin deze visjes zwommen gebood ik toch mijn echtgenoot eerst zijn voeten te laten zakken om te zien of zijn tenen eraan bleven. Deze visjes knabbelen namelijk aan je voeten worden daarom ook wel knabbelvisjes genoemd. Ze hebben een heilzame werking, ze verwijderen de dode huidcellen, activeren de bloedsomloop. Ik vond het niet onaangenaam behalve als ze bovenop mijn voeten zaten. Ik was toch blij dat de visjes niet met mes en vork aten en dat ze aan de voeten van mijn wederhelft meer oppervlakte hadden.
Gistermiddag nog aan cultuur gedaan. Samen met dochter, man, oma en een nichtje gingen we kijken naar een optreden in de Capitole. Jazz en klassiek ballet. De kostuums waren mooi en de dansers deden allen hun best. We hebben er van genoten. De wandeling naar de auto was echter koud, want er stond een bedrieglijke wind. Daarom genoot ik vandaag des te meer van de zon! Marijke
