maar gemist had ik het niet. Een aanrijding met de wagen. En ik kon er helemaal niets aan doen. Want ik stond gewoon stil voor het rode licht. Wat ik nog het ergste vond was het wantrouwen van de andere bestuurder. Zoals "er is niets aan" en toen ik wees op een bluts in de koffier "die bluts kan niet van mij zijn". Omdat ik op mijn strepen bleef staan, zijn de aanrijdingsformulieren getekend geraakt. En gelukkig maar zoals bleek in de garage: de koffer is niet alleen van buiten beschadigd maar ook achteraan ingedeukt en wellicht moet ook de bumper worden hersteld. Ik dus binnenkort weer met een vervangwagen op de baan en dat haat ik. Die verantwoordelijkheid voor andermans spullen is niet aan mij besteed. Enfin, zoals mijn papa zei bij mijn verzuchting "Waarom ik?" "Wie veel op de baan zit, heeft dat vaker voor dan een ander". Marijke
Zegt het jullie nog iets? US Enterprise? Hoewel ik niet echt een "trekkie" was keek ik wekelijks met plezier naar een aflevering van dit feuilleton. Gisteren beleefden mijn man en ik dan ook een flasback bij het bekijken van de tweede film uit de serie.Het was leuk om nog eens te horen "Beam me up Scottie". Dochterlief vond het wat eng en niet echt "cool" dus bleef ze niet kijken. Maar manlief en ik hebben nog een aantal films om te genieten van jeugdherinneringen. Marijke
