Het overkomt velen maar als het je misschien binnenkort zelf overkomt is het toch wel even slikken. Amerika besliste afstand te doen van de fabriek waar echtgenoot werkt. Het management wist het een tweetal weken eerder dan de rest vd werknemers. Twee weken die beslist geen deugd deden omdat hij moest zwijgen en dus 'liegen' daarna kon hij er even aan ontsnappen omdat het management moest vergaderen met de hoofdzetel in Amerika. Een intensieve week ginder om ondermeer voorbereid te zijn op de aankondiging hier. Omdat manlief baas mee kwam uit Amerika roken ze hier al onraad. De infosessies waren opnieuw superzwaar maar verliepen zonder incidenten. De discussies met de tegenwerkende vakbond verloopt zoals verwacht moeizaam. Manlief heb ik in deze dagen weinig gezien. Veel kan ik ook niet doen maar ik sta mee op in vroege uurtjes en wacht hem savonds laat op en als hij eens een verzuchting moet doen is de GSM een handig instrumet.
En eigenlijk liever ook niet te zien krijg: sneeuw op 27 februari. En ja ik weet dat het natte sneeuw was die niet bleef liggen ên dat het een schrikkeljaar is met dus een extra dagje winter. Maar dat doet er niet toe. Ik hou er niet van.
