Heb ik niet gezien alhoewel ik veel naamstickers bestudeerd heb. Benieuwd welke workshops en belevenissen die jij beleeft hebt, Ellen. Ik volgde 's morgens : 'Film op papier', na de middag 'Welkom in columland' en dan luisterde ik naar een helemaal niet griezelige ghostwriter. Na het literaire spreekkwartiertje, sloot de dag in Gent dan af met een gesprek met Erwin Mortier. Het was leuk, interessant maar veel te kort. Gelukkig hebben we dan met enkele cursisten Literaire Creaties nog deftig afgesloten in een café in Ieper. Voor de mensen die al veel te ver denken : we bleven verbaal niet altijd even braaf, maar fysiek wel en we zijn op een heel deftig uur naar huis gegaan !
Hallo bloggertjes Ja het is een tijdje geleden. De blog is precies wat stil gevallen. Ik ben er ook schuldig aan hoor, ik zou mezelf meer moeten verplichten om dagelijks iets op de blog te schrijven want oefening baart kunst zeggen ze toch. De drukte van de afgelopen weken liet dit niet altijd toe. Nog 16 dagen te gaan en ons communiekantje zal stralen, de week erop gaat het vormsel door en nog eens de week daarop is de receptie aan de beurt. Daarvoor moet er natuurlijk nogal het een en ander geregeld worden. Alles begint op z'n pootjes te vallen nu, de foto's zijn gemaakt, de kaartjes, uitnodigingen, eten besteld... In plaats van bedankingskaartjes geven we wijnflesjes met daarop de foto van de kids. Op het witte wijnflesje komt onze dochter, op het rode flesje onze zoon. Morgen zien we ook daarvan het resultaat, ben benieuwd. Iedereen is tot in de puntjes gekleed, behalve mama heeft nog niets. Dat zorgt voor de nodige stress. Zaterdag ga ik naar ardooie. Mijn oog viel op een mooie winkel ' Yzer fashion'. Ik hoop dat ik daar mijn outfit vinden kan. Eens dat klein detail geregeld is ben ik er helemaal klaar voor. Wie nog tips heeft van leuke winkels, steeds welkom. Groetjes Violaine
Zondagavond rond 19 uur thuis gekomen na een weekje Bretagne. We hadden besloten onze twee poezen in de living te laten en de buurvrouw te vragen om eten te komen geven en de bak proper te maken. Als het ware thuiszorg voor de poezen dus. Gelukkig hebben we een heel lieve, poezengezinde buurvrouw, dus dat was geen probleem. Alvast een pak van mijn hart ook, anders was ik geen moment gerust geweest in Bretagne. Onze "Belle" en "Beauty" liggen het ganse gezin nauw aan het hart. De dag dat we vertrokken, was het bar slecht weer. Heel de heenreis beetje opklaringen maar vooral veel regenbuien. Naar Bretagne toe klaarde het echter uit en de rest van de week hebben we zo goed als geen regen gehad, zelfs enkele zonnestralen meegepikt. Om de dochter te verstrooien in de auto had ik voor de nodige reisliteratuur gezorgd waaronder zelfs een boek van ene auteur "Tine Mortier". Het boek "Bruin" werd geapprecieerd door onze 9-jarige. Zelf heb ik het ook gelezen. Ik vond het humoristisch en zeer vlot geschreven. Tijdens ons verblijf verkenden we in Brest "Oceanopolis": 3 grote aquaria met vissen uit de tropen, de polen en het gematigd klimaat. Onze dochter was absoluut verslingerd aan de zeehonden. Ze was er haast niet bij weg te slaan. Persoonlijk vond ik het voeren van de tropische vissen (door een duiker in het aquarium) en de haaien wel spectaculair. Ook verkenden we de Côte de Granit Rose en enkele plaatselijke bergen (Menez zoals dat daar heet oa de Menez Mickael). De mensen waren allemaal vriendelijk, vooral het personeel in het hotel. Toen onze dochter helaas getroffen werd door een maag/darmvirus waren ze allen bezorgd. Het eten was overheerlijk vooral de "plateau de fruits de mer" die we de laatste avond voorgeschoteld kregen. Zo'n berg voedsel dat we het voor het eerst echt niet opkregen. De terugweg was helaas minder interessant, met enige overdrijving te beschouwen als "out of hell": niet alleen regen maar ook ijzel en véél sneeuw, waardoor we verschillende kettingbotsingen voorbij reden (gelukkig steeds gebeurd in andere rijrichting). Niet echt bemoedigend als je weet dat je zo'n acht uur rijden voor de boeg hebt. Maar we zijn veilig thuisgekomen en dat is het voornaamste. De poezen waren blij ons te zien en nog blijer toen ze eindelijk buitenmochten.
Afgelopen zondag een sneeuwbui in Ieper getrotseerd om naar Woesten te gaan. Even uitzoeken waar dat lag en weer een dorp op onze familielandkaart gezet. Het was de moeite. Niet het dorp, maar de gezellige theaterwandeling van 'Keereweerom' waar we naar toe gingen. We startten in het gemeentehuis, daarna wekten we het dorp met tromgeroffel toen we door de straten trokken naar het schoolcomplex, waar de wandeling voortgezet werd. We eindigden weer met de tromgeroffel in het gemeentehuis. Petje af voor de acteurs. Als afsluiter van de vakantie aten we nog een lekkere pizza in onze favoriete pizzeria.
Ondertussen verlopen de fluitrepetities van oudste naar grote tevredenheid. En wat we al hebben kunnen beluisteren via de computer klinkt veelbelovend. Stiekem ben ik fier en vindt het dan niet echt erg om te chauffeuren. Alleen praktisch is het soms wringen en was het zelfs hilarisch toen twee van de drie op dezelfde tijd een afspraak hadden, maar dan wel één in Deinze de andere in Oudenaarde.
